Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα του Τσίπρα

Τα ονόματα δημιουργούν συνειρμούς. Φέρτε στο μυαλό σας μια «Λόλα». Κατανοητό, την φαντάζεστε με γόβα, κόκκινο εξώπλατο φόρεμα και προτεταμένα χείλη. Φέρτε τώρα στο μυαλό σας μια «Αγαθίτσα». Κατανοητό, την φαντάζεστε με φούστα κλαρωτή και κότσο το μαλλί. Κάπως έτσι γίνεται και με τα υπουργεία, που αλλάζουν όνομα. Παραδεχτείτε το, αλλάζει όλη η ψυχολογία. Αλλιώς αντιλαμβάνεται ο πολίτης ένα  «υπουργείο Εσωτερικών» και αλλιώς ένα υπουργείο «Διοικητικής Ανασυγκρότησης». Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Το υπουργείο Εσωτερικών αφ’ ενός παραπέμπει στο κουκουέ εσωτερικού αφ’ ετέρου ακούγεται πολύ σέξι. Εσωτερικών (ψιθυριστά…).

Ο Αλέξης Τσίπρας αλλάζει τις ταμπέλες στα υπουργεία του. Να αναρωτηθούμε λίγο αν αλλάζει κάτι στον τρόπο της διακυβέρνησης με αυτές τις επιφανειακές αλλαγές και αν υπήρχε λόγος να γίνουν. Άραγε η ενέργεια και το περιβάλλον χωρούν στο ίδιο υπουργείο; Άραγε βελτιώνεται κάτι από την αναβάθμιση της γενικής γραμματείας μετανάστευσης σε υπουργείο;

Θα σταθούμε πρώτα σε ένα πρακτικό ζήτημα, στο κόστος της ανανέωσης. Αυτές οι αλλαγές είναι δαπανηρές και σε εποχή οικονομικής κρίσης γίνονται προκλητικές. Πρέπει να αλλάξουν όλες οι σφραγίδες, όλα τα έντυπα, όλα τα σήματα, όλες οι ταμπέλες που αφορούν τα υπουργεία. Δηλαδή στο νέο υπουργείο υποδομών και δικτύων οι υπάλληλοι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τα αναλώσιμα που φέρουν ένδειξη «υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».

Η κριτική θα ήταν διαφορετική στον Αλέξη Τσίπρα εάν είχε αφήσει τις ταμπέλες και τα καθήκοντα των υπουργείων όπως τα είχε βρει από τους προηγούμενους. Κι όμως, εκείνος έχει καθορίσει τα καθήκοντα και έχει μοιράσει τους ρόλους. Η δομή της κυβέρνησης είναι έτσι επειδή ο ίδιος την σχεδίασε έτσι. Υπάρχει εξήγηση για την πρωτοβουλία του. Έχει πρόβλημα με πρόσωπα και όχι με δομές. Αντί να πάρει σκληρές αποφάσεις και να πετάξει έξω από την κυβέρνηση όσους κρίνει ανίκανους και ενοχλητικούς, αφαιρεί αρμοδιότητες από ένα υπουργείο, δίνει αυτονομία σε ένα άλλο και δίνει θεσμική επίφαση στην ανανέωση.

Όλα αυτά είναι προβλέψιμα. Είναι όμως χάσιμο χρόνου σε ένα κράτος που καταρρέει. Οι βαφτίσεις δεν φέρνουν δομικές αλλαγές, δεν αρκεί να σου αλλάξουν το όνομα σε «Λόλα» αν δεν υπάρχει συμπεριφορά Λόλας.