• ESG Today

    S&P Global: Τρικλοποδιά στη βιωσιμότητα το 2023 από γεωπολιτικά, πληθωρισμό, ύφεση- Οι 9 τάσεις


    Η  συνεχιζόμενη γεωπολιτική αναταραχή, ο επίμονος πληθωρισμός, η επικείμενη ύφεση και η επιδείνωση των φυσικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με σχετική έκθεση της S&P Global, αναμένεται να δημιουργήσουν νέες εντάσεις μεταξύ της διαχείρισης βραχυπρόθεσμων κινδύνων και της ουσιαστικής προόδου στους μακροπρόθεσμους στόχους βιωσιμότητας.

    Η έρευνα βασίζεται σε σχόλια από αναλυτές και ερευνητές σε όλη την S&P Global.

    Ειδικότερα, στη σχετική έκθεση που δημοσιεύτηκε χθες περιγράφονται εννέα τάσεις που αναδεικνύονται στο χώρο της βιωσιμότητας το 2023. Αυτές οι τάσεις αναμένεται να επηρεάσουν ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερομένων, από εταιρείες, επενδυτές και εργαζόμενους έως κοινότητες, ρυθμιστικές αρχές και φορείς χάραξης πολιτικής. Αυτή η λίστα βασίζεται σε πολλές από τις τάσεις που πρώτη φορά εντοπίστηκαν από το 2022, αρκετές από τις οποίες παραμένουν σε ισχύ το 2023 και κάποιες βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση.

    Για παράδειγμα, οι μακροπρόθεσμοι στόχοι ενεργειακής μετάβασης θα πρέπει να σταθμιστούν παράλληλα με πιο βραχυπρόθεσμους προβληματισμούς, όπως το κόστος της ενέργειας  και η ενεργειακή ασφάλεια. Οι προοδευτικές πρακτικές απασχόλησης που εφαρμόστηκαν στον απόηχο του COVID-19 θα δοκιμαστούν με περικοπές δαπανών που σχετίζονται με την οικονομική αβεβαιότητα. Από την άλλη τίθενται σε ισχύ νέα πρότυπα γνωστοποίησης βιωσιμότητας σε όλο τον κόσμο και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πολυπλοκότητα και τις πιθανές προκλήσεις σχετικά με την ευθυγράμμιση αυτών των πρωτοβουλιών.

    Η ανθεκτικότητα των πρακτικών βιώσιμης απασχόλησης, που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια ως απάντηση σε σημαντικές αλλαγές στις προσδοκίες του εργατικού δυναμικού, θα αμφισβητηθεί από τους κινδύνους ύφεσης σε πολλές αγορές. Εν τω μεταξύ, νέοι κανονισμοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα εισάγουν πρόσθετες απαιτήσεις για τη διαχείριση της αλυσίδας εφοδιασμού της εταιρείας.

    Και καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα γίνονται πιο έντονες, όπως η ξηρασία και η λειψυδρία, οι μακροπρόθεσμοι κλιματικοί στόχοι θα επαναξιολογούνται ενδεχομένως για την αντιμετώπιση βραχυπρόθεσμων επειγόντων περιστατικών. Ταυτόχρονα, θα αυξάνεται ο κίνδυνος νομικών διαφορών που σχετίζονται με το περιβάλλον, την κοινωνική και τη διακυβέρνηση (ESG), και τις γνωστοποιήσεις   βιωσιμότητας, κάτι που θα αποτελέσει άλλη μια πρόκληση για τις εταιρείες και τους επενδυτές.

    Τελικά, υπογραμμίζεται η ανάγκη να εξισορροπήσουν οι ενδιαφερόμενοι πολλές φορές αντίθετα δεδομένα.

    Ωστόσο, παρά αυτές τις αντιφατικές τάσεις, τονίζεται ότι τα  βιώσιμα ομόλογα  θα προωθήσουν τους στόχους βιωσιμότητας.

    Οι 9 τάσεις

    • Τα πρότυπα γνωστοποίησης βιωσιμότητας θα πιέσουν τις εταιρείες και τους επενδυτές να ανταποκριθούν και να προσαρμοστούν: Το 2023 εταιρείες και οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για την υποβολή εκθέσεων σύμφωνα με μια σειρά νέων και πολύπλοκων προτύπων γνωστοποίησης βιωσιμότητας και να προσαρμοστούν καθώς αυτά συνεχίζουν να εξελίσσονται. Το 2022, η European Financial Reporting Advisory Group (EFRAG), η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) και το νεοσύστατο Διεθνές Συμβούλιο Προτύπων Αειφορίας (ISSB) συνέταξαν διάφορες προτάσεις για πρότυπα γνωστοποίησης σχετικά με θέματα βιωσιμότητας ή/και κλίματος. Τα τελικά προσχέδια αυτών των προτύπων θα πρέπει να εγκριθούν το 2023. Η Ταξινομία της ΕΕ τέθηκε σε ισχύ το 2020, αλλά οι πρώτες της διατάξεις αναφοράς εφαρμόστηκαν το 2022 και θα τεθούν σε ισχύ περαιτέρω απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τον Κανονισμό για τη Βιώσιμη Δημοσιοποίηση Χρηματοοικονομικών (SFDR) για τους συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές το 2023. Το Ηωνωμένο Βασίλειο σκοπεύει επίσης να παρουσιάσει απαιτήσεις γνωστοποίησης που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα σε επίπεδο εταιρικής οντότητας και προϊόντος. Περισσότερες χώρες ενδέχεται να καταστήσουν υποχρεωτική την υποβολή εκθέσεων βάσει των συστάσεων της Task Force για τις οικονομικές γνωστοποιήσεις που σχετίζονται με το κλίμα (TCFD), όπως η Νέα Ζηλανδία, η Σιγκαπούρη και η Ελβετία, όπου η απαίτηση τίθεται σε ισχύ το 2023.
    •  Οι εταιρείες και οι επενδυτές θα αντιμετωπίσουν τον αυξανόμενο κίνδυνο δικαστικών διαφορών που σχετίζονται με (α)δράσεις βιωσιμότητας: Αναμένεται ότι το 2023 θα δοκιμάσει εταιρείες και επενδυτές σε σχέση με τη δύναμη και το βάθος των δεσμεύσεών τους για βιωσιμότητα και τις προτεραιότητες που υποστηρίζουν υπό το φως του αυξανόμενου κινδύνου νομικών διαφορών που σχετίζονται με το ESG. Αναμένεται ότι ορισμένοι επενδυτές θα ασκούν όλο και περισσότερο έλεγχο για να διαβεβαιώσουν ότι οι εταιρείες υποστηρίζουν τα λόγια τους με πράξεις, ιδιαίτερα για το κλίμα. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν περισσότερο έλεγχο σχετικά με την κατάλληλη εποπτεία του διοικητικού συμβουλίου και την ωριμότητα των στρατηγικών και διαδικασιών βιωσιμότητας τους. Για τους ίδιους λόγους, αναμένεται ότι οι δραστηριότητες λόμπι εταιρειών και επενδυτών θα τεθούν υπό μεγαλύτερο έλεγχο για να διασφαλιστεί ότι είναι συνεπείς με τις δημόσιες δεσμεύσεις τόσο για τη βιωσιμότητα.
    • Οι στρατηγικές για το κλίμα θα επανεξεταστούν ενόψει των ανησυχιών για την ενεργειακή ασφάλεια και το ενεργειακό κόστος: Το 2023, οι χώρες και οι εταιρείες θα κληθούν να εξασφαλίσουν ενεργειακή  ασφάλεια, να αντιμετωπίσουν το ενεργειακό κόστος και να στοχεύσουν την ενεργειακή μετάβαση σε ένα πλαίσιο υψηλού πληθωρισμού και αύξησης των επιτοκίων. Η εικόνα φαίνεται ιδιαίτερα περίπλοκη στην Ευρώπη, όπου νέες επενδύσεις σε υγροποιημένο φυσικό αέριο και μια βραδύτερη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τα σχέδια απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές. Οι εταιρείες που επενδύουν στη δική τους παραγωγή ενέργειας ενδέχεται να βρουν ότι τα έργα αυτά κοστίζουν περισσότερο βραχυπρόθεσμα. Όμως, ενώ το κόστος της εγκατάστασης ηλιακής ενέργειας έχει αυξηθεί, αυτό θα πρέπει να αρχίσει να μειώνεται και να είναι σχετικά μικρό σε σύγκριση με τις αυξήσεις των τιμών του φυσικού αερίου, οι οποίες αυξήθηκαν σχεδόν οκτώ φορές υψηλότερα τα τελευταία δύο χρόνια. Εν τω μεταξύ, θεσμικοί επενδυτές υπό πίεση να πράσινων επενδύσεων στρέφονται στο Voluntary market αντιστάθμισης άνθρακα (που ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί) για να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις για το κλίμα, ενώ συνεχίζουν να χρηματοδοτούν  και εταιρείες που συνδέονται με ορυκτά καύσιμα.
    • Το αυξανόμενο κόστος από τους κινδύνους του φυσικού κλίματος θα επιταχύνει τις επενδύσεις στην προσαρμογή και την ανθεκτικότητα:Οι καθυστερημένες επενδύσεις στις τεχνολογίες και στις παρεμβάσεις που απαιτούνται για την υποστήριξη της προσαρμογής διευρύνονται κάθε χρόνο – έως και 340 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για χρηματοδότηση προσαρμογής απαιτούνται έως το 2030. Οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή δε θα είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες, με τις χώρες χαμηλότερου και χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος να κινδυνεύουν περισσότερο από ό,τι οι άλλες  με υψηλότερο εισόδημα. Η κλιματική προσαρμογή θα γίνει εξίσου σημαντική με την κλιματική μετάβαση όσον αφορά την προστασία ζωών, περιουσιακών στοιχείων και της παραγωγικής ικανότητας της οικονομίας με την πάροδο του χρόνου.  Το 2023 θα δοθεί σημαντική προσοχή στη χρηματοδότηση της προσαρμογής και της ανθεκτικότητας.
    • Οι πρακτικές απασχόλησης που προσαρμόζονται στη νέα δυναμική του εργατικού δυναμικού θα δοκιμαστούν ενόψει της οικονομικής αβεβαιότητας και της αβεβαιότητας της αγοράς εργασίας: Εάν οι οικονομικές συνθήκες συνεχίσουν να επιδεινώνονται και η ανθεκτικότητα της αγοράς εργασίας μειωθεί, οι εταιρείες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν εκκλήσεις από επενδυτές να περιορίσουν πιο προοδευτικές πρακτικές στο χώρο εργασίας. Κατά συνέπεια, το 2023, αναμένεται ότι θα δοκιμαστεί η ανθεκτικότητα των νέων πρακτικών φιλικών προς τους εργαζόμενους στο χώρο εργασίας.
    • Περισσότεροι πόροι θα αφιερωθούν στη διαχείριση των επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα στις αλυσίδες εφοδιασμού εν μέσω νέων κανονισμών για τη βιωσιμότητα: Ο νόμος German Supply Chain Due Diligence Act,  τίθεται σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2023 και απαιτεί από τις καλυπτόμενες εταιρείες να διεξάγουν δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον για τον εντοπισμό κινδύνων, την αντιμετώπιση προβλημάτων και τη δημιουργία μηχανισμών παραπόνων, μεταξύ άλλων. Το 2022, οι ΗΠΑ ενίσχυσαν την επιβολή των νόμων που στοχεύουν στον περιορισμό των εισαγωγών αγαθών που πιστεύεται ότι γίνονται ολοκληρωτικά ή εν μέρει με καταναγκαστική εργασία. Και η ΕΕ θέλει να προωθήσει τη δική της οδηγία και κανονισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα για τη δέουσα επιμέλεια που περιορίζει τα αγαθά που κατασκευάζονται με καταναγκαστική εργασία καθ’ όλη τη διάρκεια του 2023.Οι ρυθμιστικές τάσεις υποδεικνύουν μια αυστηροποίηση των πλαισίων που ήταν σε μεγάλο βαθμό εθελοντικά για τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες διαχειρίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στις προηγούμενες δραστηριότητές τους. Ως αποτέλεσμα, περισσότερες εταιρείες, ιδιαίτερα εκείνες σε κλάδους με τη μεγαλύτερη έκθεση στους κινδύνους των συνθηκών εργασίας, θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο κόστος που σχετίζεται με τη δημιουργία των συστημάτων και των δυνατοτήτων που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με τις νέες απαιτήσεις. Εκτός από τις πιο ουσιαστικές νομικές, λειτουργικές, φήμης και οικονομικές συνέπειες των παραβιάσεων, οι εταιρείες μπορεί να χρειαστεί να εξετάσουν το κόστος που σχετίζεται με την προσαρμογή των μοντέλων προμήθειας και τη διαχείριση υψηλότερων τιμών εισροών και παραγωγής.
    • Η κλιματική αλλαγή θα συνεχίσει να προκαλεί ξηρασία και λειψυδρία, ενισχύοντας την εστίαση στους κινδύνους που σχετίζονται με το νερό:Το 2023,  περισσότεροι επενδυτές και εταιρείες θα επιδιώξουν να αξιολογήσουν το κοινωνικό και οικονομικό κόστος που σχετίζεται με τη λειψυδρία και την ξηρασία. Ορισμένοι τομείς, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κοινής ωφελείας, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και των αγροτικών επιχειρήσεων, είναι πιο εκτεθειμένοι σε αυτό το θέμα από άλλους και θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερες λειτουργικές και οικονομικές προκλήσεις. Οι αγροτικές επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη λειψυδρία, που οδηγεί σε ακριβότερη άρδευση, ζημιές στις καλλιέργειες και αδύναμες συγκομιδές, που μπορεί να εγείρουν ανησυχίες για την ασφάλεια των τροφίμων και τον εφοδιασμό, που έχουν ήδη επιδεινωθεί από τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Η προσοχή θα στραφεί στο νερό πριν από την εναρκτήρια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το νερό τον Μάρτιο του 2023, όπου οι κυβερνήσεις και άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς θα επανεξετάσουν τους στόχους της Διεθνούς Δεκαετίας για Δράση για το Νερό για την Αειφόρο Ανάπτυξη, 2018-2028.
    • Η κατανόηση της βιοποικιλότητας και των κινδύνων που σχετίζονται με τη φύση θα φτάσει σε ένα σημείο καμπής καθώς θα είναι διαθέσιμα περισσότερα δεδομένα και πλαίσια: Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, οι ρυθμιστικές αρχές, οι εταιρείες και οι επενδυτές θα προσπαθήσουν πιο ρητά να συνυπολογίσουν τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα στη λήψη αποφάσεων το 2023. Η προσωρινή συμφωνία στην ΕΕ για νέο κανονισμό για την αλυσίδα εφοδιασμού χωρίς αποψίλωση θα σημαίνει ότι πολλές εταιρείες θα πρέπει να κατανοήσουν καλύτερα κίνδυνο βιοποικιλότητας. Η Task Force on Nature-related Financial Disclosures (TNFD), η οποία θα πρέπει να ολοκληρώσει τις συστάσεις της τον Σεπτέμβριο του 2023, θα παράσχει πλαίσια για τον εντοπισμό, τη μέτρηση και την αποκάλυψη κινδύνων και επιπτώσεων που σχετίζονται με τη φύση. Κατά τη διάρκεια του COP15, το Διεθνές Συμβούλιο Προτύπων Αειφορίας (ISSB) ανακοίνωσε ότι θα ερευνήσει τη σχέση μεταξύ κλίματος και φύσης. Ορισμένες ρυθμιστικές αρχές και κεντρικές τράπεζες έχουν ήδη υποστηρίξει  πώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυξανόμενους κινδύνους και απώλειες βιοποικιλότητας. Αυτές οι πρωτοβουλίες, μεταξύ άλλων, θα χρησιμεύσουν ως καταλύτες για μεγαλύτερο προβληματισμό από τους ενδιαφερόμενους σχετικά με τον αντίκτυπο, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που συνδέονται με τη φύση και τη βιοποικιλότητα.
    • Η παγκόσμια αγορά βιώσιμων ομολόγων θα επιστρέψει σε ανάπτυξη, αλλά θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις αξιοπιστίας και την αβεβαιότητα της αγοράς: Η παγκόσμια αγορά πράσινων, κοινωνικών, βιωσιμότητας και συνδεδεμένων με τη βιωσιμότητα ομολόγων (GSSSB) το 2022 δεν έφτασε στα υψηλά του 2021, καθώς η αύξηση των επιτοκίων και ο κίνδυνος ύφεσης σε πολλά μέρη του κόσμου περιόρισαν τις πράσινες εκδόσεις. Το 2023,  οι ευρύτερες συνθήκες της αγοράς θα συνεχίσουν να επηρεάζουν την έκδοση GSSSB. Προβλέπουμε ότι η συνολική παγκόσμια έκδοση ομολόγων θα αυξηθείλίγο φέτος, καθώς οι αυξήσεις των επιτοκίων θα υποχωρήσουν, αλλά οι κίνδυνοι πληθωρισμού παραμένουν και η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να μείνει στάσιμη ή ακόμη και να οδηγηθεί σε ύφεση σε ορισμένες περιοχές. Αυτές οι μακροοικονομικές συνθήκες και οι συνθήκες της αγοράς θα μπορούσαν να περιορίσουν την όρεξη των εκδοτών για προσφορές GSSSB. Ωστόσο, τα πράσινα ομόλογα θα αυξηθούν μεταξύ 900 δισεκατομμυρίων και 1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023 σε σύγκριση με σχεδόν 850 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022, καθώς αξιοποιούνται για την κάλυψη του κενού χρηματοδότησης για το κλίμα.



    ΣΧΟΛΙΑ