Και οι ακαδημαϊκοί… άνθρωποι είναι: Φιλοδοξίες, ίντριγκες και τα βραβεία που χάθηκαν

Εκλογές μετ’ εμποδίων

Οσμή σκανδάλων. Αν φαντάζεται κανείς πως η Ακαδημία Αθηνών είναι μόνον ένα αξιοσέβαστο  ίδρυμα -το ανώτατο πνευματικό ίδρυμα της χώρας για την ακρίβεια- που η λειτουργία του διέπεται αυστηρώς και απαρεγκλίτως από υψηλά ιδανικά, που οι πρακτικές του χαρακτηρίζονται από απόλυτη νομιμότητα, συνέπεια και διαφάνεια και που όλα τα μέλη του τηρούν όλους τους προβλεπόμενους κανόνες  πλανάται πλάνην οικτρά.

Για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί κι η Ακαδημία ένα είδος  φορέα είναι κι αυτή (Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου εποπτευόμενο από το υπουργείο Παιδείας)  με το καταστατικό του, τους στόχους και το έργο του, τα οικονομικά του.

Και δεύτερον, γιατί και τα μέλη της, μπορεί να κατέχουν αυτό το υψηλό αξίωμα, καθώς βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας των πνευματικών προσώπων της χώρας, πλην όμως… άνθρωποι είναι κι αυτοί.

Και ξέρετε. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, τόσο οι φιλοδοξίες είναι μεγαλύτερες, τόσο τα πάθη, οι ίντριγκες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα είναι και πιο δυνατά.

Απόδειξη, η απαράδεκτη κατάσταση που είχε επικρατήσει στην Ακαδημία Αθηνών τα τελευταία χρόνια με κατ’ εξακολούθηση παραβάσεις, παραλείψεις, μη σύννομες αποφάσεις, δημόσιες αντιδικίες και διαξιφισμούς, που προφανέστατα και δεν τιμούν το ίδρυμα.

Οι περισσότεροι δείχνουν ξεκάθαρα ως υπαίτιο της αναστάτωσης (επιεικής λέξη) τον πρώην γενικό γραμματέα της, αρχαιολόγο Βασίλειο Πετράκο, γενικό γραμματέα ταυτόχρονα και της Αρχαιολογικής Εταιρείας.

Και παρ’ ότι ο ίδιος μόλις αποχώρησε από τη θέση, την οποία κατέλαβε πριν ένα μήνα κατόπιν εκλογών -έγιναν κι αυτές μετ’ εμποδίων- ο Χρήστος Ζερεφός, τα απόνερα της προβληματικής πολιτικής του επί μία δεκαετία(!) είναι αδύνατον να μαζευτούν γρήγορα.

Και η απρέπεια στην Κική Δημουλά

Πώς να δικαιολογηθεί έτσι  ο λόγος για τον οποίο τα δημοφιλή και ιδιαιτέρως τιμητικά Βραβεία Ουράνη (το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη τελεί υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών), που απονέμονται κάθε χρόνο σε λογοτέχνες, εφέτος δεν θα δοθούν;

Και πώς να αιτιολογηθεί ότι ως πρόεδρος του λογοτεχνικού αυτού ιδρύματος τοποθετήθηκε, αντί για κάποιον λογοτέχνη όπως ορίζεται από το καταστατικό, ένας διαπρεπής μεν επιστήμονας, ο οποίος όμως είναι ιστορικός και επιγραφολόγος;

Αλλά ας τα πάρουμε με τη σειρά: Πρόεδρος του Ιδρύματος Ουράνη ήταν ως λίγο πριν τον θάνατό της η αείμνηστη ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά.

Το «λίγο» έχει να κάνει ακριβώς με το γεγονός ότι ένα μήνα πριν πεθάνει, ο γενικός γραμματέας ακόμη τότε, Βασίλειος Πετράκος αποφάσισε να την απομακρύνει από την θέση της, κάτι που βεβαίως θεωρήθηκε ιδιαιτέρως απρεπές.

Στην συνέχεια όρισε ως πρόεδρο τον Μιλτιάδη Χατζόπουλο, προβάλλοντας το σκεπτικό ότι ανάμεσα στο πολυσήμαντο έργο του υπάρχει και ένα λογοτεχνικό βιβλίο!

Οι διαμαρτυρίες δεν άργησαν να έρθουν, με τον συγγραφέα και ακαδημαϊκό Θανάση Βαλτινό να πρωτοστατεί στην αποκατάσταση της νομιμότητας με οργισμένες επιστολές του προς τον Βασίλειο Πετράκο, που είδαν το φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτοντας όσα κρύβονται πίσω από τους τοίχους της Ακαδημίας.

Το ερώτημα όμως, γιατί αντικαταστάθηκε η Κική Δημουλά πριν το θάνατό της και μάλιστα από κάποιον που δεν είναι λογοτέχνης, αλλά ούτε μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ουράνη, όπως ορίζει το καταστατικό του, δεν απαντήθηκε επί της ουσίας από τον πρώην γενικό γραμματέα.

Ο ίδιος άλλωστε, σύμφωνα με τις καταγγελίες ακαδημαϊκών προσπάθησε να δημιουργήσει εμπλοκή και στις πρόσφατες εκλογές για τη θέση του γενικού γραμματέα, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει ο ίδιος στη θέση (για πολλοστή χρονιά)…

Και τώρα; Οι ελπίδες όλων τώρα έχουν εναποτεθεί στον Χρήστο Ζερεφό. «…θα παρακαλούσα, όπως μετά την αυτοδίκαιη συμμετοχή σου στο Δ.Σ. θα πρέπει να αποκατασταθεί η νομιμότητα άμεσα με νέες αρχαιρεσίες, μετά την παράνομη και αυθαίρετη εκλογή στην προεδρία του Ιδρύματος τον περασμένο Φεβρουάριο ενός αρχαιολόγου», αναφέρει σε επιστολή του προς τον νέο γενικό γραμματέα κ. Ζερεφό ο Θανάσης Βαλτινός.

Αλλά είναι νωρίς ακόμη. Τα Βραβεία Ουράνη ωστόσο δεν πρόκειται να δοθούν. Δεν μελέτησαν, δεν διάβασαν τα υποψήφια έργα… Κάτι αντίστοιχο πάντως είχε γίνει και το 2018.

Και κανείς τους δεν σκέφτηκε πως το γεγονός ότι καθένα από αυτά συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ θα μπορούσε να είναι μία ενίσχυση των συγγραφέων στην γενικότερη δοκιμασία εξ αιτίας της πανδημίας.