Αυτά είναι τα πιο πρωτότυπα έθιμα στον κόσμο!

Πώς συνδέονται η μπύρα, οι ντομάτες και οι μαιμούδες με την απόλυτη ησυχία; Γιορτές και έθιμα απ’ όλο τον πλανήτη που εντυπωσιάζουν, αλλά προκαλούν και πολλές απορίες!

Μια περίοδος έντονης ανάμειξης ξενόφερτων εθίμων ήταν η προηγούμενη για την Ελλάδα, αφού το Halloween και το Thanksgiving «μπλέχτηκαν» με την Black Friday και την Cyber Monday.

Η ανάπτυξη των τεχνολογιών σε ό,τι αφορά στα ταξίδια, αλλά και η μείωση του κόστους αυτών, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα που φέρνει το διαδίκτυο, να έχουμε όλο τον κόσμο στα χέρια μας, μας φέρνει σε επαφή με παραδόσεις απ’ όλο τον κόσμο, από τις οποίες άλλες τις κάνουμε δικές μας και άλλες τις απορρίπτουμε, ως πιο δύσκολο να ταιριάξουν στις δικές μας πολιτιστικές καταβολές.

Και ενώ η Ελλάδα προσπαθεί ακόμη να ενσωματώσει αυτές τις παραδόσεις στην καθημερινότητά της, πολλοί είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν από που προέρχονται, αλλά και πώς προέκυψαν. Είναι πολλές οι περιπτώσεις των συνηθειών εκείνων, που υιοθετούμε πρόθυμα, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε πώς έφτασαν να γίνουν κτήμα μας. Και μερικές από αυτές, μάλιστα, αποτελούν τις πιο παράξενες παραδόσεις που έχει εφεύρει ο κόσμος. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό του Halloween, δηλαδή της γιορτής των νεκρών.

Και ενώ στις χώρες προέλευσής τους, οι παραδόσεις αυτές μπορεί να φαίνονται απόλυτα φυσιολογικές, σε εμάς ορισμένες…εθνικές συνήθειες φαίνονται πολύ παράξενες. Ποιες είναι όμως οι παραδόσεις αυτές, τι σημαίνουν και από πού προέρχονται;

1. Oktoberfest, Γερμανία

Ο παράδεισος των φίλων της μπύρας κρύβεται στην Γερμανία και παίρνει σάρκα και οστά κάθε Οκτώβριο.

Πρόκειται για μία παράδοση που κρατά από το μακρινό 1810 και ξεκίνησε με αφορμή τον γάμο του πρίγκιπα της Βαυαρίας Λουδοβίκου του πρώτου. Τότε, εργοστάσια μπύρας μοίραζαν άφθονη μπύρα στους καλεσμένους του γάμου, που βρίσκονταν μέσα και έξω από το παλάτι. Αξίζει να σημειωθεί ότι καλεσμένος στο γάμο ήταν και ο απλός λαός, γιορτάζοντας μαζί με τους επισήμους την βασιλική χαρά της οικογένειας, που αποτελούσε σημαντικό γεγονός για όλο το βασίλειο.

Μετά το γεγονός αυτό γεννήθηκε, στους κόλπους της Βαυαρίας, η αγαπημένη, για πολλούς, παράδοση του Oktoberfest, ένα λαϊκό γλέντι με μπύρα και λουκάνικο, που διαρκεί για δύο εβδομάδες, ξεκινώντας από τα τέλη του Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνοντας τις εορταστικές εκδηλώσεις στις 12 Οκτωβρίου. Στο πλαίσιο των εορτασμών που διεξάγονται αυτές τις εβδομάδες, Γερμανοί, Αυστριακοί, αλλά και ταξιδιώτες που καταφθάνουν στην Βαυαρία απ’ όλο τον κόσμο ειδικά για να συμμετέχουν στο Oktoberfest, συναντιούνται στην πλατεία Theresienwiese του Μονάχου, αλλά και σε πλήθος άλλων σημείων, ξεκινώντας ένα ατελείωτο γλέντι, που περιλαμβάνει άφθονη μπίρα και φαγητό, κυρίως λουκάνικα, μιας και αυτά είναι εκείνα για τα οποία φημίζονται οι Γερμανοί. Εκτός από την μπύρα και το φαγητό, οι εορτασμοί περιλαμβάνουν και άλλες δραστηριότητες, καθώς οι συμμετέχοντες τραγουδούν, χορεύουν και παίζουν διάφορα παιχνίδια, υπό των ήχων παραδοσιακών γερμανικών τραγουδιών.

Το εορταστικό τοπίο ολοκληρώνεται με την εμφάνιση πολλών με παραδοσιακές γερμανικές φορεσιές, ενώ για όσους καταφέρουν να καταναλώσουν την περισσότερη μπύρα, αλλά και φαγητό, οι διοργανωτές επιφυλάσσουν ξεχωριστά δώρα και… βραβεύσεις!

2. Halloween: Los Dias de Los Muertos (Οι μέρες των νεκρών), Μεξικό

Αν κανείς ακούσει τον τίτλο και μόνο αυτού του εθίμου, σίγουρα θα απορήσει για το τί ακριβώς είναι αυτό που γιορτάζουν οι Μεξικανοί την ειδική αυτή ημέρα. Οι ημέρες των νεκρών για τους Μεξικανούς είναι πράγματι αφιερωμένες σε άτομα που έχουν φύγει από την ζωή, ωστόσο ο εορτασμός δεν είναι καθόλου μακάβριος, αντιθέτως είναι πολύ δημιουργικός και διασκεδαστικός.

Η πρώτη ημέρα του Νοεμβρίου για τους κατοίκους του Μεξικό είναι ημέρα αφιερωμένη στα παιδιά που έχουν φύγει πρόωρα από τη ζωή, ενώ η δεύτερη ημέρα του ίδιου μήνα αφιερώνεται σε όλους τους υπόλοιπους νεκρούς. Πριν φτάσουν αυτές οι ημέρες του χρόνου, οι Μεξικανοί προετοιμάζουν τις σχετικές εορταστικές εκδηλώσεις τους.

Πιο συγκεκριμένα προμηθεύονται πλαστικούς σκελετούς, στολές στις οποίες απεικονίζονται σκελετοί, ενώ στα νεκροταφεία στήνονται μεγάλα τραπέζια, πλούσια σε καλούδια όλων των ειδών, τα οποία ωστόσο έχουν οπωσδήποτε ένα κοινό χαρακτηριστικό: Παραπέμπουν πάντοτε στον θάνατο, είτε με το σχήμα, είτε με αυτό που αποτυπώνεται πάνω τους.

Μέσω του ιδιαίτερου αυτού εθίμου, οι Μεξικανοί αποκτούν την ευκαιρία να βρεθούν κοντά στους αγαπημένους τους που έχουν φύγει από τη ζωή, με έναν θετικό ωστόσο τρόπο, αφού διατηρούν το χιούμορ και την καλή τους διάθεση. Αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον με αυτή τη γιορτή: ενώ αναφέρεται σε κάτι ουσιαστικά λυπηρό, όπως είναι ο θάνατος, επιτυγχάνουν τίποτε να μην είναι θλιβερό τις ημέρες αυτές των εορτασμών. Παράλληλα, οι Μεξικανοί καταφέρνουν, μέσω αυτής της ευχάριστης τελετουργίας, να συμφιλιωθούν με τον θάνατο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις «Ημέρες των Νεκρών» του Μεξικό είναι εμπνευσμένη η αμερικανική παράδοση του Halloween, που έχει φτάσει πλέον να γιορτάζεται σε όλο τον πλανήτη. Το Halloween γιορτάζεται την τελευταία ημέρα του Οκτωβρίου, όπου μικροί και μεγάλοι φορούν στολές, που συνήθως παραπέμπουν σε φαντάσματα, σκελετούς και άλλα τέτοια και συμμετέχουν σε διάφορες θεματικές εκδηλώσεις.

3. Hogmanay, Σκωτία

Μια απόλυτα επίκαιρη εορτή είναι αυτή που σχετίζεται με ένα έθιμο των Σκωτσέζων αναφορικά με τον ερχομό της νέας χρονιάς. Πρόκειται για ένα έθιμο της Σκωτίας, που έχει να κάνει με το «ποδαρικό» που κάνουμε στη νέα χρονιά.

Μπορεί το «ποδαρικό» να είναι ευρέως γνωστό σαν έθιμο και να εφαρμόζεται σε πολλές χώρες του κόσμου, με τους ανθρώπους να το έχουν εντάξει στην ξεχωριστή αυτή ημέρα της αλλαγής του χρόνου, ωστόσο πρόκειται για μια παράδοση που προέρχεται από την βορειοευρωπαϊκή χώρα, όπου και εξακολουθεί να έχει, έως και σήμερα, την τιμητική του.

Στην Σκωτία, παραμένει εξαιρετικά σημαντικό το ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι, αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου. Αυτός που θα κάνει το ποδαρικό πηγαίνει στο σπίτι που είναι καλεσμένος, έχοντας μαζί του αλάτι, κάρβουνο, ψωμί, ουίσκι, αλλά κι ένα γλυκό. Όλα όσα φέρει μαζί του ο σημαντικός αυτός καλεσμένος είναι συμβολικά και συμβολίζουν την καλή τύχη και την αφθονία.

«Στόχος» των Σκωτσέζων είναι εκείνος που θα κάνει ποδαρικό σε ένα σπίτι, να εξασφαλίσει ότι το σπίτι αυτό θα έχει καλή τύχη για όλο τον υπόλοιπο χρόνο που έρχεται. Μάλιστα, εξαιρετικά ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι οι Σκωτσέζοι δείχνουν να εκμεταλλεύονται μερικές φορές τη συγκεκριμένη παράδοση, αφού έχουν πάει το έθιμο ένα βήμα παραπέρα, προτιμώντας ψηλούς μελαχρινούς άνδρες να κάνουν το ποδαρικό στα σπίτια!

4. Holi, Ινδία – Νεπάλ

Το Holi είναι ένα πανάρχαιο έθιμο, που προέρχεται από την Ινδία και το Νεπάλ και αποτελεί για τους ανθρώπους των περιοχών αυτών μια ημέρα γιορτής, που ενώνει όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από την κοινωνική τάξη ή την φυλή, από την οποία προέρχεται.

Το Holi είναι γνωστό και ως «γιορτή των χρωμάτων», «γιορτή της άνοιξης» ή «γιορτή της αγάπης». Αυτό που ουσιαστικά γιορτάζουν οι Ινδοί την ιερή αυτή, για εκείνους, ημέρα, είναι το τέλος της χειμωνιάτικης περιόδου και ο ερχομός της άνοιξης. Στο πλαίσιο αυτής της εναλλαγής των εποχών, οι άνθρωποι βρίσκουν ευκαιρία να ασχοληθούν με τις προσωπικές τους σχέσεις, οι οποίες έχουν, για κάποιον λόγο, ραγίσει, προσπαθώντας να διορθώσουν ό,τι προκάλεσε πόνο και θυμό.

Το Holi γιορτάζεται την πρώτη ημέρα μετά την πανσέληνο του Μαρτίου. Οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους και τους γεμίζουν με χρώμα και χαρά. Όλοι συμμετέχουν σε αυτό τον χρωματοπόλεμο, πετώντας χρώματα ο ένας στον άλλο, είτε στην αρχική τους μορφή, είτε διαλυμένα στο νερό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο έθιμο έχει υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια και από αρκετές χώρες της Δύσης.

Εάν βρεθείτε στην Ινδία ή το Νεπάλ κατά την ημέρα αυτή, ένα είναι το σίγουρο: θα φύγετε από εκεί πολύχρωμοι!

5. Cheese rolling: Αγώνας τυριού, Αγγλία

Άλλη μια γιορτή που προέρχεται από τα παλιά χρόνια είναι ο αγώνας τυριού, ένα έθιμο της Αγγλίας, η γέννηση του οποίου χρονολογείται το 1826.

Τότε, κάτοικοι του χωριού Γκλούσεστερ της Αγγλίας πετούσαν μπάλες από φλεγόμενους αγκαθωτούς θάμνους στην πλαγιά ενός λόφου, προσπαθώντας, με αυτό τον τρόπο, να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα βοσκής της περιοχής.

Άλλο κομμάτι του μύθου υποστηρίζει ότι το εν λόγω έθιμο έχει τις ρίζες του σε παγανιστικές παραδόσεις.

Ό,τι και να ισχύει πάντως, το σίγουρο είναι ότι από τον μύθο αυτό προέκυψε το έθιμο στη σημερινή του μορφή, όπου οι Άγγλοι πετούν κεφάλια τυρί από μια πλαγιά και τα αφήνουν να κατρακυλήσουν μέχρι κάτω, ενώ τα ακολουθούν τρέχοντας.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο πρώτος που θα φτάσει στους πρόποδες του λόφου παίρνει έπαθλο το τυρί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί είναι εκείνοι που έχουν τραυματιστεί από την πραγματοποίηση του εν λόγω εθίμου, ωστόσο αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να πτοήσει τους Άγγλους, που συνεχίζουν ακάθεκτη την πραγματοποίησή του.

6. La Tomatina Festival: Η μάχη της ντομάτας, Ισπανία

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον, εκκεντρικό, αλλά και…μυρωδάτο έθιμο έχουν οι Ισπανοί. Πρόκειται για την μάχη της ντομάτας, ένα εορταστικό έθιμο που ξεκίνησε την τελευταία Τετάρτη του Αυγούστου του 1945.

Τότε, μια ομάδα νεαρών ατόμων, που είχαν πάει να παρακολουθήσουν την παρέλαση των Γιγάντων, αποφάσισαν να ενωθούν με τους μουσικούς και, λίγο αργότερα, ξεκίνησαν να πετούν ντομάτες ο ένας στον άλλον. Έκτοτε, το τυχαίο αυτό περιστατικό υιοθετήθηκε από τους Ισπανούς και μετατράπηκε σε έθιμο. Έτσι, την τελευταία Τετάρτη του Αυγούστου κάθε χρονιάς, χιλιάδες Ισπανών, αλλά και επισκεπτών, κατακλύζουν τους δρόμους του Μπουνόλ και επιδίδονται σε μία ατελείωτη ντοματομαχία, μετατρέποντας τους δρόμους σε μια κατακόκκινη, μυρωδάτη λίμνη.

Αξίζει να σημειωθεί, ενδεικτικά ότι για την μάχη χρησιμοποιούνται περίπου 150 τόνοι ντομάτας κάθε χρόνο.

Η μάχη της ντομάτας είναι σήμερα αγαπημένο έθιμο των Ισπανών και πολύ δημοφιλής τουριστική ατραξιόν για τους επισκέπτες. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι δεν ήταν πάντα έτσι, καθώς στο παρελθόν είχε συναντήσει πλήθος αντιδράσεων και αντιρρήσεων. Παρ’ όλα αυτά, οι διενέξεις σχετικά με το συγκεκριμένο έθιμο έληξαν οριστικά το 2002, όταν και αναγνωρίστηκε επίσημα από την περιοχή στην οποία διεξάγεται. Στην απόφαση αυτή, καταλυτικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο έθιμο έχει αναδειχθεί ως ένα από τα πιο τουριστικά events ολόκληρης της χώρας.

7. Nyepi: H ημέρα της ησυχίας, Μπαλί

Μια ιδιαίτερη παράδοση συναντάμε σε ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι του πλανήτη, γεμάτο σε πλούσια πολιτιστική και θρησκευτική παράδοση.

Ο λόγος για το Μπαλί της μακρινής Ινδονησίας και ένα πρωτοχρονιάτικο έθιμο που ακολουθούν από παλιά μέχρι και σήμερα οι κάτοικοι του επίγειου αυτού παραδείσου.

Σύμφωνα με το έθιμο αυτό, οι κάτοικοι του Μπαλί κλείνουν διακόπτες, κυριολεκτικά και μεταφορικά και επιδίδονται σε μια πολύ προσωπική διαδικασία διαλογισμού και αυτοσυγκέντρωσης, από την οποία κανείς δεν μπορεί να τους αποσπάσει. Την ημέρα εκείνη, απαγορεύονται αυστηρά οι φωτιές, τα πάρτι και η φασαρία, ενώ οι κάτοικοι κατεβάζουν ακόμη και τους διακόπτες του ρεύματος, με στόχο να εξασφαλίσουν απόλυτη ησυχία κι ηρεμία, ώστε να μην αποσπάται η προσοχή τους.

Η ημέρα αυτή είναι πολύ ξεχωριστή για τους Μπαλινέζους, καθώς καθένας καλείται να τα βρει με τον εαυτό του, να κάνει τον απολογισμό του για όσα έκανε την χρονιά που πέρασε και, μέσα σε ένα κλίμα ηρεμίας και χαλάρωσης, να θέσει νέους στόχους, χωρίς περισπασμούς.

Ο εορτασμός αυτός, μάλιστα, δεν ολοκληρώνεται την ίδια μέρα, αλλά την επόμενη, όπου φίλοι και συγγενείς μαζεύονται και ζητούν συγχώρεση ο ένας από τον άλλον, για ό,τι ενδεχομένως είχαν κάνει και ενόχλησε ή πλήγωσε κάποιον άλλο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Μπαλινέζοι δεν γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά κατά την γνωστή σε εμάς ημερομηνία, αφού τηρούν δικό τους ημερολόγιο. Μάλιστα, σύμφωνα με το ημερολόγιο του 2019, η τελευταία Πρωτοχρονιά ήταν στις 7 Μαρτίου 2019.

8. Eukonkanto, Φινλανδία

Ίσως ένα από τα πιο διασκεδαστικά έθιμα παγκοσμίως είναι αυτό που τηρούν στο απέναντι άκρο της ευρωπαικής ηπείρου προς Βορρά και συγκεκριμένα την Φινλανδία. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει μια παράδοση, που διεξάγεται κάθε χρόνο. Σε αυτή συμμετέχουν ζευγάρια συντρόφων, όπου ο άνδρας πρέπει να κουβαλήσει στην πλάτη του τη γυναίκα κρεμασμένη ανάποδα, διανύοντας μία απόσταση περίπου 250 μέτρων.

Κι ενώ τα μέτρα είναι αρκετά λίγα, η διαδρομή είναι ιδιαίτερα απαιτητική, θυμίζοντας μάλιστα το γνωστό και δύσκολο τρίαθλο, καθώς ο αγώνας περιλαμβάνει, τόσο στίβο, όσο και το πέρασμα μέσα από το υγρό στοιχείο.

Όποιος καταφέρει να φτάσει πρώτος στον τερματισμό με το…βαρύ ή μη φορτίο της γυναίκας του είναι ο τυχερός που ανταμείβεται με μία πολύ ιδιαίτερη επιβράβευση. Συγκεκριμένα, ο φιναλίστ κερδίζει το βάρος της γυναίκας του σε μπύρα. Και καλή απόλαυση!

9. Η μάχη των πορτοκαλιών, Ιταλία

Πολύ κοντά στην Ισπανία και τον ντοματοπόλεμο, υπάρχει ένα ακόμη, παρόμοιο έθιμο. Πρόκειται για το έθιμο της μάχης των πορτοκαλιών, μια παράδοση προερχόμενη από την γειτονική στους Ισπανούς, αλλά και σε εμάς, Ιταλία.

Ο τρόπος και οι λόγοι για τους οποίους δημιουργήθηκε η εν λόγω παράδοση δεν είναι ξεκάθαροι, με την άκρη του κουβαριού να χάνεται στο βάθος του χρόνου. Σύμφωνα με τον μύθο που έχει επικρατήσει, το έθιμο ξεκίνησε από τον 12ο αιώνα, όταν ένας ευγενής προσπάθησε να βιάσει μια κοπέλα, το βράδυ πριν από τον γάμο της. Εκείνη, ωστόσο, αντιστάθηκε, καταφέροντας όχι μόνο να τον αφοπλίσει, αλλά και να τον αποκεφαλίσει.

Η ιστορία του ευγενή με την κοπέλα έγινε γνωστή στον λαό της εποχής, με τους ανθρώπους να σπεύδουν έξω από το παλάτι του, προσπαθώντας να το κατεδαφίσουν με ό,τι μέσα είχαν.

Ο μύθος αυτός αναβιώνει κάθε χρόνο στο τέλος της περιόδου της Αποκριάς, όπου ολοκληρώνονται και τα καρναβάλια, όπου μία κοπέλα παριστάνει την Βιολέτα, την κοπέλα του μύθου και τον κόσμο να επιδίδεται σε μία δυναμική μάχη με πορτοκάλια. Ένα έθιμο που ακούγεται αρκετά διασκεδαστικό, αλλά και επίπονο, αν σε πετύχει κανένα πορτοκάλι!

10. Monkey Buffet Festival: To τάισμα του πιθήκου, Ταϊλάνδη

Στην εξωτική Ταϊλάνδη, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ο βασιλιάς των πιθήκων Χάνουμαν, μαζί με τους στρατιώτες του, βοήθησαν τον πρίγκιπα Ράμα να σώσει την αγαπημένη του, Σίτα από έναν κακό δαίμονα.

Ο μύθος αυτός έζησε έως και τις σημερινές ημέρες, όπου οι Ταϊλανδέζοι, κάθε τελευταία Κυριακή του Νοέμβρη, συγκεντρώνονται στα χαλάσματα του ναού Phra Prang Sam Yot και δημιουργούν ένα μεγάλο γλέντι, στήνοντας μακριά τραπέζια, που περιέχουν όλα τα καλούδια. Ωστόσο, το περιεχόμενο των γιορτινών τραπεζιών έχει αλλάξει με τα χρόνια, καθώς, από το 2007 και μετά, το εορταστικό τραπέζι γεμίζει μόνο με φρούτα και λαχανικά.

Εκεί, οι κάτοικοι περιμένουν να υποδεχτούν όλους τους πιθήκους που ζουν στο σημείο, ως επίτιμους καλεσμένους της γιορτής μάλιστα, και να τους φιλέψουν.

Μέσω αυτής της παράδοσης, οι Ταϊλανδέζοι επιθυμούν να αποτίσουν έναν φόρο τιμής στα ζώα αυτά, τα οποία μάλιστα κατέχουν εξέχουσα θέση στον πολιτισμό της χώρας. Η γιορτή που αφιερώνεται στους πιθήκους συμβολίζει την επιθυμία των κατοίκων να εξασφαλίσουν ευημερία και ισορροπία στη ζωή και την καθημερινότητα της περιοχής, με τους ανθρώπους και τα ζώα να συμβιώνουν αρμονικά.

Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνά κανείς ότι στη χώρα, υπάρχει πλήθος πιθήκων και μαιμούδων, οι οποίες ζουν ελεύθερες σε διάφορα φυσικά τοπία, όπου οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε άμεση επαφή μαζί τους και να τις γνωρίσουν, πάντοτε με σεβασμό προς τα ζώα, αλλά και τα φυσικά σημεία που τα φιλοξενούν.

11. Kanamara Matsuri, Ιαπωνία

Ένα από τα πιο περίεργα έθιμα αυτής της λίστας είναι η γιορτή του φαλλού, που προέρχεται από την μακρινή Ιαπωνία.

Ένας μύθος περιβάλλει τη συγκεκριμένη παράδοση, που κρατά χρόνια και εορτάζεται ανελλιπώς στην Ιαπωνία κάθε χρόνο. Σύμφωνα με τον μύθο αυτό, λοιπόν, υπήρχε παλιά ένας δαίμονας με πολύ κοφτερά δόντια, ο οποίος είχε ερωτευτεί μία γυναίκα και ζούσε μέσα στον κόλπο της. Κάθε φορά που εκείνη ερχόταν σε επαφή με κάποιον, τότε ο δαίμονας χρησιμοποιούσε τα κοφτερά του δόντια, καθιστώντας τον ανίκανο. Κάποια στιγμή, όμως, κάποιος από τους συντρόφους της γυναίκας γνώρισε έναν σιδερά και εκείνος του έφτιαξε ένα σιδερένιο «προφυλακτικό». Όταν ο δαίμονας πήγε να του επιτεθεί, έπεσε πάνω σε αυτή τη σιδερένια κατασκευή, με αποτέλεσμα να χάσει όλα του τα δόντια.

Έτσι δημιουργήθηκε η γιορτή του φαλλού στην Ασία, η οποία εορτάζεται την πρώτη Κυριακή του Απριλίου. Σήμερα, το φεστιβάλ που αφιερώνεται στη συγκεκριμένη παράδοση έχει έναν πολύ σημαντικό, αλλά και συμβολικό σκοπό, καθώς προσπαθεί να επικοινωνήσει τους κινδύνους, αλλά και τα μέσα πρόληψης του ιού του HIV, συγκεντρώνοντας παράλληλα χρήματα για τον σκοπό αυτό.

Σε έναν κόσμο γεμάτο πλούσια πολιτιστική παράδοση, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα σε κάθε γωνιά του πλανήτη, η ανάζητηση των ιδιαίτερων παραδόσεων που εμπλουτίζουν κάθε πολιτισμό, δεν θα σταματήσει ποτέ και θα αποτελεί πάντοτε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πινελιά στο προσωπικό βιβλίο των γνώσεων του καθενός. Αυτές ήταν μόνο μερικές από τις ιδιαίτερες παραδόσεις πολλών πολιτισμών ανά τον κόσμο, με ξεχωριστό ενδιαφέρον.