Η υπόθεση των νέων υπόγειων πάρκινγκ γύρω από το γήπεδο «Μπερναμπέου» εξελίσσεται σε ένα πολυσύνθετο μπρα ντε φερ που κρατάει δύο χρόνια. Δεν πρόκειται πια για μια τεχνοκρατική συζήτηση γύρω από αριθμούς θέσεων στάθμευσης. Στην καρδιά της Μαδρίτης συγκρούονται τρεις διαφορετικοί κόσμοι: ο επιχειρηματικός σχεδιασμός ενός αθλητικού κολοσσού, οι πολιτικές ισορροπίες του Δημαρχείου και οι ανησυχίες των κατοίκων για το πώς μια τόσο μεγάλη κατασκευή θα αλλάξει την καθημερινότητά τους.

Στο επίκεντρο βρίσκεται μια παραχώρηση που αφορά δύο υπόγεια πάρκινγκ – ένα στο Paseo de la Castellana και ένα στην Calle Padre Damián – συνολικά σχεδόν 2.000 θέσεων, με τούνελ 650 μέτρων, τέσσερα υπόγεια επίπεδα και άμεση σύνδεση με το ανακαινισμένο «Μπερναμπέου». Η Ρεάλ Μαδρίτης θα χρηματοδοτούσε το έργο για να το εκμεταλλεύεται επί 40 χρόνια.

1

 «Δεν υπάρχει δημόσιο συμφέρον»

Τα δικαστήρια της Μαδρίτης αμφισβήτησαν ήδη δύο φορές τη νομιμότητα του project. Πρώτα, ένα διοικητικό δικαστήριο ακύρωσε την παραχώρηση θεωρώντας ότι η απόφαση του Δήμου δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Στη συνέχεια, το Ανώτερο Δικαστήριο της Κοινότητας της Μαδρίτης (TSJM) επικύρωσε αυτή τη θέση, απορρίπτοντας στις 20 Οκτωβρίου τις εφέσεις τόσο του Δήμου όσο και της ομάδας.

Η ουσία; Το δικαστικό σώμα δεν πείστηκε ότι τα υπόγεια πάρκινγκ – σχεδιασμένα ως επέκταση των υποδομών του σταδίου – μπορούν να θεωρηθούν δημόσια έργα τύπου δρόμων ή γραμμών μετρό. Επιπλέον, επιβλήθηκαν δικαστικά έξοδα αρκετών χιλιάδων ευρώ στον Δήμο και περίπου τα διπλάσια στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ανάμεσα στη νομιμότητα και στην πολιτική

Οι δηλώσεις του δημάρχου Χοσέ Λουίς Μαρτίνεθ Αλμέιδα έδωσαν από νωρίς το στίγμα. Παραδέχθηκε ότι μια περαιτέρω προσφυγή κατά της ακύρωσης είναι «δύσκολο να σταθεί», αφού το θέμα είναι τεχνικό και τα περιθώρια αναίρεσης περιορισμένα.

Έδειχνε δηλαδή πως ο Δήμος ίσως άφηνε το project να χαθεί. Με τον καιρό, όμως, η στάση άλλαξε. Κυκλοφόρησε μια ιδέα «μερικής υπαναχώρησης»: να εγκαταλειφθεί ο σχεδιασμός στο Padre Damián αλλά να σωθεί το πάρκινγκ στην Castellana. Μια λύση που ο δήμαρχος παρουσίαζε ως συμβιβασμό που περιορίζει την ένταση, χωρίς να πεταχτούν χρήματα στα σκουπίδια.

Σήμερα, παρ’ όλα αυτά, το Δημαρχείο δεν απαντά στις ερωτήσεις των ΜΜΕ. Η σιωπή φωνάζει.

Η Ρεάλ αντεπιτίθεται

Μέσα σε αυτό το κενό, η κίνηση της Ρεάλ Μαδρίτης ξεχωρίζει. Ο σύλλογος κατέθεσε αίτηση αναίρεσης στηριγμένη σε τρεις άξονες. Πρώτον, υποστηρίζει ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά του για αποτελεσματική νομική προστασία, αφού η αρχική προσφυγή των κατοίκων στρεφόταν νομικά κατά του Δήμου, ενώ η απόφαση επηρεάζει άμεσα την ίδια.

Δεύτερον, αμφισβητεί τη νομιμοποίηση του συλλόγου κατοίκων που προσέφυγε, επιχειρώντας να «ξηλώσει» την υπόθεση από τη ρίζα της.

Τρίτον, επανέρχεται στο ζήτημα του δημόσιου συμφέροντος. Η Ρεάλ υποστηρίζει ότι η καλύτερη διαχείριση της κυκλοφορίας γύρω από το νέο «Μπερναμπέου» – τόσο για τα ΜΜΜ όσο και για τα ΙΧ – αποτελεί γενικό όφελος για την πόλη και όχι προνόμιο υπέρ μιας εταιρικής οντότητας.

Έργο παγωμένο, χρονοδιάγραμμα σε κρίση

Από κατασκευαστικής άποψης, το project βρίσκεται στον αέρα. Η Ρεάλ είχε αναθέσει το έργο στην Acciona, με συμβόλαιο περίπου 70 εκατ. ευρώ. Μετά την πρώτη δικαστική απόφαση, οι εργασίες σταμάτησαν, προκαλώντας αυξανόμενο κίνδυνο επιπλέον κόστους, αλλά και σοβαρά λειτουργικά προβλήματα στο κέντρο της Μαδρίτης.

Στη διάρκεια της διαδικασίας επισημάνθηκε ότι η παύση των εργασιών στην Castellana επηρεάζει ακόμη και το χρονοδιάγραμμα για την επέκταση του μετρό στον σταθμό Σαντιάγο Μπερναμπέου. Όσο η εκκρεμότητα συνεχίζεται, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να επανέλθει η κανονική ροή στην κυκλοφορία μιας από τις βασικότερες αρτηρίες της πόλης, χωρίς να ξέρει κανείς αν οι υποδομές γύρω από το γήπεδο θα ολοκληρωθούν ή θα ξηλωθούν.

Εν κατακλείδι

Το έργο των υπόγειων πάρκινγκ έχει γίνει πλέον καθρέφτης του τρόπου με τον οποίο διασταυρώνονται η πολιτική, τα επιχειρηματικά σχέδια και η καθημερινότητα των πολιτών. Η Ρεάλ παλεύει για να σώσει μια επένδυση-κλειδί για το νέο «Μπερναμπέου». Ο Δήμος σιωπά. Τα δικαστήρια, μέχρι στιγμής, λένε «όχι». Και η Μαδρίτη περιμένει την επόμενη κίνηση, με τα εργοτάξια παγωμένα και τα ρολόγια να χτυπούν.