Mohamed El-Erian: Αυτα είναι τα τρία σενάρια που πρέπει να καθοδηγήσουν τους επενδυτές

Εάν ενισχύετε τις μακροπρόθεσμες τοποθετήσεις σας σε μετοχές και άλλα υψηλού ρίσκου περιουσιακά στοιχεία στις τρέχουσες αποτιμήσεις της αγοράς, τότε πιθανότατα στοιχηματίζετε –εν γνώσει σας ή όχι- στο συνδυασμό τριών παραγόντων που θα επηρεάσουν τις μελλοντικές αποδόσεις. Ή διαφορετικά σχεδιάζετε να πουλήσετε τις συμμετοχές σας σε κάποιον που βάζει ή θα βάλει αυτό το στοίχημα. Η κατανόηση της σημασίας αυτών των τριών σεναρίων, τόσο σε σχετικούς όσο και σε απόλυτους όρους, υποδεικνύει όχι μόνο την πιθανότητα να είστε σωστοί με την πάροδο του χρόνου, αλλά και τις τάσεις που πρέπει να ενσωματώσετε στην τρέχουσα τοποθέτηση του υψηλού ρίσκου χαρτοφυλακίου σας.

 

του Mohamed El-Erian

Μια από τις κύριες προκλήσεις σε επίπεδο ανάλυσης που αντιμετωπίζουν οι επενδυτές στον σημερινό ασυνήθιστα ευμετάβλητο κόσμο -και υπάρχουν πολλές- είναι η διάσπαση των πιθανών καταλυτών για τις συνολικές αποδόσεις της αγορές σε έναν μικρό αριθμό ενεργών και επαληθεύσιμων υποθέσεων. Αυτό σημαίνει τον προσδιορισμό μιας εξίσωσης “μειωμένης μορφής” στην οποία μόνο λίγες επεξηγηματικές μεταβλητές θα ορίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι επενδυτές που αναλαμβάνουν ρίσκο θα συνεχίσουν να ανταμείβονται πλουσιοπάροχα.

Ένας τέτοιος προσδιορισμός συνεπάγεται την παρακολούθηση τριών σεναρίων τα οποία δεν είναι απαραιτήτως αμοιβαίως αποκλειόμενα: την ενδογενή οικονομική και χρηματοοικονομική επούλωση, τις πολυαναμενόμενες ρηξικέλευθες πολιτικές και τα μεγαλύτερα κύματα ρευστότητας.

Με τη συγχρονισμένη επιτάχυνση της ανάπτυξης, η παγκόσμια οικονομία συνεχίζει να θεραπεύεται καθώς οι βελτιώσεις στην Ευρώπη και στον αναδυόμενο κόσμο συμπληρώνουν τις τάσεις στις ΗΠΑ. Αυτό συμβάλλει στην τόνωση της πραγματικής οικονομικής δραστηριότητας, μέσω της αύξησης των επενδύσεων και της κατανάλωσης, ενώ αμβλύνει εν μέρει τις καθοδικές πιέσεις για τη δυνητική ανάπτυξη, περιορίζοντας τις ανησυχίες για τις αυξημένες τιμές των περιουσιακών στοιχείων και ενισχύοντας το εύρος για την ήπια εξομάλυνση των αντισυμβατικών νομισματικών πολιτικών από τη Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες με συστημική σημασία.

Το πρώτο σενάριο

 

Στο πρώτο σενάριο, οι επενδυτές θα ωφεληθούν από τους μακροχρόνιους δείκτες της αγοράς και από τη συγκέντρωση συγκεκριμένων στοιχημάτων εταιρειών ή χωρών σε καταστάσεις όπου υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα για στενές ιδιοσυγκρασιακές επιρροές. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα παθητικά προϊόντα χαμηλού κόστους που επενδύουν σε μεγάλες δημόσιες αγορές θα συνεχίσουν να αποδίδουν.

Αυτή η σταδιακή διαδικασία επούλωσης μπορεί να ενισχυθεί με μια ουσιαστική αύξηση των πολιτικών που αποσκοπούν στη μείωση των διαρθρωτικών εμποδίων για την ανάπτυξη, την επίτευξη καλύτερης ισορροπίας μεταξύ νομισματικής και δημοσιονομικής επέκτασης, τον περιορισμό των συντριπτικών φορτίων χρέους και τη βελτίωση του συντονισμού της παγκόσμιας πολιτικής. Σε αυτό το σενάριο -αν και καθόλου βέβαια, θα αυξανόταν η πιθανότητα υλοποίησης ανατρεπτικών πολιτικών, χάρη στις εξωτερικές διαταραχές στην καθεστηκυία πολιτική τάξη που σημειώθηκαν τους τελευταίους 16 μήνες στη Γαλλία (με την εκλογή του Προέδρου Emmanuel Macron), στο Ηνωμένο Βασίλειο  (με το δημοψήφισμα του Brexit) και στις ΗΠΑ (με την εκλογή του προέδρου Donald Trump και την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων και στα δύο σώματα του Κογκρέσου).

Το δεύτερο σενάριο

Στο δεύτερο σενάριο, οι τοποθετήσεις του χαρτοφυλακίου ανάληψης κινδύνου επωφελούνται από ένα πολύ μεγαλύτερο επίπεδο ενεργητικής διαχείρισης επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένου ενός που ενσωματώνει έναν προσεκτικό εντοπισμό των νικητών και των ηττημένων από δράσεις πολιτικής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν πρόκειται για τη φορολογική μεταρρύθμιση, τις υποδομές, τη μείωση του χρέους και την ισορροπία μεταξύ των νέων ρυθμίσεων και της χαλάρωσης των παλαιών ρυθμίσεων.

Το τρίτο σενάριο

Το τρίτο και τελευταίο σενάριο αυτής της αναλυτικής προσέγγισης μειωμένης μορφής καθοδηγείται από τα ζητήματα ρευστότητας. Εδώ, η συνεχής εισροή κεφαλαίων στην αγορά από τις κεντρικές τράπεζες και από τους πλούσιους σε μετρητά ισολογισμούς των πολύ κερδοφόρων εταιρειών συνεχίζει να βρίσκει το δρόμο της προς τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία σε όλες σχεδόν τις γωνιές του κόσμου. Η δυνατότητα να υπάρξει γρήγορη έκθεση χαρτοφυλακίου ενισχύεται από τον πολλαπλασιασμό των παθητικών και ενεργητικών οχημάτων που προσφέρουν στους αφοσιωμένους επενδυτές τη δυνατότητα να πωλούν μεταβλητότητα και ρευστότητα στον αναπτυσσόμενο κόσμο των δημόσιων και ιδιωτικών αγορών.

Ο τελευταίος παράγοντας έχει μια ενδιαφέρουσα πτυχή: άφθονη ρευστότητα που ωθεί τους επενδυτές να εκτίθενται ολοένα περισσότερο σε κατηγορίες παγίων που ιστορικά είναι πιο δύσκολα ρευστοποιήσιμες. Είναι μια διελκυστίνδα που, αντί να αντιμετωπιστεί μέσω στρατηγικής τοποθέτησης χαρτοφυλακίου, απαιτεί να ισχύει τουλάχιστον μία από τις άλλες δύο υποθέσεις.

Και έπειτα υπάρχει ο τρόπος με τον οποίο όλες αυτές οι υποθέσεις σχετίζονται με αυτά που έχουν ήδη προεξοφλήσει οι αγορές. Οι σημερινές απόλυτες και σχετικές αποτιμήσεις των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων υποδηλώνουν ότι οι επενδυτές φαίνεται να περιμένουν έντονα τουλάχιστον δύο, αν όχι όλους τους παράγοντες να ισχύσουν. Και έχουν στοιχηματίσει ευχαρίστως σε αυτό το αποτέλεσμα για λίγο, παρά τις επανειλημμένες καθυστερήσεις στην επαλήθευση αυτών των συνθηκών.