Όταν οι πολυεθνικές φεύγουν…Τουλάχιστον σώστε το Ελληνικό από την φωτιά του ΣΥΡΙΖΑ που καίει τα πάντα

H Eldorado Gold… λίγο έλειψε να μαζέψει τις βαλίτσες της και να εγκαταλείψει την Ελλάδα, όμως τελικά με τις πιέσεις που άσκησε “ανάγκασε” το αρμόδιο υπουργείο να βγάλει από το συρτάρι τις άδειες που αδικαιολόγητα καθυστερούσε και με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να διασφαλίσει την παραμονή της στη χώρα μας και την υλοποίηση της μεγάλης επένδυσής της.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι η Eldorado είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Ο οποίος κανόνας, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι: “Όποιος τολμήσει να επενδύσει στην Ελλάδα θα τον φάμε ζωντανό”…

Σε μία περίοδο όπου η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ένας ιδιαίτερα ελκυστικός επενδυτικός προορισμός, μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και τις βελτιωμένες προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας, οι επενδυτές… τρέχουν να γλιτώσουν από μία χώρα που διαφημίζει ότι είναι φιλική προς τις επενδύσεις, όμως στην πραγματικότητα η κυβέρνησή της κάνει ό,τι μπορεί για να αποδείξει το αντίθετο. Τα παραδείγματα είναι άφθονα: οι επενδύσεις σε Ρόδο και Κέρκυρα που “κολλάνε” σε γραφειοκρατικές λεπτομέρειες είναι από τα πιο χαρακτηριστικά, ενώ μόλις χθες είχαμε ένα “διπλό χτύπημα” μεγάλων πολυεθνικών ομίλων που “ξεφορτώνονται” τα ελληνικά τους περιουσιακά στοιχεία. Η μεν Froneri Hellas, η εν Ελλάδι κοινοπραξία του ομίλου Nestle με την R & R Ice Cream, ανακοίνωσε το κλείσιμο του εργοστασίου της στον Ταύρο, που είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο παγωτού στη χώρα μας, η δε Ελαΐς-Unilever ανακοίνωσε ότι πουλά ολόκληρο τον τομέα του ελαιόλαδου, με τις μάρκες Άλτις, Ελάνθη και Solon.

Σώστε το Ελληνικό

Αν και τα αίτια των κινήσεων αυτών είναι σύνθετα και έχουν να κάνουν και με την κατάσταση στην ελληνική αγορά και τον αυξημένο ανταγωνισμό, είναι βέβαιο πως υπό άλλες συνθήκες τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Αν δηλαδή δεν υπήρχε η υπερφορολόγηση που εξοντώνει την επιχειρηματικότητα, αν υπήρχαν σοβαρά κίνητρα για να παραμείνει ένας ξένος επενδυτής στην Ελλάδα, αν δεν υπήρχε η γραφειοκρατία που εξακολουθεί να στοιχειώνει την ελληνική οικονομία, αν οι επιχειρηματίες ένιωθαν το ελληνικό κράτος ως σύμμαχο και αρωγό τους, και όχι ως εχθρό τους, τότε το περιβάλλον θα ήταν τέτοιο που θα κρατούσε τους επενδυτές στην ελληνική αγορά. Όμως με τα σημερινά δεδομένα, θα πρέπει να είναι κανείς λίγο… τρελός για να επενδύσει στην Ελλάδα. Και τους έχουμε πολύ ανάγκη αυτούς τους τρελούς…

Σκοπίμως δεν έχουμε αναφερθεί ακόμα στη μεγαλύτερη και σημαντικότερη όλων των επενδύσεων, την επένδυση στο Ελληνικό. Μία ακόμα επένδυση που υποφέρει από τη γραφειοκρατία, από τις ιδεοληψίες ορισμένων και από την κυβερνητική αναποφασιστικότητα. Ο κίνδυνος να χαθεί και αυτή δεν είναι αμελητέος, καθώς συνεχώς εμφανίζονται απίθανα εμπόδια στην ανάπλαση της περιοχής. Τη μία βρίσκουν δάσος, την άλλη αρχαιολογικούς χώρους, σε λίγο θα βρουν και… πετρέλαιο!

Αν χαθεί αυτή η επένδυση, θα είναι μία αληθινή καταστροφή για την ελληνική οικονομία. Θα είναι ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα δεν θέλει τους επενδυτές και τους διώχνει μακριά. Θα είναι μία τεράστια χαμένη ευκαιρία για δημιουργία θέσεων εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης. Θα είναι ένα ιστορικό λάθος με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ας σωθεί τουλάχιστον αυτή η επένδυση. Μήπως και μπορέσουμε να σώσουμε ό,τι σώζεται πια…