• Business

    Μ. Στασινόπουλος: «Δεν έχουν κάνει τίποτα διαχρονικά για τη βιομηχανία. Η βιομηχανία θα έπρεπε να είναι εθνική προτεραιότητα»

    Στασινόπουλος ΧΑΛΚΟΡ ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ

    Μιχάλης Στασινόπουλος


    Την απογοήτευσή του για τον τρόπο που η Πολιτεία διαχρονικά αντιμετωπίζει τη βιομηχανία και την ανάγκη για συγκεκριμένες δράσεις, ένα οδικό χάρτη για μια βιώσιμη και ανταγωνιστική βιομηχανία, επεσήμανε χθες ο Μιχάλης Στασινόπουλος, Πρόεδρος της Ελληνικής Παραγωγής, καθώς στην πράξη βλέπει ότι η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να ενισχύσει τη βιομηχανία και να αυξήσει τη συμμετοχή της στο ΑΕΠ, ενώ θα έπρεπε να είναι εθνική προτεραιότητα. Τα κλειστά αφτιά στο θέμα το ενεργειακού κόστους, οι μάταιες συναντήσεις για την επιτάχυνση των αποσβέσεων και η αδιαφορία για τη δημιουργία ενός κατάλληλου επιχειρηματικού περιβάλλοντος που θα βοηθούσε την ελληνική βιομηχανία δημιουργούν μια πραγματικότητα αντίθετη στις εξαγγελίες και στις αρχικά καλές προθέσεις.

     Την ίδια στιγμή όπως τόνισε στην ομιλία του ο ρόλος της βιομηχανίας στην ανάταση της οικονομίας είναι καθοριστικός και το κράτος θα έπρεπε να τη στηρίζει ενεργά όπως κάνουν άλλα κράτη στο εξωτερικού. Ωστόσο τα τρία αγκάθια που πλήττουν την ανταγωνιστικότητά της παραμένουν και είναι το ενεργειακό κόστος, το μη μισθολογικό κόστος και το φορολογικό καθεστώς για τις αποσβέσεις.

    «Η ομιλία του Πρωθυπουργού για τη βιομηχανία στη ΔΕΘ το 2017 ήταν η καλύτερη που έχει γίνει ποτέ. Δεν είχε ξαναμιλήσει πρωθυπουργός για τη βιομηχανία έτσι και μετά δεν έκαναν τίποτα. Ούτε για την επιτάχυνση αποσβέσεων νέων επενδύσεων αντί για 10 έτη, γρηγορότερα, μέτρο που θα βοηθούσε τη ρευστότητα των επιχειρήσεων χωρίς κανένα κόστος, ούτε για να μειωθεί το ενεργειακό κόστος» σημείωσε στο περιθώριο της εκδήλωσης του ΙΟΒΕ στην οποία μίλησε ο κ. Μ. Στασινόπουλος.

    «Θα αρκούσαν 80 εκατ. ευρώ για να μειωθεί το ενεργειακό κόστος και να βοηθηθεί ολόκληρη η βιομηχανία», σημειώνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας όμως ότι «αντί γι’ αυτό,  ζητούν μείωση εκπτώσεων και αυξήσεις».

    «Την ώρα που η Ευρώπη στηρίζει την επαναβιομηχάνιση, για την Ελλάδα, ιδιαίτερα μετά την κρίση της τελευταίας δεκαετίας, η μετάβαση σε ένα πιο ισόρροπο αναπτυξιακό μοντέλο, με μια εύρωστη και ανταγωνιστική παραγωγική βάση θα έπρεπε να είναι σήμερα, έμπρακτα και όχι απλώς διακηρυκτικά, απόλυτη εθνική προτεραιότητα.»

    «Προτείναμε να τεθεί ως εθνικός στόχος η αύξηση του μεριδίου της μεταποίησης στο 12% του ΑΕΠ έως το 2020 και 15% μεσοπρόθεσμα. Στον ένα χρόνο που μεσολάβησε από τότε, ακούσαμε πολλούς να υιοθετούν αυτό τον στόχο, είδαμε επιμέρους προσπάθειες για να αρθούν κάποια εμπόδια, αλλά απέχουμε ακόμα πολύ από έναν ολοκληρωμένο και συνεκτικό οδικό χάρτη για τη βιομηχανία».

    Μεγάλη απόσταση από τον ευρωπαϊκό στόχο

    Στην Ευρώπη, η αναβάθμιση της σημασίας της μεταποιητικής βιομηχανίας είναι σαφής ήδη από το 2014, όταν τέθηκε ο στόχος της αύξησης του μεριδίου της στο 20% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ ως το 2020, ωστόσο η Ελλάδα βρίσκεται με τη βιομηχανία στο 8,5% του ΑΕΠ είναι πολύ μακριά από το στόχο αυτό.

    Όπως εξηγεί ο κ. Στασινόπουλος, «σήμερα  η Ευρώπη δίνει έμφαση στη «μελέτη επιπτώσεων», το impact assessment, για τις επιπτώσεις των μέτρων πολιτικής στο εθνικό και το ευρωπαϊκό επίπεδο. Με απλά λόγια, η Επιτροπή ζητάει να γίνεται «συνεκτίμηση της επίδρασης στην ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας, των πολιτικών σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς».

    Θα πρέπει και στη χώρα μας να ξεκινήσει μια τέτοια διαδικασία, με ουσιαστική διαβούλευση με τους φορείς της παραγωγής, ώστε να γίνονται αντιληπτές από την Πολιτεία οι επιπτώσεις των διαφόρων νόμων και μέτρων πολιτικής, στην ανταγωνιστικότητα και τη πορεία της βιομηχανίας.

    Η βιομηχανία μπορεί να συνεισφέρει πολύ περισσότερο στη δημιουργία πλούτου και ποιοτικής απασχόλησης εάν αντιμετωπιστούν τα μεγάλα εμπόδια στη διεθνή ανταγωνιστικότητά της, όπως το ενεργειακό κόστος, το μη μισθολογικό κόστος και το φορολογικό καθεστώς σε ό,τι αφορά τις αποσβέσεις.

    Λείπει το κράτος ως συνομιλητής

    Όπως τόνισε υπάρχει ελλιπέστατη επικοινωνία κράτους-παραγωγής και  παιδείας και παραγωγής. «Κρίνοντας από την ιστορική πορεία αλλά και τη σημερινή κατάσταση, είναι προφανές ότι η αναπτυξιακή προοπτική που προσφέρει η βιομηχανία δεν έχει συγκινήσει τους κυβερνώντες για δεκαετίες. Είναι διαχρονική η παρατήρηση των ανθρώπων της παραγωγής ότι λείπει ο «σύμμαχος», και σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις λείπει ακόμα και ο «συνομιλητής». Τα μηνύματα (ευκαιρίες και κίνδυνοι) που θέλουν να περάσουν εταιρείες και φορείς, συχνά, είτε αγνοούνται εξαρχής από τους κρατικούς φορείς είτε χάνονται στην πορεία, ανάμεσα στις συναρμοδιότητες και τη γραφειοκρατία.

    Τα άλλα κράτη στηρίζουν ενεργά την παραγωγή

    Ο κ. Στασινόπουλος αναφέρθηκε επίσης στο ρόλο και τη στήριξη του κράτους θέτοντας το ερώτημα «αν είναι   το ίδιο εξωστρεφές, δηλαδή εάν μελετάει τις τάσεις και τις πολιτικές άλλων κρατών και δη ευρωπαϊκών, αλλά και εάν αντιλαμβάνεται την αξία του διαλόγου με τις εταιρείες που εξάγουν ή συμμετέχουν σε διεθνείς αλυσίδες αξίας. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε άλλα κράτη, ακόμα και γειτονικά για να συνειδητοποιήσουμε το εδώ σοβαρό πρόβλημα στην ουσιαστική επικοινωνία κράτους-παραγωγής».

     Σημείωσε την ανάγκη  να υπάρξει ουσιαστική και θεσμική συνεργασία κράτους-παραγωγής, με τη δημιουργία κατάλληλων δομών. ”Είτε με τη μορφή ξεχωριστού υπουργείου Βιομηχανίας, με ενισχυμένες όμως αρμοδιότητες είτε με τη θεσμοθέτηση διϋπουργικού Συμβουλίου για τη βιομηχανία που θα συντονίζει και θα αξιολογεί τις επιπτώσεις όλων των μέτρων πολιτικής στην ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας. Μόνο με θεσμοθετημένα και ζωντανά κανάλια επικοινωνίας χτίζεται ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που οδηγεί σε επενδύσεις, σε συστημική αναβάθμιση της οικονομίας και σε ισχυρή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, με θετικότατες επιπτώσεις στην κοινωνία. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τη παιδεία -είναι αδιανόητο να μην υπάρχει σήμερα θεσμοθετημένη διασύνδεση παιδείας και παραγωγής».

    Ο δείκτης παραγωγικότητας της εργασίας είναι εξαιρετικά χαμηλός γιατί λείπουν από τη χώρα βιομηχανικές εγκαταστάσεις

    Ο ρόλος της μεταποίησης στην προσπάθεια της οικονομίας να αναπτυχθεί είναι καθοριστικός. «Η μεταποίηση, εάν υποστηριχθεί και ενισχυθεί, με τις συνέργειες που δημιουργεί, θα βελτιώσει πολλούς δείκτες, όπως της παραγωγικότητας της οικονομίας, της ψηφιακής έντασης, της απασχόλησης των επιστημόνων, της κατάρτισης και των δεξιοτήτων, αλλά και δείκτες που έχουν σχέση με τη παιδεία και την ευημερία στη χώρα μας.

    Επίσης τόνισε ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο ο δείκτης παραγωγικότητας της εργασίας είναι εξαιρετικά χαμηλός είναι  γιατί λείπουν από τη χώρα βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που είναι αυτές που πολλαπλασιάζουν τη παραγωγικότητα και τη προστιθέμενη αξία.

    Στα 56 τα μέλη της Ελληνικής Παραγωγής

     Η  «Ελληνική Παραγωγή-Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη» ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2017 και σαν νεοσύστατος φορέας π  αριθμούσε μόλις 12 μέλη.

    Σήμερα,  η «Ελληνική Παραγωγή» αριθμεί πια 56 μέλη  και ο Πρόεδρός της κ. Στασινόπουλος αναφέρθηκε στο ρόλο της:

    «Η «Ελληνική Παραγωγή» δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία ανθρώπων της παραγωγής, από όλο το φάσμα και τα μεγέθη της μεταποιητικής βιομηχανίας, και όλο το φάσμα των ιδιοκτησιακών καθεστώτων, από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις έως πολυεθνικές. Δεν υποκαθιστούμε τις εργοδοτικές οργανώσεις ούτε τους κοινωνικούς εταίρους. Παρακολουθούμε στοχευμένα τη βιομηχανική παραγωγή και αναζητούμε διαρκώς στοιχεία και τεκμηρίωση, με βασική φιλοδοξία να δείξουμε αλλά και να αποδείξουμε ότι η μεταποίηση στην Ελλάδα είναι ένας ζωντανός τομέας της οικονομίας με καθοριστική συμβολή στη δημιουργία εθνικού πλούτου, προστιθέμενης αξίας, απασχόλησης και εξαγωγών. Και μάλιστα, παρά τα σωρευμένα προβλήματα και τη χρόνια «εγκατάλειψή της» από την Πολιτεία, που είχε ως αποτέλεσμα να διευρυνθεί η έκταση και το βάθος της αποβιομηχάνισης. Να σημειώσω για παράδειγμα ότι το μέγεθος, και οι επιπτώσεις στην οικονομία του μεταποιητικού τομέα στην Ελλάδα είναι ανάλογες με εκείνες του τουρισμού, για τον οποίο όμως υπήρξαν πολύ πιο ενεργές πολιτικές στήριξης-και ορθώς γιατί είναι σημαντικός τομέας της οικονομίας.

    Είναι προφανές είναι λοιπόν ότι δεν θεωρούμε τον τουριστικό ή οποιοδήποτε άλλο τομέα της οικονομίας «ανταγωνιστικό». Αλλά έχοντας αντλήσει διδάγματα και από την κρίση των τελευταίων ετών, είμαστε πεπεισμένοι ότι πρέπει να κινηθούμε προς ένα μοντέλο ανάπτυξης περισσότερο ισόρροπο και να προωθήσουμε τις συνέργειες μεταξύ των διαφορετικών κλάδων της οικονομίας».

    «Στόχος της κοινής πρωτοβουλίας που ανέλαβε πριν από ένα χρόνο η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, μαζί με το ΣΕΒ, τους Περιφερειακούς Βιομηχανικούς Συνδέσμους και 21 Κλαδικούς Συνδέσμους,  είναι  η υιοθέτηση  μιας εθνικής συνεκτικής βιομηχανικής πολιτικής, που θα μας επιτρέψει να καταστούμε ισότιμο μέρος και όχι παρίας της ευρωπαϊκής στρατηγικής για τη βιομηχανία. Το μήνυμά μας είναι ότι εν μέσω ραγδαίων ανακατατάξεων στο διεθνές περιβάλλον, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να κατακτήσει τη θέση που της αξίζει, κτίζοντας μια βιομηχανία που παράγει, καινοτομεί και εξάγει, και οικοδομώντας ένα υγιές και κοινωνικά συνεκτικό μοντέλο ανάπτυξης» σημείωσε χαρακτηριστικά.

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΔΕΗ: Έρχεται στο προσκήνιο η πώληση των υδροηλεκτρικών

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Νέα αποκάλυψη για Folli Follie: Αυτός είναι ο Κινέζος που του ασκήθηκε ποινική δίωξη (έγγραφα) 



    ΣΧΟΛΙΑ