Λεωνίδας Μπόμπολας: Η πίκρα, τα χαμένα όνειρα και το παρασκήνιο της αποχώρησής από την Ελλάκτωρ

Με μια μακροσκελή και γεμάτη συναίσθημα επιστολή ο Λεωνίδας Μπόμπολας, την περασμένη Δευτέρα, αποχαιρέτησε το «σπίτι» και την «οικογένειά» του, όπως αποκαλεί την Ελλάκτωρ, αφού εν τέλει η συνύπαρξή του με τη Reggeborgh και τα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει η παρουσία της στον Όμιλο, δεν κράτησε για πολύ.

Η συμφωνία προαίρεσης για την εξαγορά των μετοχών του από την ολλανδική εταιρεία, πέρσι το φθινόπωρο, ήταν το πρώτο ηχηρό καμπανάκι για το τι θα επακολουθούσε.

Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ η Ελλάκτωρ, παρά το γεγονός ότι συνέχιζε να διατηρεί το σκήπτρο του μεγαλύτερου κατασκευαστικού Ομίλου, ταλαιπωρούνταν για πολλά χρόνια από τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των βασικών μετόχων της που κατέληξαν τελικά στο Change4Ellaktor των Αναστασίου και Δημητρίου Καλλιτσάντση.

Οι Λεωνίδας Μπόμπολας και Δημήτρης Κούτρας το καλοκαίρι του 2018 απομακρύνθηκαν από τις θέσεις της ανώτατης διοίκησης και έπαψαν να είναι μέλη του διοικητικού συμβουλίου με απόφαση της γενικής συνέλευσης. Ο κ. Κούτρας αποχώρησε εντελώς πουλώντας το μερίδιό του, ο κ. Μπόμπολας έμεινε για να φύγει τελικά τώρα τόσο από μέτοχος όσο και από τη διοίκηση θυγατρικών.

Το ήθελε; Με βάση τα όσα αναφέρει στην επιστολή του όχι.

«Φεύγω από το σπίτι μου και την οικογένειά μου με υπερηφάνεια για τις μεγάλες επιτυχίες, με πίκρα για τα χαμένα όνειρα. Με μια μικρή συνεισφορά στην αναμόρφωση των Ελληνικών Υποδομών τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Έτσι τα έφεραν οι συγκυρίες και οι αποφάσεις άλλων.»

Σύμφωνα με όσα συζητούνται στην πιάτσα της κατασκευαστικής αγοράς ο κ. Μπόμπολας δεν είχε κάποιου είδους αγαστή συνεργασία με τους Ολλανδούς που πλέον διοικούν την Ελλάκτωρ. Όπως λέγεται τους είχε δει ελάχιστες φορές και δεν βρέθηκε μάλλον ποτέ στο τραπέζι που ελήφθησαν οι καίριες αποφάσεις.

Μέχρι και την τελευταία στιγμή διατηρούσε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Ηλέκτωρ, μια εταιρεία με την οποία ασχολήθηκε πολύ και για κάποιους λίγους μήνες η εντύπωση που κυριαρχούσε ήταν ότι θα διατηρούσε ένα μικρό ποσοστό και τη θέση ανώτατου στελέχους στην προαναφερόμενη θυγατρική, αλλά και στις Παραχωρήσεις, ακόμα και στην Άκτωρ.

Παρεμπιπτόντως, ακόμα συνεχίζει να είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της θυγατρικής για τις κατασκευές, τη μεγαλύτερη του Ομίλου και εκεί που παίχτηκε το μεγαλύτερο δράμα.

«Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 80, όπου από φοιτητής στο Ε.Μ.Π, ξεκίνησα τη δραστηριοποίησή μου στην Άκτωρ ΑΤΕ…» λέει ο ίδιος, ο οποίος έφτασε στο πιο ψηλό αξίωμα ενός πολύ μεγάλου Ομίλου και μάλιστα το διατήρησε από το 1999 έως το 2018.

Επί σχεδόν δύο δεκαετίες κατείχε την υψηλότερη θέση (συνήθως στις εταιρείες) αυτή του διευθύνοντος συμβούλου. Δεν απέτρεψε όμως το Change4Ellaktor που εκ του αποτελέσματος δεν πέτυχε τους στόχους του.

Το Change4Ellaktor ήταν μια καλά μελετημένη κίνηση, μάλλον αιφνιδίασε (αν και δεν θα έπρεπε) τους «αντιπάλους» του, αλλά, συγχρόνως, έμοιαζε ως λογική συνέπεια αυτών που συνέβαιναν στο εσωτερικό του Ομίλου, αρκετό χρονικό διάστημα πριν εκδηλωθεί.

Από την Ελλάκτωρ έχουν φύγει τώρα και οι 4 βασικοί μέτοχοι, ιδρυτές και επικεφαλής των εταιρειών που έχει στα σπλάχνα της και όσοι έχουν αναλάβει την τύχη της έχουν δρόμο για να δείξουν τις ικανότητές τους.

«Κατέβαλα λοιπόν μεγάλες προσπάθειες να τεθεί το γενικό συμφέρον πάνω από το ατομικό» εξιστορεί ο κ. Μπόμπολας στην αποχαιρετιστήρια επιστολή του και συνεχίζει: «ώστε τα ‘σιλό’ όπως λέγανε που διοικούσε καθένας από τους τέσσερις βασικούς μετόχους, να αναπτύσσονται παράλληλα, να αξιοποιούνται οι συνέργειες, να λειτουργεί ο Όμιλος σαν ένα αρμονικό σύνολο, προς όφελος των εργαζομένων και των μετόχων».

«Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να το ολοκληρώσω…», καταλήγει σε αυτό το σημείο και προσθέτει:

«Η δυσμενής οικονομική συγκυρία, η συρρίκνωση των έργων, αλλά κυρίως οι έριδες μεταξύ των βασικών μετόχων, προκάλεσαν μοιραίο ρήγμα στην συνοχή της διοίκησης του Ομίλου και έφεραν το Change4Ellaktor. Οι προσωπικές φιλοδοξίες υπερίσχυσαν του κοινού σκοπού και της ομαδικής προσπάθειας. Τα δεινά της φυλής μας. Στην θέση ενός ΔΣ με εκπροσώπους από όλους τους κύριους μετόχους, υπήρχε πλέον εκπροσώπηση μόνο από τη μια πλευρά.»

Ξεδιπλώνοντας όλα τα παραπάνω ο κ. Μπόμπολας και γνωρίζοντας ότι όσα λέει διαβάζονται και συζητούνται (η οικογένειά του και ο ίδιος ήταν από τα τους πιο ισχυρούς και πολυσυζητημένους επιχειρηματίες για κάποια χρόνια) δίνει τη δική του οπτική γωνία ως πρωταγωνιστής που υπήρξε.

Όσοι προσπαθούν καλοπροαίρετα να ερμηνεύσουν τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάκτωρ αναγνωρίζουν και την αυτοκριτική που κάνει ο κ. Μπόμπολας.

Όπως φαίνεται ένας νέος κύκλος αρχίζει συνολικά για την κατασκευαστική αγορά. Νέες συμμαχίες, νέες ισορροπίες, νέα πρόσωπα θα γράψουν τη δική τους ιστορία.

Έπειτα από μια δύσκολη δεκαετία θα ήταν παράδοξο να μην υπάρχουν κλυδωνισμοί και χαμένοι.

Ωστόσο, ο κλάδος των κατασκευών στη χώρα μας έχει άξια στελέχη που έχουν ανταπεξέλθει σε δύσκολα και απαιτητικά έργα.

Στο τέλος η μπάλα θα πέσει και πάλι στο γήπεδο των έργων (με ολίγον παρασκήνιο βεβαίως) που αν όλα πάνε καλά, θα είναι αρκετά για να επιστρέψει στο πεδίο της μάχης η Ελλάκτωρ. Σε ποια θέση; Ακόμα δεν το γνωρίζουμε.

Διαβάστε επίσης:

Ελλάκτωρ: Τέλος εποχής, αποχώρησε από το ενεργό management της Ηλέκτωρ ο Λεωνίδας Μπόμπολας

Λεωνίδας Μπόμπολας: Μένει στην Ελλάκτωρ ως διευθύνων σύμβουλος της Ηλέκτωρ και μέλος του ΔΣ της Άκτωρ, φεύγει από μέτοχος

Ελλάκτωρ: Μηδενίζει το ποσοστό του ο Λεωνίδας Μπόμπολας