Γιάννης Μίχος (Epsilon Net) – Γιώργος Μυλωνάς (Alumil): Τα πρόσωπα του… δις εξαμαρτείν, που έσπειρε τη δυσπιστία στην αγορά

Ο πολλαπλά επιδέξιος και τηλαυγής Μπιλ Γκέιτς, συνιδρυτής της εμβληματικής Microsoft, έχει υποστηρίξει ότι οι μπίζνες είναι ένα συναρπαστικό παιχνίδι. Στο οποίο συνδυάζονται το μάξιμουμ του πάθους και το μίνιμουμ των κανόνων…

Για τους βορειοελλαδίτες Γιάννη Μίχο και Γιώργο Μυλωνά, βασικούς μετόχους και διοικητικούς ηγέτες των εισηγμένων εταιρειών Epsilon Net και Alumil, το επιχειρηματικό πάθος δεν είναι ασφαλώς κάτι που λείπει. Το έχουν και με το παραπάνω. Με τους κανόνες όμως φαίνεται να  υπάρχει ζήτημα που σηκώνει πολλή συζήτηση.

Ειδικά μάλιστα από τη στιγμή κατά την οποία διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο… δις εξαμαρτείν, που στιγμάτισε την αγορά στη διάρκεια αυτής της χρηματιστηριακής βδομάδας.

Τα όσα αιφνιδίως βγήκαν απ’ το «σακούλι» των δύο εταιρειών διαμόρφωσαν κλίμα έντονης δυσπιστίας για το οικονομικό τους προφίλ.

Οι επιθετικές πωλήσεις που ακολούθησαν αυτοστιγμεί οδήγησαν τη μετοχή της Alumil σε εβδομαδιαίες απώλειες 32,54%. Διευρύνοντας στο 45,8% την ποσοστιαία κλίμακα της πτώσης από τα τελευταία υψηλά της 10ης Αυγούστου. Με συνέπεια να αποτεφρωθούν 35,3 και 61,9 εκατ. ευρώ αντίστοιχα, με όρους χρηματιστηριακής αξίας.

Ενώ από την άλλη πλευρά η μετοχή της Epsilon Net έκλεισε την «κατακόκκινη» βδομάδα με πτώση 25,8% και με την κεφαλαιοποίησή της να απομειώνεται κατά 176,6 εκατ. ευρώ.

Ζημιές βαρύτατες και στις δύο περιπτώσεις, που έρχονται να δικαιώσουν όσους πιστεύουν ότι οι αγορές, και κατ’ επέκταση  οι ίδιες οι εισηγμένες επιχειρήσεις, μπορεί να αποδειχθούν ανά πάσα στιγμή «γκρεμοί σκεπασμένοι με λουλούδια».

Από Δήμαρχος ηγέτης στις μπίζνες

Γιος μεταλλωρύχου από τη Στρατονίκη της Χαλκιδικής, ο Γιάννης Μίχος είναι μία από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτοδημιούργητου επιχειρηματία.

Οικονομολόγος, απόφοιτος της Ανώτατης Βιομηχανικής σχολής Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού στην τραπεζική χρηματοοικονομική, αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Epsilon Net. Η οποία ξεκίνησε το 1992 σαν μια μικρή, προσωπική εταιρεία πληροφορικής με έδρα στη Θεσσαλονίκη  και από το 1999 άρχισε να αποκτά ουσιώδη οντότητα και να αναπτύσσει τον βηματισμό της. Για να βρεθεί το 2008 στο «ταμπλό» της Εναλλακτικής Αγοράς (ΕΝ.Α) του χρηματιστηρίου της Αθήνας.

Γρήγορος στις αποφάσεις και τις επιλογές του ο Γιάννης Μίχος, είχε φροντίσει από τα 21 του και παράλληλα με τις σπουδές του, να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, να παντρευτεί και να γίνει πατέρας.

Τον Μάιο του του 2014, το όνομά του έγινε ευρύτερα γνωστό, καθώς αναδείχθηκε νικητής από την πρώτη Κυριακή των Αυτοδιοικητών εκλογών στο Δήμο του Αριστοτέλη. Αφήνοντας εκτός νυμφώνος τον πολυσυζητημένο τότε Χρήστο Πάχτα.

Σε μια βαθιά διχασμένη Χαλκιδική, που «έβραζε» εκείνη την εποχή για το ζήτημα της επέκτασης των εξορύξεων χρυσού, από την  Eldorado Gold

Η υποψηφιότητα του Γιάννη Μίχου στις τοπικές εκλογές έγινε σε συνθήκες άμεσης δημοκρατίας. Καθώς οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής ήταν εκείνοι που τον επέλεξαν με τη ψήφο τους, ανάμεσα σε άλλους δύο διεκδικητές του «χρίσματος».

Ως επικεφαλής της παράταξης «Κίνημα Ανάπτυξης», ο Γιάννης Μίχος είχε ταχθεί εναντίον της επέκταση της μεταλλευτικής δράσης στην περιοχή. Φροντίζοντας όμως να επισημάνει αμέσως μετά τις εκλογές ότι «δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι».

Με χόμπι το σκάκι και τη συγγραφή διηγημάτων

Η θητεία του όμως στον Δημαρχιακό θώκο δεν έμελλε να ευδοκιμήσει, καθώς τον Απρίλιο του 2015 παραιτήθηκε. Για να αφοσιωθεί έκτοτε στην αμιγώς επιχειρηματική δράση. Δίνοντας στην κυριολεξία φτερά στην Epsilon Net, που τον Ιούλιο του 2020 μπήκε στην Κύρια αγορά του χρηματιστηρίου. Υλοποιώντας κεφαλαιακή αύξηση 5,3 εκατ. ευρώ.

Ακολούθησε ένα μπαράζ εξαγορών και επιχειρηματικών κινήσεων, που ανέβασαν την αποτίμηση της εταιρείας από τα 32,2 εκατ. ευρώ, στην στρατόσφαιρα των 650 εκατ. ευρώ, στις  15 Σεπτεμβρίου.

Προ τριμήνου η Εθνική τράπεζα σφράγισε το επιχειρηματικό «διαβατήριο» της Epsilon Net, όταν στο πλαίσιο μιας μακροχρόνιας στρατηγικής συνεργασίας, εξαγόρασε το 7,5% της εισηγμένης. Πληρώνοντας 30,446 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει τις μετοχές από το προσωπικό χαρτοφυλάκιο του Γιάννη Μίχου.

Εξέλιξη που «άδειασε» μεγαλοπρεπώς όσους αμφισβητούσαν την…πυραυλοκίνητη πορεία της μετοχής, πασχίζοντας να βρουν που είναι το λάθος σε όλα αυτά τα «απίστευτα και όμως πραγματικά».

Χωρίς ίσως να γνωρίζουν ότι ο διόλου τυχαίος Γιάννης Μίχος, όταν θέλει να καθαρίσει το μυαλό του από την σκληρή, επιχειρηματική καθημερινότητα, αφιερώνει χρόνο στα δύο αγαπημένα του χόμπι. Το σκάκι και τη συγγραφή διηγημάτων…

Ένας πρώην ροκάς με πολλά χιλιόμετρα στο επιχειρείν

Στην άλλη πλευρά του λόφου ο Γιώργος Μυλωνάς, είναι ένας από εκείνους που έχουν κάνει πολλά χιλιόμετρα στο επιχειρείν. Γεννημένος στις Σέρρες πριν από 64 χρόνια,  προτιμούσε στα νιάτα του να ακούει  ροκ μουσική. Κυρίως Doors και Rolling Stones. Τους Beatles τους θεωρούσε πολύ… ελαφρούς για τις τότε προτιμήσεις του.

Τον Ιούνιο του 1980 αποφοίτησε αριστούχος από το μαθηματικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Εξασφαλίζοντας έτσι μια θέση στα μεταπτυχιακά του φημισμένου London School of Economics.

Στη βρετανική πρωτεύουσα έμεινε 18 μήνες και εκτός από το διάβασμα, είχε την ευκαιρία να δει από κοντά τους Pink Floyd,  τους Dire Straits , αλλά και τους Weather Report. Τη συναυλία των οποίων τη θεωρεί ως τη μεγαλύτερη μουσική εμπειρία της ζωής του.

Τα χρόνια πέρασαν, οι καταστάσεις άλλαξαν και οι μουσικές επιλογές  έγιναν λιγότερο «σκληρές» για τον Γιώργο Μυλωνά. Τα σκήπτρα των προτιμήσεων πέρασαν πλέον στη τζαζ. Καθώς λέγεται, τα ακούσματα των Τσικ Κορία και Γιαν Γκαμπάρεκ είναι εκείνα που συχνά πυκνά τον συντροφεύουν, όταν απομονώνεται και  καλείται να σταθμίσει τις αποφάσεις που λαμβάνει.

Στο κόσμο των μπίζνες μυήθηκε από πολύ νωρίς. Καθώς στα 18 του μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση που είχαν στήσει ο πατέρας του, μαζί με τον θείο του και τον νονό του. Αναλαμβάνοντας τότε, παράλληλα με τις σπουδές του, τις πωλήσεις εξωτερικού της Βιομηχανίας Αλουμινίου Βορείου Ελλάδος, αφού ήταν ο μόνος από την οικογένεια που γνώριζε ξένες γλώσσες.

Το 1988, σε ηλικία 29 ετών, ο δημιουργικός αυτοσχεδιασμός τον οδήγησε στην ίδρυση της Alumil.

Στο πέρασμα των χρόνων μπήκαν αρχικά τα θεμέλια για τη δυναμική πορεία της νέας εταιρείας, που στόχο είχε να καταστεί ηγέτιδα δύναμη στον τομέα των αρχιτεκτονικών συστημάτων αλουμινίου.

Ακολούθησε το άνοιγμα στις διεθνείς αγορές και η συνακόλουθη ενίσχυση της εξωστρέφειας. Συνδυαστικά με την καινοτομία.

Ήρθαν όμως οι ανατροπές στη δεκαετία της μεγάλης κρίσης που σάρωσε τη χώρα. Την περίοδο 2017- 2019 υπήρξε για την εταιρεία η κορύφωση των αντιξοοτήτων. Από τη θέση του ορκωτού ελεγκτή η Ernst & Young διατύπωνε ευθέως την αβεβαιότητα για τη συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Απέφυγε τα χειρότερα και επέστεψε

Παρά ταύτα ο Γιώργος Μυλωνάς, που πριν από 15 χρόνια είχε πέσει θύμα απαγωγής, κατάφερε να αντιστρέψει την κατάσταση.  Απέφυγε την συζητούμενη είσοδο στρατηγικού εταίρου, ενώ μετά κόπων και βασάνων συμφώνησε και για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού δανεισμού χωρίς «κούρεμα».

Καταλυτικό ρόλο για όλα αυτά διαδραμάτισε η εισφορά της (ελεγχόμενης από την οικογένεια) εταιρείας Αλουφόντ. Πετυχαίνοντας έτσι τη σημαντική βελτίωση της κεφαλαιακής θέσης  και όχι μόνον, της Alumil.

Στις 30 Ιουλίου του 2020 έγινε η εισαγωγή των νέων μετοχών που προέκυψαν από την απορρόφηση της Αλουφόντ. Με τη νέα εταιρική οντότητα να αποτιμάται στα 24,57 εκατ. ευρώ (0,758 ευρώ ανά μετοχή). Εκ των οποίων τα 7,881 εκατ. ευρώ ήταν το ανταλλάξιμο μετοχικό μερίδιο που αντιστοιχούσε στην απορροφηθείσα .

Κάτω από αυτές τις συνθήκες το οικογενειακό χαρτοφυλάκιο ελέγχει πλέον το 79,57% της εισηγμένης. Κατανεμημένο κατά 32,85% στον Γιώργο Μυλωνά, κατά 14,64% στην αδελφή του Ευαγγελία, ενώ το υπόλοιπο 32,08% είναι σε κυπριακή εταιρεία. Ελεγχόμενη σε ποσοστό 70% από τα τρία παιδιά του Γιώργου Μυλωνά και κατά 30% στα δύο παιδιά της αδελφής του.

Στις 10 του μηνός του περασμένου Αυγούστου η χρηματιστηριακή αξία της εταιρείας αναρριχήθηκε στο υψηλό των 135,16 εκατ. ευρώ ( 4,17 ευρώ ανα μετοχή). Ενώ τώρα έχει προσγειωθεί στα 73,25 εκατ. ευρώ.

Από τη χρήση του 2020 έως και το πρώτο, εφετινό εξάμηνο, η Alumil παράγει συνεχώς κέρδη. Έχοντας συνολικά δανειακά βάρη 161,7 εκατ. ευρώ και ταμειακά διαθέσιμα 19,3 εκατ. ευρώ.

Στα χέρια των servicers έχουν περιέλθει, κανονικά εξυπηρετούμενα, κοινοπρακτικά δάνεια ύψους 120 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τιτλοποιημένα δάνεια, που έχουν ενταχθεί στον «Ηρακλή» και εξ αυτού δεν μπορούν να πωληθούν με έκπτωση, όπως λένε οι διαχειρίστριες εταιρείες.

Τι άνοιξε τον ασκό του Αιόλου

Πώς όμως ήρθαν τα πάνω κάτω στην εξόχως ταραγμένη χρηματιστηριακή βδομάδα;

Στην περίπτωση της Alumil ο ασκός του Αιόλου άνοιξε μετά από τη βροντώδη πτώση κατά 88%, που παρουσίασε η καθαρή κερδοφορία της στο εφετινό πρώτο εξάμηνο.

Χωρίς να έχει υπάρξει η παραμικρή νύξη-προειδοποίηση για τη βίαιη ανατροπή στην τελική γραμμή του ισολογισμού, που καταφανώς ήταν από πολύ νωρίτερα «κοινό μυστικό» για την εταιρεία. Αλλά κάτι τέτοιο δεν έφτασε στα… αφτιά των αμύητων επενδυτών, οι οποίοι έδειχναν να αναπαύονταν στις δάφνες των λαμπρών αποτελεσμάτων που είχε δείξει η εταιρεία στην περσινή, ετήσια χρήση της.

Αν υπάρχουν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες έγκαιρης και έγκυρης εταιρικής πληροφόρησης για επερχόμενες, σοβαρές οικονομικές μεταβολές, τότε αυτοί πήγαν στο καλάθι των αχρήστων.

Χωρίς να είναι γνωστό εάν προβληματίζουν ή όχι την εποπτική αρχή της κεφαλαιαγοράς, ο παρεμβατικός ρόλος της οποίας μοιάζει να καθίσταται αρκετές φορές, ένα επί της ουσίας «αδειανό πουκάμισο».

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα αποτελέσματα εξάμηνου της Alumil δημοσιοποιήθηκαν αμέσως μετά από τη χρηματιστηριακή συνεδρίαση της προηγούμενης Παρασκευής, με τη μετοχή να κλείνει ανοδικά.

Ακολούθησαν οι δηλώσεις του Γιώργου Μυλωνά (εδώ στο mononews και στη Μαρίνα Πρωτονοταρίου) που προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση. Καθώς ο ίδιος έθεσε ανοικτά θέμα «ομηρίας της Alumil» από τις διαχειρίστριες εταιρείες δανείων, «κόκκινων» και μη. Οι οποίες με την πολιτική τους «πνίγουν» τις υγιείς και με αναπτυξιακό υπόβαθρο επιχειρήσεις, όπως ο ίδιος ανέφερε.

Οι δηλώσεις αυτές ερμηνεύτηκαν από την αγορά ώς επιχειρηματική μεμψιμοιρία. Κόντρα ίσως στην εβραϊκή παροιμία του είδους, που λέει «μην ανοίγεις μαγαζί, αν δεν ξέρεις να χαμογελάς»…

Μαζί με το άδειασμα των προσδοκιών, που δημιούργησε η απρόβλεπτη, κάθετη πτώση της κερδοφορίας, διαμορφώθηκε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ δυσπιστίας και απογοήτευσης, το οποίο και πήρε γρήγορα τη μορφή μιας καταιγίδας πωλήσεων. Με την τιμή της μετοχής να κατρακυλά στου… κακού τη σκάλα.

Μια ανορθογραφία κόστους 8 εκατ. ευρώ

Το ζήτημα με την Epsilon Net προήλθε από διαφορετική αφετηρία. Εστιαζόμενο στην εξοδοποίηση του προγράμματος stock options, που εφαρμόζει η εταιρεία για τη διάθεση μετοχών τα στελέχη και το προσωπικό της.

Η ανακοίνωση ήρθε το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης, μετά από τη λήξη της συνεδρίασης και έκανε λόγο για αναδρομική επίδραση στα μεγέθη της περσινής της χρήσης, της μη αποτυπωμένης εύλογης αξίας του κόστους της παραχώρησης μετοχών. Το οποίο υπολογίστηκε σε 5,7 εκατ. ευρώ, με τη συνακόλουθη, επερχόμενη μείωση κατά 26,6% στα περσινά πρό φόρων κέρδη, σε επίπεδο Ομίλου.

Την ανορθογραφία αυτή η αγορά την εξέλαβε σαν «σκελετούς που βγαίνουν από το ντουλάπι» και την επόμενη μέρα  η μετοχή πήγε πάραυτα στο -30%. Ενώ με αρνητικά πρόσημα είχε κινηθεί και το προηγούμενο τριήμερο των συναλλαγών.

Χρειάστηκε να ακολουθήσει νέα εταιρική ανακοίνωση, στην οποία τονιζόταν η συνεχιζόμενη επίδραση του κόστους είναι 1,91 εκατ. ευρώ στα δύο εξάμηνα της εφετινής χρήσης και άλλα 387 χιλιάδες ευρώ στο πρώτο εξάμηνο του 2024.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες εκτονώθηκαν ως ένα βαθμό οι αρχικές πιέσεις στη μετοχή, καθώς το δεδουλευμένο έξοδο δεν ήταν μεγάλο, ενώ παράλληλα ολοκληρωνόταν η συνολική επίδραση για το συνολικό «πακέτο» του Stock Option. Δηλαδή για 1,6 εκατ. μετοχές, που παραχωρούνται στην προνομιακή τιμή των 0,60 ευρώ η μία. Πέρσι η εταιρεία διέθεσε 600.000 μετοχές σε 559 δικαιούχους, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς ο Γιάννης Μίχος. Ενώ εκκρεμούν και οι άλλες «δόσεις»  του προγράμματος, που λήγει το 2026.

Στην «επιχείρηση καθαροί αριθμοί» καταλυτικός ήταν αυτήν τη φορά ο παρεμβατικός ρόλος της επιτροπής κεφαλαιαγοράς. Χωρίς να είναι γνωστό αν κινήθηκε από μόνη της, ή εάν υπήρξε κάποια στοχευμένη καταγγελία, που φυσικά δεν αναιρεί την καίρια και αποφασιστική δράση της εποπτικής αρχής.

Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι μια εταιρεία σαν την Epsilon Net, με υψηλή εξειδίκευση στα της λογιστικής και της φορολογίας, δεν είδε ένα λάθος 8 εκατ. ευρώ… Προφανώς αυτό διέλαθε της προσοχής και της Εθνικής Τράπεζας, στο βαθμό που έκανε τους δικούς της ελέγχους πριν αποκτήσει το 7,5%.

Εκ των πραγμάτων το… δις εξαμαρτείν για Alumil και Epsilon Net, έρχεται να σπείρει τη δυσπιστία στην αγορά. Ακόμη κι αν σε αυτήν την αντιμετώπιση, μπορεί να διακρίνονται και φαινόμενα υπερβολής από τους πιο ψύχραιμους και καλοπροαίρετους.

Με τα σημερινά δεδομένα η μετοχή της Epsilon Net βρίσκεται στα 8,9 ευρώ και είναι …1.383,3% πιο πάνω, σε σχέση με τα 0,60 ευρώ που είχε (έπειτα από το split στα 4) στις 15 Ιουλίου του 2020, όταν έκανε πρεμιέρα στην Κύρια αγορά του χρηματιστηρίου.

Η μετοχή της Alumil που τώρα είναι στα 2,26 ευρώ, διατηρεί κέρδη 198,1% από τις 30 Ιουλίου του 2020, όταν προστέθηκαν οι νέες μετοχές ,με ενιαία τιμή εκκίνησης όλων από τα 0,758 ευρώ.

Διαβάστε επίσης:

Παύλος Μαρινάκης για ακρίβεια: Έρχονται αυξήσεις στο εισόδημα, έλεγχος στην αγορά και τιμωρία όσων αισχροκερδούν

Χρονιά ρεκόρ το 2023 για τα ελληνικά αεροδρόμια – Στα ύψη η επιβατική κίνηση

Βόλος: Βαθαίνουν τον χείμαρρο – Ποια τα μέτρα για τη νέα κακοκαιρία