ΑΔΜΗΕ απειλεί τη ΡΑΑΕΥ: Αν έχω ζημιές στις διασυνδέσεις των ΑΠΕ, στον αέρα έργα 2 GW

Στην απειλή του ΑΔΜΗΕ να μπλοκάρει τη διασύνδεση έργων ΑΠΕ 2 GW καταλήγει η  αντιδικία  ΑΔΜΗΕ και ΡΑΑΕΥ για την αποζημίωση που πρέπει να λαμβάνει ο Διαχειριστής για τα έργα διασυνδέσεων με τα  έργα ΑΠΕ.

Η ΡΑΑΕΥ εισηγείται να έχουν διαφορετική -μικρότερη- αποζημίωση από τις υπόλοιπες διασυνδέσεις και ο ΑΔΜΗΕ προειδοποιεί ότι αν μειωθεί το έσοδό του για αυτά τα έργα, τότε τα έργα αυτά θα έχουν ζημιες 100 εκ. και (….αν δεν γίνουν) τότε η  ΡΑΑΕΥ θα είναι που  υπονομεύει την ανάπτυξη ΑΠΕ στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, σε ενημερωτικό σημείωμα, που απέστειλε χθες ο ΑΔΜΗΕ με τίτλο “Η πρόταση ΡΑΑΕΥ για τις γραμμές διασύνδεσης υπονομεύει τα έργα ΑΠΕ”, αφήνει να εννοηθεί ότι αν αλλάξει η τιμή αμοιβή τους τα έργα ΑΠΕ που περιμένουν να συνδεθούν, έχοντας πάρει όρους σύνδεσης και ενώ είναι έτοιμα να μπουν στην πρίζα, θα μπλοκάρει  την κατασκευή του δικτύου σύνδεσης ο ΑΔΜΗΕ, γιατί δεν θα τον συμφέρει να κατασκευάσει το δίκτυο αν έχει ζημιές.

Πληροφορίες αναφέρουν, ότι πρόκειται για έργα 2 GW, τα οποία απαιτούν επένδυση 450 εκ. ευρώ από τον ΑΔΜΗΕ τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Διαχειριστή. “Οι επενδύσεις στα έργα αυτά θα αποβούν ζημιογόνες, στην περίπτωση που αυτές αποζημιώνονται με WACC ίσο με το κόστος δανεισμού, οδηγώντας τελικά σε υπονόμευση την ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ελλάδα” , σημειώνεται από τον ΑΔΜΗΕ.

Το μπρα ντε φερ μεταξύ ΑΔΜΗΕ και ΡΑΑΕΥ με  ανταλλαγή  επιστολών και επιχειρημάτων φαίνεται πως θα έχει συνέχεια καθώς  η διαπραγμάτευση  είναι σε εξέλιξη.  Η πλευρά της ΡΑΑΕΥ δεν θέλησε να σχολιάσει το θέμα.

Το ιστορικό

Το κατασκευαστικό κόστος για τα έργα σύνδεσης των παραγωγών ή των καταναλωτών Υψηλής Τάσης στο σύστημα, ο σχετικός νόμο εδώ και περίπου 1,5 χρόνο (άρθρο 98 του ν. 4951/2022), προβλέπει να επιμερίζεται ισόποσα μεταξύ των παραγωγού και του Διαχειριστή  (50% – 50%).

Ο ΑΔΜΗΕ θυμίζει ότι ο συγκεκριμένος νόμος προέκυψε λόγω της ανάγκης επιτάχυνσης των επενδύσεων σε ΑΠΕ, προκειμένου να «πρασινίσει» το ενεργειακό μείγμα, και να επιτευχθούν οι στόχοι που έχει θέσει η Ελλάδα για την πράσινη μετάβαση. Σχετικά με τον τρόπο αμοιβής του, ο ΑΔΜΗΕ υπέβαλε στην ΡΑΑΕΥ έναν πλήρη μηχανισμό ο οποίος πετυχαίνει τους στόχους του συγκεκριμένου νόμου, διασφαλίζει ότι οι καταναλωτές δεν θα κληθούν να επωμισθούν υπέρογκες δαπάνες και ότι ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής θα αναλάβει τις εν λόγω επενδύσεις με έναν τρόπο οικονομικά βιώσιμο, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις υπόλοιπες επενδύσεις που καλείται να υλοποιήσει.

Όμως η  Ρυθμιστική Αρχή  έστειλε επιστολή στον ΑΔΜΗΕ, θέτοντας θέμα ανταποδοτικότητας των εν λόγω επενδύσεων για τους καταναλωτές δηλαδή ότι οι συγκεκριμένες επενδύσεις αφορούν παραγωγούς και βιομηχανίες υψηλής τάσης οι οποίες και τις συγχρηματοδοτούν. Επομένως, να αμείβονται λιγότερο. Γι αυτό και  πρότεινε  τη θέσπιση μιας Ειδικής Περιουσιακής Βάσης, ούτως ώστε αυτές να αποζημιώνονται με μια διαφορετική (χαμηλότερη) απόδοση και όχι με το εγκεκριμένο WACC που ισχύει σε όλα τα έργα του εθνικού συστήματος μεταφοράς. Η Αρχή στην επιχειρηματολογία της υπέρ της ανάγκης διαφορετικής απόδοσης αναφέρει ότι ο Διαχειριστής φέρει μειωμένο βαθμό κινδύνου, καθώς τα εν λόγω έργα υλοποιούνται στο σύνολό τους από τους παραγωγούς, και όχι από τον ΑΔΜΗΕ, ο οποίος (απλά) καταβάλλει απολογιστικά το κόστος.

Τα επιχειρήματα του ΑΔΜΗΕ

Σε απαντητική επιστολή, ο ΑΔΜΗΕ αναφέρει ότι η εισήγηση αυτή κινείται ενάντια στο πνεύμα του νομοθέτη, καθώς ο νόμος δεν κάνει καμία μνεία στη δημιουργία διακριτής περιουσιακής βάσης για τα έργα επέκτασης του συστήματος ούτε και οποιαδήποτε αναφορά περί διακριτής απόδοσης έναντι των υπόλοιπων έργων.

Ο σχετικός νόμος μάλιστα έχει λάβει ειδικές πρόνοιες για το κατασκευαστικό κόστος των έργων επέκτασης των δικτύων, ορίζοντας ότι μέρος του κόστους των σχετικών δικτύων θα χρηματοδοτηθεί από του μεγάλους παραγωγούς ΑΠΕ και τους βιομηχανικούς καταναλωτές, για την σύνδεση τους στο σύστημα.

Ως εκ τούτου η ανταποδοτικότητα των σχετικών επενδύσεων έχει ήδη θεμελιωθεί από το νομοθέτη χωρίς να τίθεται οποιαδήποτε αμφισβήτηση.

Επιπλέον, τονίζει ότι δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι τα έργα ενίσχυσης του συστήματος μεταφοράς ενέργειας για τη σύνδεση παραγωγών/καταναλωτών στην υψηλή και υπερυψηλή τάση, είναι ανταποδοτικά, ενώ τα έργα επέκτασης του συστήματος (ιδίως όταν πρόκειται για σύνδεση σταθμών ΑΠΕ), τα οποία αποτελούν τη λογική και τεχνική συνέχεια των έργων ενίσχυσης και αυτονόητη προϋπόθεση για τη σύνδεση των σταθμών πράσινης ενέργειας στο σύστημα μεταφοράς, δεν είναι ανταποδοτικά. Για τον λόγο αυτό άλλωστε τα έργα ενίσχυσης, εντάσσονται στην περιουσιακή βάση του ΑΔΜΗΕ για το σύνολο της αξίας τους, λαμβάνουν εύλογη απόδοση και χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος.

Σχετικά με το βαθμό κινδύνου  των έργων αυτών, απαντά ότι τα συγκεκριμένα έργα ο βαθμός κινδύνου είναι αντίστοιχος, εάν όχι μεγαλύτερος, σε σχέση με τα υπόλοιπα έργα του Διαχειριστή, τόσο από πλευράς χρηματοδότησης, όσο και από άποψη κατασκευαστικής επάρκειας. Αναφορικά με τη χρηματοδότηση, ο Διαχειριστής μπορεί να εκτιμήσει με μεγαλύτερη ακρίβεια τη χρονική στιγμή που θα απαιτηθούν τα κεφάλαια για την κατασκευή λοιπών έργων του συστήματος που κατασκευάζει ο ίδιος, σε σχέση με έργα που καλείται να αποκτήσει με την ολοκλήρωσή τους, το χρονοδιάγραμμα κατασκευής των οποίων μπορεί μόνο να εκτιμήσει και όχι να γνωρίζει, καθώς υλοποιούνται από τρίτους. Επίσης, σχετικά με την κατασκευαστική επάρκεια τους, παρότι κατασκευάζονται βάσει προδιαγραφών του Διαχειριστή και παραλαμβάνονται κατόπιν δοκιμών,  η ευθύνη της κατασκευής τους δεν παύει να ανήκει σε τρίτο.

Τέλος, τα συγκεκριμένα έργα δεν διαφέρουν σε τίποτα από όλα τα υπόλοιπα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Συστήματος και οποιοσδήποτε διαφορετικός μηχανισμός αποζημίωσης θα καθιστούσε τις συγκεκριμένες επενδύσεις μη βιώσιμες για τον ΑΔΜΗΕ.

Διαβάστε επίσης

ΑΔΜΗΕ: Οι προτάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής υπονομεύουν την ανάπτυξη των ΑΠΕ

ΑΔΜΗΕ: Επενδύσεις 5,5 δισ. ευρώ στο νέο Πρόγραμμα Ανάπτυξης 

ΡΑΑΕΥ για μονάδες αποθήκευσης: Περιστέρης, Βαρδινογιάννης και Κωνσταντόπουλος μεταξύ των νικητών