• Business

    Αγωγή Κυπριώτη: Ενώ δεν πλήρωνε, ζητάει ακύρωση της πώλησης των δανείων των ξενοδοχείων της σε fund

    • NewsRoom
    Κωνσταντίνος Κυπριώτης

    Κωνσταντίνος Κυπριώτης


    Την ακύρωση της μεταβίβασης των «κόκκινων» δανείων της σε εταιρεία του αμερικανικού fund HIG Capital διεκδικεί ο ξενοδοχειακός Όμιλος Κυπριώτη, με αγωγή που κατέθεσε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών.

    Η εταιρεία «Γ. Κυπριώτης και Υιοί» στρέφεται σε βάρος των τραπεζών Πειραιώς, Eurobank και Αttica, υποστηρίζοντας ότι οι μεταβιβάσεις των ληξιπρόθεσμων δανειακών της συμβάσεων έγιναν παράνομα, «κατά πλήρη παράβαση και καταφανή παράβαση των χρηστών και συναλλακτικών ηθών και ως εκ τούτου πρέπει να ακυρωθούν».

    Βέβαια η αλήθεια ειναι οτι τα δάνεια πουλήθηκαν απο τις τράπεζες  καθως ο ομιλος Κυπριώτη εφτασε να χρωστάει στις τράπεζες το ποσό των 140 εκατ. ευρώ. 

    Τα δάνεια είχαν περάσει στα κόκκινα καθώς ο όμιλος για χρόνια δεν πλήρωσε ούτε μια δόση. 

    Αρα η απόφαση των τραπεζών, συμφωνα με τις ίδιες, ήταν απόλυτα δικαιολογημένη.

    Η ενάγουσα στρέφεται και σε βάρος της λουξεμβουργιανής εταιρείας Tempus Holdings, που ανήκει στον όμιλο του αμερικανικού fund HIG Capital και εξαγόρασε τα δάνεια της το δεύτερο εξάμηνο του 2021.

    Στρέφεται τέλος σε βάρος της εταιρείας ARTEMIS SECURITISATION S.A. η οποία μεταβίβασε στην Tempus δικαιώματα και αξιώσεις από απαιτήσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση Πίστωσης Αλληλόχρεου Λογαριασμού.

    Στην αγωγή, την οποία παρουσιάζει σήμερα το mononews, ο Ομιλος με τα υπερπολυτελή ξενοδοχεία στην Κω υποστηρίζει ότι «έγινε έρμαιο των 3 Τραπεζών» που στόχευαν «στην εξόντωση του» και μιλά για «προφανή συμπαιγνία τους με την Tempus Holdings καθώς προέβησαν στην πώληση και μεταβίβαση των απαιτήσεών τους, προκειμένου οι μεν πωλητές να απεκδυθούν των ευθυνών τους έναντι του Ομίλου, ύστερα από σωρεία δικαστικών ηττών, οι δε αγοραστές να αποκτήσουν όμιλο αξίας 180 εκατομμυρίων ευρώ, με ίδια κεφάλαια 25 εκατομμύρια ευρώ».

    Η ενάγουσα επικαλείται 5 τελεσίδικες αποφάσεις που εκδόθηκαν μέσα στο 2021 από το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου και. όπως υποστηρίζει, όλες «αναγνωρίζουν την παράνομη και καταχρηστική συμπεριφορά καθώς και τη συντονισμένη δράση των Πιστωτριών Τραπεζών εναντίον ημών, επαληθεύοντας πλήρως τους ισχυρισμούς μας».

    Προαναγγέλλει μάλιστα κατάθεσε νέας αγωγής σε βάρος των 5 παρόντων εναγομένων, αυτή τη φορά διεκδικώντας χρηματική αποζημίωση.

    «Ανήθικες συμβάσεις»

    Η ενάγουσα εταιρεία «Ξενοδοχειακές Τουριστικές Ναυτιλιακές Επιχειρήσεις Γ. Κυπριώτης και υιοί» ζητά από τη Δικαιοσύνη «να αναγνωρισθεί η απόλυτη ακυρότητα των με ημερομηνία 20.09.2021, 20.12.2021 και 22.12.2021 Συμβάσεων Πώλησης, Εκχώρησης και Μεταβίβασης, των δανειακών συμβάσεων της, λόγω αντίθεσής τους στα χρηστά ήθη (178 ΑΚ)».
    Η ενάγουσα κάνει ιδιαίτερη αναφορά στη χρονική περίοδο που επελέγη από τις Τράπεζες η μεταβίβαση των «κόκκινων» δανείων της: εν μέσω πανδημίας και αμέσως μόλις τηλεσιδίκησαν οι δικαστικές αποφάσεις με τις οποίες ακυρώθηκαν όλες οι διαταγές πληρωμής σε βάρος του ξενοδοχειακού Ομίλου.

    «Ο παράνομος σκοπός τους – αναφέρεται στην αγωγή- που αναμφισβήτητα ήταν και εξακολουθεί να είναι η απομάκρυνσή μας ως μέτοχοι και ιδιοκτήτες από την Εταιρεία και η ανήθικη απόκτηση των ξενοδοχείων μας, όσο και γενικότερα το σύνολο των συνοδευουσών αυτές τις δικαιοπραξίες συνθηκών και περιστάσεων, ήτοι όσων προηγήθηκαν της μεταβίβασης αλλά και όσων επακολούθησαν, δικαιολογούν απόλυτα το χαρακτηρισμό των επίμαχων Συμβάσεων Πώλησης, Εκχώρησης και Μεταβίβασης ως ανήθικων.»

    Η «Γ.Κυπριώτης και Υιοί» δραστηριοποιείται από το 1987 στον τομέα των ξενοδοχειακών και τουριστικών επιχειρήσεων, με το μετοχικό κεφάλαιο της, όπως αναφέρεται στο δικόγραφο, να ανέρχεται σήμερα στα 15 εκατομμύρια ευρώ.

    Διατηρεί και εκμεταλλεύεται 5 ξενοδοχειακές μονάδες στην Κω, συνολικού δυναμικού 1.522 δωματίων και 5.079 κλινών. Μεταξύ αυτών είναι τα πεντάστερα «KIPRIOTIS MARIS» και «KIPRIOTIS PANORAMA». Στο δυναμικό της ανήκουν, επίσης, 2 συνεδριακά κέντρα, χωρητικότητας τουλάχιστον 5.500 συνέδρων αλλά και μικρότεροι συνεδριακοί χώροι.

    Στην αγωγή των 78 σελίδων, ο ξενοδοχειακός Ομιλος με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Κυπριώτη, παρουσιάζει ένα αναλυτικό ιστορικό για τα ομολογιακά δάνεια που έλαβε από το 2006 και μετά προκειμένου, όπως λέει, να εκπληρωθούν επενδυτικοί και επιχειρηματικοί σκοποί, να εξυπηρετηθεί η λειτουργία του και να προωθηθεί η ανάπτυξή του.

    Ωστόσο, όπως περιγράφει στο δικόγραφο, άρχισε να αντιμετωπίζει δυσχέρεια στην εμπρόθεσμη αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων από το 2009, στο τέλος του οποίου τα συνολικά μη ληξιπρόθεσμα υπόλοιπα του τραπεζικού της δανεισμού ανέρχονταν στα 91,90 εκατομμύρια ευρώ. Ποσά που στα επόμενα 2 χρόνια ανήλθαν στα 99,13 και 99,41 εκατ. αντίστοιχα.

    Κατά την ενάγουσα, η δυσκολία στην αποπληρωμή των δανείων προέκυψε «από έκτακτες, απρόβλεπτες και εν γένει ειδικές συνθήκες», μεταξύ άλλων «από τη ραγδαία μεταβολή των κοινωνικοπολιτικών και οικονομικών παραγόντων των ετών 2009 – 2014, λόγω της ένταξης της χώρας στο Δ.Ν.Τ., του αποκλεισμού της από τις διεθνείς αγορές και της άρνησης δανεισμού της κατά τα έτη 2009-2010, του συνεχούς κινδύνου χρεωκοπίας της χώρας και επιστροφής στη δραχμή, τα capital controls, των επαναλαμβανόμενων εθνικών εκλογών το έτος 2012 (που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν οι τουριστικοί μήνες Απρίλιος, Μάιος και Ιούνιος με ανάκληση των γκρουπ, μη εκτέλεση συμβολαίων κ.λπ.) αλλά και λόγω της γενίκευσης της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη το έτος 2013 (με αποτέλεσμα την έλευση στην Ελλάδα τουριστικών γκρουπ με όλο και πιο χαμηλό budget – προϋπολογισμό διακοπών), η οποία κορυφώθηκε με τον πόλεμο στην Ουκρανία, της πτώχευσης μεγάλων ρωσικών τουριστικών πρακτορείων λόγω της διολίσθησης του ρουβλιού έναντι του ευρώ, της εμφάνισης πρωτοφανών μεταναστευτικών ροών στην Κω και του σεισμού του 2017».

    Οι διαπραγματεύσεις με τις Τράπεζες

    Η «Γ.Κυπριώτης και Υιοί» περιγράφει στην αγωγή της τις διαπραγματεύσεις με τις Τράπεζες για την αναδιάρθρωση του συνόλου των δανείων, προς εξεύρεση μίας βιώσιμης λύσης.

    Κατά την ενάγουσα από τη μακρόχρονη διαπραγμάτευση «καταδεικνύεται ότι η δέσμευση των Πιστωτριών Τραπεζών για την οριστική ρύθμιση των δανείων της Εταιρείας υπό νέους όρους/δόσεις/πρόγραμμα αποπληρωμής προκύπτει άμεσα τόσο από το περιεχόμενο, τις δηλώσεις και τους όρους των δύο Ιδιωτικών Συμφωνητικών καθώς και της Τροποποίησης που έχουν υπογράφει μεταξύ Εταιρείας και Τραπεζών, όσο και από τις Επιστολές και Βεβαιώσεις αυτών, τις οποίες απέστελλαν επί μακρόν».

    Και αυτή η συμπεριφορά, κατά την εταιρεία «φυσικά δημιούργησε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη και πλήρη πεποίθηση ότι οι Πιστώτριες επί πέντε και πλέον έτη αφού είχαν πολλαπλώς ελέγξει και αξιολογήσει και μάλιστα με δικούς τους συμβούλους, την οικονομική κατάσταση και τα αποτελέσματα της Εταιρείας μας, θα προχωρήσουν σε οριστική ρύθμιση των δανείων μας υπό νέους όρους και πλάνο αποπληρωμής και ότι φυσικά εις ουδεμία περίπτωση θα προβούν σε καταγγελίες των συμβάσεων ή/και διώξεις ή/και δικαστικές ενέργειες προς ικανοποίηση των απαιτήσεών τους, καθώς είχαμε τηρήσει όλους τους όρους και τις προϋποθέσεις που είχαν τεθεί και μάλιστα εγγράφως από τις Τράπεζες».

    Η εταιρεία επικαλείται στο δικόγραφο της σειρά ενεργειών των Τραπεζών που, όπως υποστηρίζει, «της δημιούργησαν τη βεβαιότητα ότι θα εκπλήρωναν τη δέσμευσή τους για οριστική ρύθμιση των δανείων με νέο πρόγραμμα αποπληρωμής και δεν θα προχωρούσαν σε μεταβίβαση των «κόκκινων» δανείων σε fund».

    Mεταξύ αυτών, όπως αναφέρεται στην αγωγή, ήταν:

    «Η άρνηση των Τραπεζών στην εξαγορά των δανείων τους από την επενδυτική εταιρεία ENDEAVOR το χρονικό διάστημα 2011-2012, από την οποία θα εισέπρατταν άμεσα και ακαριαία το ποσό των δανείων τους.

    – Η άρνησή τους για την είσοδο επιφανούς επενδυτή της Αυστραλίας στην Εταιρεία με 15 εκατ. ευρώ (ένδειξη ότι αυτή ήταν απολύτως βιώσιμη και ικανή να αποπληρώσει το δανεισμό της υπό νέα ρύθμιση και χωρίς την στήριξη επενδυτή).

    – Η αναχρηματοδότηση της Εταιρείας με νέα κεφάλαια ύψους 2,6 εκ. ευρώ, με σκοπό την εξόφληση μέρους των απαιτητών οφειλών από την Τράπεζα Πειραιώς και την Eurobank, παραβιάζοντας τη διάταξη του άρθρου 150 παρ. 2 του ν. 4261/2014, που απαγόρευε στα πιστωτικά ιδρύματα νέες χορηγήσεις εκτός αν πρόκειται για τη σύναψη γενικότερης ρύθμισης οφειλής.

    – Η πρόβλεψη στο από 24.04.2014 Ιδιωτικό συμφωνητικό νέας δανειακής χρηματοδότησης της τακτοποίησης των αυθαιρέτων της Εταιρείας (ύψους 3,6 εκατ. ευρώ), με σκοπό την αναβάθμιση της αξίας των ακινήτων της.

    – Η μείωση των επιτοκίων των δανείων με τροποποιητικές πράξεις και ο καθορισμός επιτοκίου της οριστικής ρύθμισης με αναδρομική ισχύ από 01.01.2015 σύμφωνα με το από 24.04.2015 συμφωνητικό».

    Ο Ξενοδοχειακός Όμιλος της Κω αναφέρει ότι τα αρχικά ποσά των χορηγήσεων που του εδόθησαν τα έτη 2006- 2007 από τις Τράπεζες Πειραιώς/πρώην Κύπρου και Eurobank και το έτος 2010 από την Τράπεζα Αττικής, ήταν εν συνόλω περί τα 92 εκ. Ευρώ.

    Συγκεκριμένα, από την Τράπεζα Κύπρου/Πειραιώς έλαβε 40.150.000 Ευρώ, από την Eurobank 42.004.020 Ευρώ και από την Τράπεζα Αττικής 9.000.000 Ευρώ.

    «Η Εταιρεία –αναφέρεται στην αγωγή- από το 2007 και μέχρι το 2017, ήτοι μέσα σε μία δεκαετία και εν μέσω της περιόδου της οικονομικής κρίσης και γεγονότων ανωτέρας βίας κατάφερε να καταβάλλει περί τα 50,3 εκ. Ευρώ, μεταξύ των οποίων έχει καταβάλλει προς εκπλήρωση των δανειακών της υποχρεώσεων στην τράπεζα Αττικής περί τα 2,0 εκ. Ευρώ. Τα συνεχώς αυξανόμενα λειτουργικά κέρδη που παρήγαγε η Εταιρεία σε κάθε περίπτωση επαρκούσαν (μετά και την πληρωμή των τυχόν φόρων κ.λπ.) για την πλήρη αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων κατόπιν ρύθμισης του δανεισμού υπό νέους όρους (δόσεις, επιτόκια κ.λπ.) αποπληρωμής.

    Αφού διαπίστωσαν τούτο οι Πιστώτριες της Εταιρείας Τράπεζες, δεσμεύτηκαν βάσει επαναλαμβανόμενων Ιδιωτικών Συμφωνητικών και Συμφωνιών που αποτύπωσαν σε επιστολές τους, ότι θα προχωρήσουν σε νέο πρόγραμμα αποπληρωμής του δανεισμού της Εταιρείας.»

    Η καταγγελία των δανείων

    Το Μάιο και τον Ιούνιο του 2017 η Τράπεζα Πειραιώς και η Eurobank προέβησαν σε καταγγελία όλων των δανειακών συμβάσεων ενώ η Τράπεζα Αττικής είχε ήδη προβεί σε καταγγελία από τον Οκτώβριο του 2014.

    «Η καταγγελία των δανειακών μας συμβάσεων έγινε όλως αιφνιδίως, παρανόμως και καταχρηστικώς», υποστηρίζει ο Ομιλος Κυπριώτη και προσέφυγε με αγωγή κατά των 3 Τραπεζών, ζητώντας την αναγνώριση της ακυρότητας των καταγγελιών.

    Το Πρωτοδικείο Αθηνών δεν εξέδωσε απόφαση έως ότου περατωθούν τελεσίδικα οι δίκες επί των ανακοπών της Εταιρείας.

    «Η Εταιρεία, ακόμα και μετά την καταγγελία των δανειακών μας συμβάσεων, συνέχισε να υποβάλλει προς τις Πιστώτριες Τράπεζες αιτήματα για τη ρύθμιση των οφειλών μας, με επιχειρηματικά σχέδια το πρώτο εκ των οποίων κατέγραφε κερδοφορία της Εταιρείας 40 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 31 εκατ. θα καταβάλλονταν για την αποπληρωμή των δανείων», υποστηρίζεται στη νέα αγωγή.

    «Τον Απρίλιο του 2019 κοινοποιήθηκε στις Πιστώτριες Τράπεζες επενδυτικό ενδιαφέρον από τους διεθνείς ξενοδοχειακούς ομίλους εγνωσμένου κύρους εταιρείες «KSL Capital» και «Alua Hotels and Resorts».

    Σύμφωνα με την υποβληθείσα αυτή πρόταση, θα καταβαλλόταν το ποσό των 95 εκ. Ευρώ προς τις Τράπεζες Πειραιώς και Eurobank προς εξόφληση του δανεισμού κατά κεφάλαιο και δεδουλευμένους τόκους (…)

    Εντούτοις, καίτοι η πρόταση δύο εκ των κορυφαίων ομίλων παγκοσμίως θα οδηγούσε σε πλήρη εξόφληση των δανειακών μας οφειλών προς τις Πιστώτριες Τράπεζες, οι τελευταίες δεν απάντησαν ποτέ επί της εν λόγω πρότασης.»

    Οι διαταγές πληρωμής

    Στη συνέχεια, οι Τράπεζες προχώρησαν στην έκδοση διαταγών πληρωμής σε βάρος του Ομίλου Κυπριώτη. Όπως αναφέρεται στην αγωγή, σε όσες προσφυγές του Ομίλου έχουν εκδοθεί τελεσίδικες αποφάσεις, «οι διαταγές πληρωμής έχουν ακυρωθεί καθώς κρίθηκε ότι εκδόθηκαν καταχρηστικά. Επιπλέον, με δικαστικές αποφάσεις ακυρώθηκε η Έκθεση Αναγκαστικής Κατάσχεσης Ακίνητης Περιουσίας (και των 5 ξενοδοχείων στην Κω) και απορρίφθηκε τελεσίδικα η αίτηση που κατέθεσαν οι 2 Τράπεζες το Δεκέμβριο του 2017 για να υπαχθεί η Εταιρεία σε καθεστώς Έκτακτης Ειδικής Διαχείρισης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 68 επ. του Κεφαλαίου Δ1 του ν. 4307/2014».

    Ο ξενοδοχειακός Ομιλος παραθέτει στο δικόγραφο του το σκεπτικό αυτής της τελευταίας απόφασης:

    «Δεν συντρέχει περίπτωση μόνιμης και γενικής αδυναμίας εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμών υποχρεώσεων της εταιρείας (παύση πληρωμών) αφού δεν διαπιστώθηκε κλονισμός της εμπορικής πίστης της εταιρείας ούτε νέκρωση της επιχείρησης.

    Η αύξηση του κύκλου εργασιών, η ζήτηση των παρεχόμενων υπηρεσιών, η λειτουργική κερδοφορία που προαναφέρθηκε, η αποπληρωμή ή η ρύθμιση του συνόλου των λοιπών ληξιπρόθεσμων χρεών πλην εκείνων που αφορούν τις δανείστριες τράπεζες σε συνδυασμό με τις προβλέψεις μέχρι το έτος 2022 κατά τις οποίες ο κύκλος εργασιών και η κερδοφορία θα βαίνουν αυξανόμενες, και όλα αυτά σε συνδυασμό με την προθυμία επενδυτών να εισέλθουν στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η όποια έλλειψη ρευστότητας έχει πρόσκαιρο χαρακτήρα.»

    Στη νέα αγωγή που κατέθεσε πρόσφατα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, η εταιρεία παραθέτει και το σκεπτικό των αμετάκλητων αποφάσεων , με τις οποίες ακυρώθηκαν οι διαταγές πληρωμής:

    «Η στάση των πιστωτριών τραπεζών είχε καταχρηστικό χαρακτήρα, καθώς η πορεία της εταιρείας, τα οικονομικά της αποτελέσματα και οι προοπτικές της, όπως αυτά αποτυπώνονταν στα επιχειρηματικά σχέδια που εκπονήθηκαν και παραδόθηκαν, προδιέγραφαν τόσο τη βιωσιμότητα της εταιρείας, όσο και τη σταδιακή αποπληρωμή των υποχρεώσεών της σε βάθος χρόνου, ο οποίος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί υπερβολικός, υπό την προϋπόθεση ότι η αποπληρωμή δεν θα γινόταν βάσει των αρχικών όρων υπό τους οποίους συνομολογήθηκαν οι δανειακές συμβάσεις, αλλά με ευνοϊκότερους όρους αποπληρωμής, όπως αυτοί Θα αποτυπώνονταν στην αναμενόμενη, πλην μη επακολουθήσασα ρύθμιση.

    Στα παραπάνω πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι οι απαιτήσεις των τραπεζών ήταν ασφαλισμένες με εμπράγματες και προσωπικές ασφάλειες, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, της ισχύος των προαναφερομένων συμφωνητικών και της ανταλλαγής εκατέρωθεν προτάσεων, η εφεσίβλητη Τράπεζα ουδέποτε παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ρύθμισης με νέους όρους αποπληρωμής.»

    Ο ξενοδοχειακός Όμιλος υποστηρίζει ότι «οι Τράπεζες επεδίωξαν να αποσείσουν τις δικές τους ευθύνες και τα ολέθρια αποτελέσματα των υποχρεώσεων που μας επέβαλαν και να τις μεταθέσουν καταχρηστικά σε εμάς, επικαλούμενοι την δήθεν δική μας αδυναμία εκπλήρωσης των δανειακών μας υποχρεώσεων και δη με βάση τους αρχικούς δανειακούς όρους που οι ίδιες είχαν δια των ως άνω συμφωνιών τους αποδεχτεί ότι έπρεπε να τροποποιηθούν».

    «Αγωγή αποζημίωσης για τη ζημία από τον ανηλεή πόλεμο»

    Ο Ομιλος Κυπριώτη προαναγγέλλει νέα προσφυγή στη Δικαιοσύνη για να διεκδικήσει από τις Τράπεζες και την TEMPUS HOLDINGS αποζημιώσεις για την οικονομική ζημία την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη από την 5ετή «καθυστέρηση, αδράνεια και αβελτηρία των Πιστωτικών Τραπεζών να προχωρήσουν στην οριστική ρύθμιση των δανείων της Εταιρείας», διάστημα που, όπως υποστηρίζει, οι τράπεζες «είχαν θέσει σημαντικούς περιορισμούς στην επιχειρηματική δραστηριότητα της Εταιρείας» ενώ παράλληλα η Tempus «κατηύθυνε δημοσιεύματα στον Τύπο που οδήγησαν σε μεγαλύτερο οικονομικό αδιέξοδο την εταιρεία».

    «Επισημαίνουμε ότι η ζημία της Εταιρείας μας -υποστηρίζει η στο δικόγραφο της- επιτάθηκε εξαιτίας της παράνομης και καταχρηστικής καταγγελίας των δανείων μας, της επίσπευσης της αναγκαστικής εκτέλεσης, της αίτησης υπαγωγής σε ειδική διαχείριση και της κοινοποίησης του πλήθους διαταγών πληρωμής κατά της Εταιρείας μας, με δεκάδες, κατευθυνόμενα από τις τράπεζες, δημοσιεύματα στον Τύπο (ηλεκτρονικό και έντυπο) τα οποία προμήνυαν το «άδοξο» τέλος της Εταιρείας μας και την απόκτηση του ελέγχου-ιδιοκτησίας από ξένα funds.

    Σε αυτόν τον ανηλεή πόλεμο η Εταιρεία μας απομονώθηκε από προμηθευτές και τουριστικά πρακτορεία, κλήθηκε δε να ενεργήσει άνευ πιστώσεως και άνευ προκαταβολών που παραδοσιακά χρησιμοποιούνται στον κλάδο που δραστηριοποιούμαστε, με άμεση συνέπεια την πτώση των εσόδων των ξενοδοχείων κατά την σεζόν 2016 και εντεύθεν αλλά και τη δραματική μείωση δυνατότητας κερδοφορίας εξαιτίας του εξαιρετικά αυξημένου λειτουργικού κόστους μας».

    Ο ξενοδοχειακός Ομιλος της Κω υποστηρίζει ότι «την ίδια ακριβώς πρακτική εφάρμοσαν και οι εκπρόσωποι της TEMPUS HOLDINGS 97 S.A R.L. αλλά με πολύ δυσμενέστερες οικονομικές συνέπειες για την Εταιρεία μας.

    Αμέσως μετά τη δήθεν μεταβίβαση των δανείων μας από τις Πιστώτριες Τράπεζες, ήδη από τις αρχές του 2022, δεκάδες δημοσιεύματα απολύτως κατευθυνόμενα από τους εκπροσώπους της κατέκλυσαν τον ηλεκτρονικό τύπο και κυρίως τις οικονομικές ειδήσεις επιτείνοντας την ήδη υφιστάμενη, μεγάλη αβεβαιότητα για την τύχη της Εταιρείας, για την εξασφάλιση προσωπικού, για την λήψη της συνήθους πίστωσης σύναψη στο κλάδο με τους προμηθευτές των ξενοδοχείων και την εν γένει λειτουργία των ξενοδοχείων, αποστερώντας από την εταιρεία την απαιτούμενη ηρεμία και σιγουριά στην πρώτη χρονιά λειτουργία μετά την πανδημία COVID-19.

    Είναι αξιοσημείωτο, ότι εξαιτίας του αρνητικού κλίματος που είχαν δημιουργήσει με τα εν λόγω δημοσιεύματα, ήταν αξιοσημείωτη η πτώση του τζίρου τουλάχιστον σε ποσοστό 25%, σε σχέση με το 2019, μία χρονιά ορόσημο για τον ελληνικό τουρισμό και ενώ η φετινή χρονιά χαρακτηρίστηκε πανθομολογουμένως ως έτος ρεκόρ σε εισπράξεις.»

    «Οι απόπειρες μεταβίβασης των δανείων σε εταιρεία ιδίων συμφερόντων»

    Σύμφωνα με τον Ομιλο Κυπριώτη, το 2019, οι πιστώτριες Τράπεζες, αποπειράθηκαν ερήμην του για πρώτη φορά να μεταβιβάσουν τα δάνεια του στη λουξεμβουργιανή εταιρεία «TEMPUS HOLDINGS 97 SARL», η οποία ανήκει στον όμιλο του αμερικανικού fund HIG Capital.

    Στην αγωγή αναφέρεται:

    «Η τιμή της εξαγοράς των δανείων μας από την λουξεμβουργιανή εταιρεία, με μετοχικό κεφάλαιο ίσο με 100 ευρώ και δίχως ελληνικό ΑΦΜ ήταν 67εκ. ευρώ κατά 30% δηλ. χαμηλότερη από τη επίσημη επενδυτική προσφορά των KSL Capital & Alua Hotels & Resorts. Το τίμημα δε αυτό το χρηματοδότησαν κατά τα 2/3 άλλες δύο ελληνικές τράπεζες, η Optima Bank και η Παγκρήτια Τράπεζα, με αποτέλεσμα το ποσό των ιδίων κεφαλαίων που διέθεσε η εναγόμενη για την απόκτηση του συνόλου των δανείων μας να είναι λιγότερο από €25 εκ., ενώ η αξία των ξενοδοχείων μας ανέρχονταν την δεδομένη στιγμή σε τουλάχιστον €180 εκ.».

    Η προσπάθεια εξαγοράς των δανείων δεν ολοκληρώθηκε καθώς, όπως υποστηρίζει ο Ομιλος Κυπριώτη, συνέπεσε με την απόρριψη σε πρωτόδικο βαθμό της αίτησης υπαγωγής της Εταιρείας σε ειδική διαχείριση κι έτσι «χάθηκε το ενδιαφέρον για τα funds αφού κρίθηκε ως βιώσιμη και άρα ικανή να αποπληρώσει το σύνολο των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών της. (…)

    Τελικά, μεταξύ Σεπτεμβρίου –Δεκεμβρίου του 2021, εν μέσω της πανδημίας του COVID-19, οι κ.κ. Μπήτρος και Θεοδοσίου με όχημα την λουξεμβουργιανή εταιρεία TEMPUS και μετά από τρεις απόπειρες, κατόρθωσαν, σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας και αδιαφάνειας, έχοντας εξαλείψει τον ανταγωνισμό από άλλα funds-επενδυτές, υπό συνθήκες που ουδέποτε έχουν συμβεί στο παρελθόν σε αντίστοιχου τύπου συναλλαγές, να απευθυνθούν σε εμάς ως φερόμενοι ιδιοκτήτες των απαιτήσεών των Πιστωτριών Τραπεζών».

    Κι αυτό συνέβη κατά την ενάγουσα αν και «οι Πιστώτριες Τράπεζες είχαν στα χέρια τους 6 δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες η εταιρεία κρίθηκε βιώσιμη και είχε αναγνωριστεί η κακόπιστη και καταχρηστική συμπεριφορά των Πιστωτριών Τραπεζών να καταγγείλουν τα δάνεια της Εταιρείας.

    Η πώληση των δανείων μας ήταν το πρόσχημα και η νομιμοφανής διαδικασία για να αποφύγουν – μεταβιβάσουν (αντί πενιχρού τιμήματος) οι Πιστώτριες Τράπεζες την ευθύνη τους για τα μέχρι τότε πεπραγμένα, που στοίχισαν στην Εταιρεία μας.

    Επίσης, ήταν η δήθεν διέξοδός τους για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τις ευθύνες τους ως συστημικά πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία οφείλουν να τηρούν τις οδηγίες και τους κανονισμούς της Τράπεζας της Ελλάδος αλλά και να υποδεικνύουν ιδιαίτερη πρόνοια για τα συμφέροντα των πελατών τους, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό έχει τελεσίδικα κριθεί από τη ελληνική δικαιοσύνη.

    Απλά και μόνο το γεγονός ότι οι Πιστώτριες Τράπεζες εισέπραξαν εν τέλει λιγότερα (67 εκ ευρώ) και με καθυστέρηση έναντι των 95 εκ. ευρώ που θα μπορούσαν ήδη το 2018 να είχαν εισπράξει από τους διεθνείς ομίλους «KSL Capital» και «Alua Hotels & Resort (Apple Leisure Group)», καταδεικνύει ότι άλλες ήταν οι ανησυχίες των τραπεζών και ήταν τέτοιες που κατίσχυσαν και του γεγονότος ότι εισέπραξαν μόλις το 60% περίπου όσων μπορούσαν και με καθυστέρηση και με αδιαφάνεια!

    Η λουξεμβουριανή εταιρεία ανέλαβε το ρόλο να μας διαλύσει για να λύσει τα θέματα των τραπεζών και αντ’ αυτού πήρε τα δάνεια κυριολεκτικά «τζάμπα» και μάλιστα όχι με ίδια κεφάλαια, αλλά με δάνεια άλλων ελληνικών τραπεζών».

    Ο στόχος, όπως αναφέρεται στην αγωγή, ήταν ο αφανισμός της εταιρείας και αυτό «αποδεικνύεται από την πρόταση της λουξεμβουργιανής εταιρίας για εξαγορά των μετοχών της Εταιρείας μας αντί εξευτελιστικού ανταλλάγματος, αφού λάβαμε το τελεσίγραφο της ότι η διαπραγμάτευση για την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης αναδιάρθρωσης έληξε».

    Πώς αντέδρασε ο Όμιλος Κυπριώτη;

    «Την 26.08.2022, η Εταιρεία μας μίσθωσε τις 5 ξενοδοχειακές της μονάδες σε 100% θυγατρική εταιρεία του ευρέως αναγνωρισμένου ομίλου «Hotel Brain» -αναφέρεται στην αγωγή. «Ως εκ τούτου, η Εταιρεία μας κατάφερε να εξασφαλίσει για την επόμενη δεκαετία μία εγγυημένη ρευστότητα από τα συμφωνημένα μισθώματα ικανή να θωρακίσει την ομαλή αποπληρωμή των δόσεων μετά από αναδιάρθρωση των οικονομικών της υποχρεώσεων και την ανάπτυξη του ξενοδοχειακού προϊόντος και την επένδυση στα πάγια της Εταιρείας μας, αυξάνοντας έτσι και την αξία των εξασφαλίσεων υπέρ της λουξεμβουργιανής εταιρείας».

    Η απόλυτη ακυρότητα των Συμβάσεων Πώλησης των δανείων

    Ο Όμιλος Κυπριώτη υποστηρίζει ότι «οι Συμβάσεις Πώλησης, Εκχώρησης και Μεταβίβασης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις προς την εταιρεία του Λουξεμβούργου τυγχάνουν απολύτως άκυρες λόγω κατάφωρης αντίθεσης τους στα χρηστά ήθη. Η ανηθικότητα των συμβάσεων είναι δυνατόν να διαγνωσθεί μέσω πλειόνων αρνητικών παραγόντων, και δη των συνθηκών και των περιστάσεων που οδήγησαν στη σύναψή τους».

    Στο δια ταύτα της αγωγής της η οικογένεια Κυπριώτη παραθέτει, μεταξύ άλλων, τους εξής λόγους για να επιτύχει την ακύρωση των συμβάσεων:

    – «Επί πέντε συναπτά έτη –το 2012 μέχρι το 2017- οι Πιστώτριες Τράπεζες ενώ είχαν εγκαταστήσει δικούς της εντολοδόχους εντός της Εταιρείας μας και είχαν δημιουργήσει την εύλογη πεποίθηση σε εμάς ότι θα προβούν στη βιώσιμη ρύθμιση των δανείων μας, παντελώς αιφνιδιαστικά προέκριναν ως λύση την εκποίηση της ακίνητης περιουσίας της Εταιρείας σε τρίτο επενδυτή αντί ευτελούς τιμήματος και υπό παντελώς αδιευκρίνιστες συνθήκες.

    – Οι Πιστώτριες Τράπεζες εκκίνησαν μία σειρά δικαστικών αγώνων, οι οποίοι, άπαντες τελεσιδίκως μας δικαίωσαν. Τα δικαστήρια έκριναν ότι η συμπεριφορά των Τραπεζών ήταν παντελώς καταχρηστική.

    – Τα δευτεροβάθμια δικαστήρια έκριναν ότι οι προτάσεις των Πιστωτριών Τραπεζών κατέτειναν στην απομάκρυνση των ιδιοκτητών της Εταιρείας, και όχι στη λύση του προβλήματος, που ήταν η εξεύρεση λύσης για την εξυπηρέτηση των οφειλών, για την οποία δεν λαμβανόταν μέριμνα

    O ξενοδοχειακός Όμιλος υποστηρίζει ότι οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν παραβαίνει τις διατάξεις και το πνεύμα του Ν. 4354/2015 που επιφυλάσσει την αντιμετώπιση των οφειλετών με τραπεζικά κριτήρια και δεοντολογία κι όχι με σκοπό την απόκτηση της περιουσίας τους.

    Διαβάστε επίσης



    ΣΧΟΛΙΑ