Γιάννα: Όταν το όνομα γίνεται σύμβολο και το σύμβολο δεν χρειάζεται επίθετο

Οι Financial Times την έχουν αποκαλέσει «iron woman of Greece». Το CNN την παρουσίασε ως «a modern-day Boudicca of national pride». Το διεθνές ναυτιλιακό οικονομικό έντυπο με έδρα το Όσλο Trade Winds την περιέγραψε ως «the epitome of the iron hand in a velvet glove». Λοιπόν, «σιδηρά κυρία» της Ελλάδας ή σύγχρονη, ελληνική, ηρωική και αδάμαστη εκδοχή της αρχαίας Βρετανίδας βασίλισσας Βουδίκης ή επιτομή της σιδερένιας πυγμής μέσα σε βελούδινο γάντι! Σε οποία εκδοχή της παρουσίας της, με κάθε ευφάνταστο χαρακτηρισμό από τα διεθνή μέσα, αρκεί στη σχέση της με τους Έλληνες, μόνο το μικρό της όνομα: Γιάννα!

Δημοσιεύματα, σχόλια, κριτική, αστικοί μύθοι, γεγονότα, αφιερώματα, ένα διεθνές bestseller, το My Greek Drama, συνεντεύξεις, επίσημες εμφανίσεις, απλές νυχτερινές βόλτες, οι Ολυμπιακοί του 2004, τα 200 χρόνια Ελλάδα, το ντύσιμο της, το στιλ της, οι λεπτομέρειες για τη ζωή της, η οικογένειά της, οι πολιτικές της πεποιθήσεις, η ακαδημαϊκή, θεσμική της συμβολή στο Harvard, οι τίτλοι και οι βραβεύσεις! Είναι αναγνωρισμένη και με τη βούλα, από το Forbes, ως μία από τις 50 ισχυρότερες γυναίκες διεθνώς, ενώ σε όγκο δημοσιεύσεων και συνέχεια παρουσίας στα ελληνικά ΜΜΕ είναι στην τοπ πεντάδα προσωπικοτήτων του 21ου αιώνα, μαζί με τους Κυριάκο Μητσοτάκη, Αλέξη Τσίπρα, Γιάννη Αντετοκούνμπο και Ελένη Μενεγάκη.

Ντυμένη είτε με τις αγαπημένες της δημιουργίες του οίκου Chanel είτε με γιορντάνια, σεγκούνια, ντουλαμάδες ή τσάντα – φουστανέλα Callista, επηρεάζει όχι μόνο την εγχώρια πολιτική και τη διεθνή ακτινοβολία της χώρας, αλλά και αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική παράδοση συναντά το παγκόσμιο στιλ — μετατρέποντας το «made in Greece» σε haute déclaration. Και, βέβαια, όλα έχουν γραφεί, ειπωθεί και αναλυθεί για την L’ ambassadrice culturelle de la Grèce. Μα όταν κάποια βρίσκεται διαρκώς στο επίκεντρο των ελληνικών οριακών στιγμών, δεν μένει παρά να παραδεχτούμε πως  θα συνεχίσουμε να γράφουμε για πολύ, très longtemps encore…

Σπάνιες και απόλυτα επιλεκτικές εμφανίσεις

Έχοντας υπάρξει στο επίκεντρο της δημοσιότητας, που κάποτε είναι εξουθενωτικό και ανελέητο, και μετά την απαιτητική προεδρία της Επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, εν τω μέσω μάλιστα κορονοϊού, η Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη επιλέγει, πλέον, τις δημόσιες εμφανίσεις της με ακρίβεια χειρουργική. Οι παρουσίες της γίνονται για να υπογραμμίσουν κάτι. Ή για να το σφραγίσουν.

Πρόσφατα, βρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου «Η μπαλάντα των Ολυμπιακών Αγώνων» του Γιώργου Λακόπουλου, στο οποίο ίδια δεν είναι απλώς αναφορά, αλλά κεντρικό αφήγημα. Συνοδευόταν από τον σύζυγό της, τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, και τους δύο γιους της, Δημήτρη και Παναγιώτη.

Πριν από αυτό, το 2024 μάλιστα, είχε στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών τοποθετηθεί  για τη θέση της Ελλάδας στον κόσμο και τον ρόλο της ιστορικής μνήμης στη δημόσια ηγεσία. Απόλυτα λογικά, η παρουσία της και τα όσα είπε εκεί, έγιναν πρώτο θέμα σε όλο τον ελληνικό τύπο, ειδικά αφού υπερασπίζεται την μεγάλη ιδέα της Ολυμπιακής κληρονομιάς, τονίζοντας ότι η οικονομική κατάρρευση της χώρας ήρθε μετά και όχι εξαιτίας των Αγώνων. «Κάναμε αυτό που δεν περίμενε κανείς ξένος, αλλά ούτε κι εμείς οι ίδιοι, και τελικά πετύχαμε», τόνισε. Και πράγματι: όταν το λέει η ίδια, η grande dame de la Grèce contemporaine, ποιος μπορεί να αμφιβάλλει;

«Ελλάδα 2021»: Ένα πλεόνασμα που κοίταξε… και τα άστρα

Μετά τη λήξη της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», που είχε συγκροτηθεί για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, προέκυψε από τη διαχείριση της Γιάννας Δασκαλάκη Αγγελοπούλου ένα αξιοσημείωτο ταμειακό πλεόνασμα. Ήταν αποτέλεσμα χρηστής διαχείρισης, χορηγιών και της επιτυχημένης διάθεσης του Νομισματικού Προγράμματος. «Δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ από την Πολιτεία», δήλωσε ως πρόεδρος της Επιτροπής. «Μαζέψαμε ένα πολύ σεβαστό ποσό», πρόσθεσε με τον γνώριμο, κοφτό, κρητικό της τρόπο που έχει όταν θέλει να δώσει έμφαση. Αυτό το πλεόνασμα δεν έμεινε στους τίτλους των ισολογισμών, αλλά μετατράπηκε σε πράξη.

Η πιο εντυπωσιακή, σχεδόν ποιητική, επιλογή του ήταν η προμήθεια ενός υπερσύγχρονου τηλεσκοπίου, όμοιου με εκείνα που χρησιμοποιεί η NASA, το οποίο εγκαταστάθηκε στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα, στην κορυφή του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 1.750 μέτρων. Η έκταση όπου τοποθετήθηκε αποτελεί δωρεά του Δήμου Ανωγείων και το έργο πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και το Πανεπιστήμιο Κρήτης, που συνυπογράφουν πλέον τη διαχείριση αυτής της ερευνητικής υποδομής. Την προμήθεια και εγκατάσταση ανέλαβε η εξειδικευμένη αυστριακή εταιρεία ASA Astrosysteme GmbH, ενώ το κόστος της προμήθειας καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από την Επιτροπή και ανήλθε στα 410.000 ευρώ, χωρίς ΦΠΑ.

Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Ένα τηλεσκόπιο δεν είναι απλώς ένα εργαλείο επιστημονικής παρατήρησης. Είναι δήλωση προσανατολισμού προς το μέλλον, υπενθύμιση πως η μνήμη τιμάται καλύτερα όταν την κοιτάμε μέσα από τον φακό της εξέλιξης. Ότι το «ελληνικό φως» δεν περιορίζεται σε πανηγυρικούς, αλλά μπορεί να γίνει και αστεροειδής τροχιά.

Από το περίσσευμα, ακόμα περισσότερα

Αν το τηλεσκόπιο στον Ψηλορείτη ήταν το σύμβολο μιας παρακαταθήκης που κοιτά το μέλλον, τότε οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» ήταν η στέρεη πρακτική εφαρμογή του «εδώ και τώρα». Από το ίδιο πλεόνασμα που προέκυψε στο τέλος του κύκλου της Επιτροπής, χρηματοδοτήθηκαν από την Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου έργα σε τομείς με άμεση κοινωνική ανάγκη. Έτσι, διατέθηκαν είκοσι οχήματα στις Ένοπλες Δυνάμεις στον Έβρο, δέκα οχήματα στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, καθώς και επιπλέον εξοπλισμός για τη βελτίωση της επιχειρησιακής ετοιμότητας της Πολιτικής Προστασίας. Στο πεδίο της δημόσιας υγείας, δόθηκαν κλίνες στο Μονάδων Εντατικής Θεραπείας στο Νοσοκομείο Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης.

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, υλοποιήθηκαν δεκάδες, ή, όπως η ίδια η Γιάννα Αγγελοπούλου δήλωσε, εκατοντάδες, έργα μικρής και μεσαίας κλίμακας που, σε πολλές περιπτώσεις, «έλυσαν και λύνουν προβλήματα» τα οποία παρέμεναν χρόνια χωρίς αντιμετώπιση. Ακόμη, η Επιτροπή χρηματοδότησε την πλατφόρμα JobLinks, μια ψηφιακή πρωτοβουλία που στοχεύει στην επαγγελματική και κοινωνική ένταξη ατόμων στο φάσμα του αυτισμού. Η ίδια η Γιάννα Αγγελοπούλου φρόντισε να παρουσιάσει με ακρίβεια όλες αυτές τις δράσεις, όχι ως απολογισμό, αλλά ως αιτιολογημένη επιστροφή ενός πλεονάσματος στην κοινωνία που το ενέπνευσε.

«Έγιναν πολύμορφες δράσεις», είχε πει, «και θα σας πω γιατί έχει σημασία».  Ίσως, γιατί καμία από αυτές τις παρεμβάσεις δεν ήταν τυπική ή συμβολική, αλλά όλες απευθύνονταν σε τομείς που πονούσαν και άφησαν κάτι που έλειπε από ένα μέσο, μια υποδομή, έως μια ευκαιρία και μια ελπίδα.

«Μεγάλο πράγμα στη ζωή να σμίγουν οι ανθρώποι…»

Πριν από λίγες μέρες, η Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου βρέθηκε στον Βόρειο Έβρο και το Διδυμότειχο, για να παραστεί στα εγκαίνια του υπερσύγχρονου φορητού υπερηχοτομογράφου, που δώρισε η οικογένειά της στο Γενικό Νοσοκομείο της περιοχής. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», αλλά αποτελεί προσωπική προσφορά της οικογένειας Αγγελοπούλου, ενδεικτική της διακριτικής αλλά διαρκούς φροντίδας της για τις ευαίσθητες περιοχές της χώρας.

«Η οικογένειά μου κι εγώ πιστεύαμε πάντα ότι η ενίσχυση των μικρών τόπων μπορεί να αλλάξει τη μεγάλη εικόνα», δήλωσε, τονίζοντας πως «ιδιαίτερα σήμερα, σε εποχές δύσκολες και ασταθείς, ο νους μας πρέπει να είναι στους Ακρίτες μας, προσφέροντας κάθε δυνατό κίνητρο για τη βελτίωση της ζωής τους. Στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στην ανάπτυξη, παρέχοντας όλα τα μέσα σε νέους ανθρώπους να κρατήσουν το φως αναμμένο στις άκρες της Ελλάδας».

Επισκέφθηκε επίσης και επίβλεψε τα ΣΟΑ ΚΝΙΘΑΚΗ που με χορηγία της οικογένειάς της, πριν από δυο χρόνια, ανακαινίσθηκαν και παραδόθηκαν 12 διαμερίσματα για αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες που υπηρετούν στην περιοχή. Σε δηλώσεις της εξέφρασε  την ικανοποίησή της, τονίζοντας ότι «δεν μπορείς να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Πρέπει να κοιτάξεις γύρω σου. Η κοινωνία γύρω σου είναι ο καθρέφτης του ποιος είσαι. Όταν ερχόμαστε σ’ αυτές τις ακριτικές περιοχές αυτό πρέπει να θυμόμαστε».

Ανάλογη επίσκεψη πραγματοποίησε και στο Ελληνικό Φυλάκιο 5.

Να σημειωθεί ότι από πόρους της Επιτροπής 2021, πρόεδρος της οποίας ήταν η κ. Αγγελοπούλου. εγκρίθηκαν για τον Έβρο δυο δωρεές, εκ των οποίων η μία,, ύψους 1 εκ ευρώ, αφορούσε την αγορά 20 οχημάτων 4X4 για την επιτήρηση και την ασφάλεια των συνόρων, αλλά και η διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου στο Ελληνικό Φυλάκιο 5.

Μη λέγοντας ποτέ τις λέξεις «φιλανθρωπία» ή «δωρεά», η Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου και η οικογένεια της, δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει πράξη την φράση «να είμαστε καβάλα στο κύμα και όχι να μας πάρει το κύμα από κάτω», με κινήσεις που αφορούν στο σύνολο.

Πιο παλιά η οικογένεια Αγγελόπουλου είχε εξασφαλίσει για το Αντικαρκινικό-Ογκολογικό Νοσοκομείο «Ο Άγιος Σάββας», τέσσερα υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα. Και άλλα πολλά κάνει η οικογένεια και είναι οι μόνοι λόγοι που κάνει πια τις δημόσιες εμφανίσεις η ίδια, με τους ανθρώπους που συναντιέται να χαίρονται πάντα στη συναναστροφή μαζί της. Στη Κρήτη μάλιστα σε μια επίσκεψη της στο Μουσείο ηρώων στα Ανώγεια, ένας συμπατριώτης της αφιέρωσε τη μαντινάδα τους «και μόνο η παρουσία σου είναι τιμή μεγάλη, και ότι και να σου πει κανείς θα είναι λίγο και πάλι», για να εισπράξει, αμέσως την έμμετρη ανταπάντηση από την Γιάννα πως «απόψε με φιλοξενούν των Ανωγειών οι τόποι, μεγάλο πράγμα στη ζωή να σμίγουν οι άνθρωποι»!

Η ίδια, προσωπικά, εξακολουθεί να βοηθάει πολύ κόσμο που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, χωρίς να το λέει ποτέ και χωρίς να το συζητάει επίσης με κανέναν. Η αληθινή γενναιοδωρία δεν κάνει θόρυβο. Κάνει διαφορά!

Γιάννα δε γίνεσαι, αλλά γεννιέσαι

Για τη ζωή της και την κάθε της λεπτομέρεια, έχουν χυθεί τόνοι μελάνι, παλαιότερα, και έχουν, πλέον, λιώσει πληκτρολόγια. Μοιάζει να μη χορταίνεται η διάθεση για νέες πληροφορίες που την αφορούν ή ακόμα και ειπωμένες ξανά, αλλά αλλιώς, γνωστές της πτυχές, σα να αισθανόμαστε πως την «γνωρίζουμε» προσωπικά, σε μια οικειότητα, χωρίς αληθινή αλληλεπίδραση. Bigger than life προσωπικότητα, μας μαγνητίζει, γιατί ξεφεύγει από τα όρια του συνηθισμένου και σαν aspiration porn, αναζητούμε σ’ αυτήν περιεχόμενο που παράγει όνειρα για δική μας κοινωνική άνοδο σε προβολές που δε μας κοστίζει και τίποτα να το κάνουμε, ερήμην της.

Μπορεί ακόμα να ψάχνουμε τι ήταν εκείνο που την έκανε τόσο ξεχωριστή και αν είναι ζήτημα DNA, διαπαιδαγώγησης, τύχης ή αστρολογικών συνδυασμών – ποιος ξέρει; «Εγώ λέω πως γεννήθηκα 12/12/1955, το οποίο δεν το έχω αλλάξει ποτέ» λέει, αντιτάσσοντας κρητικό σθένος, αλλά ωραιότητα πέρα από τον χρόνο, στον κομψά δηκτικό αφορεσμό του Όσκαρ Ουάιλντ πως «μια γυναίκα που λέει την ηλικία της είναι ικανή να πει τα πάντα».

Η ματαιοδοξία δεν ήταν στις αρχές της οικογένειας του Φρίξου Δασκαλάκη, που το όνομα της αδελφής του, μιας ξανθιά καλλονής, που πόζαρε περήφανα στις πρώτες καρτ ποστάλ του νησιού, ως Κρητικοπούλα, με τη στολή του Λυκείου των Ελληνίδων, πήρε η πρωτότοκη του.

Ο πατέρας της Γιάννας Αγγελοπούλου ήταν ένας πράος, έντιμος άνθρωπος με βαθιά αφοσίωση στην οικογένεια και τις αρχές του. Ήταν πρόεδρος της Κιτρένωσης και αργότερα της ΓΣΕΕ. Είχε δράσει στην Αντίσταση και, όπως λέγεται, γλίτωσε από θαύμα τη φυλάκιση στο Νταχάου. Η μητέρα της, η Μαρίκα, ήταν πολλά χρόνια μικρότερη από τον σύζυγο της, που την είχε ερωτευτεί πολύ. Στάθηκε αυστηρή και πολύ περήφανη Κρητικιά, μεγάλωσε τη Γιάννα και την τρία χρόνια μικρότερη αδελφή της, την Ελένη, με την αρχή να είναι άριστες στα μαθήματα, να σέβονται τους εαυτούς τους και όλους τους ανθρώπους, άσχετα από τη δουλειά που κάνουν.

Τα καλοκαίρια περνούσαν στο χωριό του πατέρας της, στην Έμπαρο του Δήμου Βιάννου, όπου έμαθαν τη ζωή της υπαίθρου, την αξία της ευγένειας και τη περηφάνεια των ορεινών Κρητικών, που κοιτούν τον κόσμο από ψηλά. Η οικογένεια ζούσε με αξιοπρέπειας, χωρίς οικονομική άνεση, αλλά περηφάνεια και τις αρχές του πατέρα να μη ζητάει ποτέ χάρες και να μην καταδέχεται διευκολύνσεις. Ο πατέρας ονειρευόταν τη Γιάννα αρχαιολόγο. Εκείνη, όμως, ήθελε να γίνει διπλωμάτης.

Η οικογένεια την προσγείωνε αυτό δεν ήταν επάγγελμα για κάποιον από τη δική τους τάξη. Εκείνη δεν συμφώνησε ποτέ σε μια έκθεση της μάλιστα, κοριτσάκι στο δημοτικό, έγραψε πως όταν μεγαλώσει θα γίνει «βασίλισσα». Και έγινε κάτι πιο σημαντικό για τους αντιμοναρχικούς καιρούς μας: η Γιάννα!

Ένα κορίτσι από την Κρήτη

Τελικά η Γιάννα σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκη και συγκατοίκησε με την αδελφή της, την Ελένη. «Ήθελα να ανακαλύψω κι εγώ τον κόσμο, να τον αλλάξω» έχει πει για τα φοιτητικά της χρόνια, που όμως συμπεριλάμβαναν και «ατέλειωτα ξενύχτια». Ήταν άριστη φοιτήτρια στη Νομική, που είναι κατόρθωμα και πάντα περιποιημένη και κομψή. «Κατέβηκα στην Αθήνα» διηγείται σύντομα η ίδια τη ζωή της σε σπάνια τηλεοπτική της συνέντευξη στο Στούντιο 4, «παντρεύτηκα, έκανα την Καρολίνα μου, που είναι ένα πολύ απαιτητικό παιδί, σαν τη μαμά της».

Και μετά είναι μάχιμη δικηγόρος και από το 1986 Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, ενώ το 1989 εκλέγεται, πανηγυρικά, βουλευτίνα με 28.625 σταυρούς, 8η ανάμεσα στους καθιερωμένους πολιτικούς. Τον άθλο επαναλαμβάνει ακόμη πιο θριαμβικά και στην εκλογική αναμέτρηση του 1990, που εκλέχθηκε ξανά, με 35.868  σταυρούς στην 5η θέση προτίμησης. Όμως, νιώθει ενοχές για τη Καρολίνα. «Είχα τύψεις και δεν φεύγει ποτέ αυτό. Και είχαμε μια συμφωνία, ώστε μια φορά την εβδομάδα να την παίρνω από το σχολικό και να φάμε μαζί. Την έφερναν και στο γραφείο για δύο ώρες, να παίξει». Είναι υπέρκομψη, με έντονη παρουσία, μορφωμένη, όμορφη, δυναμική, δυνατή, ετοιμόλογη, αυθεντική, κοφτερό μυαλό, πάντα αστραφτερή.

Η Ελλάδα έχει ήδη γοητευτεί!

Μα, η Γιάννα, με την γνωστή της, πια, σε όλους μας, τελειομανία, έχει αρχίσει, ήδη, να έχει ενδοιασμούς για το αν υπάρχουν περιθώρια να ασκήσεις την πολιτική στην μορφή της υψηλής της τέχνης! «Είχα εκτονώσει όλον τον φυσιολογικό ιδεαλισμό του νέου ανθρώπου» θα γράψει, χρόνια αργότερα, η ίδια στο βιβλίο της “My Greek drama” ή στο «Ένα κορίτσι από την Κρήτη», όπως τιτλοφορήθηκε η ελληνική έκδοση. Το μέλλον της έμοιαζε καθορισμένο και η ζωή της σταθερή, μόνο που αποδείχτηκε πως τίποτα δεν ήταν όπως φαινόταν και η Γιάννα μόλις άρχιζε τη μεγάλη της βόλτα στο κόσμο. Όπως λέει και ο Σεφέρης, άλλωστε, «ό,τι αρχίζουμε εμείς με λογισμό, το τελειώνει η τύχη με το γέλιο της». Η Γιάννα Δασκαλάκη ερωτεύεται κεραυνοβόλα…

«Αγαπώ θα πει χάνομαι» – Νίκος Καζαντζάκης

Απρίλιος του 1990! Κωνσταντινούπολη! Το σταυροδρόμι των πολιτισμών, η βασιλίδα των πόλεων, η πρωτεύουσα του Βυζαντίου και τριών διαδοχικών αυτοκρατοριών, η μοναδική πόλη που είναι χτισμένη επάνω σε δύο ηπείρους, η πόλη των αισθήσεων, των ατελείωτων θρύλων, των γεύσεων, των αρωμάτων της ανατολής! Και των αναμνήσεων της Γιάννας.

Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ο πατέρας του Θόδωρου, αναγορεύεται Μέγας Λογοθέτης από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή τιμάται με «το ανώτατο αξίωμα της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας». Ανάμεσα σε επιφανείς πολιτικούς και κροίσους βρίσκεται και η νεαρή, πανέμορφη πολιτικός. Ευχαριστεί τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο και την οικογένεια του «που είχαν δημιουργήσει κάτι τόσο σημαντικό για τον ελληνικό  λαό».

Και γνωρίζει τον γιο του, Θόδωρο. «Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους… σα ναυαγοί που, λίγο πριν ξεψυχήσουν, θαρρούν πως βλέπουν φώτα, κάπου μακριά» γράφει ο Γιάννης Ρίτσος και οι δυο τους, ακόμη κι αν αναμετρήθηκαν με τον ίδιο τους τον εαυτό, στη βαριά ανελέητη και κάποτε ολέθρια σκιά, δεν μπόρεσαν παρά να υποκύψουν! Στην Αθήνα εκείνος θα της πει «δεν θέλω μόνο να σε αγαπώ. Θέλω να σε προστατεύω». Θα παντρευτούν την ίδια χρονιά, με κουμπάρο τους τον real estate developer Νίκο Κεφαλίδη, που χάθηκε το 1998 στη μοιραίας πτήση 111 της Swissair πάνω απ’ τον Ατλαντικό.

Η ζωή της είναι πια στη Ζυρίχη και στο Λονδίνο, στον κόσμο των επιχειρήσεων και στην οικογένειά της. Λίγους μήνες μετά το γάμο τους, ο Θόδωρος και η Γιάννα απέκτησαν τον πρώτο τους γιο, τον Παναγιώτη, με το όνομα του παππού του, και μετά τον Δημήτρη, που πήρε το όνομα του προέδρου της Χαλυβουργικής, θείου του Θεόδωρου, που το 1986 και ενώ περπατούσε στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από την «17 Νοέμβρη», μπροστά στα μάτια δεκάδων ανθρώπων!

Οι βαφτίσεις των παιδιών έγιναν στο Φανάρι, εκεί που άλλωστε ξεκίνησαν, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, που τελεί για πρώτη φορά αυτοπροσώπως μυστήριο βάφτισης, και νονός του Δημήτρη ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Και μετά, η Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελόπουλου κοιτάζει κατάματα την Ιστορία: Ολυμπιακοί αγώνες 2004!

Όταν δείξαμε σε ολόκληρο τον κόσμο τα επιτεύγματα για τα οποία είμαστε ικανοί οι Έλληνες

Το 1996 ανέλαβε επικεφαλής της εκστρατείας για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, η οποία στέφθηκε από επιτυχία. Στη συνέχεια, το 2000, κλήθηκε να αναλάβει την Προεδρία της Οργανωτικής Επιτροπής του «Αθήνα 2004» και να οδηγήσει το εγχείρημα της άψογης διοργάνωσης των Αγώνων του 2004 σε αίσιο τέλος. Χιλιάδες δημοσιεύματα, κριτικές και -κυρίως- επικρίσεις, μια απομάκρυνση της το 1997 και η επιστροφή της τέσσερα χρόνια αργότερα, όταν η ΔΟΕ απειλούσε να μην επιτρέψει τους αγώνες, με την ελληνική κυβέρνηση να την υποδέχεται πίσω αποδίδοντας τουλάχιστον τιμές βασίλισσας.

Και γεγονός είναι πως αυτή ήταν που έκανε τα πάντα. Ενέπνευσε εθελοντές, εμφύσησε μια εθνική υπερηφάνεια στα όρια της μαζικής παράκρουσης, έτρεξε στον Ασπρόπυργο με το σορτσάκι του εθελοντή, γκρέμιζε με δυναμικότητα και μαχητικότητα κομματικές αντιρρήσεις, ενώ έκανε τους Αθανάτους θαυμαστές της, με περίκομψες χειρονομίες, όπως εκείνη στο αποχαιρετιστήριο δείπνο, στο σπίτι στο Ψυχικό, όπου κάθε Αθάνατος έλαβε ως δώρο τους «Times» της ημερομηνίας της γέννησής του, αν ήταν αγγλόφωνος, και τη «Monde», αν ήταν γαλλόφωνος. Οι τελετές έναρξης -κυρίως- και λήξης πέρασαν στην Ιστορία ως υπόδειγμα αισθητικής, ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ χαρακτήρισε τους αγώνες «όνειρο» και ο διεθνής τύπος παραληρούσε χαρακτηρίζοντας την Ολυμπιάδα της Αθήνας ως «unforgettable», «dream Games», «spectacular». Αξέχαστοι, ονειρικοί, θεαματικοί! Στη τελετή λήξη θα πάρει βαθιά ανάσα! Κατάφερε το ακατόρθωτο!

«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν στην πατρίδα τους» θα πει «και δείξαμε σε ολόκληρο τον κόσμο τα επιτεύγματα για τα οποία είμαστε ικανοί εμείς οι Έλληνες». Η εμπιστοσύνη και η θετική άποψη στο έργο της για τους Αγώνες, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις της εποχής, φτάνει το 90%! Εκείνη όμως, 18 χρόνια αργότερα θα εκμυστηρευτεί σε συνέντευξη της πως «περάσαμε κάποιες δύσκολες εποχές γιατί ο Θόδωρος είναι ένας άνθρωπος που έχει πάρα πολλά καλά, ξαφνικά βρέθηκε στη σκιά και όλοι μιλούσαν για τη Γιάννα, η Γιάννα, η Γιάννα… Μια σχέση που την είχαμε σφυρηλατήσει και μια ισορροπημένη σχέση, ξαφνικά είχε φύγει. Αυτό συν το θέμα της υγείας μου, που ήρθε μόλις τελείωσαν οι Ολυμπιακοί. Πρέπει να έχεις το θάρρος να πεις το αντιμετωπίζω κι όχι ότι έτσι είναι η κατάσταση και χωρίζω. Το ξεπεράσαμε για να λέγομαι ακόμα Γιάννα Αγγελοπούλου».

Και η περιπέτεια της υγείας της, που εκδηλώθηκε μετά την Ολυμπιάδα, στις πολυπόθητες διακοπές με τα παιδιά της, ήταν σοβαρή. Δε μπορούσε να σηκωθεί καν απ’ το κρεββάτι της. «Σερνόμουν» θυμάται πολλά χρόνια, αφού έχουν όλα περάσει «δεν ήθελα να πάω στο νοσοκομείο, ήθελα να κάνω γιορτές με τα παιδιά μου, που ήταν ακόμα μικρά». Και στο θέμα της υγείας της, νικάει. Και απολαμβάνει τις στιγμές με την οικογένεια της, όπως το θέλησε.

Η γυναίκα που δεν ξέρει να χάνει

Η «γυναίκα που δεν ξέρει να χάνει», όπως την χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας, αφιερώνει χρόνο στα παιδιά της και φροντίζει να μην χάνει τις στιγμές τους. Μπαίνει στη κουζίνα της βίλας της οδού Δρυάδων και τους μαγειρεύει. Φτιάχνει από περιποιημένα φιλέτα με πιπέρια χρωματιστά έως κρητικές συνταγές και βέβαια χοχλιούς με λαχανικά. Καλά, τώρα, είναι και η Γιάννα Δασκαλάκη Αγγελοπούλου και προλαβαίνει, πιο χαλαρά πια, να κάνει κι άλλα πολλά.

Και έτσι, έχει διακριθεί από τη Λεγεώνα της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής από την Ελληνική Δημοκρατία, ενώ έγινε «Πρέσβειρα εκ Προσωπικοτήτων» της χώρας.  Το μέγιστο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ γιόρτασε τα γενέθλια της για τα 50 της χρόνια με τεράστιες αφίσες της. Άλλωστε από το 1994 συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες της Σχολής Διακυβέρνησης Τζον Φ. Κέννεντυ του διάσημου πανεπιστημίου στο Καιμπριτζ της Μασαχουσέτης, στη περιφέρεια της Βοστώνης. Κατέχει τον τίτλο, μάλιστα, της Αντιπροέδρου του Πρυτανικού Συμβουλίου. Σε αυτό το πλαίσιο – σε συνεργασία με το Ίδρυμα Κλίντον- έχει αναπτύξει πολλές πρωτοβουλίες όπως το Angelopoulos Global Leaders Program, στο οποίο πρώην επιτυχημένοι ηγέτες μοιράζονται τις εμπειρίες τους, διδάσκοντας στο Χάρβαρντ. Από το 2013, το Ίδρυμα Γιάννας και Θεόδωρου Αγγελόπουλου έχει ιδρύσει ένα πρόγραμμα υποτροφιών για νέες και νέους φοιτητές από όλη την Ελλάδα, στο Clinton Global Initiative University που διοργανώνεται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ!

Τον Οκτώβριο του 2019 ίδρυσε το “Gianna Angelopoulos Programme for Science Technology and Innovation” (GAPSTI) στο Πανεπιστήμιο Cambridge, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο υποστηρίζει ιδιαίτερα ταλαντούχους επιστήμονες που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο καριέρας. Το 2019, επίσης, ορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», που συγκροτήθηκε για τις εκδηλώσεις εορτασμού για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.  Η αρχή έγινε με τα γνωστά και αναμενόμενα παρατράγουδα, ιδίως όταν μέλος της Επιτροπής χαρακτήρισε τον Καποδίστρια «δικτάτορα». Στις αντιδράσεις, που ξεσηκωθήκαν, από πρόσωπα, που δεν είχαν απαραιτήτως διαβάσει τη θέση του Αριστείδη Χατζή, η ίδια η Γιάννα Δασκαλάκη, υποστήριξε, ως λογικός και βαθύτατα καλλιεργημένος άνθρωπος, ότι όλες οι ιστορικές πτυχές, ακόμη και οι αμφιλεγόμενες, πρέπει να αναδειχθούν, αλλά με διαφάνεια και σε βάθος χρόνου. Τελικά, άλλο ένα επίτευγμα προστέθηκε στα ακατόρθωτα που γίνανε δυνατά της Γιάννας και το έργο της Επιτροπής αναγνωρίστηκε.

Δεν έλαβε κρατική χρηματοδότηση, συγκέντρωσε χιλιάδες προτάσεις πολιτών και μετέτρεψε το πλεόνασμα σε δράσεις – από ΜΕΘ και ψηφιακά έργα, μέχρι τοπικές υποδομές και διεθνείς πρωτοβουλίες, που ήδη, αναφέραμε πιο πάνω. Έτσι, η επέτειος με την Γιάννα επικεφαλής, έγινε αφορμή για ευρύτερη εθνική βελτίωση και χωρίς να εγκλωβιστεί στις δάφνες του παρελθόντος, έστρεψε βλέμματα στο μέλλον. Γιατί, όπως αφόριζε η Γκλέντα Τζάκσον «δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό και ταυτόχρονα πιο συναρπαστικό από μια γυναίκα που ξέρει τι κάνει».

Λίγο Γιάννα ακόμα…

Είναι μαμά τριών παιδιών και γιαγιά τριών εγγονών και σύζυγος, φυσικά, και «αυτά μετράνε στη ζωή μου πιο πολύ», λέει σε συνέντευξή της. Και ακόμα τονίζει πως δεν της αρέσει ο όρος συγγενείας «πεθερά», με το ενοχοποιημένο βάρος στην ελληνική σύγχρονη οικογένεια. «Εμένα με ενδιαφέρει να είναι τα παιδιά μου ευτυχισμένα» λέει: «Από τη στιγμή που είναι τα παιδιά μου ευτυχισμένα, στηρίζω πιο πολύ τους συντρόφους από τα παιδιά μου».

Αλλού, εκφράζει την άποψη για τις γυναίκες. «Οι ηρωίδες για μένα είναι οι γυναίκες που κάνουν πέντε διαφορετικά πράγματα μαζί και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα», λέει, «και πολλές φορές λίγοι το αναγνωρίζουν αυτό. Εγώ δεν λέω να μας χαρίσουν προνόμια, εμείς θα τα πάρουμε τα προνόμια».

Καπνίζει πάντα λίγο, μα εκλεκτά πούρα Αβάνας και ο καπνός τους μπλέκεται με το άρωμα της, που κανείς δε ξεχνά. Οι φήμες λένε πως είναι ειδικής παρασκευής από διάσημο οίκο αρωματοποιίας στην Γαλλία. Και πάλι οι φήμες την θέλουν να έχει ίσως και την καλύτερη στο κόσμο συλλογή συλλεκτικών τσαντών Hermes, για τις οποίες ο οίκος την ειδοποιεί μήνες πριν κυκλοφορήσουν, ώστε να διαλέξει αυτές που επιθυμεί.

Φυσικά και γυμνάζεται και της αρέσει να ασκείται στη φύση. Ο αστικός μύθος, πάλι, θέλει τη κρεβατοκάμαρα της στην έπαυλη της οδού Δρυάδων να είναι σχεδιασμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε το κρεβάτι να περιστρέφεται 360ο με θέα σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας!

Μπορεί να αγαπά να παρακολουθεί, στην καλύτερη θέση, τις επίδειξη των νέων κολεξιόν της Channel, η οποία, μάλιστα, θέση δεν δίνεται ποτέ σε καμία άλλη κυρία, αλλά χορεύει και hip-hop των Goin Through με hot pants, όπως τη θυμούνται πολλοί, στο πάρτι αποφοίτησης του γιου της, Παναγιώτη. Σε σχόλιο πως είναι υποδειγματικά κομψή και στη συνέχεια σε ερώτημα αν ασχολείται με την εμφάνισή της, απάντησε αφοπλιστικά πως «βέβαια και με νοιάζει η εμφάνιση… δεν φαίνεται;» (ναι, πολύ!).

Ακόμη, όσο ακομπλεξάριστα δηλώνει την ηλικία της, άλλο τόσο λέει πως «τα έχω κάνει όλα, εκτός από λίφτινγκ», ενώ σχολιάζει το καλυμμένο μισογυνισμό του να επικρίνονται όλες οι γυναίκες γιατί προσέχουν την εμφάνισή τους. Είναι φίλη με τον χρόνο. Λέει πως απολαμβάνει καλύτερα τη ζωή τώρα, στην κάθε της στιγμή, και όχι στο να μετρά πόσα της μένουν.

«Εμένα ο χρόνος μού έχει δώσει πολλά», λέει. «Φαντάσου ότι έχεις το πιο σύγχρονο computer και βάζεις μέσα πληροφορίες. Ανάλογα με τον προγραμματισμό που θα κάνεις, σου βγάζει τα στοιχεία». Όχι, λοιπόν, δεν τον φοβάται τον χρόνο! Ως και αυτόν τον νίκησε!