Τα λεφτά του Αλέξη Τσίπρα φέρνουν εκλογές

Όπου ακούς πολλά επιδόματα, κράτα και μικρό καλάθι. Αυτόν τον Δεκέμβριο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μοιάζει με τον… Άη-Βασίλη, μοιράζοντας αφειδώς επιδόματα, μερίσματα και λοιπές παροχές και υποσχόμενη ακόμα περισσότερα “δώρα”, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού. Όμως μήπως αυτό που κρύβει στον… σάκο του ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι δώρα, αλλά εκλογές;

Είναι γεγονός ότι οι κυβερνήσεις, όταν βλέπουν το τέλος τους να πλησιάζει, καταφεύγουν σε παχυλές υποσχέσεις και παροχές με τυμπανοκρουσίες, θέλοντας να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους. Και μπορεί το τέλος της τετραετίας των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αργεί ακόμα, και μπορεί και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του να διαμηνύουν αυστηρά ότι οι εκλογές θα γίνουν “στην ώρα τους”, δηλαδή το 2019, αλλά δε μας το βγάζει κανείς από το μυαλό ότι όλες αυτές οι παροχές που ξαφνικά δίνονται έχουν έναν έντονο προεκλογικό χαρακτήρα που παραπέμπει σε πρόωρες κάλπες εντός του 2018.

Μετρήστε παροχές: κοινωνικό μέρισμα, έκτακτο κοινωνικό μέρισμα για τα νησιά, αναβολή της αύξησης του ΦΠΑ σε πέντε νησιά, αναδρομική αύξηση του επιδόματος θέρμανσης, χριστουγεννιάτικο επίδομα σε άνεργους νέους, αλλαγές στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο του ρεύματος. Και σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι εξαγγελίες για αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά και η νέα ρύθμιση οφειλών προς ασφαλιστικά ταμεία σε 120 δόσεις, και όλα αυτά μοιάζουν να προαναγγέλλουν ένα δύσκολο οκτάμηνο έως τον Αύγουστο του 2018 και την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα.

Γιατί ναι μεν όλες αυτές οι παροχές είναι δημοσιονομικά (οριακά) θεμιτές, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες (και οι δανειστές), όμως οι συνθήκες δεν θα το επιτρέπουν πάντα. Και με τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 να ανεβαίνει επικίνδυνα, τα δημοσιονομικά περιθώρια δεν θα επιτρέπουν πολλούς τέτοιους ελιγμούς. Το ζήτημα είναι αν η κυβέρνηση θα συνεχίσει τις παροχές για να φέρει πίσω τη χαμένη εκλογική της πελατεία ή θα τις σταματήσει για να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση της χώρας στη μεταμνημονιακή εποχή, στην οποία όμως θα έχει χάσει πια τη δυνατότητα να μοιράζει χρήμα. Αν δηλαδή η κυβέρνηση θα επιδείξει δημοσιονομική ανευθυνότητα για να ενισχύσει το φιλολαϊκό της προφίλ ή αν θα τηρήσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις της, αποφεύγοντας τον “πειρασμό” του λαϊκισμού. Μόνο που το πρόσφατο παρελθόν έχει δείξει ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτός ο πειρασμός είναι ακαταμάχητος…

Αν, μάλιστα, οι μαζικοί ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, όπως αναμένεται, προκαλέσουν εκτεταμένη κοινωνική κατακραυγή και στον ΣΥΡΙΖΑ δουν τα ποσοστά τους στο… ναδίρ, δύσκολα θα αντισταθούν στην παρόρμηση να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να διατηρηθούν στην εξουσία, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να έρθουν σε σύγκρουση με τους δανειστές, και το ενδεχόμενο να αναγκαστούν να προσφύγουν πρόωρα στις κάλπες μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2018 δεν μπορεί να αποκλειστεί. Και εκεί θα δούμε πόσο αποτελεσματικά είναι όλα αυτά τα τερτίπια…