GP Μονακό: Γκάζια στο επιχειρείν!

Τι είναι αυτό που οδηγεί τη F1, μια φορά το χρόνο να ξεχνάει όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας για να κάνει αγώνα στο Μονακό;

Έχω επισκεφτεί το Πριγκιπάτο δεκάδες φορές, πάντα για επαγγελματικούς λόγους. Είτε για παρουσίαση κάποιου μοντέλου αυτοκινήτου (π.χ. Alfa Romeo GT, Ford Focus RS) είτε για παρουσίαση μονοθεσίου F1 (π.χ. Renault, McLaren) είτε για μετάδοση του GP για λογαριασμό του Alpha και του ΑΝΤ1.  Παρότι έχω περάσει ατελείωτες ώρες στους δρόμους, στα πάντοκ, σε γυρίσματα στους δρόμους του, σπάνια έχω διανυκτερεύσει εκεί, προφανώς φιλοξενούμενος. Η γειτονική Μεντόν, ή έστω η κοσμοπολίτικη Νίκαια προσφέρουν πιο λογικές τιμές για ελεύθερους επαγγελματίες.

Το Μονακό είναι η πόλη της υπερβολής. Ειδικά τις μέρες του GP. Όλα γίνονται αλλιώς εκεί. Ότι δεν είναι δωρεάν, κοστίζει εξωφρενικά. Η αγορά ενός ακινήτου, ο ελλιμενισμός ενός σκάφους, ακόμη κι ένα μπουκαλάκι νερό (προφανώς Evian) εύκολα φτάνει σε διψήφιο αριθμό ευρώ. Ειδικά τις μέρες του GP. Ούτε συζήτηση να καθίσεις για φαγητό σε καλό εστιατόριο, καθώς εκεί δεν αρκεί το όριο της πιστωτικής σου κάρτας, προσοχή, δεν αναφέρομαι στο ημερήσιο!

Τις μέρες του GP το παιχνίδι εκτός κόκπιτ, παίζεται σε δυο επίπεδα, μετά τη δύση του ήλιου γίνονται ένα: Επίπεδο πρώτο «έχω πλούσια τα ελέη και αναζητώ εξωφρενικά πλούσιο χορηγό», επίπεδο δεύτερο, επιχειρείν.  Το GP του Μονακό βρίσκεται πολλές δεκαετίες στο πρόγραμμα της F1, φέτος θα διεξαχθεί το 67^ο. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες 21 χώρες που διοργανώνουν αγώνα οι Μονεγάσκοι πληρώνουν προκλητικά χαμηλό αντίτιμο, ως δικαίωμα οργάνωσης. Δε θα μπορούσα να ξέρω το ακριβές ποσό αλλά θα με εξέπληττε αν αυτό ήταν 8ψηφιο! Την ίδια στιγμή οι περισσότερες χώρες πληρώνουν περίπου 50 εκ. ευρώ ετησίως, για δικαίωμα οργάνωσης ή και περισσότερα. Είναι ξεκάθαρο πως η F1, αναγνωρίζει πως είναι και δικό της συμφέρον να βρίσκεται στο Μονακό οπότε αβαντάρει τη διοργάνωση.

Σήμερα ολοκληρώνεται η διαμόρφωση των δρόμων της πόλης σε πίστα. Τα έξοδα του οργανωτή που είναι το Automobile club de Monaco, μια από τις παλιότερες αυτοκινητικές λέσχες στον κόσμο, δεν ξεπερνούν τα 40 εκ. ευρώ και μέρος αυτών καλύπτονται από το Παλάτι. Μια βδομάδα τώρα 50 τεχνικοί στήνουν 35km προσωρινής μπαριέρας ασφαλείας και προσωρινές κερκίδες. Τα έσοδα έρχονται από κάποιες διαφημίσεις εντός διαδρομής (διαφημιστικές πινακίδες) τα εισιτήρια και το merchandize (σ.σ: αφίσες, μπλουζάκια, καπελάκια, προγράμματα). Παρά την πανδημία στο Μονακό – μου κάνει εντύπωση αυτό – επιτρέπονται 7500 θεατές ανά ημέρα. Εννοείται πως τα εισιτήρια πωλούνται σε πακέτο τριημέρου και δεν βρίσκεις κάτι με 3ψηφιο αριθμό ευρώ. Εκτός αν πας να κάτσεις στο λόφο πάνω από τα πάντοκ, εκεί στην επικλινή κατηφόρα λίγων μέτρων που είναι η μόνη ελεύθερα προσβάσιμη γη στο Πριγκιπάτο.

Πέρα από τους θεατές στις κερκίδες, πωλούνται πακέτα VIP για να δεις τον αγώνα από το ντεκ του ιδιωτικού γιωτ ή το μπαλκόνι του δωματίου σου. Αυτά ξεκινούν από 4000 ευρώ την ημέρα κατ’ άτομο και ανεβαίνουν ανάλογα με τα μεγέθη και τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Στα ξενοδοχεία πρέπει να κλείσεις βδομάδα και να προκαταβάλεις τα χρήματα μήνες πριν. Καθότι τα τέλη ελλιμενισμού τη βδομάδα του GP ξεπερνούν πιθανό την αξία ενοικίασης του σκάφους σε ετήσια βάση, θέλει πολύ καλό υπολογισμό για το τι θα κάνεις.

Το νέο «καθώς πρέπει» πρόσωπο της F1, δεν προβάλλει, τέτοιες εικόνες. Σας λέω όμως εκ πείρας…μεγάλο πανηγύρι.

Πολύ δύσκολα θα βρεις σκάφος ιδιώτη στη μαρίνα αυτές τις μέρες εκτός κι αν το όνομά του βρίσκεται και στην λίστα του Forbes. Τα περισσότερα σκάφη ανήκουν σε εταιρείες που τα νοικιάζουν σε χορηγούς για εκδηλώσεις. Καλείς λοιπόν τον μέλλοντα επενδυτή – εννοείται με όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα – να δει το GP από το σκάφος. Τον μεταφέρεις με ένα Riva ή ένα Robinson. Πάνω στο σκάφος φροντίζεις όλα να είναι σε αφθονία. Λίγο πριν την εκκίνηση περνάνε να πουν ένα γεια και οι οδηγοί της ομάδας, φροντίζεις τα κορίτσια να κάνουν ηλιοθεραπεία, να χαμογελούν και να συναινούν. Με το πέσιμο της καρό σημαίας, ξεκινά η συζήτηση. Ναι το κλείσιμο της συμφωνίας περιλαμβάνει το λογαριασμό, αλλά αυτό ο επενδυτής θα το μάθει αργότερα…

Πάμε τώρα στα μεγάλα κόλπα. Υπολογίζεται πως το GP του Μονακό παρακολουθούν περίπου 800 εκ. άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη απευθείας, το 10% του πληθυσμού. Η εκκίνησή του έχει αντίστοιχη απήχηση με τη σέντρα του τελικού στο Μουντιάλ και του τελικού των 100m στους Ολυμπιακούς αγώνες. Το κοινό είναι το πιο περιζήτητο στον πλανήτη: Κατά κύριο λόγο άντρες πλούσιοι – μορφωμένοι, 25 – 50 ετών. Είναι δε βέβαιο πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ταξιδέψουν στο Πριγκιπάτο το επόμενο διάστημα. Είτε για την έκθεση σκαφών, είτε για το ιατρικό συνέδριο, είτε για το Ράλι, είτε για τα ιστορικά αυτοκίνητα, είτε για το Forum περιβάλλοντος, είτε για μια από τις εκατοντάδες εκδηλώσεις που γίνονται εκεί. Κάθε μέρα του χρόνου γίνονται παράλληλα πολλές εκδηλώσεις στο Μόντε Κάρλο. Αυτό είναι ένα βασικό έσοδο του Πριγκιπάτου, που χρησιμοποιεί την προβολή του GP, για λεζάντα.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα περισσότερο από οιπαδήποτε άλλη πίστα προβάλλονται οι χορηγοί. Φαίνονται καλύτερα και περισσότερο γιατί οι ταχύτητες είναι χαμηλές, οι μπαριέρες δίπλα στην διαδρομή και τα προσφερόμενα σημεία περισσότερα. Δίνουν γη και ύδωρ για να προβληθούν καθώς ξέρουν ότι η απήχηση θα είναι πολλαπλάσια και κυρίως στοχευμένη στο καταναλωτικό κοινό που θέλουν, τους πλούσιους: Πολλά βάνεις, πολλά παίρνεις εκτός κι αν σε παρασύρει η περιστροφή της μπίλιας στο καζίνο.

Χαρακτηριστικό το φετινό παράδειγμα της Gulf Oil που έβαψε  στα χρώματά της τη McLaren ειδικά για το Μονακό. Ναι δεν υπάρχει πια ως εταιρεία πετρελαιοειδών δε  θα βρείτε πουθενά στον πλανήτη πρατήριό της, αλλά ποιος ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες; Το ονόρε μετράει.

Όπως αυτό που πληρώνουν όσοι ρεζερβάρουν το τραπέζι Mathusalem στο λαμπερό πάρτι του amperlounge. Με τα 30χ. ευρώ που κοστίζει (σ.σ: τα ποτά δεν περιλαμβάνονται) αγοράζεις σπίτι στην Αθήνα για να βάλεις μέσα το τραπέζι. Με τα ρέστα ταΐζεις και την οικογένεια μέχρι τέλος του χρόνου. Ναι συγνώμη το ξέρω, άλλοι κόσμοι. Έχοντας δουλέψει αρκετές φορές μέσα σ’ αυτή την τρέλα, πάντα φέρνω στο μυαλό μου ένα ψαρά με τη βάρκα του αρόδο στα 100m. Έτσι βράδυ έξω από το λιμάνι, να κάθεται με μολύβι και χαρτί και να αθροίζει πόδια, «ντα» και χιλιάρικα. Προφανώς θα χάσει το μέτρημα, αυτός είναι ο λόγος που η F1 μια φορά το χρόνο ξεχνάει πόσο ασφαλής θέλει να είναι και πάει στο Μονακό.

Αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε τον πιο λαμπερό αγώνα της χρονιάς.