F1 Μονακό: Προσπέρασμα στα πιτ!

Όταν είναι αδύνατον να προσπεράσεις μέσα στην πίστα προσπαθείς να το πετύχεις πραγματοποιώντας πιτ στοπ νωρίτερα ή αργότερα.

Η διαδρομή στο Πριγκιπάτο στα περισσότερα σημεία δεν έχει πλάτος πάνω από 7m. Τα μονοθέσια έχουν 2m φάρδος. Οπότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπεράσεις εκτός κι αν πάρεις ρίσκο ή συναινέσει ο προπορευόμενος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η προσπάθεια του Μικ Σουμάχερ να περάσει το Μαζεπίν με την άλλη Haas στο Fairmont. Στριμώχτηκαν τόσο που σχεδόν σταμάτησαν ενώ ήταν θαύμα πως δεν ακούμπησαν. Αυτό ήταν και το μοναδικό προσπέρασμα που είδαμε στον προχτεσινό αγώνα στο Πριγκιπάτο, εντός πίστας.

Οι διαφορές στο ρυθμό υπήρχαν όμως αρκετοί οδηγοί όπως ο Πέρεζ και ο Χάμιλτον ήταν ταχύτεροι απ’ αυτούς που είχαν εμπρός τους (Γκασλί, Φέτελ). Πώς όμως ο Μεξικάνος κατάφερε να βρεθεί από 9ος που εκκινούσε 4ος ενώ ο Χάμιλτον δεν κέρδισε καμία θέση στην πίστα; Ο Βρετανός εκκινούσε και τερμάτισε 7ος. Δεδομένου όμως ότι μπροστά του δυο οδηγοί δεν τερμάτισαν (Λεκλέρκ, Μπότας) θα έπρεπε να τερματίσει 5ος. Ουσιαστικά ο Χάμιλτον έχασε δυο θέσεις από Πέρεζ και Φέτελ που βρέθηκαν μπροστά του προσπερνώντας τον μέσα από τα πιτ. Πάμε να δούμε πως έγινε αυτό.

Οι οδηγοί έχουν δυο επιλογές να μπουν νωρίτερα ή αργότερα από τον αντίπαλό τους. Αν μπουν νωρίτερα (undercut) πρέπει βγαίνοντας να πάνε όσο πιο γρήγορα μπορούν βρίσκοντας ανοιχτό δρόμο μπροστά τους, ώστε όταν ολοκληρώσει και ο αντίπαλος την αλλαγή του, να βρεθούν μπροστά του την ώρα που βγαίνει από τα πιτ.

Η άλλη επιλογή (overcut) προϋποθέτει να κινηθείς γρήγορα εκμεταλλευόμενος το πεδίο που σου αφήνει μπροστά για μερικούς γύρους και μετά να μπεις στα πιτ και να διατηρηθείς μπροστά του. Από τις δυο επιλογές στο Μονακό αποδείχτηκε αποτελεσματική η δεύτερη. Ο λόγος ήταν γιατί η μαλακή γόμα ήταν 2 sec ταχύτερη από τη σκληρή και καθώς όταν έγιναν οι αλλαγές γύρω στο 30στο πέρασμα είχε ακόμη δυναμική.

Πάμε να δούμε λοιπόν τα πιτ στοπ: Δεν είναι τυχαίο πως οι πρώτοι 7 ακολούθησαν πανομοιότυπη στρατηγική. Από τους πρώτους 7 στην τελική κατάταξη ο πρώτος που μπήκε στα πιτ στον 29ο γύρο ήταν ο Χάμιλτον. Αυτή αποδεικνύεται λάθος επιλογή. Ο Γκασλί αντιδρά αμέσως μπαίνει ένα γύρο μετά και παραμένει εμπρός τους. Ο Φέτελ που μόλις μπήκε ο Χάμιλτον πίεσε, μπήκε για αλλαγή στον 31ο γύρο και κατάφερε να τους περάσει και τους δυο, βγαίνοντας από τα πιτ. Μάλιστα ήταν οριακό στην ανηφόρα ότι κρατήθηκε εμπρός από το Γκασλί. Αντίστοιχα ο Πέρεζ που καθυστέρησε να μπει ως τον 35ο γύρο και εκμεταλλεύτηκε τον άδειο δρόμο και την ταχύτητα της Red Bull με τη μαλακή γόμα βρέθηκε μπροστά και από τους τρεις.

Αντίστοιχα μπροστά ο Νόρις μπήκε πρώτος στον 30στο γύρο. Δυο γύρους μετά αντέδρασε ο Σάινθ και δυο γύρους μετά ο Φερστάπεν. Οι θέσεις δεν μεταβλήθηκαν καθώς όπως είπαμε κλειδί ήταν να μείνεις παραπάνω εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα της μαλακής γόμας. Όμως ο Σάινθ από τη στιγμή που μπήκε ο Νόρις δεν είχε περιθώρια, έπρεπε να μπει να τον καλύψει μη χάσει τη 2η θέση.

Αυτό βοήθησε το Φερστάπεν να μην απειληθεί. Ακόμη και η εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας δε θα επηρέαζε τη νίκη του Ολλανδού αφού οι διώκτες του είχαν ήδη μπει στα πιτ. Το Μονακό έχει αυτή την ιδιαιτερότητα σαν αγώνας. Δεν μπορείς να περάσεις εντός πίστας οπότε προσπαθείς να τα καταφέρεις μέσω των πιτ. Προχτές κερδισμένοι βγήκαν αυτοί που τερμάτισαν αργότερα (Πέρεζ, Φέτελ, Φερστάπεν).