F1 Κατάρ: Μεγάλος κερδισμένος ο Φερστάπεν!

Ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας ελαχιστοποίησε τις απώλειες και μπορεί να στεφθεί πρωταθλητής στη Τζέντα στις 5/12.

Την ώρα που όλοι μιλούν για το θρίαμβο της Mercedes και του Χάμιλτον, ο πολύπειρος επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής προσπαθεί να ρίξει τους τόνους: «Δεν είναι ώρα για πανηγυρισμούς». Παρότι στο Κατάρ ο Χάμιλτον όντας ικανός αλλά και τυχερός βρήκε το ιδανικό σετάρισμα το Σάββατο και πήρε εύκολα τη νίκη την Κυριακή, ο Μπότας κάθε άλλο παρά τα πήγε καλά.

Μαντάρα τα έκανε ο Φινλανδός που αγνόησε κίτρινη σημαία το Σάββατο, εκκίνησε σα Μπότας την Κυριακή και τελικά κοπάνησε το λάστιχο στο κερμπ είχε κλατάρισμα και οδηγήθηκε σε εγκατάλειψη. Αποτέλεσμα: Η Mercedes έχασε πολύτιμο έδαφος στους κατασκευαστές καθώς οι Φερστάπεν και Πέρεζ πήραν 6 βαθμούς παραπάνω από το Χάμιλτον και μείωσαν τη διαφορά στους 5 βαθμούς ενώ απομένουν 88 να μοιραστούν στους δυο τελευταίους αγώνες.

Την ίδια στιγμή ο Φερστάπεν που λόγω ποινής εκκινούσε 7^ος κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τις διαφορές – στην πράξη δεν έχασε τίποτα – καθώς φάνηκε ότι δεν είχε την ταχύτητα να κυνηγήσει τη Mercedes του Χάμιλτον. Μάλιστα κατάφερε στο τέλος να πάρει και το βαθμό του ταχύτερου γύρου. Ο Ολλανδός οδηγός έχει προβάδισμα 8 βαθμών και αν καταφέρει να πάρει 18 βαθμούς παραπάνω από το Χάμιλτον στη Τζέντα στέφεται πρωταθλητής.

Του αρκεί δηλαδή μια 2^η θέση αν ο Βρετανός εγκαταλείψει. Αν ο Φερστάπεν νικήσει και ο ταχύτερος γύρος δεν πάει σε κανέναν από τους δυο, αρκεί μια 6^η θέση του Χάμιλτον για να είναι ο Ολλανδός πρωταθλητής λόγω αριθμού νικών.

Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για το Χάμιλτον λοιπόν καθώς δεν έχει κανένα περιθώριο για στραβοπάτημα: Αν θέλει να διατηρήσει τον τίτλο θα πρέπει να τερματίσει μπροστά από το Φερστάπεν στη Τζέντα, να μειώσει τη διαφορά και να πάει στο Άμπου Ντάμπι (σ.σ: η πίστα έχει αλλάξει) για να πάρει τον τίτλο. Σημειώστε πως στο Κατάρ ο Χάμιλτον δεν αγωνίστηκε με το θερμικό κινητήρα που είχε στη Βραζιλία.

Το λέω αυτό για όσους αποδίδουν τη διαφορά στο θερμικό κινητήρα. Η ανατροπή που βλέπουμε στις ισορροπίες δυνάμεων από αγώνα σε αγώνα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες: Θερμοκρασία οδοστρώματος, υψόμετρο, διαμόρφωση πίστας, τύχη – εμπειρία στο σετάρισμα του μονοθεσίου, οδηγική ικανότητα. Αρκεί να ρίξει μια ματιά κανείς στην κόντρα Πέρεζ – Μπότας για να καταλάβει πόση διαφορά κάνει ο Χάμιλτον οδηγώντας.

Χτες βράδυ εντυπωσίασε και ο Αλόνσο που κατάφερε να μη χάσει καμία θέση, εκκινούσε 3^ος και τερμάτισε 3^ος. Στην Alpine ρίσκαραν με στρατηγική μιας αλλαγής και τους βγήκε αν και οριακά. Συνετέλεσε σ’ αυτό ότι και ο Μπότας και ο Πέρεζ δεν τα πήγαν καλά, αλλά και η διαχείριση των ελαστικών που έκανε ο Αλόνσο.

Ο πολύπειρος Ισπανός παρότι ήταν υποχρεωμένος να εκκινήσει με τη μαλακή γόμα, κατάφερε να την διαχειριστεί για 23 γύρους (σ.σ: είχε και 3 γύρους από τις δοκιμές) προτού βάλει τη σκληρή και τερματίσει. Δίκαια χαμογελούσε ικανοποιημένος στο βάθρο.

Στο Κατάρ βρέθηκαν και οι άνθρωποι της FIFA με επικεφαλής τον πρόεδρο Τζάνι Ινφαντίνο, που φωτογραφήθηκε στο grid με τον πρόεδρο της FIA, Ζαν Τοντ και το διευθύνοντα σύμβουλο της F1 (στη μέση) Στέφανο Ντομενικάλι. Θυμίζουμε ότι του χρόνου τέτοια εποχή στο Κατάρ θα διεξαχθεί το Μουντιάλ.

Υπό το πρίσμα των ελαστικών

• Ο οδηγός της Mercedes, Λιούις Χάμιλτον κέρδισε το πρώτο Κατάρ Grand Prix  εκκινώντας από την πρώτη θέση. Οδήγησε σε δυο μέρη αγώνα με την P Zero κίτρινη μέση γόμα C2 και σε ένα μέρος αγώνα με την P Zero λευκή σκληρή γόμα C1. Εκκίνησε με τη μέση γόμα προτού βάλει τη σκληρή για να τελειώσει τον αγώνα χρησιμοποιώντας ξανά τη μέση: Ήταν η στρατηγική που εκ των προτέρων είχαμε προβλέψει πως θα είναι η ταχύτερη.
• Τερμάτισε μπροστά από τον οδηγό της Red Bull, Μαξ Φερστάπεν, που ακολουθούσε πανομοιότυπη στρατηγική. Τελικά έκανε μια ακόμη αλλαγή, όπου έβαλε την P Zero κόκκινη μαλακή γόμα υπό καθεστώς αυτοκινήτου ασφαλείας. Μ’ αυτή κατάφερε να πάρει τον έξτρα βαθμό του ταχύτερου γύρου, τον οποίο σημείωσε στο τελευταίο πέρασμα.
• Αμφότεροι οι οδηγοί τερμάτισαν περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα μπροστά από τον οδηγό της Alpine, Φερνάντο Αλόνσο. Εκκίνησε 3^ος με την μαλακή γόμα, έκανε μόνο μια αλλαγή βάζοντας την σκληρή γόμα και τελικά τερμάτισε στο βάθρο.  Ως αποτέλεσμα είχαμε από τους τρεις οδηγούς του βάθρου, τρεις διαφορετικές στρατηγικές.
• Συνολικά υπήρχε ένα μείγμα οδηγών που εκκίνησε με τη μαλακή ή τη μέση γόμα και ένα μείγμα στρατηγικών μιας, δυο ή και τριών αλλαγών. Στο ξεκίνημα του αγώνα είχαμε θερμοκρασία αέρα στους 27 βαθμούς Κελσίου και θερμοκρασία οδοστρώματος στους 30 βαθμούς Κελσίου, οι συνθήκες παρέμειναν σταθερές καθόλη τη διάρκειά του.
• Τέσσερις οδηγοί (Μπότας, Ράσελ, Νόρις, Λατίφι) είχαν κλαταρίσματα στο εμπρός αριστερά ελαστικό τους, αυτό μπορεί να οφείλεται σε εκτεταμένη φθορά σε συνδυασμό με χτυπήματα υπό υψηλή ταχύτητα πάνω στα κερμπ τα οποία έχουν επιθετική διαμόρφωση στη Λοσάιλ.

ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗΚΕ ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΛΑΣΤΙΚΟ

• ΣΚΛΗΡΗ C1: Η γόμα αυτή χρησιμοποιήθηκε από 13 οδηγούς στο δεύτερο μέρος του αγώνα. Συμπεριφέρθηκε όπως περιμέναμε με χαμηλή πτώση απόδοσης λόγω υπερθέρμανσης ακόμη και για όσους την χρησιμοποίησαν σε στρατηγική μιας αλλαγής.
• MEΣΗ C2: Τέσσερις από τους δέκα οδηγούς εκκίνησαν μ’ αυτή τη γόμα, συμπεριλαμβανομένων των Χάμιλτον Φερστάπεν. Αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τη βέλτιστη στρατηγική ενώ πίσω τους όσοι πήγαν σε μια αλλαγή υποχρεώθηκαν σε μεγαλύτερα πρώτα μέρη απ’ όσο υπολόγιζαν.
• ΜΑΛΑΚΗ C3: Όπως το είχαμε προβλέψει παρουσίασε μεγάλη πτώση απόδοσης λόγω θερμικής καταπόνησης αλλά και φθορά στις απαιτητικές συνθήκες της Λοσάιλ. Παραταύτα την επέλεξαν για την εκκίνηση οι μισοί οδηγοί εκτός δεκάδας (που μπορούσαν να επιλέξουν) στοχεύοντας να τους δώσει πλεονέκτημα στο πρώτο μέρος αγώνα. Ειδικά οι οδηγοί της Alpine που αμφότεροι τερμάτισαν στην πρώτη πεντάδα συμπλήρωσαν μεγάλο αριθμό γύρων μ’ αυτή τη γόμα, στην αρχή και την διαχειρίστηκαν καλά.

Ο επικεφαλής F1 και αγώνων αυτοκινήτου Μάριο Ίσολα τόνισε: «Καθώς η Λοσάιλ είναι μια νέα και σχετικά άγνωστη πίστα με μερικές στροφές πολύ υψηλών φορτίων οι ομάδες εκκίνησαν στον αγώνα χωρίς να έχουν όσες πληροφορίες θα ήθελαν καθώς μόνο μια περίοδος ελεύθερων δοκιμών ήταν αντιπροσωπευτική. Παραταύτα φάνηκε ξεκάθαρα στον αγώνα ότι η στρατηγική της μιας αλλαγής ήταν οριακή από άποψη φθοράς και απαιτούσε πολύ καλή διαχείριση. Κάποιοι οδηγοί αντιμετώπισαν προβλήματα με τα ελαστικά προς το τέλος:

Αυτό πιθανότατα ήταν αποτέλεσμα παρατεταμένης χρήσης και χτυπημάτων υπό υψηλή ταχύτητα σε κάποια κερμπ επιθετικής διαμόρφωσης. Φυσικά θα καταλάβουμε ακριβώς τι έχει γίνει όταν κάνουμε πλήρη ανάλυση στο εργαστήριό μας στο Μιλάνο. Αντίθετα οι Χάμιλτον και Φερστάπεν μπόρεσαν να πιέσουν στο όριο με τη στρατηγική δυο αλλαγών  που επέλεξαν τερματίζοντας πάνω από μισό λεπτό μπροστά από τον Alonso που ήταν τρίτος και κατάφερε να διατηρηθεί εκεί, με στρατηγική μιας αλλαγής.»

Διαβάστε επίσης: