Σε πρωτοφανή πόλωση έχει οδηγηθεί ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών, σε έναν διχασμό που δεν είναι απλά εκλογικός, αλλά αποτυπώνει την αντιπολιτευτική τάση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο δικηγορικό σώμα.

Οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι που προχώρησαν στον δεύτερο γύρο των εκλογών, ώστε ένας εκ των δύο να λάβει την απόλυτη πλειοψηφία, είναι ο Δημήτρης Αναστασόπουλος με 22,5% και ο Ανδρέας Κουτσόλαμπρος με 18,8%.

1

Πρόκειται για μία ούτως ή άλλως οριακή διαφορά, η οποία όμως γίνεται ακόμη πιο αμφίρροπη, αν κανείς παρατηρήσει κάτι εντυπωσιακό: Όλοι οι υπόλοιποι συνυποψήφιοι, μετά τις ευχαριστίες προς τους ψηφοφόρους που τους τίμησαν, έσπευσαν να διακηρύξουν εμφατικά την υποστήριξή τους στον δεύτερο υποψήφιο, τονίζοντας ότι όλος ο Σύλλογος οφείλει να αντιταχθεί στη γραμμή του Μαξίμου.

Και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η «ρετσινιά» της ΝΔ και ο συνεχιστής του Βερβεσού

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η πλειονότητα των δικηγόρων αυτή τη στιγμή είναι πιο φιλικά προσκείμενη στον Ανδρέα Κουτσόλαμπρο, ο οποίος δεν έγινε γνωστός απλά ως συνεργάτης του νυν -και σύντομα πρώην Προέδρου του ΔΣΑ- Δημήτρη Βερβεσού.

Ένας εξ αυτών είναι ότι πρόκειται για μια προσφιλή στους δικηγόρους φυσιογνωμία, με πολλές φωνές να διηγούνται για το πόσο τους έχει βοηθήσει ως προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του ΕΦΚΑ. Πρόκειται, άλλωστε, για δικηγόρο με μεγάλη εμπειρία στα εργατικά και τα ασφαλιστικά, οπότε τόσο από τη θέση του στον ΕΦΚΑ όσο και ως αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου συνέβαλε επί του πρακτέου στην καθημερινότητα των δικηγόρων ως ελεύθερων επαγγελματιών.

Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που επιθυμούν να δουν στην προεδρία του ΔΣΑ μια συνέχεια της πολιτικής του Βερβεσού, η οποία χαρακτηρίστηκε από μια μαχητικότητα και εν πολλοίς αντιδραστικότητα απέναντι στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και την κυβέρνηση γενικότερα.

Αυτή, πάντως, η ανάγκη της συνέχειας δεν είναι απλώς ένα μήνυμα ενότητας εντός του συλλόγου ούτε απλώς η επιλογή της πεπατημένης. Αντανακλά τον πυρήνα του διακυβεύματος όχι μόνο των συγκεκριμένων εκλογών, αλλά σε ένα ευρύτερο επίπεδο της στάσης που θέλουν να κρατήσουν οι δικηγόροι απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Υπό αυτό το πρίσμα, η παραμικρή υπόνοια ότι ο έτερος υποψήφιος προέρχεται κομματικά από το κυβερνών κόμμα αρκεί, για να συσπειρωθούν όλοι εναντίον του.

Οι δηλώσεις Σοφού και Καλαντζόπουλου που όξυναν την ένταση

Από την ίδρυση ιδιωτικών νομικών σχολών μέχρι την τεκμαρτή φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και τη μεταρρύθμιση του νέου δικαστικού χάρτη που άλλαξε την καθημερινότητά τους, οι δικηγόροι – ειδικά οι μικρομεσαίοι- εκφράζονται πλέον ξεκάθαρα αντικυβερνητικά, τόσο στις φιλικές όσο και στις επαγγελματικές τους συναναστροφές, με την οργή αυτή να μην έχει εκτονωθεί ούτε στο ελάχιστο.

Έτσι, δεν προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση ότι όσοι υποψήφιοι πρόεδροι δεν κατάφεραν να λάβουν μία εκ των δύο πολυπόθητων θέσεων και να προχωρήσουν στον β’ γύρο, έσπευσαν σχεδόν αμέσως να δηλώσουν την υποστήριξή τους στον Κουτσόλαμπρο.

Το επιχείρημά τους; Αρκούσε απλώς να εξηγήσουν ότι ο έτερος υποψήφιος, ο Αναστασόπουλος, υποστηρίχθηκε από το Μαξίμου. Κι όσο κι αν διάνθισαν το συγκεκριμένο επιχείρημα με τη στόχευσή τους περί ανεξάρτητου συλλόγου που δεν πιέζεται από κομματικά συμφέροντα, είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που τους ενόχλησε τόσο δεν είναι αυτή καθαυτή η κομματική στήριξη, αλλά η στήριξη από το συγκεκριμένο κόμμα.

Άλλωστε, όλοι οι υποψήφιοι είχαν μια χαλαρή -ή και ιδιαίτερα στενή- σχέση με άλλα κόμματα.

Ο Θέμης Σοφός έκανε λόγο για «ολόκληρο μηχανισμό του κόμματος της ΝΔ που έβαλε λυτούς και δεμένους, για να πετύχει ο εκλεκτός της το ποσοστό του 22,5%»,

Αντίστοιχα, και ο διεκδικητής της δεύτερης θέσης που για μικρή διαφορά κατέληξε στην τρίτη, Μιχάλης Καλαντζόπουλος, ξεκαθάρισε ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος της Αθήνας δεν μπορεί να παραμείνει ανεξάρτητος και διεκδικητικός με τον «εκλεκτό του Μεγάρου Μαξίμου», ξεκαθαρίζοντας και αυτός τη στήριξή του στον δεύτερο γύρο.

Μένει, λοιπόν, να δούμε αν υπάρχει μια πλειοψηφία στους δικηγόρους που διάκειται φιλικά προς την κυβέρνηση, παραμένει όμως εξαιρετικά σιωπηλή ή αν θα οδηγηθούμε στο αναμενόμενο και η συσπείρωση όλων εναντίον ενός θα οδηγήσει τελικά στην εκλογή του Κουτσόλαμπρου ως νέου προέδρου.