Τάνια Σουσάρη – PQH: Το μεγάλο φιάσκο της πώλησης του «Αριάδνη» και τα λάθη της Morgan Stanley

Για το μεγάλο φιάσκο της PQH και τα λάθη του συμβούλου της Morgan Stanley –για τον τρόπο που συμβούλευσε να γίνει η  συναλλαγή για την πώληση του πακέτου «κόκκινων» δανείων ύψους 5,2 δισ. ευρώ- κάνει λόγο η αγορά, σημειώνοντας πως ο Ειδικός Διαχειριστής ακύρωσε το asset που έχει στα χέρια του καθώς ο διαγωνισμός κηρύχθηκε χθες άγονος από το ΔΣ της εταιρείας.

Ας δούμε όμως τις δύο προσφορές που δέχθηκε η PQH. Η μία ήταν από την κοινοπραξία «γίγας» των Bain – Fortress – doValue σε συνεργασία με την Davidson Kempner – Cepal. Οι συγκεκριμένοι επενδυτές ζήτησαν να περιοριστεί  η περίμετρος δανείων και να προσαρμοστεί το ελάχιστο αποδεκτό τίμημα (730 εκατ ευρώ για τα 5,2 δισ. ευρώ δάνεια) στη νέα περίμετρο.

Η δεύτερη προσφορά κατατέθηκε από το αμερικανικό fund Ellington, το οποίο είχε συνάψει συμμαχία με την Intrum, την υποστήριξη της οποίας θα είχε τόσο σε κεφάλαια, όσο και στη διαχείριση των δανείων. Το Ellington πρόσφερε 630 εκατ. ευρώ, 100 εκατ. λιγότερο από το ελάχιστο αποδεκτό τίμημα.

Και ενώ η κατάσταση στις αγορές έχει επιδεινωθεί σε σχέση με τον περασμένο Νοέμβριο που η PQH ξεκίνησε τον διαγωνισμό, δεν έδειξε την παραμικρή ευελιξία. Και συγκεκριμένα οι δύο εκ των τριών που συγκροτούν την PQH, και είναι μέτοχοι της, δηλαδή η PricewaterhouseCoopers και η Hoist που έχουν αναλάβει τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων -ο έτερος της τριάδας δηλαδή η Qualco έχει αναλάβει την τεχνολογική υποδομή της PQH-  δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται τα νέα δεδομένα. Ωστόσο κάθε χρόνο λαμβάνουν την καθορισμένη αμοιβή τους.

Σύμφωνα με την αγορά θα έπρεπε να είναι ευέλικτοι σε ό,τι αφορά το τίμημα και ο σύμβουλος τους η Morgan Stanley, θα έπρεπε να είχε προβλέψει στους όρους του διαγωνισμού την πιθανότητα  αναπροσαρμογής του τιμήματος.

Τα λάθη είναι πολλά, όπως  λέει στο mononews.gr καλά πληροφορημένη πηγή και συγκεκριμένα:

1^ον: Δεν μπορεί να τρέχει η προετοιμασία μιας συναλλαγής δυόμιση με τρία χρόνια. Διότι οι συνθήκες διαφοροποιούνται. Άλλο ετοιμάζω τη διαδικασία σε έξι μήνες και άλλο 3 χρόνια.

2^ον: Κανένα ελάχιστο αποδεκτό τίμημα δεν μπορεί να είναι άσχετο με κάποιες παραδοχές. Συνεπώς τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα έπρεπε ο σύμβουλος Morgan Stanley και Ειδικός Διαχειριστής να επαναπροσδιορίσουν εκ νέου το project, να κάνουν εκ νέου υπολογισμούς, με τίμημα στις νέες συνθήκες.

3^ον: Γιατί έπρεπε να γίνει μόνο μία συναλλαγή «μαμούθ»; Η μεγαλύτερη συναλλαγή που έγινε ποτέ στην Ελλάδα και που μείωσε τον ανταγωνισμό, αφού όλοι οι ενδιαφερόμενοι συνασπίστηκαν σε μία κοινοπραξία για να το «κτυπήσουν». Θα μπορούσαν να κάνουν πχ τρεις τέσσερις συναλλαγές οπότε και το φιάσκο θα ήταν μικρότερο. Διότι είναι άλλο να αποσύρεις μία συναλλαγή ύψους 1 δις ευρώ και άλλο να κηρύσεις άγονο τον διαγωνισμό για μία συναλλαγή ύψους 5,2 δις ευρώ.

4^ον: Γιατί επέτρεψε τη συμμετοχή στον διαγωνισμό της  κοινοπραξίας «γίγας», και δεν απαγόρευσε η PQH το κονσόρτσιουμ δυνάμεων.

5^ον: Γιατί έδεσε τα χέρια της πισθάγκωνα και εγκλωβίστηκε στο ελάχιστο αποδεκτό τίμημα και δεν υιοθέτησε παραμετρικό τίμημα, που θα άλλαζε ανάλογα με τις συνθήκες στις αγορές.

Τα στελέχη της  PQH δεν κατάφεραν όχι να διαχειριστούν το χαρτοφυλάκιο, που το έχουν στα χέρια τους 10 χρόνια τώρα, αλλά ούτε την πώληση του Αριάδνη.

Το χαρτοφυλάκιο «κάηκε» δεν πρόκειται να ξαναβγεί προς πώληση, λένε πηγές της αγοράς. Και το ερώτημα είναι ποιος ευθύνεται για το φιάσκο; Οι επενδυτές ή τα στελέχη της PQH.

Αλλά και τα στελέχη  του Ειδικού Εκκαθαριστή στη χθεσινή ενημέρωση των δημοσιογράφων άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο το χαρτοφυλάκιο «Αριάδνη» να «σπάσει» σε μικρότερα κομμάτια, προς το παρόν πάντως η εταιρεία θα συνεχίσει τη διαχείριση του, που όμως εδώ και 10 χρόνια δεν έχει παράξει αποτελέσματα.

Όπως είναι γνωστό η λογιστική αξία του χαρτοφυλακίου  «Αριάδνη» διαμορφώνεται στα 5,2 δισ. ευρώ, αλλά σε όρους συνολικής ονομαστικής απαίτησης, δηλαδή μαζί με τους εξωλογιστικούς τόκους, η αξία του φτάνει στα 13,9 δισ. ευρώ. Τα δάνεια του «Αριάδνη» έχουν εξασφαλίσεις σε ακίνητα, η αξία των οποίων ανέρχεται σε 7,4 δισ. ευρώ και συγκεκριμένα: στα 3,7 δισ. ευρώ υπολογίζεται η αξία των οικιστικών ακινήτων, στα 2,3 δισ. ευρώ ανέρχεται η αξία των εμπορικών ακινήτων, ενώ στο 1,4 δισ. ευρώ εκτιμάται η αξία των οικοπέδων. Συνολικά υπάρχουν εξασφαλίσεις σε 83.000 ακίνητα, με τις 44.000 να είναι οικιστικά ακίνητα, σχεδόν 10.000 είναι εμπορικά και τα υπόλοιπα οικόπεδα, αγροτεμάχια κ.α.

Όπως είναι γνωστό το πωλητήριο αφορά 97.000 δάνεια, με εμπράγματες εξασφαλίσεις (αφορούν 72.000 δανειακές συμβάσεις) που έχουν χορηγηθεί σε 53.000 δανειολήπτες.

 Πιο αναλυτικά τώρα από τα 5,2 δισ. ευρώ της λογιστικής αξίας των δανείων, τα 2,1 δισ. ευρώ είναι οφειλές από μεγάλες επιχειρήσεις, το 1,2 δισ. ευρώ είναι οφειλές από μικρομεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, το 1,5 δισ. ευρώ είναι οφειλές από στεγαστικά δάνεια και τα υπόλοιπα οφειλές από καταναλωτικά δάνεια.

Και η διάρθρωση του χαρτοφυλακίου δείχνει ότι πολύ εύκολα θα μπορούσε να «σπάσει» σε περισσότερα του ενός κομμάτια.

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση να κηρυχθεί άγονος ο  διαγωνισμός εκθέτει τόσο την PQH όσο και τη Morgan Stanley. Και φυσικά 10 χρόνια μετά το ελληνικό δημόσιο δεν έχει εισπράξει ούτε σεντ από τα 10 και δις ευρώ που πλήρωσε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ο Έλληνας φορολογούμενος δηλαδή) για την πρώην Αγροτική και τις υπόλοιπες τράπεζες που «έσπασαν» σε good και bad banks και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων τους ανέλαβε ο Ειδικός Εκκαθαριστής.

Διαβάστε επίσης:

Κόκκινη κάρτα από τους επενδυτές στο “Αριάδνη”- Άγονος ο διαγωνισμός (upd)

Το project «Αριάδνη» και το crash test της αγοράς