Το θέατρο θεραπεύει το παρόν και δίνει ελπίδα για το μέλλον – Μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

«Το θέατρο βρίσκει τρόπους μοναδικούς να θεραπεύσει το σκληρό παρόν, να  ανοίξει χαραμάδες για να περάσει το φως και η ελπίδα. Δεν είναι μόνο η αποτύπωση της ζωής μέσα από την ερμηνεία του ηθοποιού με τη συνέργεια της ψυχής μας. Είναι εκείνο που δεν σιωπά στον πόνο, είναι εκείνο που απορρίπτει το φαύλον. Γίνεται ο εκάστοτε αδιάψευστος μάρτυρας της προσωπικής, της κοινωνικής, της πολιτικής, της πολιτιστικής μας ιστορίας».

Αυτά λέει στο μήνυμά της για την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου η υπουργός Πολιτισμού κυρία Λίνα Μενδώνη. Προσθέτοντας πως  «μόνον την ευγνωμοσύνη μας μπορούμε να εκφράσομε στους δημιουργούς που με αφοσίωση το υπηρετούν και να υποσχεθούμε, ότι θα κάνομε, όσα αντέχει η οικονομική περίσταση ώστε κι εκείνο με την σειρά του να συνεχίσει να μας παρέχει τα εξαίσια φάρμακα της Τέχνης του».

Στο πλαίσιο αυτό και η αύξηση φέτος, του χρηματικού επάθλου έπαθλο για τα Κρατικά Βραβεία Συγγραφής Θεατρικού Έργου Έτσι για το Βραβείο Θεατρικού Έργου το έπαθλο θα είναι 7.000 ευρώ, για το Βραβείο Θεατρικού Έργου για Παιδιά θα είναι 5.000 ευρώ και το Βραβείο για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς θα είναι επίσης 5.000 ευρώ. Ενώ, όπως σημειώνεται, η  αρμόδια Επιτροπή́ θα μπορεί να απονέμει και έπαινο σε έργο, που δεν βραβεύτηκε αλλά́ διακρίθηκε για την τόλμη και την καινοτομία του.

«Η ανθρωπότητα σήμερα δοκιμάζεται. Η ζωή μας δοκιμάζεται σε όλες τις εκφάνσεις της. Το θέατρο, ο καθρέφτης της, δοκιμάζεται», συνεχίζει το μήνυμα της κυρίας Μενδώνη. Και προσθέτει: «Όμως, όπως διέτρεξε τους αιώνες, από την δημιουργία του στην Ελλάδα, όταν ο ηθοποιός στάθηκε απέναντι στο χορό, σε «πράξη σπουδαία και τελεία», θα αντέξει και σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Πιστεύω ότι οι εργάτες του, όταν θα αφήσουμε πίσω μας την πανδημία, θα αντλήσουν τα στοιχεία, τα οποία θα τα μετουσιώσουν στην θεατρική γραφή τους, κάνοντας μας, ως θεατές, να κατανοήσουμε ότι ίσως αυτό που ζούμε μπορεί να μας διδάξει, από τις αξίες που λησμονήσαμε, τα προηγούμενα χρόνια, και τις οποίες αφήσαμε στο περιθώριο».