Μέγαρο Τσίλλερ-Λοβέρδου: Ένα κόσμημα της Αθήνας αποδίδεται στο κοινό

Έφτασε η ώρα να ολοκληρωθεί και να αποδοθεί στο κοινό το Μέγαρο Τσίλλερ-Λοβέρδου, κάτι που όπως ανακοινώνεται τώρα από το υπουργείο Πολιτισμού, θα γίνει στο τέλος Απριλίου.

Οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του Μεγάρου έχουν ήδη ολοκληρωθεί και η μεταφορά των εκθεμάτων  προγραμματίζεται να γίνει από  την ερχόμενη εβδομάδα.

«Το Μέγαρο Τσίλλερ-Λοβέρδου αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα για την Αθήνα, ένα κτήριο με πολλές μοναδικές λεπτομέρειες, χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής υπογραφής του Τσίλλερ, το οποίο γνώρισε την εγκατάλειψη για πολλά χρόνια», όπως είπε η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη που  πραγματοποίησε το πρωί αυτοψία στο κτήριο με την διευθύντρια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Κατερίνα Δελλαπόρτα.

Στο Μέγαρο Τσίλλερ-Λοβέρδου, το οποίο αποτελεί παράρτημα του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου θα εκτεθεί η Συλλογή Λοβέρδου, η οποία αποτελείται από εικόνες Κρητικής και Επτανησιακής Σχολής, παλαίτυπα, ξύλινα γλυπτά κ.ά. Το Μέγαρο αποτελεί δωρεά εν ζωή στο ελληνικό δημόσιο το 1979 και το 1992, από τις κόρες του Διονύσιου Λοβέρδου, Μαρία Λοβέρδου και Ιωάννα Βασιλειάδη, με διαχειριστή το υπουργείο Πολιτισμού, για λογαριασμό του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, με σκοπό τη δημιουργία του  Μουσείου.

Το Μέγαρο, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Μαυρομιχάλη 6 χτίστηκε το 1882 ως η κατοικία του Γερμανού αρχιτέκτονα ΄Ερνστ Τσίλλερ.  Αρχιτεκτονικά συνδυάζει ποικίλα αρχαιοπρεπή στοιχεία και τις σύγχρονες ευρωπαϊκές τάσεις της εποχής του.

Η πρόσοψή του κοσμείται από κεφαλές Καρυάτιδων, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχουν διακοσμητικά στοιχεία υψηλής ποιότητας, τοιχογραφίες, οροφογραφίες, τζάκια και ξυλόγλυπτη σκάλα που οδηγεί στο ανώγειο.

Ο Κεφαλλονίτης τραπεζίτης και συλλέκτης Διονύσιος Π. Λοβέρδος αγόρασε το Μέγαρο το 1912, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως κατοικία, αλλά και ως μουσείο, για να εκθέσει τις πλούσιες συλλογές του. Το 1930 ο αρχιτέκτονας Αριστοτέλης Ζάχος επιμελήθηκε το ιδιωτικό Μουσείο Βυζαντινής Τέχνης του Διονυσίου Π. Λοβέρδου, με τροποποιήσεις και προσθήκες, όπως το «παρεκκλήσι» χωρίς ανοίγματα, με τρούλο και οκταγωνικό τύμπανο και την αίθουσα με τους μαρμάρινους κίονες.

Η αποκατάστασή του έγινε από την Διεύθυνση Προστασίας και Αναστήλωσης Νεωτέρων και την Διεύθυνση Σύγχρονων Μνημείων και Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων ενώ όλες οι αναγκαίες εργασίες για τη χρήση του κτηρίου  ολοκληρώθηκαν  από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Όπως είπε η κυρία Μενδώνη, «η λειτουργία του θα λειτουργήσει ως παράγοντας αναβάθμισης του κέντρου της Αθήνας».