Γιάννης Αδαμάκος: Η μαγεία του άσπρου–μαύρου στα έργα του

Γιάννης Αδαμάκος

«Ψάχνω την μαγεία που εκπέμπει το σκοτάδι, οι σκιές, το ομιχλώδες και η ασάφεια. Μια ομορφιά κρυμμένη και αμυδρή σαν μέσα σε όνειρο», λέει ο Γιάννης Αδαμάκος.

Ένας καλλιτέχνης «βαθύτατα στοχαστικός και διορατικός, που παρατηρεί, αλλά ταυτοχρόνως αφαιρεί. Που ονειρεύεται, αλλά ταυτοχρόνως γεωμετρεί. Που καταγράφει, αλλά ταυτοχρόνως προβλέπει», όπως τον προσδιορίζει η Τατιάννα Σπινάρη Πολλάλη, που παρουσιάζει έργα της τελευταίες του δουλειάς στην γκαλερί Citronne στο Κολωνάκι από τις 30 Σεπτεμβρίου.

«INSIGHT» είναι ο τίτλος αυτής της έκθεσης με έργα από το 2019 ως το 2021, φτιαγμένα αποκλειστικά με γραφίτη. Είναι δημιουργίες αυτοτελείς και ταυτοχρόνως, αναπόσπαστα τμήματα μιας ευρύτερης ενότητας έργων, τα οποία διαφοροποιούνται μόνον ως προς το μέγεθος και τα χρησιμοποιούμενα υλικά. Συγκεκριμένα πρόκειται για 35 έργα τα οποία, καθώς δηλώνει και ο τίτλος της ενότητας, είναι αποκύημα μιας ένδον διεργασίας. Η ουσία και η ερμηνεία τους, όπως όλα τα αφαιρετικά έργα δεν εξαντλείται δηλαδή στο φαίνεσθαι, στην παράσταση των αισθήσεων. Γιατί η όραση είναι απλώς η αφετηρία, για να ακολουθήσει η ενόραση που είναι η διαδρομή και η διόραση, που οδηγεί στον τελικό προορισμό.

Η ενότητα «INSIGHT» διακρίνεται από αυστηρή λιτότητα, δωρικό ύφος και άχρονη στατικότητα. Η εντύπωση αυτή προκαλείται από μία ευφυή, ενδελεχή και δεξιοτεχνική χρήση του γραφίτη με τον οποίο ο καλλιτέχνης πειραματίζεται συνεχώς. Οι ποιότητες του υλικού αυτού κλιμακώνονται, από το πολύ μαλακό έως το πολύ σκληρό. Έτσι, με χαρακτηριστικές οριζόντιες και κάθετες φόρμες και γραμμές, διαφοροποιούνται οι επιφάνειες και η υφή των έργων. Άλλοτε ο καλλιτέχνης επεμβαίνει με γυαλόχαρτο και σύρμα, άλλοτε χρησιμοποιεί ένα μαλακό πανί πάνω σε μια στρώση από μαλακό γραφίτη. Με τον ίδιο τρόπο κλιμακώνονται και οι εντυπώσεις. Τις φαινομενικά μεταλλικές στιλπνές επιφάνειες διαδέχονται οι μαλακές αποτυπώσεις, που δημιουργούν μια οφθαλμαπάτη, αποτέλεσμα του είδους και του χειρισμού του γραφίτη.

Εξάλλου, καθώς ο καλλιτέχνης τον πιέζει περισσότερο ή λιγότερο πάνω στο χαρτί, η σύνθεση λευκό-μαύρο διαβαθμίζεται, η τονικότητα εναλλάσσεται, δημιουργώντας μια παράδοξη αίσθηση χρώματος. Στη συνέχεια επεξεργάζεται την ζωγραφική επιφάνεια με στοχευμένα ξυσίματα, μια τεχνική που αλλάζει την υφή και προσδίδει βάθος και ορίζοντα στο έργο. Και τελικά, έτσι ορίζει στο έργο την ενόραση, ένα τολμηρό insight, αποκύημα εμπειρίας και φαντασίας.

«Ο ζωγράφος δημιουργεί επίπεδα, ανοίγματα, παράθυρα, πύλες και κατώφλια. Πρόκειται για εικόνες τις οποίες μπορείς να δεις από όλες τις πλευρές. Η επιφάνειά τους είναι ανάγλυφη και δεν είναι τυχαίο, ότι κάποια από αυτά τα σχέδια δουλεύονται με ρολό», όπως γράφει ο ιστορικός της Τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος για τα έργα του Αδαμάκου. Τα έργα του , σχεδόν στο σύνολό τους, αφορμώνται από ένα τοπίο. Όμως, το τοπίο αυτό ούτε τοποθετείται ούτε οροθετείται. Και σ΄ αυτήν την μοναχική διαδικασία ενσωματώνονται βιωματικές εικόνες, αλλά και το απορρέον συναίσθημα. Ο ζωγράφος φιλτράρει, επεξεργάζεται και, τελικά, μεταλλάσσει την πραγματικότητα, σύμφωνα με προσωπικούς εσωτερικούς κώδικες. Η προκύπτουσα σύνθεση, προϊόν θέσης και αντι-θέσης, αντανακλά με θαυμαστή ισορροπία το αισθητό και το αισθαντικό αποτύπωμα από τον έξω κόσμο.

Να σημειωθεί, ότι η έκθεση συμπληρώνεται και με έργα φτιαγμένα με λάδια σε καμβά, τα οποία θα εκτεθούν στην ατομική έκθεση του καλλιτέχνη στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.