• Πολιτισμός

    Δάφνη Ζουμπουλάκη: Φιλοξενεί τον Χριστόφορο Κατσαδιώτη στη Μεταποίηση των ονείρων του

    Δάφνη Ζουμπουλάκη: Φιλοξενεί τον Χριστόφορο Κατσαδιώτη στη Μεταποίηση των ονείρων του

    Την εικόνα πήραμε από το The Sotiris Felios Collection https://felioscollection.gr/el/artists/katsadiotis-christoforos/


    Η Δάφνη Ζουμπουλάκη ανοίγει την αυλαία του νέου έτους με το παιδικόμορφο κόσμο του ονείρου. Με το Χριστόφορο Κατσαδιώτη στη Μεταποίηση, ανοίγει μια έκθεση ονείρων και μύθων.

    Πρόκειται για νέα ενότητα με χαρακτικά έργα (οξυγραφίες), που αποτελεί και το κέντρο μελέτης του Χριστόφορου Κατσαδιώτη. Συνδυάζονται με animation (ανιμέισον), που μεταλαμπαδεύτηκαν από το ίδιο σώμα δουλειάς, ως προέκταση της καθαρά χαρακτικής δημιουργίας.

    Ο τρόπος που έχει επεξεργαστεί τις οξυγραφίες δείχνει τη μοναδική του σύλληψη. Υφαίνει στην επιφάνεια τους, με τη μέθοδο του ραψίματος, ένθετα νέων χαρακτικών.

    Επιπλέον, το ανιμέισον εμπλουτίζει την ακινησία του χαρακτικού με τη ρευστότητα. Κίνηση και ήχος δημιουργούν τελικά ένα θέατρο εικόνων (ακόμη και ένα φιλμ θαρρεί κανείς, από φως και ακουστική).

    Το τικ τακ του Χρόνου

    Γνώριμες και ανοίκειες εικόνες εγγράφονται πάνω στα χαρακτικά του. Με αναφορές στη θεατρική παράδοση της Ευρώπης, τη θρησκευτική μυθολογία, τη ζωγραφική παράδοση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, τα παιδικά παραμύθια, τους ξυλοπόδαρους του θεάτρου δρόμου, την Κομέντια ντελ άρτε και την τρέχουσα πολιτικοκοινωνική κατάσταση.

    «Ανύποπτες νότες ξυλόφωνου, απειλητικά γέλια, αναπάντεχα αλληλούια, μεγαλειώδεις άριες, ακορντεόν του Παρισιού και του τσίρκου, το τελετουργικό τρίξιμο της αυλαίας, προειδοποιήσεις εκκλησιαστικού οργάνου, το κούρδισμα των παιχνιδιών, το αμείλικτο τικ τακ του χρόνου – είναι οι ετερόκλητοι ήχοι που ακούγονται στα έργα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη πολύ πριν εκείνος αποφασίσει να κινηματογραφήσει τη θεατρική παράσταση των ηρώων του […]», σημειώνει σχετικά η ιστορικός τέχνης Ελισάβετ Πλέσσα.

    Θίασος δυστοπικής μυθολογίας

    Με τέτοια έργα στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης συνθέτει τον θίασο της «προσωπικής δυστοπικής μυθολογίας» του, επισημαίνει η ειδικός.

    «Με έκδηλες τις αναφορές στον απόλυτο χαρακτήρα του ιαπωνικού θεάτρου, στην ανατρεπτική οξύτητα του Dada, στον κυνισμό των σύγχρονων κόμικς, στο μεταλλασσόμενο σχέδιο του William Kentridge, στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του Μαύρου Θεάτρου της Πράγας, στο θάνατο που διαπερνά όλο το θέατρο του Tadeusz Kantor».

    Θέατρο σκιών

    Οι ίδιες οι συνθέσεις των χαρακτικών παραπέμπουν στο θέατρο σκιών. Ή καλύτερα, σε μακέτες σκηνικών, όπως δουλεύονται πάνω στο κενό φόντο.

    Και επιπλέον υπάρχει και το ανιμέισον. Με μορφές που επαναλαμβάνονται σε υπάρχοντα τυπώματα του. Εμφανίζονται πάλι στο ανιμέισον «σε διαφορετικές εικαστικές συνθέσεις από εκείνες στις οποίες γεννήθηκαν αρχικά, υποδεικνύοντας διαφορετικούς τρόπους θέασής τους», συμπληρώνει.

    «Όπως στα χαρακτικά του Κατσαδιώτη, όπου οι φιγούρες –ολόκληρες ή μέρη τους– μεταπηδούν κομμένες και ραμμένες από το ένα έργο στο άλλο, στο animation φιλμάρονται ντεκουπαρισμένες και επικολλημένες και στη συνέχεια συρράβονται ψηφιακά από μια σεκάνς σε μιαν άλλη».

    Κόσμος παιδικής αφέλειας

    Ο μεγάλος συλλέκτης ελληνικής ζωγραφικής και γνωστός δικηγόρος Σωτήρης Φέλιος αγόρασε έργα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη που κοσμούν τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου. Το τελευταίο εξ αυτών, αγοράστηκε το 2016 ή 2017, από την προηγούμενη έκθεση στη Δάφνη Ζουμπουλάκη.

    Ατομικές εκθέσεις του έχουν διοργανώσει πολλές γκαλερί του εξωτερικού αλλά και της Αθήνας. Τα έργα του δηλαδή συμπεριλαμβάνονται σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές, ελληνικές και ξένες.

    Πάντως, η Συλλογή Σωτήρη Φέλιου που στο διαδίκτυο λειτουργεί και ως βιογραφικό λεξικό καλλιτεχνών για την εξυπηρέτηση των μελετητών), στη σελίδα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη, παρουσιάζει το εξής κείμενο (της Ειρήνης Αϊβαλιώτου):

    «Αντικρίζοντας σε μια έκθεση τα έργα του, είχα την αίσθηση πως ακολουθούσα έναν παράξενο λαγό με γιλέκο και πέφτοντας άθελά μου μέσα στη φωλιά του, περνούσα από την επιφάνεια στο εσωτερικό της Γης για να βρεθώ σε μια ελεύθερη πτώση. Ένιωσα δηλαδή σαν την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Γιατί πράγματι ο κόσμος του Χριστόφορου Κατσαδιώτη είναι ένας κόσμος θαυμάτων και απίστευτων καταστάσεων, όπου μπορείς να περιμένεις τα πάντα. Τα πρόσωπα, οι προοπτικές, οι γωνίες, η αίσθηση του χιούμορ και οι εμπνευσμένες ιδέες του σε οδηγούν σε μια μαγευτική περιήγηση».

    Και συνεχίζει:

    «Ένας κόσμος παιδικής αφέλειας και ανησυχίας, που περιέχει όλα τα ερωτήματα, τις αγωνίες και τα μυστήρια της εποχής μας και ταξιδεύει τον παρατηρητή των έργων του στη χώρα της φαντασίας, μια χώρα γεμάτη απορίες και περιέργεια».

    Συντρίμμια

    Χριστόφορος Κατσαδιώτης

    Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971.

    Δημοσιογράφος σε περιοδικά, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και στην τηλεόραση.

    Σπούδασε Χαρακτική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών, του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης με καθηγητές τον Ξενή Σαχίνη και τον Μανόλη Γιανναδάκη (2009-2014).

    Ενδιάμεσα παρακολούθησε μαθήματα Χαρακτικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Eugeniusz Geppert, στο Wroclaw της Πολωνίας με καθηγητές τον Ch. Nowicki και τον Prz. Tyszkiewicz.

    Το 2012 κέρδισε το βραβείο της πρώτης Μπιενάλε Ελλήνων Σπουδαστών Χαρακτών Ex-Libris στην Κρήτη.

    Χαρακτικά του έχουν χρησιμοποιηθεί από πολλούς εκδοτικούς οίκος (Διάττων, Μανδραγόρας, Πολύτροπον, Κέδρος, Μπαρτζουλιάνος).

    Το 2015 τα παρισινά θέατρα Eurydice, Zérο και Théâtre du Cristal χρησιμοποίησαν χαρακτικά του έργα για την προώθηση των παραστάσεών τους.

    Το 2017 κέρδισε το βραβείο στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Animation στην Αθήνα (Athens Animfest).

    Από το 2014 αρθρογραφεί στον ελληνικό Τύπο για την εκθεσιακή δραστηριότητα στο Παρίσι.

    Ζει και εργάζεται στο Παρίσι και στην Αθήνα.

    ‘Εργα

    Διανυκτερεύουσες σκέψεις
    Κάνε πως γελάς, μας βλέπουν
    Κουνούπι
    Bordello

    Πληροφορίες

    Κατσαδιώτης Χριστόφορος
    Μεταποίηση
    Γκαλερί Ζουμπουλάκη
    Πλατεία Κολωνακίου 20
    Διάρκεια: 13/01/2022-05/02/2022

    Διαβάστε επίσης

    Η Δάφνη Ζουμπουλάκη ανατρέχει στο παρελθόν καθώς συνθέτει τη φθινοπωρινή σελίδα της γκαλερί



    ΣΧΟΛΙΑ