“Ποτέ την Κυριακή” είπε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) στα ανοιχτά καταστήματα όλες τις Κυριακές του χρόνου σε 8 περιοχές της Ελλάδος. Είναι μία απόφαση που δεν επηρεάζει το άνοιγμα των καταστημάτων τις 7 Κυριακές του χρόνου, ωστόσο, σύμφωνα με τους εμποροϋπαλλήλους, τους ανοίγει το δρόμο για να διεκδικήσουν με νέα προσφυγή στη Δικαιοσύνη την ακύρωση και αυτού του νόμου.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ, δυόμισι χρόνια μετά την κατάθεση της προσφυγής (!) έκρινε με την υπ’αριθμ. 100/2017 απόφαση (δημοσιεύθηκε την περασμένη Παρασκευή) αντισυνταγματική την από 7-7-2014 απόφαση του τότε υπουργού Ανάπτυξης που επέτρεπε τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε 8 περιοχές της χώρας, οι οποίες είχαν κριθεί ως τουριστικές.
Οι περιοχές αυτές ήταν το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και ο Δήμος Ραφήνας – Πικερμίου, το ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης, η Χαλκιδική και οι Δήμοι Ρόδου, Κω, Σύρου Eρμούπολης, Μυκόνου και Θύρας.
Το σκεπτικό της απόφασης
Στο σκεπτικό της απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ αναφέρεται ότι με την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, καταργούνται και τα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Λένε χαρακτηριστικά οι ανώτατοι δικαστές:
«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και του από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας.
Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος). Συναφώς, προσφέρει και τη δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).
Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένεια τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με τη Χριστιανική θρησκεία».
Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών – Βιοτεχνών – Εμπόρων Ελλάδος, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης και 20 καταστηματάρχες και έμποροι και ζητούσαν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η επίμαχη υπουργική απόφαση.
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε τουριστικές περιοχές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό» είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
To πιλοτικό πρόγραμμα για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές στις συγκεκριμένες περιοχές δεν εφαρμόστηκε ποτέ καθώς το Σεπτέμβριο του 2014 η Ολομέλεια του ΣτΕ, με απόφαση του Τμήματος Αναστολών, είχε «παγώσει» προσωρινά την επίμαχη υπουργική απόφαση, μέχρι να εκδοθεί η παρούσα οριστική απόφαση της Ολομέλειας.