Η WWF διαψεύδει τα «πανηγύρια» Σταθάκη για τη καλή βαθμολογία της Ελλάδας

Στην πλήρη διάψευση των πανηγυρικών δηλώσεων του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργου Σταθάκη, για την δήθεν «καλή βαθμολογία» που έλαβε το Ελληνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προχώρησε με ανακοίνωσή της η WWF Ελλάδας. Όπως μάλιστα αναφέρει, «είναι σαφές ότι ο Υπουργός δεν γνωρίζει τα βασικά δεδομένα του ελληνικού ΕΣΕΚ, αλλά ούτε της Έκθεσης του ECF».

Σύμφωνα με τη WWF, «το ελληνικό ΕΣΕΚ δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιταγές της επιστήμης, όπως αυτές προκύπτουν από την πρόσφατη Ειδική Έκθεση του ΟΗΕ για τον 1,5°C, αθετεί τις δεσμεύσεις της χώρας που προκύπτουν από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και κατ’ επέκταση αδυνατεί να προστατέψει τη χώρα και τους πολίτες από την επερχόμενη μη-αναστρέψιμη κλιματική κρίση». Αντίθετα, οι λόγοι που κατάφερε να βελτιώσει τη βαθμολογία του έκθεση του ECF, ήταν επειδή  έχει μια «καλή περιγραφή των πολιτικών και μέτρων»  καθώς και λόγο της  “παροχής πληροφοριών”.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η WWF,  «το ελληνικό ΕΣΕΚ είναι τόσο αδύναμο που αν όλα τα κράτη υιοθετούσαν παρόμοιες κλιματικές πολιτικές, η παγκόσμια θερμοκρασία θα αύξανε στους 3,1-3,7 °C».

Αναλυτικά η ανακοίνωση της WWF:

Έκπληξη και απορία προκαλεί η χθεσινή δήλωση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, σύμφωνα με την οποία το ελληνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα (ΕΣΕΚ) λαμβάνει καλή βαθμολογία σε έκθεση του ιδρύματος ECF. Προς αποκατάσταση της αλήθειας, οι δυο οργανώσεις αναφέρουν τα εξής:

Η Ελλάδα βαθμολογείται στη 19η θέση της έκθεση του ECF ως προς την κλιματική φιλοδοξία (target adequacy).

Το ελληνικό ΕΣΕΚ είναι τόσο αδύναμο που αν όλα τα κράτη υιοθετούσαν παρόμοιες κλιματικές πολιτικές, η παγκόσμια θερμοκρασία θα αύξανε στους 3,1-3,7 °C.[1]

Για την ακρίβεια, το ελληνικό ΕΣΕΚ αγνοεί την έκκληση της επιστήμης για ευθυγράμμιση των οικονομιών με τον στόχο για μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα ως το 2050, αφού προβλέπει μείωση εκπομπών μόλις 40% ως το 2040 (έτος βάσης 1990)

Στην έκθεση του ECF το ελληνικό ΕΣΕΚ διακρίνεται για την “καλή περιγραφή των πολιτικών και μέτρων”, καθώς και από “παροχή πληροφοριών” (στοιχεία που ανεβάζουν στη γενική κατάταξη την Ελλάδα)

Με απλά λόγια, το ελληνικό ΕΣΕΚ δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιταγές της επιστήμης, όπως αυτές προκύπτουν από την πρόσφατη Ειδική Έκθεση του ΟΗΕ για τον 1,5°C, αθετεί τις δεσμεύσεις της χώρας που προκύπτουν από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και κατ’ επέκταση αδυνατεί να προστατέψει τη χώρα και τους πολίτες από την επερχόμενη μη-αναστρέψιμη κλιματική κρίση. Αποτελεί, δε, ένα εξαιρετικά χαμηλής φιλοδοξίας σενάριο, το οποίο θέτει ως προτεραιότητα την παράταση της εξάρτησης της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα παρά την προστασία του περιβάλλοντος και την μακροπρόθεσμη ευημερία της ελληνικής κοινωνίας. Ήδη το WWF Ελλάς και η Greenpeace έχουν καταθέσει από κοινού τα σχόλιά τους κατά τη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης του ΕΣΕΚ.

Θα ήταν προτιμότερο ο υπουργός να δει ως ευκαιρία για πραγματικά βιώσιμη και δίκαιη οικονομική ανάπτυξη την απελευθέρωση της χώρας από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα, αντί να αποζητά ευκαιρίες εξωραϊσμού ενός ενεργειακού σχεδιασμού που μόνο καταστροφές μπορεί να φέρει.

Υποσημειώσεις

[1] Συγκεκριμένα, το ελληνικό ΕΣΕΚ δεν θέτει ποτέ τέλος στην ενεργειακή εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Με έτος βάσης το 1990, το ΕΣΕΚ προβλέπει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μόλις κατά 32,4% το 2030 και 40,8% το 2040 (ενώ παραπλανητικά αναφέρει μειώσεις 47,4% και 54%, μεταθέτοντας το έτος βάσης στο 2005). Η προβλεπόμενη μείωση ισούται με κατά κεφαλήν εκπομπές περίπου 7 τόνων εκπομπών CO2eq το 2030. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του ΟΗΕ, αν όλες οι χώρες του κόσμου ακολουθούσαν το παράδειγμα της Ελλάδας, εκπέμποντας κατά κεφαλήν 7 τόνους CO2eq το 2030, θα οδηγούμασταν σε ένα καταστροφικό σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 3,1οC – 3,7οC. Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα δεν φαίνεται να ολοκληρώνεται ποτέ, σύμφωνα με το ΕΣΕΚ του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: ο λιγνίτης παραμένει στο ενεργειακό μίγμα τουλάχιστον ως το 2040 και πιθανότατα ως το 2050. Σε σχέση με το 2016, η κατανάλωση πετρελαίου μειώνεται μόλις κατά 18% ως το 2030 και 24% ως το 2040, ενώ αντίθετα η κατανάλωση φυσικού αερίου αυξάνεται (!) κατά 8% ως το 2030 και κατά 24% ως το 2040. Επιπλέον, η μείωση στους τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας ρύπων (ETS) παραμένει αναιμική (1,5% ως το 2030 και 7% ως το 2040).