• Πολιτική

    Γ. Δραγασάκης: Χαλάρωση της πολιτικής από το 2019 αν δοθεί η ελάφρυνση του χρέους

    Δραγασάκης


    Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης χωρίς πρόσθετα μέτρα ή άλλες απαιτήσεις πέραν των όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί και κυρίως η αποσαφήνιση μέτρων τα οποία θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του χρέους σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα, είναι οι βασικές παράμετροι που θα οδηγήσουν την Ελλάδα στο “ξέφωτο” και θα τη βγάλουν από τη ζούγκλα της σκληρής ύφεσης.

    Τα παραπάνω υπογράμμισε πριν από λίγο ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Γιάννης Δραγασάκης μιλώντας στην εκδήλωση του ΔιαΝΕΟσις.

    Ο κ. Δραγασάκης υπογράμμισε επίσης πως στο δρόμο για τη συνολική ανόρθωση της χώρας και τη μετάβαση σ’ ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα, η δραστική μείωση της ανεργίας και η δημιουργία νέων, ποιοτικών και βιώσιμων, θέσεων εργασίας είναι κορυφαία προτεραιότητα.

    Και ακόμα σημείωσε: “Μίλησα για ένα “ξέφωτο”, ένα άνοιγμα μέσα στη ζούγκλα της παγκόσμιας κρίσης και αβεβαιότητας, ένα άνοιγμα, όμως, που αν το αξιοποιήσουμε σωστά, τότε μπορεί πράγματι να αποδειχθεί η αρχή του τέλους της κρίσης. Και αυτό ακριβώς επιδιώκει η παρούσα κυβέρνηση. Για να συμβεί αυτό, χρειαζόμαστε οικονομικούς επιταχυντές, κοινωνικούς πολλαπλασιαστές και μια νέα γενιά μεταρρυθμίσεων.

    Σημαντικός επιταχυντής μπορεί να είναι η μείωση του χρέους τέτοια που να συνοδεύεται με μείωση των πλεονασμάτων μετά το 2018. Αυτό σημαίνει, σ’ αυτή τη δύσκολη και αρχική φάση εξόδου από την κρίση, να μπορούμε να πληρώνουμε λιγότερα για το χρέος και περισσότερα για την ανάπτυξη, γεγονός που θα καθιστά και το χρέος βιώσιμο. Είναι, συνεπώς, ένα αίτημα δίκαιο και αμοιβαία επωφελές. Γι’ αυτό δεν προσφέρουν καλή υπηρεσία όσοι αυτοβούλως συνδέουν το αίτημα αυτό με διδνέες δεσμεύσεις ή ακόμη και νέα μνημόνια. Αν η μείωση των πλεονασμάτων επιτευχθεί χωρίς πρόσθετα μέτρα, τότε θα μπορούσαμε να καταρτίσουμε ένα τριετές πρόγραμμα στοχευμένων φορολογικών ελαφρύνσεων, στήριξης των εξωστρεφών και καινοτόμων επιχειρήσεων, ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους. Και να συζητήσουμε τις ακριβείς αναλογίες μιας τέτοιας κατανομής. Και επειδή μίλησα στην αρχή για συναινέσεις και αντιπαραθέσεις, το ένα δε αποκλείει άλλο. Κι αυτό είναι ένα παράδειγμα που δείχνει ότι ακόμη και σε συνθήκες κοινωνικής πόλωσης μπορούν να υπάρξουν ευρύτερες συνεργασίες για την από κοινού επίτευξη κοινά αποδεκτών στόχων που η ίδια η κοινωνία θέλει και διεκδικεί.”

     

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Νίκος Καραμούζης: Μόνο εμείς μπορούμε να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Και νέο ιστορικό υψηλό για το Dow Jones 

     



    ΣΧΟΛΙΑ