ΕΑΣ – Ernst & Young: Τι συμβαίνει με τη σύμβαση 1,2 εκατ. που υπέγραψε ο Μπουτσικάκης

Σε μια περίοδο κατά την οποία τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Β.Ε.Ε. (ΕΑΣ) δίνουν αγώνα επιβίωσης, η απόφαση της διοίκησης να υπογράψει σύμβαση ύψους 1,2 εκατ. ευρώ (χωρίς ΦΠΑ και μάλιστα για μόνο 10 μήνες) με την Ernst & Young για τον «Στρατηγικό και Επιχειρηματικό Σχεδιασμό» της εταιρείας προκαλεί έντονο προβληματισμό και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητά της.

Η σύμβαση φέρει την υπογραφή του διευθύνοντος συμβούλου των ΕΑΣ, Χριστόφορο Μπουτσικάκη, και αφορά τον σχεδιασμό της στρατηγικής πορείας μιας κρατικής εταιρείας η οποία, σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, «φυτοζωεί εδώ και χρόνια, χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο και χωρίς πραγματικές προοπτικές ανάπτυξης».

Τα ΕΑΣ, άλλοτε πυλώνας της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, σήμερα εμφανίζουν εξαιρετικά περιορισμένη παραγωγική δραστηριότητα. Μετά τη σύσταση κοινοπραξίας με την τσεχική CSG, η οποία αναμένεται να αναλάβει την κατασκευή οβίδων και πυρομαχικών μέσω νέας εταιρικής δομής (join venture) οι εργασίες που απομένουν στην υφιστάμενη εταιρεία είναι ελάχιστες και απολύτως συγκεκριμένες.

Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, οι δύο βασικές δραστηριότητες των ΕΑΣ σήμερα είναι:

Η συντήρηση των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot του Ελληνικού Στρατού, με εκτιμώμενο ετήσιο κύκλο εργασιών 1,5 έως 2 εκατ. ευρώ.
Η κατασκευή δύο εξαρτημάτων στην κεφαλή των πυραύλων IRIS-T, με προσδοκώμενο ετήσιο τζίρο περίπου 5 εκατ. ευρώ.
Πέραν αυτών, δεν υφίστανται νέες συμβάσεις, ούτε σοβαρό pipeline μελλοντικών έργων. Την ίδια στιγμή, το ανθρώπινο δυναμικό των ΕΑΣ έχει συρρικνωθεί δραματικά. Οι εργαζόμενοι αριθμούν σήμερα περίπου 300 άτομα, όταν πριν από έξι χρόνια ξεπερνούσαν τους 500.

Από αυτούς, οι 100 ανήκουν στο διοικητικό προσωπικό, με μέσο όρο ηλικίας τα 59 έτη, ενώ εκτιμάται ότι περίπου 50 εργαζόμενοι θα συνταξιοδοτηθούν μέσα στην επόμενη διετία.

Η εταιρεία παραμένει ζημιογόνος, γεγονός που όπως αναγνωρίζεται και από τη διοίκηση καθιστά αδύνατες τις νέες προσλήψεις και περιορίζει κάθε δυνατότητα ανανέωσης τεχνογνωσίας.

Και όμως, μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η διοίκηση των ΕΑΣ έκρινε σκόπιμο να δαπανήσει 1,2 εκατ. ευρώ για μια μελέτη στρατηγικού και επιχειρηματικού σχεδιασμού.

«Ποια ακριβώς στρατηγική καλείται να σχεδιάσει η Ernst & Young;» αναρωτιούνται πηγές της αγοράς. «Μια εταιρεία χωρίς νέες δουλειές, χωρίς δυνατότητα προσλήψεων, με βασικό παραγωγικό αντικείμενο δύο συγκεκριμένες εργασίες και με το βασικό της μέλλον να μεταφέρεται σε μια νέα κοινοπραξία εκτός ΕΑΣ».

Το ερώτημα γίνεται ακόμη πιο έντονο αν ληφθεί υπόψη ότι η κοινοπραξία με την CSG οδηγεί στη δημιουργία νέας εταιρείας, η οποία θα αναλάβει το πραγματικό παραγωγικό έργο. Υπό αυτό το πρίσμα, ο στρατηγικός σχεδιασμός των ΕΑΣ μοιάζει -σύμφωνα με στελέχη του κλάδου- περισσότερο με «γραφειοκρατική άσκηση» παρά με εργαλείο ανάπτυξης.

Σκανδαλώδης απόφαση

«Είναι σκάνδαλο», λένε χαρακτηριστικά πηγές της αγοράς. «Όχι επειδή η EY δεν είναι σοβαρός οίκος, αλλά επειδή τα χρήματα των φορολογουμένων δαπανώνται για έναν σχεδιασμό που δεν έχει αντικείμενο εφαρμογής».

Άλλοι μιλούν για «φάκελο ιδεών» και «γενικόλογες κατευθύνσεις» που δύσκολα θα αλλάξουν την πραγματικότητα μιας εταιρείας χωρίς κεφάλαια, χωρίς έργα και χωρίς ανθρώπινο δυναμικό σε παραγωγική ηλικία.

Πάντως, οι ίδιες πηγές της αγοράς αναφέρουν ότι και τα προηγούμενα χρόνια τα ΕΑΣ συνέτασσαν Στρατηγικό και Επιχειρησιακό Σχεδιασμό, αλλά εσωτερικά. Σε μία περίπτωση που προσέλαβαν την Planet Σύμβουλοι Επιχειρήσεων την πλήρωσαν… 30 χιλιάδες ευρώ!

Ένα ποσό που προφανώς και απέχει έτη φωτός από το 1,2 εκατ. που θα δοθεί στην E&Y.

Επιπλέον, προκαλεί εντύπωση ότι μια ζημιογόνος κρατική εταιρεία, η οποία επικαλείται διαρκώς οικονομική στενότητα για να δικαιολογήσει περικοπές και αδράνεια, βρίσκει διαθέσιμα 1,2 εκατ. ευρώ για συμβουλευτικές υπηρεσίες.

Πολλοί αναρωτιούνται αν το ίδιο ποσό θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί για τεχνικό εκσυγχρονισμό, εκπαίδευση προσωπικού ή ακόμη και για την υποστήριξη νέων παραγωγικών πρωτοβουλιών.

Το βέβαιο είναι ότι η συγκεκριμένη σύμβαση αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, το διαχρονικό πρόβλημα των ΕΑΣ: Tην απόσταση ανάμεσα στη διοικητική διαχείριση και την πραγματική κατάσταση της εταιρείας. Μια απόσταση που, όπως φαίνεται, κοστίζει ακριβά, όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε αξιοπιστία.

Διαβάστε επίσης: 

ΕΥΔΑΠ: Πόσο αυξάνονται τα τιμολόγια του νερού – Το σχέδιο για επενδύσεις 2,5 δισ. ευρώ
Dimand: Πούλησε στην Alpha Bank το ΜΙΝΙΟΝ, έναντι 36,7 εκατ. ευρώ