Τα αστέρια του στρατηγού Αλκιβιάδη Στεφανή θαμπώνουν στην υγρασία της Μόριας 

Όταν αποστρατεύθηκε ο Αλκιβιάδης Στεφανής, τον Ιανουάριο του 2019, πολλοί ήταν εκείνοι που εξεπλάγησαν δυσάρεστα.

Ο Αλκιβιάδης Στεφανής ως αρχηγός ΓΕΣ, είχε κάνει πολλά βήματα εκσυγχρονισμού του Στρατού Ξηράς και δικαίως είχε θεωρηθεί φαβορί για την θέση του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων. 

Τότε είχαν ακουστεί πολλά για το πολιτικό παρασκήνιο της αποστρατείας του – λίγες ημέρες μετά από την παραίτηση του Πάνου Καμμένου από την θέση του υπουργού Άμυνας λόγω Πρεσπών. 

Τα κοινωνικά δίκτυα 

Μάλιστα, ήταν μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που τα κοινωνικά δίκτυα άστραψαν και βρόντηξαν υπέρ ενός στελέχους των Ενόπλων Δυνάμεων – μιας και υπήρχε μία γενική αίσθηση ότι είχε αδικηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τα περισσότερα «πυρά» χτύπησαν τον ναύαρχο Αποστολάκη, ο οποίος είχε υπουργοποιηθεί στη θέση του Πάνου Καμμένου – αλλά αρκετοί δεν είχαν πιστέψει την εμπλοκή του , μιλώντας για μία καθαρά πολιτική επιλογή από το ΚΥΣΕΑ.

Λίγους μήνες αργότερα, ο Αλκιβιάδης Στεφανής επέστρεφε ως υφυπουργός στο ελληνικό Πεντάγωνο – και εδώ και λίγο καιρό, έχει αναλάβει την πιο δύσκολη αποστολή της σημερινής κυβέρνησης. Την διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού σε ό,τι αφορά τις διάφορες «Μόριες» που ξεχειλίζουν από ανθρώπινες ψυχές… 

Η ίδια η Μόρια – για την οποία η κυβέρνηση έθεσε ως στόχο το κλείσιμό της – σπάει κάθε προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ συνωστισμού, με 16.000 πρόσφυγες και μετανάστες να ασφυκτιούν στο Κέντρο υποδοχής της ανατολικής Λέσβου. 

Ο στρατηγός Στεφανής δεν είχε εμπλακεί στα αντιπολιτευτικά της Νέας Δημοκρατίας – και επομένως δεν είχε την παραμικρή συμμετοχή στην ρητορική των προηγούμενων μηνών, πριν από τις εκλογές, όταν η ΝΔ μιλούσε συνεχώς για την ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ και δεσμευόταν για άμεση τακτοποίηση του προβλήματος, που ήταν όλα τα τελευταία χρόνια πηγή έντασης στα μεθοριακά νησιά του Αιγαίου. 

Όμως, ήταν αυτός που κλήθηκε να οργανώσει την διαχείριση μη διαχειρίσιμων καταστάσεων – όταν ένας συνήθως ψύχραιμος άνθρωπος, όπως ο Θόδωρος Δρίτσας του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί προκλητικά να ωραιοποιήσει την ζούγκλα της Μόριας , δεν χρειάζονται άλλα σχόλια… 

O χρόνος

Ο στρατηγός έχει πολύ μεγάλη  εμπειρία στην οργάνωση – αλλά το πρόβλημα δεν είναι οι δυνατότητές του, αλλά ο χρόνος. 

Η κυβέρνηση άργησε να αντιληφθεί την κρισιμότητα του προβλήματος – και έχασε αρκετό χρόνο ώσπου να καταλήξει στην πολιτική των «κλειστών» Κέντρων. 

Όμως, ακόμα και οι πλέον αισιόδοξοι στην κυβερνητική πλευρά μιλούν πια για το επόμενο καλοκαίρι για την ολοκλήρωσή του – ξεχνώντας (;) ότι προηγουμένως υπάρχει ο χειμώνας και η άνοιξη, με τις δύσκολες μετεωρολογικές συνθήκες. 

Η αποκάλυψη δε, ότι ο στρατηγός παρουσίασε ένα σχέδιο «κλειστού προαναχωρησιακού Κέντρου» προσαρμοσμένο σε μία βραχονησίδα κοντά στη Λέρο , έκανε ακόμα χειρότερα τα πράγματα: προφανώς, κάποιοι ψηφοφόροι της ΝΔ θεώρησαν ως θετικό μήνυμα ότι η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της και ετοιμάζεται να στείλει τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα ερημονήσια, αλλά μία τέτοια αίσθηση είναι μόνον φευγαλέα, αφού πρώτον δεν μπορεί να υλοποιηθεί οργανωτικά και δεύτερο θα είχε πολύ βαρύτερο πολιτικό λογαριασμό. 

Η κυβέρνηση τα διέψευσε όλα – και καλά έκανε – αλλά το πρόβλημα παραμένει.

Την ίδια στιγμή, οι αφίξεις από την απέναντι μεριά του Αιγαίου είναι περίπου 1000 άνθρωποι κάθε 48 ώρες – περίπου μία Μόρια το μήνα. Και οι αριθμοί έχουν ένα κακό : λένε πάντοτε την αλήθεια…