• Άρθρα

    Ο Στουρνάρας, οι Κινέζοι, ο ΣΥΡΙΖΑ και μια θητεία που λήγει (;) το καλοκαίρι

    Στέφανος Τζανάκης. Αρθρογράφος


    Ο Γιάννης Στουρνάρας πέρασε από 40 – και βάλε – κύματα τα 4,5 χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Όντας ο γιός του γραμματέα του ΕΑΜ Φθιώτιδας, δεν περίμενε ότι οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ θα τον αντιμετώπιζαν σαν ταξικό εχθρό… 

    Ο Μάριο Ντράγκι , ο «σούπερ Μάριο» της κρίσης , έχει διηγηθεί στον δικό μας κεντρικό τραπεζίτη διάφορα για τις πρακτικές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το πρόσωπό του. Και μπορεί να ήταν δουλειά του να καλύπτει την ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζιτών της ευρωζώνης, αλλά – προφανώς – δεν είχε φανταστεί πόση δουλειά θα είχε με τους Έλληνες, στα χρόνια της μεγαλύτερής τους κρίσης. 

    Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν – έστω και το πρόσφατο. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πια αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο Γιάννης Στουρνάρας παραμένει στο τιμόνι της Τράπεζας της Ελλάδος, σε μία συγκυρία που επιτρέπει στην Ελλάδα να δανείζεται από τις αγορές με τα χαμηλότερα επιτόκια από την δημιουργία της ευρωζώνης. 

    Βεβαίως, το ονομαστικό ύψος των επιτοκίων δεν λέει πάντα την αλήθεια – τα περίφημα spreads , δηλαδή η διαφορά του δικού μας επιτοκίου από το γερμανικό, τα ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Και η αλήθεια είναι ότι τα δεκαετή του Βερολίνου έχουν αρνητικό επιτόκιο, ενώ εμείς ακόμα πρέπει να πληρώνουμε τόκο για να δανειστούμε… 

    Όμως, στην Τράπεζα της Ελλάδας δεν ανησυχούν πολύ : έχοντας ζήσει τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, γνωρίζουν ότι μπροστά μας υπάρχουν μόνον θετικές εξελίξεις – εκτός αν πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας, με μία νέα διεθνή ύφεση , για την οποία όμως εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

    Ούτε καν να λάβουμε τα μέτρα μας – μια χώρα που προσπαθεί να περάσει σε μία βιώσιμη ανάπτυξη μετά από μία τεράστια κρίση, μπορεί μόνον να προσεύχεται να μην έλθουν τα πράγματα άσχημα στον πλανήτη. 

    Ο Γιάννης Στουρνάρας έπαιξε τον δικό του ρόλο για να μπει στα πλάνα των μεγάλων κινεζικών τραπεζών η χώρα μας. Χρειάστηκε βέβαια και λίγη τύχη – το γεγονός ότι οι Κινέζοι είχαν ήδη διεισδύσει στην Ευρώπη (και μάλιστα μέσω Λουξεμβούργου) γλύτωσε την Ελλάδα από την δυσαρέσκεια της αμερικανικής πλευράς , που δεν καλοβλέπει τέτοιες «αποβάσεις». 

    Το ότι οι Αμερικανοί δεν καλοβλέπουν τους Κινέζους δεν έχει ελληνική διάσταση – αλλά πλανητική. Όμως, το πώς βλέπει η νέα κυβέρνηση τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας έχει μόνον ελληνική εσάνς: στην ΤτΕ θεωρούν ότι οι σχέσεις με το Μέγαρο Μαξίμου είναι καλύτερες ακόμα και από την εποχή Σαμαρά – ο οποίος ήταν εκείνος που επέλεξε τον Στουρνάρα για την θέση του διοικητή. 

    Βέβαια, υπάρχουν – όχι λίγα – δημοσιεύματα , το τελευταίο διάστημα, τα οποία αμφισβητούν αυτή την διήγηση και στρώνουν το χαλί της εξόδου για τον διοικητή.

    Οι συνεργάτες του Γιάννη Στουρνάρα τα αντιπαρέρχονται στωικά – σημειώνοντας ότι ο διοικητής δεν είναι Άσος Φίλτρο, εννοώντας ότι δεν έχει παντού μόνον φίλους και υπονοώντας ότι διάφοροι που έχουν θιγεί από ενέργειές του μέσα στα χρόνια , απλώς εκφράζουν φωναχτά τις δικές τους επιθυμίες  για το μέλλον του… 

    Η αλήθεια είναι ότι η θητεία του λήγει στις αρχές του καλοκαιριού του ’20 – και αυτός ο χρόνος είναι πολύ μεγάλος, πολιτικά, τραπεζικά και οικονομικά. Όπως είναι αλήθεια ότι για αυτές τις θέσεις αποφασίζει ένας – αλλά όλοι οι υπόλοιποι έχουν άποψη… 



    ΣΧΟΛΙΑ