Γυναικεία επιχειρηματικότητα και οικονομική ανάπτυξη πάνε χέρι-χέρι

Ακόμα και σήμερα όταν ακούμε για γυναίκες που πετυχαίνουν στον τομέα των επιχειρήσεων ενθουσιαζόμαστε πολύ πιο έντονα και αυτό συνιστά περισσότερο μια αυτόματη αντίδραση, αφού για λίγα δευτερόλεπτα πριν, έχουμε σκεφτεί πόσες δυσκολίες έχουν ξεπεράσει αυτές οι γυναίκες, μέχρι να φτάσουνε εκεί.

Δυσκολίες δυσανάλογες με εκείνες των αντρών, είτε μιλάμε για τη δική μας χώρα, είτε ακόμα και για θεωρητικά πιο προηγμένες χώρες όπως εκείνες της κεντρικής Ευρώπης. Το χάσμα ανάμεσα στα δυο φύλα παραμένει μεγάλο, αποτελώντας ένα πολυπαραγοντικόπεδίο προς διερεύνηση και δράση.

Σύμφωνα με στοιχεία, πανευρωπαϊκά ενώ οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 52% του πληθυσμού της Ευρώπης, μόλις το 34,4% εξ αυτών είναι αυτοαπασχολούμενες και το 30% επιχειρηματίες και αυτό σε συγκεκριμένους κλάδους και κυρίως σε εταιρείες startups.

Όσον αφορά τη χώρα μας τώρα, ενώ αποτελεί τη 1 εκ των 7 χωρών με νομικό πλαίσιο απόλυτης ισότητας, βλέπουμε ότι καταλαμβάνει επαναλαμβανόμενα τη τελευταία θέση στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων της Έκθεσης του EIGE. Τα βήματα που πρέπει να γίνουν πάρα πολλά και εμείς όλες, ως γυναίκες, επιχειρηματίες, επαγγελματίες κουραστήκαμε με την ισότητα στα χαρτιά.

Ισότητα σημαίνει ίδιες δυνατότητες. Για να υπάρξουν αυτές, οφείλει το κράτος εκκινώντας από την εκπαίδευση, να παλέψει για τη γυναικεία ενδυνάμωση μέσω της αλλαγής νοοτροπιών αφενός, αλλά και να βελτιώσει τις ανεπαρκείς – για τις σύγχρονες ανάγκες- υποδομές στήριξης των γυναικών. Η αμφιβολία για το αν θα τα καταφέρουν και η έλλειψη πραγματικών παροχών (όπως κοινωνικές δομές, διευρυμένου ωραρίου) αποτελούν τους μεγαλύτερους ‘’εχθρούς’’ για το ανάπτυξη του γυναικείου επιχειρείν.

Η απάντηση στο γιατί ο βραδυκίνητος κρατικός μηχανισμός να αλλάξει, είναι απλή. Γιατί τον συμφέρει και μάλιστα πολύ, αφού η συμμετοχή των γυναικών στους κλάδους επιχειρηματικότητας έχει αποδείξει ότι μπορεί να αναμορφώσει ολόκληρη την οικονομία, να επιταχύνει την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας και να εξισορροπήσει χρόνιες παθογένειες της.

Οι επιχειρήσεις που διοικούνται από γυναίκες φέρονται να είναι πιο καινοτόμες, πιο παραγωγικές και γρηγορότερα αναπτυσσόμενες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνες φαίνεται οι γυναικείες επιχειρήσεις να δημιουργούν 96% περισσότερα έσοδα σε σχέση με τις αντίστοιχες που διοικούνται από άντρες, ενώ δυστυχώς η χρηματοδότηση που πάει σε γυναικείες start-up δεν αγγίζει παρά το 1% του συνολικού προϋπολογισμού για χώρες τις κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.

Το θετικό είναι ότι, λόγω ακριβώς του προσδοκώμενου οικονομικού οφέλους, αλλά και της σταθερά αυξανόμενης κοινωνικής απαίτησης και των κοινωνικών κινημάτων που διεκδικούν την κατάργηση κάθε μορφή έμφυλης βίας ή ανισότητας, η κοινωνική αδικία αυτή φαίνεται να αλλάζει αργά, αλλά σταθερά.

Συγκεκριμένα, εντός της Ε.Ε – που μας επηρεάζει και αμεσότερα, όλο και περισσότερα προγράμματα χρηματοδοτικής στήριξης του γυναικείου επιχειρείνκάνουν την εμφάνισή τους, επιδιώκοντας αυτό το χάσμα, που αντιβαίνει στις αρχές και στις αξίες της ίδιας της Ένωσης να μειωθεί γρηγορότερα.

Όσο λοιπόν διεκδικούμε, απαιτούμε, εξηγούμε τις ιδιαιτερότητες και επιπλέον ανάγκες μας σε κάθε χώρο εργασίας, τόσο θα λαμβάνουμε. Ισότητα, δε σημαίνει ομοιότητα, σημαίνει ίσες ευκαιρίες, για διαφορετικές ανάγκες σε ένα πολυμορφικό περιβάλλον, που οφείλει να στηρίζει τα μέλη της κοινωνίας του όλα το ίδιο έντονα.

Το ζήτημα είναι να θέσουμε ο καθένας , τους όρους τουστο τραπέζι και αυτό θα γίνει μόνο αν κατανοήσουμε ως σύνολο ότι δεν υπάρχουν γυναικεία και αντρικά προβλήματα. Υπάρχουν ιδιαιτερότητες για τα δυο φύλα και αυτός ο κόσμος δε μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ούτε μονόπλευρα, ούτε βασισμένος σε προκαταλήψεις άλλων εποχών.

Διαβάστε επίσης:

Τρεις ζωτικής σημασίας προτεραιότητες για την ατζέντα των οικογενειακών επιχειρήσεων