Εθνική Επαγρύπνηση. Η Ελλάδα Μπορεί.

Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για την νίκη.Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα.
Σουν Τζου (Sun Tzu)

Είναι γεγονός πως σε τακτικό διπλωματικό και στρατηγικό επίπεδο, η Ελληνική Κυβέρνηση και Διπλωματία έχει ήδη να δείξει τον τελευταίο καιρό σημαντικές στρατηγικές επιτυχίες. Η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία, η αντιμετώπιση της στρατηγικής της Τουρκίας στον Έβρο στη συνέχεια, η αντιμετώπιση της κρίσης ανατολικά του Καστελόριζου και τώρα η σύναψη της τμηματικής οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αίγυπτο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Γεγονότα που φανερώνουν σίγουρα ότι υπάρχει εθνική στρατηγική για τα εθνικά θέματα, αλλά και ρεαλισμός και αποφασιστικότητα, από μέρους της Ελλάδας, η οποία φέρνει και θετικά αποτελέσματα.

Έχω δηλώσει πως οι Διεθνείς Σχέσεις και η Διπλωματία είναι τομείς που έχουν τον δικό τους χρόνο, όπως και τον δικό τους τρόπο αντίληψης και σκέψης.

Ποια τα θετικά της συμφωνίας για την χώρα μας;

– Αρχικά ότι προχωρήσαμε σε συμφωνία με την Αίγυπτο, ηγετική δύναμη του αραβικού κόσμου.

– Δεύτερον, η συμφωνία αυτή έγινε με βάση τις πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου αλλά και της Συνθήκης των Θαλασσών (UNCLOS) και των προνοιών που αυτή περιέχει. Δηλαδή ότι τα Νησιά έχουν τα ίδια δικαιώματα σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, όπως και τα ηπειρωτικά εδάφη.

– Τρίτον, υπογράφεται από κυρίαρχα κράτη. Επομένως, μόλις ψηφισθεί από τα κοινοβούλια των δύο κρατών και υποβληθεί στον ΟΗΕ, αφενός γίνεται de facto μέρος του Διεθνούς Δικαίου, αφετέρου καταργεί στην πράξη το μη νομιμοποιημένο, αλλά και στερούμενο κάθε νομικής τεκμηρίωσης, τουρκολιβυκό Σύμφωνο.

– Τέταρτον, με την πρόνοια του τρίτου άρθρου της συμφωνίας, ορίζει την μελλοντική επέκταση και ολοκλήρωση της συμφωνίας, ανατολικά και δυτικά, από τον 28 και 26 παράλληλο. Στοιχείο που σκιαγραφεί τις επόμενες συμφωνίες με Κύπρο και Λιβύη αντίστοιχα.

– Πέμπτον, η διαπραγματεύσιμη επήρεια των νησιών, 45 – 55, δεν αναιρεί το δικαίωμα των νήσων σε ΑΟΖ, ενώ συγχρόνως αποτέλεσε καταλυτικό στοιχείο στην επίτευξη της συμφωνίας.

– Έκτον, ανακόπτεται η οδός τροφοδοσίας και η τακτική επικοινωνία της Τουρκίας προς την Λιβύη, γεγονός που αδυνατίζει τη θέση και τις επιδιώξεις της Τουρκίας στη διεκδίκηση επιρροής της στη Λιβύη, καθιστώντας έτσι το ενδεχόμενο στρατηγικής της ήττας ακόμα πιο πιθανό. Γαλλία, Αμερική, Γερμανία αλλά και ΕΕ προσέφεραν, με διαφορετική λεκτική διατύπωση η κάθε μία, αποδοχή και υποστήριξη στη συγκεκριμένη συμφωνία.

Ο κύριος Ερντογάν, με τις δηλώσεις που έκανε, αλλά και με τη στείρα άρνησή του, ως προς τη συμφωνία, όπως και με τις έμμεσες απειλές για στρατιωτική απάντηση, αλλά και τη συνέχιση των γεωτρήσεων στην ανατολική Μεσόγειο και δη στην Κύπρο, το μόνο που επέδειξε είναι ο πανικός του, η αδυναμία να αντιδράσει, αλλά και η συνειδητοποίηση του πως το όνειρο της «Γαλάζιας Πατρίδας» πλέον παρουσιάζει σοβαρά ρήγματα. Το κυριότερο όμως είναι πως, επιτέλους, η Ελληνική Κυβέρνηση επιδεικνύοντας στρατηγικό σχεδιασμό, ρεαλισμό, αποφασιστικότητα αλλά και συναίνεση πολιτική, όσο και συμμαχίες και ταύτιση συμφερόντων με μεγάλες δυνάμεις, καταφέρνει, σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, να πετυχαίνει στρατηγικές νίκες και να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα με επιτυχία.

Άλλη μια μάχη κερδήθηκε, σημασία έχει όμως να κερδίσεις την τελευταία μάχη, γιατί τότε κερδίζεις και τον Πόλεμο!

ΔΡ Αν. ΓΕΩΡΓΑΣ