Αρθρο παρέμβαση: Η αδιαφορία του Δημήτρη Βερβεσού, και οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο

Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για το νόμιμο και το ηθικό. Και ίσως να γραφτεί μια ακόμη «μαύρη» σελίδα στην ιστορία της χώρας με αφορμή την αποχή των δικηγόρων και το ουσιαστικό λουκέτο στα δικαστήρια.

Διότι είναι πράγματι νόμιμο να κάνει απεργία ένας κλάδος για να διεκδικεί τα δικαιώματα που θεωρεί ότι καταπατώνται.

Νομίμως και οι δικηγόροι έχουν βρεθεί απέναντι στο φορολογικό νομοσχέδιο που θεωρούν ότι τους πλήττει. Δημοκρατία έχουμε και η απεργία είναι δημοκρατικό δικαίωμα του κάθε εργαζόμενου και το μόνο μέσο για να πιέσει την κυβέρνηση.

Το ηθικό, όμως, μέρος της υπόθεσης που πάει;

Κι εξηγούμαστε: Δεν εννοούμε να σταματήσουν οι δικηγόροι την αποχή τους και να γυρίσουν στα δικαστικά έδρανα με κατεβασμένο το κεφάλι. Κανείς δεν θέλει ηττημένους εργαζόμενους, έστω κι αν αυτοί ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων «λευκών κολλάρων», δεν είναι δηλαδή ούτε… ντελιβεράδες (για να θυμηθούμε την κάκιστη στιγμή του κ. Τσακλόγλου), ούτε οικοδόμοι, ούτε εργαζόμενοι που με το ζόρι επιβιώνουν.

Το mononews ήταν αυτό που ανέδειξε την αδιαφορία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στην περίπτωση της δίκης της πολύκροτης υπόθεσης της Folli Follie.

Μια δίκη με διεθνές ενδιαφέρον, ένα σκάνδαλο 500 εκατ. ευρώ τουλάχιστον, χιλιάδες εργαζόμενοι σε ομηρία και η οικογένεια Κουτσολιούτσου να μην έχει τιμωρηθεί για τις πράξεις της.

Ο ΔΣΑ, δεν έδωσε άδεια στους δικηγόρους και η δίκη τινάχθηκε για ακόμη μια φορά στον αέρα.

Χιλιάδες δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο περίμεναν την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου να γίνει η δίκη στον Αρειο Πάγο για τα δάνεια που είχαν πάρει και τους ταλαιπωρούν εδώ και μια 8ετία. Μια δίκη που θα μπορούσε να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα και να έβγαινε μια απόφαση – πιλότος.

Η δίκη αναβλήθηκε λόγω της αποχής των δικηγόρων.

Ο Αρειος Πάγος έδωσε νέα δικάσιμο για τον… Δεκέμβριο του 2025, έπειτα από δύο χρόνια δηλαδή, μιας και όλοι γνωρίζουμε ότι χιλιάδες δίκες συσσωρεύονται στα πινάκια των δικαστηρίων όλων των βαθμίδων.

 

 

 

Αν, όμως, είχε δοθεί άδεια στους δικηγόρους και η υπόθεση δεν έπαιρνε νέα αναβολή, ίσως να μην βρίσκονταν σε ομηρία για άλλα δύο τουλάχιστον χρόνια οι δανειολήπτες.

Ο λαλίστατος κύριος Δημήτρης Βερβεσός, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών τι έχει να πει επ’ αυτών;

Πώς μπορεί να αντικρίσει στα μάτια όλες αυτές τις οικογένειες που δεν μπορούν να βρουν μια λύση στο πρόβλημά τους;

Εχει ανάγκη η χώρα από συνδικαλισμό της δεκαετίας του ΄80 και του ΄90 με τους Σταμουλοκολλάδες, τους Φωτόπουλους και τους Θύμιους;

Ή μήπως οι συνδικαλιστές οφείλουν να αφουγκράζονται και τις ανάγκες της κοινωνίας;

Αλλωστε, σε τι θα δημιουργούμε πρόβλημα να δοθούν 2,3 άδειες για μεγάλες δικαστικές υποθέσεις προκειμένου αυτές να μην αναβληθούν;

Θα αποδυνάμωνε τον αγώνα του κ. Βερβεσού; Θα έχανε το συνδικαλιστικό κίνημα των δικηγόρων τη δυναμική του αν γινόταν η δίκη για τους δύσμοιρους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο;

Σίγουρα ο κ. Βερβεσός έχει εξασφαλίσει μια ακόμη θητεία στον ΔΣΑ. Και μπορεί να είναι σπουδαίος, να το αξίζει, άλλωστε κάτι καλό κάνει για να τον στηρίζουν οι δικηγόροι.

 

Διαβάστε επίσης:

Άρθρο Παρέμβαση: Ο Κουτσολιούτσος, ο Βερβεσός, η απεργία των δικηγόρων και ο διάβολος
Άρθρο παρέμβαση: H ένοχη σιωπή του Βερβεσού και ο κίνδυνος για τη Folli Follie