• Άρθρα

    Αυτά θα συμβούν με τους Τούρκους, αν…

    Ερντογάν - Πούτιν

    Ερντογάν – Πούτιν


    Οι δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας αναφορικά με τις προθέσεις της «να λάβει αυτό που δικαιούται» από το ενεργειακό κομμάτι που αναλογεί στην γείτονα είναι πλέον καθημερινές.

    Ο Ερντογάν, σε καθημερινή βάση πια, και, αν όχι αυτός, ο υπουργός των Εξωτερικών του, ο Τσαβούσογλου, ή ο υπουργός Άμυνας, Ακάρ, υπενθυμίζουν στην διεθνή κοινή γνώμη, επηρεάζοντας βεβαίως την ελληνική πολιτική ηγεσία, ότι θα στείλουν τα ωκεανογραφικά τους κάτω από την Κρήτη για έρευνες. Η Ελλάδα έχει καταφέρει προς το παρόν να εξουδετερώσει διπλωματικά την γειτονική χώρα, η οποία μέρα με τη μέρα κλίνει προς την αγαστή συνεργασία της με την «μητέρα – Ρωσία». «Χρήσιμος ηλίθιος», θα μπορούσε να υποθέσει κανείς για τον Ερντογάν, ο οποίος μεταβάλλεται σε πειθήνιο όργανο της Ρωσίας του Πούτιν και τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν.

    Οι πηγές της στήλης, αν και διακρίνονται για την εγκυρότητά τους, συνηθίζουν να διαβάζουν πίσω από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Τυχόν ενεργοποίηση των υποθαλάσσιων αγωγών στα κοιτάσματα νότια της Κρήτης ή στα ανοιχτά της Αιγύπτου και του Ισραήλ, που θα εξουδετερώσουν την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία, είναι κάτι που το τρέμει ο Πούτιν. Διότι θα χάσει τον καλύτερο πελάτη του. Την Ευρώπη. Οπότε εξοπλίζει τον Ερντογάν, που ταυτόχρονα νομίζει ότι αποκτάει ρόλο Σουλτάνου στην περιοχή, αλλά η ζημιά έχει γίνει.

    Η στήλη είναι σε θέση να γνωρίζει ότι οι συνεχείς διαπλεύσεις των τούρκικων ερευνητικών σκαφών σε όλη την ακτογραμμή της Κύπρου, στο όνομα της ΑΟΖ του ψευδοκράτους, εμποδίζει την πραγματοποίηση των ερευνών εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Αυτό το ξέρει, το βλέπει και, παρά τις διαμαρτυρίες σε διπλωματικό επίπεδο, αναγνωρίζει ότι στενεύουν τα περιθώρια ελιγμών, ο Κύπριος πρόεδρος Αναστασιάδης. Η μία γκρίζα ζώνη, αυτή της Κύπρου, αποτελεί πλέον γεγονός.

    Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα φτάσουμε στο ίδιο σημείο με τους Κύπριους αδελφούς με την ΑΟΖ που υποτίθεται ότι έχει αναγνωρίσει η Τουρκία με την Λιβύη. Δύο είναι τα τινά, λένε οι ρεαλιστές. Είτε η ενόχληση των ΗΠΑ που πλέον αρχίζει και αναγνωρίζει την Ελλάδα ως στρατηγικό σύμμαχο, θα είναι τέτοια, που θα αποτρέψει εμπλοκή των Τούρκων στη θάλασσα Νοτιοανατολικά της Κρήτης, είτε θα πάμε σε μία τύπου συνεκμετάλλευση της συγκεκριμένης θάλασσας.

    Αυτό που ακούσαμε, όσο και να μη μας άρεσε, από κορυφαίο ενεργειακό παράγοντα, ήταν η αλήθεια του, η φωνή της λογικής του: «Είναι 80 εκατομμύρια άνθρωποι οι Τούρκοι και δεν έχουν πρόσβαση στην θάλασσα από καμιά ακτή».

    Πάνω απ’ όλα ψυχραιμία…



    ΣΧΟΛΙΑ