«Παγωμένες» οι τριετίες παρά την αύξηση του κατώτατου μισθού – Τουλάχιστον ένα έτος αναμονής για 1,6 εκατ. εργαζόμενους

 Απομακρύνεται για άλλη μια φορά το ενδεχόμενο αύξησης των αμοιβών για 1,6 εκατ. εργαζόμενους, οι οποίοι καλούνται να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες τους με το ίδιο μηνιαίο εισόδημα τουλάχιστον έως το τέλος του 2023.

Στην καλύτερη περίπτωση, το «ξεπάγωμα» του επιδόματος προϋπηρεσίας- τριετίες– θα ενεργοποιηθεί τον Ιανουάριο του 2024, ανάλογα με αν το ποσοστό της ανεργίας έχει υποχωρήσει σε μονοψήφιο αριθμό, καθώς όπως ανέφερε και ο Υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης θα πρέπει τα στοιχεία για την ανεργία που θα το επιτρέψουν να αφορούν ετήσια περίοδο.

 Όπως επισημαίνουν ειδικοί, η υποχώρηση της ανεργίας σε μονοψήφιο αριθμό από 10,8% τον Ιανουάριο προϋποθέτει την δημιουργία επιπλέον 400.000 νέων θέσεων απασχόλησης, κάτι εξαιρετικό δύσκολο στην παρούσα οικονομική και πολιτική συγκυρία.

Υπενθυμίζεται ότι κατά την διάρκεια της δεκαετίας 2012-2022 σε δεκάδες κλάδους «διαλύθηκαν» τα εργοδοτικά κλαδικά σωματεία με αποτέλεσμα να μην υπογραφούν νέες κλαδικές συμβάσεις και οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας είτε να αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, είτε με αποδοχές υψηλότερες μέσω ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων κατώτερες ωστόσο των τελευταίων κλαδικών.

Πέρα όμως από τους εργαζόμενους που αμείβονται με υψηλότερους μισθούς από τον κατώτατο, περίπου 120.000 χαμηλόμισθοι που έχουν προσληφθεί μετά τις 14/02/12 δεν θα λάβουν την προσαύξηση των τριετιών για άλλη μια φορά χάνοντας από 78 έως 234 ευρώ σε μηνιαία βάση.

Όπως αναφέρει ο δικηγόρος Γιάννης Καρούζος «Η μη εξέλιξη των τριετιών από 14/02/2012 δημιουργεί μια άνιση μεταχείριση των εργαζομένων, κατ’ αρχάς εκείνων που απασχολούνται στον ίδιο εργοδότη μετά το 2012, καθώς δεν έχουν καμία εξέλιξη στο μισθό τους παρά μόνο εάν έχει υπογραφεί επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, η οποία περιλαμβάνει κάποιο διαφορετικό επίδομα από αυτό των ωριμάνσεων ή της τριετίας.

Κάτι βέβαια στην εργασιακή αγορά δεν τα συναντάμε συχνά. Συνεπώς η μη εξέλιξη της προϋπηρεσίας δημιουργεί το παράδοξο ένας εργαζόμενος μετά το 2012 να εργάζεται αδιάληπτα σε έναν εργοδότη, να εκτιμά ο εργοδότης την αξία του εργαζόμενου και παρ’  όλα αυτά αύξηση στον μισθό του να μην προκύπτει νομικά ως υποχρέωση του εργοδότη.  Κάτι που δεν συμβαίνει στην Ευρώπη».

Ακόμη ο κ. Καρούζος αναφέρει ότι «Η μη αναγνώριση προϋπηρεσίας δημιουργεί και μια άλλη στρέβλωση στην αγορά εργασίας, ότι κάποιοι νέοι που έχουν ενταχθεί στην αγορά εργασίας μετά τις 14/02/2012 δεν μπορούν την προϋπηρεσία τους αυτή να την αποζημιωθούν σε μια πρόσληψη που θα ακολουθήσει σε άλλο εργοδότη.

Με δεδομένο ότι από την 1η Απριλίου, ο νέος κατώτατος μισθός θα είναι 780 ευρώ, μικτές αποδοχές, αυτό σημαίνει ότι οι απώλειες για όσους έχουν μία τριετία είναι 78 ευρώ το μήνα, ανέρχονται στα 156 ευρώ για όσους έχουν δύο τριετίες και φτάνουν στα 234 ευρώ, σε μηνιαία βάση, για όσους έχουν συμπληρώσει τρεις τριετίες. Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι, έχουν εγκλωβιστεί στη συγκεκριμένη διάταξη και, όσο δεν αλλάζει, αναγκάζονται να καρπώνονται τις όποιες αυξήσεις, χωρίς το πρόσθετο ποσοστό, που είναι 10% για κάθε τριετία. Αυτό σημαίνει ότι στο ανώτατο πεδίο, η αύξηση θα έπρεπε να είναι 30% επί του βασικού μισθού, για όσους έχουν συμπληρώσει ή θα συμπληρώσουν τρεις τριετίες.

Αυτή η ανισότητα που προκαλεί αυτή η αδικία  θα πρέπει το συντομότερο να αρθεί γιατί η χώρα μας δεν σημειώνει καμία μισθολογική εξέλιξη, παρά μόνο εάν οι εργοδότες το θέλουν, αφού ο αριθμός των συλλογικών συμβάσεων που συνάπτονται είναι εξαιρετικά χαμηλός. Κερδισμένοι παραμένουν μόνοι όσοι είχαν προλάβει να κατοχυρώσουν τριετίες μέχρι τις 14/2/2012. Οι «τριετίες» για τους συγκεκριμένους εργαζόμενους συνεχίζουν να καταβάλλονται».

Η μη εξέλιξη των τριετιών από 14/02/2012 δημιουργεί μια άνιση μεταχείριση των εργαζομένων, κατ’ αρχάς εκείνων που απασχολούνται στον ίδιο εργοδότη μετά το 2012, καθώς δεν έχουν καμία εξέλιξη στο μισθό τους παρά μόνο εάν έχει υπογραφεί επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας, η οποία περιλαμβάνει κάποιο διαφορετικό επίδομα από αυτό των ωριμάνσεων ή της τριετίας.

Κάτι βέβαια στην εργασιακή αγορά δεν τα συναντάμε συχνά. Συνεπώς η μη εξέλιξη της προϋπηρεσίας δημιουργεί το παράδοξο ένας εργαζόμενος μετά το 2012 να εργάζεται αδιάληπτα σε έναν εργοδότη, να εκτιμά ο εργοδότης την αξία του εργαζόμενου και παρ’  όλα αυτά αύξηση στον μισθό του να μην προκύπτει νομικά ως υποχρέωση του εργοδότη.  Κάτι που δεν συμβαίνει στην Ευρώπη.

Επίσης η μη αναγνώριση προϋπηρεσίας δημιουργεί και μια άλλη στρέβλωση στην αγορά εργασίας, ότι κάποιοι νέοι που έχουν ενταχθεί στην αγορά εργασίας μετά τις 14/02/2012 δεν μπορούν την προϋπηρεσία τους αυτή να την αποζημιωθούν σε μια πρόσληψη που θα ακολουθήσει σε άλλο εργοδότη. Αυτή η ανισότητα που προκαλεί αυτή η αδικία  θα πρέπει το συντομότερο να αρθεί γιατί η χώρα μας δεν σημειώνει καμία μισθολογική εξέλιξη, παρά μόνο εάν οι εργοδότες το θέλουν, αφού ο αριθμός των συλλογικών συμβάσεων που συνάπτονται είναι εξαιρετικά χαμηλός.

Διαβάστε επίσης

Επιδόματα Προϋπηρεσίας: Πώς μια τυπική απόφαση του ΣτΕ βαφτίστηκε «βόμβα» και ξεπάγωμα τριετιών; Όλη η αλήθεια για το τι ισχύει με τις προϋπηρεσίες!