• LIFE&STYLE

    Ο καλύτερος κριτής των ιδεών σας δεν είναι ο εργοδότης σας


    Στις δημιουργικές βιομηχανίες, οι υπάλληλοι είναι επιφορτισμένοι με την παραγωγή ιδεών, και οι διευθυντές επιλέγουν ποια θα ακολουθήσει η εταιρεία. Όμως, νέα έρευνα δείχνει ότι αυτό το μοντέλο μπορεί να αφήσει μερικές από τις καλύτερες ιδέες στον προσχεδιασμό και να μείνουν εκεί.

    Για να προβλέψετε με μεγαλύτερη ακρίβεια αν μια ιδέα θα είναι επιτυχής, ρωτήστε τους συναδέλφους του δημιουργού, δήλωσε ο Justin Berg του Stanford, σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα. Σε ένα πείραμα που διεξήγαγε ο Berg χρησιμοποιώντας το προσωπικό του Cirque du Soleil, μια ομάδα από δημιουργούς σημείωσε «σημαντικά» καλύτερα αποτελέσματα από μια ομάδα διευθυντών, στην εκτίμηση για το πόσο δημοφιλή θα ήταν τα νέα νούμερα του τσίρκου, όταν θα παρακολουθούνταν από το ευρύ κοινό σε βίντεο. Στην πραγματικότητα, οι εργοδότες δεν ήταν καλύτεροι από την ομάδα απλών παρατηρητών, που δεν είχαν καμμιά σχέση με το τσίρκο, στην εκτίμηση της επιτυχίας των νούμερων.

    Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα από ελπιδοφόρες ιδέες, που έχουν απορριφθεί, απλά και μόνο για να διαπρέψουν αλλού. Το πρώτο μυθιστόρημα του Harry Potter απορρίφθηκε από 12 εκδότες πριν δώσει η “Bloomsbury” μια ευκαιρία σε αυτό (και η συγγραφέας J. Κ. Rowling εξακολουθεί να απορρίπτεται). Το Star Wars, η Pontiac Fiero και ο πρώτος υπολογιστής της Apple, είναι άλλα αξιοσημείωτα παραδείγματα προϊόντων που κάποιοι διευθυντές απέρριψαν ή καθυστέρησαν.

    Συχνά, οι διευθυντές, που παίρνουν αποφάσεις είναι οι ίδιοι πρώην δημιουργοί, και αυτό μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος, «καθώς η γνώση στον τομέα μπορεί να οδηγήσει τα άτομα να υποτιμήσουν τις νέες ιδέες», έγραψε ο Berg. Με άλλα λόγια, οι διευθυντές γνωρίζουν τι ήταν επιτυχημένο όταν είχαν τις ιδέες, και ευνοούν αυτό που λειτούργησε στο παρελθόν, σε βάρος των νέων ιδεών.

    Ενώ οι δημιουργοί δεν είναι πολύ καλύτεροι στο να κρίνουν τις δικές τους ιδέες (έχουν την τάση να τις υπερεκτιμούν), είναι καλοί στο να αξιολογούν τις ιδέες των συναδέλφων τους. Ο Berg υποθέτει αυτό συμβαίνει επειδή οι δημιουργοί έχουν περισσότερες πιθανότητες να λειτουργήσουν με αποκλίνουσα σκέψη – να επινοήσουν  νέες ιδέες – καθώς και με συγκλίνουσα σκέψη – να αξιολογήσουν με βάση την προηγούμενη εμπειρία. Οι διευθυντές έχουν την τάση να λειτουργούν ως επί το πλείστων με συγκλίνουσα σκέψη. Περιέργως, οι εργαζόμενοι που αποκαλεί ο Berg «υβρίδια», οι δημιουργοί με κάποια διευθυντικά καθήκοντα, σημείωσαν επιτυχία μεταξύ των αμιγών δημιουργών και των αμιγών εργοδοτών. Ουσιαστικά, καθώς η δουλειά απαιτεί περισσότερη συγκλίνουσα σκέψη, οι εργαζόμενοι χάνουν την ικανότητά τους να προβλέψουν την επιτυχία.

    Τι σημαίνει λοιπόν αυτό για τις επιχειρήσεις, που επιθυμούν να επωφεληθούν από τις πιο σπουδαίες ιδέες; Ίσως θα έπρεπε να επανεξετάσουν το ότι έχουν τους διευθυντές να χρησιμεύουν ως αποκλειστικοί φύλακες, και να δώσουν στους δημιουργούς μια φωνή για το ποιες ιδέες θα προωθούνται. Ίσως ήρθε η ώρα για τους τρόφιμους να βοηθήσουν στην διοίκηση του άσυλου.

     



    ΣΧΟΛΙΑ