Γιατί πρέπει να αναζητάτε την ησυχία κάθε μέρα

Κάθε μέρα γύρω στις 15:00, το μυαλό μου κουράζεται. Έχω δοκιμάσει πολλές τεχνικές για να αντιμετωπίσω αυτή την πρόκληση:

• Πίνω καφέ

• Ρίχνω κρύο νερό στο πρόσωπό μου

• Χαζεύω στο διαδίκτυο

• Τρώω σνακς

Ωστόσο, έχω βρει μία τεχνική, που είναι η πιο αποτελεσματική απ’ όλες: πάω βόλτα. Η μεγαλύτερη βόλτα που έχω κάνει είναι περίπου 10 λεπτά, και απλά περιπλανιέμαι γύρω από το τετράγωνο. Περνάω από το ανοιχτό λόμπι του ξενοδοχείου που είναι κλιματιζόμενο το καλοκαίρι και θερμαινόμενο το χειμώνα. Βρίσκομαι γύρω από μαθητές, που κάνουν τη διαδρομή τους προς και από τη σχολή τέχνης. Γύρω από ιδιοκτήτες καταστημάτων, από ανθρώπους, που τρώνε το μεσημεριανό τους, από κτίρια υπό κατασκευή και τους κατασκευαστές τους, από πολλά πράγματα. Έχω συναντήσει ακόμα και φίλους γύρω από το τετράγωνο.

Ανυπομονώ για αυτό το διάλειμμα κάθε μέρα. Όχι επειδή δεν μου αρέσει αυτό που κάνω, αλλά επειδή το μυαλό μου είναι έχει πήξει και έχω ακόμα να περάσω το δύσκολο κομμάτι του απογεύματος. Τις ημέρες, που δεν το κάνω, νιώθω σαν να αδικώ τον εργοδότη ή τον πελάτη μου, γιατί δεν μπορώ να τους δώσω την πλήρη απόδοση του εγκεφάλου μου που τους αξίζει.

Ακόμη και πρόσφατα, όταν η θερμοκρασία έπεσε στους -30 °C, ντύθηκα ζεστά και περιπλανήθηκα έξω.

Διάβασα πρόσφατα τη βιογραφία του Walt Disney από τον Neal Gabler. Όταν ο Disney ένιωσε συναισθηματικά εξαντλημένος από την επιχείρηση της ψυχαγωγίας, κατόπιν επιμονής από τον αδελφό και τους συνεργάτες του, πήγε διακοπές απρόθυμα, παρά τα μεγάλα προβλήματά του στο στούντιο.

Ο Walt δήλωσε ότι ο ίδιος και η Lillian πέρασαν τις «ωραιότερες στιγμές της ζωής μας», γιατί έφτασε στο σημείο όπου «δεν με ένοιαζε καθόλου». Αισθάνθηκε ότι είχε απελευθερωθεί από το βάρος της δικής του τελειομανίας.

Επειδή η δουλειά του Disney – η διαχείριση μιας εταιρείας και η αφήγηση – περιλαμβάνει την συνεχή επανεστίαση του εγκεφάλου, και επειδή ήταν τελειομανής, το να είναι χωρίς κάποιο σκοπό για ένα χρονικό διάστημα, σήμαινε ότι σταμάτησε με ευχαρίστηση να ενδιαφέρεται για τη δουλειά – και απέκτησε τη δύναμη να προχωράει με αποφασιστικότητα παραπέρα.

Πολλοί από εμάς είμαστε υπάλληλοι της γνώσης, χρησιμοποιώντας τα ίδια καθημερινά προγράμματα και συνήθειες όπως οι κανονικοί εργάτες. Θεωρούμε ότι το μυαλό είναι απλώς ένας μυς. Αν και υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, σίγουρα δεν ισχύει πάντα αυτή η περίπτωση.

Ανάμεσα σε όλους τους διαφορετικούς τύπους των συναντήσεων σε μια εργάσιμη ημέρα, και προκειμένου να παλέψουμε με όλους τους ψυχικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουμε όταν δουλεύουμε (π.χ. τελειομανία, άγχος, ανασφάλεια, κ.λ.π.), μια απλή βόλτα 10 λεπτών με τα πόδια μπορεί να κάνει θαύματα για το μυαλό. Καθαρός αέρας. Μια αλλαγή στο τοπίο.

Κάθε άνθρωπος του οποίου η δουλειά είναι να σκέφτεται, ξέρει ότι πρέπει να δημιουργήσει για τον εαυτό του ένα διάλειμμα σιωπής για ένα τμήμα της ημέρας.

Αν δεν έχετε καθόλου ιδέες, δοκιμάστε τις βόλτες για μια εβδομάδα. Κάθε μέρα, όταν η εξάντληση έρχεται το απόγευμα (γύρω στις 15:00), πηγαίνετε για μια 10λεπτη βόλτα (ή και περισσότερο) γύρω από το τετράγωνο αντί να πιείτε άλλον ένα καφέ.

Το πιο σημαντικό, πάρτε λίγο χρόνο για να ανανεωθείτε – αναζητήστε ηρεμία και να είστε άσκοποι – για λίγο κάθε μέρα.