Οι αγορές έχουν αποδείξει ότι τιμωρούν σκληρά όσους τολμούν να παίξουν ανάποδα. Το έχουν βιώσει πολλές χώρες όπως και η Ελλάδα στο παρελθόν. Τώρα ήλθε η σειρά της Ιταλίας. Το κόστος δανεισμού της ιταλικής κυβέρνησης έχει εκτιναχθεί επικίνδυνα. Η Ιταλία “τιμωρείται” από τις αγορές ομολόγων, καθώς ο νέος αντιευρωπαϊκός λαϊκιστικός κυβερνητικός συνασπισμός μοιάζει έτοιμος να εκτοξεύσει τις δαπάνες χωρίς ιδιαίτερο σεβασμό προς τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που έχει θέσει η ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα εξετάζει τη δημιουργία assets εκφρασμένα σε ένα παράλληλο νόμισμα.

Το αποτέλεσμα αυτών: Ένα ιταλικό «κουπόνι» 10ετούς ωρίμανσης (το οποίο λήγει το Φεβρούαριο του 2028) έχει πλέον απόδοση 10 μονάδες βάσης παραπάνω από ένα αντίστοιχο της Ινδονησίας με λήξη τέσσερις μήνες μετά.

Ποτέ δεν είναι καλό σημάδι για μια ανπετυγμένη χώρα να πληρώνει περισσότερα προκειμένου να δανειστεί από ότι μια αντίστοιχη αναπτυσσόμενη χλωρα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την Ινδονησία, η οποία αποτελεί ένα από τα πιο “τιμωρημένα” έθνη από το πρόσφατο πλήγμα που δέχθηκε η αγορά για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η Βουλγαρία και η Ουγγαρία έχουν επίσης χρέος εκφρασμένο σε ευρώ (όπως η Ινδονησία) το οποίο λήγει το 2026 με 2030, και με απόδοση χαμηλότερη της Ιταλίας. Το ίδιο ισχύει και για την Κολομβία, μια χώρα η οποία παρεπιπτόντως κατάφερε και… να προκριθεί στο Μουντιάλ 2018. Ειλικρινά, δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο “πονάει” περισσότερο την Ιταλία.

Άλλες χώρες, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως αναδυόμενες αγορές με ομόλογα εκφρασμένα σε ευρώ αντίστοιχης ωρίμανσης και με χαμηλότερο κόστος δανεισμού από της Ιταλίας, περιλαμβάνουν τη Χιλή, το Μεξικό, τη Λετονία, τη Λιθουανία, το Περού και την Πολωνία.

Μάλιστα η S&P βαθμολογεί τις χώρες αυτές υψηλότερα στη βαθμίδα πιστοληπτικής ικανότητας από ότι την Ιταλία.

italy11.png