ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γερμανοί επιστήμονες κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν επιτυχώς τεχνητές πρωτεΐνες από μετάξι για να αναπτύξουν λειτουργικούς καρδιακούς ιστούς. Η πρόοδος αυτή μπορεί να βοηθήσει στην αντιστροφή της καρδιακής βλάβης σε άτομα που έχουν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από καρδιακή ανεπάρκεια, παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της νόσου. Η κύρια αιτία μειωμένης καρδιακής λειτουργικότητας έγκειται στην μη αναστρέψιμη απώλεια καρδιακών μυϊκών κυττάρων λόγω παθήσεων, κυρίως ισχαιμικών, όπως είναι το έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία θεραπεία για την αναστροφή αυτής της βλάβης, ωστόσο διεξάγεται σχετική έρευνα με στόχο την ομαλοποίηση της καρδιακής λειτουργίας.
Μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση είναι η δημιουργία καρδιακού μυϊκού ιστού από μετάξι αράχνης. Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Φρίντριχ Αλεξάντερ Ερλάνγκεν της Νυρεμβέργης (FAU) και οι συνεργάτες τους στο Πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ διερεύνησαν αν μια τεχνητή πρωτεΐνη μεταξιού που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή καρδιακού ιστού.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το μετάξι μπορεί να είναι το «κλειδί» για τη δημιουργία τεχνητού καρδιακού ιστού και ειδικότερα, η πρωτεΐνη που δίνει στο μετάξι τη δομή και τη μηχανική σταθερότητά του, η ινωβίνη.
Ο καθηγητής Felix Engel του Τμήματος Νεφροπαθολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ερλάνγκεν εξέτασε τις ιδιότητες του μεταξιού του ινδικού μεταξοσκώληκα και απέδειξε την ιδιαίτερη καταλληλότητά του ως υλικού για την κατασκευή μηχανικού καρδιακού ιστού. Ωστόσο, μέχρι τώρα η παραγωγή της πρωτεΐνης σε επαρκείς ποσότητες και με σταθερή ποιότητα ήταν αδύνατη.
Ο καθηγητής Dr. Thomas Scheibel, κάτοχος της έδρας για τα Βιοϋλικά στο Πανεπιστήμιο του Μπαϊρόιτ, παρήγαγε με επιτυχία μία πρωτεΐνη ανασυνδυασμένου μεταξιού από αράχνες κήπου στις απαιτούμενες μεγαλύτερες ποσότητες και σε σταθερή ποιότητα, με τη βοήθεια βακτηρίων E. coli . Αυτό οδήγησε τους δύο ερευνητές να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να διερευνήσουν περαιτέρω τις πρωτεΐνες μεταξιού από αράχνες κήπου.
Οι ερευνητές συνεργάστηκαν στη διερεύνηση της καταλληλότητας της τεχνητής πρωτεΐνης μεταξιού eADF4 (κ16) για την παραγωγή καρδιακού ιστού, κυρίως όσον αφορά στην λειτουργικότητα των κυττάρων και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα σχεδιασμένα ανασυνδυασμένα υλικά που βασίζονται στην eADF4 (κ16) είναι πολλά υποσχόμενα σε αυτό το πεδίο.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Advanced Functional Materials.
