• ΥΓΕΙΑ

    Διαβήτης τύπου 1,5: Όσα πρέπει να ξέρετε για τον “άγνωστο” τύπο διαβήτη


    Δεν είναι ούτε τύπου 1, ούτε τύπου 2. Ωστόσο, επειδή έχει κοινά χαρακτηριστικά και με τους δύο γνωστούς στο ευρύ κοινό τύπους διαβήτη, από πολλούς αποκαλείται διαβήτης τύπου 1,5.

    Ο Λανθάνων Αυτοάνοσος Διαβήτης Ενηλίκων ( LADA), όπως είναι ο επίσημος όρος, είναι μια μορφή διαβήτη τύπου 1, ο οποίος όμως δεν αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία αλλά στην ενήλικη ζωή. Σύμφωνα με την Εταιρία Ανοσολογίας  του Διαβήτη, ο  LADA, ορίζεται ως  αρχικά μη ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, που διαγιγνώσκεται σε άτομα ηλικίας 30-50 ετών, με αντισώματα κατά της αποκαρβοξυλάσης γλουταμικού οξέος – IgG (αντι-GAD).

    Ο όρος “διαβήτης τύπου 1.5.” δεν είναι επίσημος , αλλά αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι είναι μια μορφή διαβήτη τύπου 1 που έχει ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά με το διαβήτη τύπου 2.

    Ως μορφή διαβήτη τύπου 1, είναι μια αυτοάνοση ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται και σκοτώνει τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη.

    Ωστόσο, το γεγονός ότι αναπτύσσεται με πιο αργούς ρυθμούς, συχνά οδηγεί τους γιατρούς στο να τον διαγιγνώσκουν λανθασμένα ως διαβήτη τύπου 2.

    Ενώ ο διαβήτης τύπου 1 στα παιδιά τείνει να αναπτύσσεται γρήγορα (μερικές φορές μέσα σε διάστημα λίγων ημερών) ο LADA αναπτύσσεται πιο αργά, ακόμα και σε μια περίοδο ετών.

    Περίπου το 20% των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να έχουν LADA. Αυτό αντιπροσωπεύει το 5-10% του συνολικού πληθυσμού με διαβήτη, τον ίδιο αριθμό με τον διαβήτη τύπου 1.

    Συμπτώματα

    Τα πρώτα συμπτώματα του LADA περιλαμβάνουν:

    • Διαρκές αίσθημα κόπωσης
    • Κόπωση μετά τα γεύματα
    • Ομιχλώδης ζάλη
    • Πείνα λίγη ώρα μετά τα γεύματα

    Καθώς αναπτύσσεται ο LADA, η ικανότητα του ατόμου να παράγει ινσουλίνη μειώνεται σταδιακά και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως:

    • Πολυδιψία
    • Πολυουρία
    • Θολή όραση
    • Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα

    Διάγνωση

    Ο προσδιορισμός της παρουσίας του LADA επιτυγχάνεται εξετάζοντας την παρουσία αυξημένων επιπέδων παγκρεατικών αυτοαντισωμάτων μεταξύ ασθενών που έχουν πρόσφατα διαγνωσθεί με διαβήτη, αλλά δεν χρειάζονται ινσουλίνη.

    Αυτά τα αντισώματα μπορούν να προσδιορίσουν τον LADA και, επίσης, να προβλέψουν τον ρυθμό εξέλιξης προς την εξάρτηση από την ινσουλίνη.

    Η λανθασμένη διάγνωση του LADA ως διαβήτη τύπου 2, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακατάλληλες θεραπευτικές επιλογές, με αποτέλεσμα τον ανεπιτυχή έλεγχο του διαβήτη και την επιτάχυνση της απώλειας της ικανότητας παραγωγής ινσουλίνης.

    Το θετικό είναι ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που μπορούν να προκαλέσουν κλινική υποψία LADA και όχι διαβήτη τύπου 2. Αυτές περιλαμβάνουν:

    • Απουσία χαρακτηριστικών μεταβολικού συνδρόμου όπως η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης
    • Ανεξέλεγκτη υπεργλυκαιμία παρά τη χρήση παραγόντων από του στόματος
    • Στοιχεία άλλων αυτοάνοσων ασθενειών (συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Graves και της αναιμίας)

    Σημειώνεται ότι μερικοί άνθρωποι με LADA μπορεί να παρουσιάζουν χαρακτηριστικά μεταβολικού συνδρόμου, όπως  παχυσαρκία, γεγονός που μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση του LADA.

    Θεραπεία

    Επειδή ο LADA αναπτύσσεται αργά, ορισμένοι πάσχοντες ενδέχεται να εξακολουθούν να παράγουν επαρκή ποσότητα ινσουλίνης, ώστε να διατηρούνται τα επίπεδα σακχάρου υπό έλεγχο για αρκετούς μήνες ή μερικές φορές ακόμη και χρόνια μετά την αρχική διάγνωση του διαβήτη, χωρίς να χρειάζεται χορήγηση ινσουλίνης. Ωστόσο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ινσουλίνη θα χρειαστεί κάποια στιγμή στο μέλλον.

    Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η έναρξη θεραπείας με ινσουλίνη αμέσως μετά τη διάγνωση του LADA βοηθά στην καλύτερη διατήρηση της ικανότητας του παγκρέατος να παράγει την ορμόνη.

    Ο συνιστώμενος καθημερινός έλεγχος της γλυκόζης αίματος στα άτομα με διαβήτη τύπου 1,5 είναι παρόμοιος  με αυτόν που συνιστάται στα άτομα με διαβήτη τύπου 1.

    Οι επιπλοκές

    Μια βραχυπρόθεσμη επιπλοκή του LADA, ιδιαίτερα όταν το πάγκρεας έχει χάσει μεγάλο μέρος της ικανότητάς του να παράγει ινσουλίνη, είναι η κετοξέωση. Είναι σημαντικό οι πάσχοντες να γνωρίζουν τα συμπτώματά της και, ενδεχομένως, τον τρόπο με τον οποίο ελέγχονται οι κετόνες εάν χρειαστεί.

    Οι κίνδυνοι μακροπρόθεσμων επιπλοκών του διαβήτη είναι παρόμοιοι με αυτούς των τύπων 1 και 2:

    • Καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικό επεισόδιο
    • Αμφιβληστροειδοπάθεια (νόσος του αμφιβληστροειδή)
    • Νεφροπάθεια (νεφρική νόσος)
    • Νευροπάθεια (νευροπάθεια)
    • Προβλήματα στα πόδια

    Είναι σημαντικό η διάγνωση της νόσου να γίνει σε αρχικό αρχικό στάδιο, διαφορετικά αυξάνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης επιπλοκών.

     

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ανδ. Ξανθός: Υπάρχει πράγματι πρόβλημα με την ιλαρά – Κάνουμε ό,τι πρέπει

     

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το αίμα στα ούρα δεν είναι πάντα ορατό –Τι μπορεί να σημαίνει

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Επανάσταση της επιστήμης: Βλαβεροί, κατά τα άλλα, ιοί γίνονται «όπλα» κατά του καρκίνου

     



    ΣΧΟΛΙΑ