H εμπλοκή με τις τέχνες αυξάνει το προσδόκιμο ζωής

Οι ηλικιωμένοι που συχνάζουν σε γκαλερί τέχνης και μουσεία, παρακολουθούν θέατρο και πηγαίνουν σε συναυλίες μπορούν να ζήσουν περισσότερο από όσους δεν ασχολούνται με τις δραστηριότητες αυτές, σύμφωνα με νέα μελέτη από την  Αγγλία.

Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου διαπίστωσαν ότι τα άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών που ασχολούνταν τακτικά με τέχνες είχαν 31% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια των 14 χρόνων παρακολούθησης από όσους δεν είχαν την τέχνη στη ζωή τους.

Ιδιαίτερα εντυπωσιακό ήταν το εύρημα ότι ακόμη και όσοι έλαβαν μέρος σε τέτοιου είδους δραστηριότητες μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο είχαν κατά 14% χαμηλότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της μελέτης.

«Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν προηγούμενες στατιστικές αναλύσεις και ανθρωπολογικές εργασίες που υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπάρξουν οφέλη από τις τέχνες στα άτομα καθώς μεγαλώνουν», δήλωσε η Daisy Fancourt, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχοβιολογίας και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου και συντάκτρια της μελέτης.

Όπως σημειώνουν οι συντάκτες, τα νέα ευρήματα συμφωνούν με εκείνα προηγούμενης έρευνας που κατέδειξε ότι οι τέχνες μπορούν να υποστηρίξουν τη μακροζωία βελτιώνοντας την ψυχική υγεία, ενισχύοντας το κοινωνικό κεφάλαιο και μειώνοντας τη μοναξιά και τις καθιστικές συμπεριφορές.

Οι συγγραφείς ανέλυσαν δεδομένα ενός εθνικού αντιπροσωπευτικού δείγματος 6.710 ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών το 2002, όταν έλαβαν συμμετοχή σε μια μακροχρόνια μελέτη γήρανσης. Το 2004-5, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν πόσο συχνά ασχολήθηκαν με τις τέχνες και υποβλήθηκαν σε σειρά ερωτήσεων σχετικά με τις συνήθειες, το ιστορικό, την εκπαίδευση, την οικονομική κατάσταση και την κοινωνική τους ζωή.

Χρησιμοποιώντας τα αρχεία της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας, οι ερευνητές παρακολούθησαν τους συμμετέχοντες μέχρι το 2018, οπότε και το σχεδόν το 30% αυτών είχαν φύγει από τη ζωή.

Συνολικά, οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν, όπως και οι άγαμοι, οι οικονομικά πιο αδύναμοι και εκείνοι που δεν εργάζονταν. Εύλογα, η θνησιμότητα ήταν επίσης υψηλότερη μεταξύ των ατόμων με ιατρικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, του καρκίνου και των καρδιακών παθήσεων.

Μεταξύ εκείνων που έχασαν τη ζωή τους, το 47,5% δήλωσαν αρχικά ότι δεν ασχολούνταν ποτέ με πολιτιστικές δραστηριότητες, σε σύγκριση με το 26,6% που έλαβαν μέρος σε μια δραστηριότητα που σχετίζεται με την τέχνη μία ή δύο φορές το χρόνο και το 18,6% που ασχολούνταν συχνότερα.

«Η εμπλοκή με τις τέχνες μπορεί να επεκτείνει τη φαντασία, να εμπνεύσει και να καλλιεργήσει τη δημιουργικότητα, να παράσχει κοινωνική σύνδεση, να οικοδομήσει κοινωνικό κεφάλαιο, να μας προκαλέσει και να μας εκθέσει σε νέες γνώσεις ή ιδέες», δήλωσε η Jennifer Novak-Leonard από το Πανεπιστήμιο του Νορθγουέστερν.

Σύμφωνα με την ίδια, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι τέχνες μπορούν τελικά να βελτιώσουν όχι μόνο την ποιότητα αλλά και τη διάρκεια της ζωής,  εντούτοις το άρθρο δεν παρέχει καμία εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να μειώσουν τη θνησιμότητα.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση The British Medical Journal.