Τραγικό. Ο Τσίπρας φόρτωσε το χρέος με 11 δισ επιπλέον επειδή δεν έκλεισε την αξιολόγηση

Με επιμέλεια η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας κρύβουν τα κόστη που δημιουργεί στην οικονομία και την κοινωνία η, για κομματικούς/πελατειακούς λόγους, καθυστέρηση της αξιολόγησης. Κι ένα από τα κόστη αυτά είναι η διαρκής αύξηση του δημόσιου χρέους. Η αύξηση εκπορεύεται από τη σταδιακή άνοδο των επιτοκίων που παρατηρείται εδώ και αρκετούς μήνες.

Σύμφωνα με το 2ο αλλά και το 3ο μνημόνιο, με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης η χώρα μας μπορούσε να κλειδώσει τα επιτόκια που της χρεώνονται – πράγμα εφικτό και αναγκαίο τουλάχιστον για το μεσοπρόθεσμο χρέος. Αυτό αφορά 50 δις. ευρώ, κυρίως από τα διμερή κρατικά δάνεια. Ο μηχανισμός είναι ο γνωστός των interest rate swaps και μέχρι περίπου την άνοιξη του 2016 είχε κόστος της τάξης του 0,7%.

Από τότε το κόστος έχει διπλασιαστεί –στο 1,4%.

Αυτό σημαίνει ότι αν ακόμη και σήμερα θελήσουμε να κλείσουμε την αξιολόγηση και κινηθούμε να προφυλαχτούμε από τις βέβαιες μελλοντικές αυξήσεις των επιτοκίων διεθνώς, θα έχουμε φορτώσει εντελώς αναίτια στο δημόσιο χρέος ένα ποσό της τάξης των 11 δις. ευρώ.

Το γεγονός ότι η αγορά προεξοφλεί την άνοδο των επιτοκίων προκύπτει με σαφήνεια από την αύξηση του κόστους του swap.

Όσο καθυστερούμε το κλείσιμο της αξιολόγησης τόσο αυξάνει το κόστος. Για να το πούμε απλά: αν είχαμε κλείσει την αξιολόγηση τον Μάιο του 2016 και είχαμε κινηθεί να προφυλαχτούμε από τη μελλοντική άνοδο των επιτοκίων θα είχαμε αποφύγει μία αύξηση στο δημόσιο χρέος της τάξης των 350 εκατ. ευρώ το χρόνο –για μία περίοδο 35 ετών.

Αν το κάνουμε τώρα έχουμε φορτώσει το χρέος με 11 δις. ευρώ που θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει.

Όσο καθυστερούμε τόσο μεγαλώνει αυτό το κόστος.

Εκτός κι αν, με την απέραντη σοφία τους, ο ΟΔΔΗΧ και η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρονται να προφυλαχτεί η χώρα από την άνοδο των επιτοκίων που έχει ήδη ξεκινήσει διεθνώς.

Υπολογίστε την επιβάρυνση που δημιουργείται στο σύνολο του χρέους!!!