Ούτε ένα Συριζαίικο δάκρυ για τους απολυμένους των καναλιών

**Δεν έχω πάει ποτέ σε πορεία, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας ή σε κάτι τέτοιο. Δεν είναι του τύπου μου οι φωνές και οι ντουντούκες. Εκτός αυτού δεν έχω κάποιο αληθινό κίνητρο, δηλαδή να γνωρίσω κάποια κυρία. Οι γυναίκες που μου αρέσουν δεν πηγαίνουν σε πορείες ούτε καν στην πορεία των δικηγόρων όπου υποτίθεται ήταν όλες κομψές. Κατά τη γνώμη μου δεν φωνάζουν οι κομψές αλλά καταλαβαίνω το νόημα. Ως αμέτοχος σε όλα αυτά λοιπόν έχω μια τεράστια απορία. Γιατί γινόταν συγκέντρωση διαμαρτυρίας όταν απολύονταν οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ αλλά όχι όταν είναι υπό απόλυση οι εργαζόμενοι στο Mega και στα άλλα κανάλια; Γιατί δεν συμπαραστέκονται οι πολίτες στην απειλή ανεργίας για τόσους υπαλλήλους της ενημέρωσης;

*Οι διαμαρτυρίες για το κλείσιμο της ΕΡΤ σχετίζονταν και με το μαύρο στην οθόνη. Μήπως δεν θα προβάλλεται μαύρο σε όσα κανάλια κλείσουν σε λίγο καιρό; Ορίζεται ότι σε 90 μέρες θα πρέπει να σταματήσει η εκπομπή προγράμματος για όσα κανάλια δεν έχουν άδεια. Θα βρεθούν στο δρόμο εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες άνθρωποι. Δεν βλέπω να αγχώνεται κανείς για τούτο. Ούτε η κυβέρνηση που αύξησε το εκλογικό της αποτέλεσμα υποστηρίζοντας τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών.

*Πολύς κόσμος, με αριστερά φρονήματα, χαίρεται με την ατυχία των εργαζομένων στα κανάλια. Τους θεωρούν δουλάκια του συστήματος, υπηρέτες της διαφθοράς. Κάτι ανάλογο θα ήταν να επιρρίπτει κάποιος στις απολυμένες καθαρίστριες ευθύνες για την υπογραφή των μνημονίων και για τα φορολογικά μέτρα της τελευταίας πενταετίας. Μια φίλη, δημοσιογραφίνα, με την οποία αναπτύξαμε κάποτε μια ατελέσφορη ερωτική φιλία, μου θύμισε ότι οι δημοσιογράφοι που στο δημοψήφισμα στήριζαν το «ναι στην Ευρώπη», πέρασαν από πειθαρχικό και τιμωρήθηκαν. Μου το εξήγησε: όποιος στήριζε το «ναι» έμπαινε αμέσως στην κατηγορία των προπαγανδιστών που στηρίζουν τη διαπλοκή. Όποιος στήριζε το «όχι» είχε άποψη, τεκμηριωμένη και δική του, ήταν ελεύθερος να λέει τη γνώμη του. Για να μην νομίζετε ότι έχουν όλοι το δικαίωμα να έχουν γνώμη…

**Κι ενώ η κυβέρνηση στέλνει στην ανεργία τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης, από το υπουργείο Παιδείας ακούγονται λόγια αγάπης και στήριξης για τους καθηγητές της ιδιωτικής εκπαίδευσης, που δεν θα απολύονται πλέον. Δηλαδή βλέπουμε μια αναντιστοιχία όταν συγκρίνουμε δημόσιο και ιδιωτικό υπάλληλο στα μέσα ενημέρωσης και άλλη αναντιστοιχία όταν συγκρίνουμε ιδιωτικό με ιδιωτικό υπάλληλο σε διαφορετικό κλάδο.α Όποιος προσληφθεί σε σχολείο τυγχάνει προστασίας και ο αρμόδιος υπουργός αναφέρεται σε «πειρατές ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων» οι οποίοι συστηματικά απολύουν. Έτσι είναι. Όποιος απολύει καθηγητές, είναι «πειρατής», όποιος απολύει δημοσιογράφους, είναι η μητέρα Τερέζα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

http://www.mononews.gr/o-kirios-ach-den-thimame-to-onoma-tou-tis-kirias-dourou/70464