FT: «Bunds που έχουν πάρει αναβολικά» τα ελληνικά και τα ιταλικά ομόλογα

Ιταλία και Ελλάδα είδαν τη ζήτηση για τα ομόλογά τους να χτυπά… κόκκινο κατά τη διάρκεια της επιδημίας του κοροναϊού, γεγονός που έρχεται να τονίσει με το παραπάνω τη μεταμόρφωσή τους από αγορές υψηλού ρίσκου σε απίθανα καταφύγια.

Το κόστος δανεισμού και των δύο χωρών έχει μειωθεί δραματικά μέχρι στιγμής φέτος, καθώς οι επενδυτές αναζητούν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στις βαθιά αρνητικές αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων.

Τα ιταλικά και τα ελληνικά ομόλογα «διαπραγματεύονται σαν Bunds [γερμανικά ομόλογα] που έχουν πάρει αναβολικά: σαν ασφαλή ομόλογα αλλά με λίγη περισσότερη απόδοση», λέει ο Αντουάν Μπουβέ, υπεύθυνος στρατηγικής στην ολλανδική τράπεζα ING.

Η φρενίτιδα που επικρατεί αποτυπώνεται ξεκάθαρα στη ζήτηση για νέα ομόλογα. Την περασμένη εβδομάδα, η Ιταλία συγκέντρωσε προσφορές πάνω από 50 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο βιβλίο προσφορών στην ιστορία της, για μια 19ετή έκδοση ύψους 9 δισ. ευρώ. Αντιστοίχως, το 15ετές ελληνικό ομόλογο, η μεγαλύτερη διάρκεια που έχει εκδώσει η χώρα από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, προσέλκυσε επίσης προσφορές ρεκόρ, ύψους 14 δισ. ευρώ, στα τέλη Ιανουαρίου.

Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη χώρισε τις αγορές ομολόγων σε έναν ασφαλή «πυρήνα» και μία επισφαλή «περιφέρεια», η οποία περιλάμβανε την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, αλλά και την Ιταλία και την Ελλάδα.

Η συμπεριφορά των αγορών αυτών το τελευταίο διάστημα, με το ράλι που συνέχισαν να σημειώνουν ακόμη και όταν το ξέσπασμα της επιδημίας του κοροναϊού προκάλεσε μαζικές ρευστοποιήσεις στα χρηματιστήρια, δείχνει ότι, στο μυαλό ορισμένων επενδυτών τουλάχιστον, η διάκριση αυτή δεν υπάρχει πια. Επιπλέον, οι αγοραστές στοιχηματίζουν πλέον πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία αγοράζει ομόλογα αξίας 20 δισ. ευρώ τον μήνα και σχεδιάζει να κρατήσει τα επιτόκια κάτω από το μηδέν για αρκετό καιρό, είναι έτοιμη να τις βοηθήσει.

Ο Ρόμπερτ Τιπ, επικεφαλής του τμήματος ομολόγων στην εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων PGIM Fixed Income, λέει ότι περίμενε μια επιστροφή στις συνθήκες που επικρατούσαν πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση, όταν οι αγορές ομολόγων σε όλη την Ευρωζώνη είχαν λίγο-πολύ το ίδιο βήμα. Παρ’ όλο που η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα ρεκόρ και του ιταλικού είναι πολύ κοντά, το κόστος χρηματοδότησης και για τις δύο χώρες ήταν πιο κοντά σε εκείνο της Γερμανίας πριν από το 2008.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην τις δούμε να συγκλίνουν και πάλι», σημειώνει και προσθέτει: «Μας αρέσει να έχουμε από όλα τα ομόλογα».

Οι οικονομίες της Ελλάδας και της Ιταλίας είναι σε πολύ διαφορετική θέση. Η Ελλάδα έχει αναδειχθεί σε μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ευρωζώνης, καθώς βγαίνει από μακρόχρονη ύφεση. Μάλιστα, η Κομισιόν προβλέπει πως η Ελλάδα θα «τρέξει» με 2,4% φέτος, την ώρα που ο προβλεπόμενος, αντίστοιχος ρυθμός ανάπτυξης για την ΕΕ συνολικά είναι μόλις 1,4%. Στο μεταξύ, μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, το οποίο εξακολουθεί να υπερβαίνει το 180% του ΑΕΠ, είναι από φθηνά διμερή δάνεια, μετά τα πακέτα διάσωσης που έλαβε η χώρα. Και οι επενδυτές της αγοράς ομολόγων είναι πρόθυμοι να αγοράσουν εν μέρει επειδή η Αθήνα δεν περιμένει από αυτούς για να πληρώσει τους λογαριασμούς της.

Η ανάπτυξη στην Ιταλία, αντιθέτως, προβλέπεται να διαμορφωθεί μόλις στο 0,3% το 2020, σύμφωνα με την Κομισιόν. Και το ιταλικό χρέος, που υπερβαίνει το 130% του ΑΕΠ, είναι προς επενδυτές, γεγονός που κάνει την Ιταλία τη μεγαλύτερη αγορά ομολόγων της Ευρώπης.

Αυτό που ενώνει τις δυο τους είναι η έξτρα απόδοση, το γνωστό ως spread, σε σχέση όχι μόνο με τη Γερμανία, αλλά και με άλλες χώρες της ευρωπεριφέρειας. Σε έναν κόσμο αρνητικών επιτοκίων, η Ελλάδα προσφέρει την προοπτική αυξημένων αποδόσεων για τους επενδυτές που δεν τους σταματά το γεγονός ότι η πιστοληπτική αξιολόγησή της είναι «junk» (ΣτΜ: σκουπίδι). Η Ιταλία, στο μεταξύ, έχει περίπου τα μισά από τα κρατικά ομόλογα που έχουν εκδοθεί στην Ευρωζώνη και δίνουν απόδοση πάνω από το μηδέν.

Για τους fund managers που μετρούν την επίδοσή τους βάσει κάποιου ομολογιακού δείκτη, η αποφυγή των ιταλικών ομολόγων μπορεί γρήγορα να τους αφήσει πίσω από τον δείκτη αναφοράς.

«Είναι απλά αυτή η έλλειψη αποδόσεων στην Ευρώπη», λέει ο Ίεν Στίλι, διευθυντής επενδύσεων για την αγορά συναλλάγματος στην JPMorgan Asset Management. «Ο κόσμος είναι αναγκασμένος να αναζητεί ό,τι έχει θετική απόδοση», προσθέτει.

Για κάποιους παρατηρητές, αυτή η αγωνιώδης αναζήτηση αποδόσεων είναι παρενέργεια της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, η οποία έχει κάνει τους επενδυτές να μη βλέπουν τους κινδύνους που καραδοκούν στις υπερχρεωμένες, πολιτικά ασταθείς οικονομίες.

Ο πρόσφατος ενθουσιασμός για τα ιταλικά ομόλογα, για παράδειγμα, πυροδοτήθηκε τόσο από το κακό αποτέλεσμα του λαϊκιστικού κόμματος της Λέγκας στις περιφερειακές εκλογές στα τέλη Ιανουαρίου όσο και από μια ευρύτερη, μαζική συρροή των επενδυτών στα ομόλογα.

Θα ήταν χαζό να θεωρήσουν οι επενδυτές ότι τα ιταλικά ομόλογα είναι πλέον μονόδρομος και ότι το εύθραυστο πολιτικό σκηνικό στη χώρα δεν θα επηρεάσει ξανά τις αγορές, λέει η Κιάρα Κρεμονέζι, υπεύθυνη στρατηγικής για την αγορά συναλλάγματος στην ιταλική UniCredit. Και προσθέτει ότι χρειάζεται προσοχή, καθώς το πολιτικό premium στην αγορά είναι σήμερα πολύ χαμηλό.

Μεγαλύτερο τεστ για την εμπιστοσύνη της αγοράς στην Ιταλία και την Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί μια ενδεχόμενη επιβράδυνση της οικονομίας της Ευρωζώνης, ίσως και λόγω του κοροναϊού.

«Στο παρελθόν [μια ευρεία επιβράδυνση] θα έφερνε διεύρυνση των spreads», λέει ο κ. Στίλι. «Σήμερα που οι αγορές θεωρούν ότι έχουν τη στήριξη της ΕΚΤ, δεν είμαι και τόσο σίγουρος», προσθέτει.

Όμως, αυτή η τάση των επενδυτών να αντιμετωπίζουν τα κρατικά ομόλογα σε όλη την Ευρωζώνη σαν ασφαλή καταφύγια είναι πιθανό να φτάσει κάποια στιγμή στα όριά της. «Τα Bunds με αναβολικά» μπορεί να μετατραπούν γρήγορα στα ασταθή assets που ήταν πριν από μερικά χρόνια αν οι επενδυτές γίνουν επιλεκτικότεροι.

Όπως λέει ο κ. Στίλι: «Εξαρτάται για πόσο σοβαρή ύφεση μιλάμε. Αν η κατάσταση πάρει αρκετά κακή τροπή, θα έχουμε στροφή στην ποιότητα και αυτό σημαίνει απλά Γερμανία».

Copyright The Financial Times Limited 2020

© 2020 The Financial Times Ltd. All rights reserved.

© The Financial Times Limited 2024. All Rights Reserved. Not to be redistributed, copied or modified in any way.
mononews.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation.