Λυρική: Για πρώτη φορά σε περιοδεία με μια θρυλική οπερέτα με ελεύθερη είσοδο

Για πρώτη φορά, η Λυρική σκηνή «βγαίνει» σε περιοδεία φέτος το καλοκαίρι, με μία παράσταση της Εναλλακτικής Σκηνής, σε σκηνοθεσία Προμηθέα Αλιφερόπουλου και ελεύθερη είσοδο.

Η παράσταση που επέλεξε η Λυρική για την πρώτη της περιοδεία είναι η θρυλική οπερέτα του Νίκου Χατζηαποστόλου, με τίτλο «Η πρώτη αγάπη» και πραγματοποιείται σε συμπαραγωγή με Ομάδα μουσικού θεάτρου Ραφή. Η παράσταση θα παρουσιαστεί σε δέκα επιλεγμένους χώρους, από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, στην περιφέρεια Αττικής και στους Δελφούς, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Σημειώνεται ότι οι πρώτες τέσσερις παραστάσεις πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και στέφθηκαν από απόλυτη επιτυχία, καθώς ήταν sold out. Εκεί, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μια σύγχρονη μεταφορά του έργου στο σήμερα, με φρεσκάδα, δημιουργικότητα και χιούμορ.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης «υπογράφει» ο ηθοποιός Προμηθέας Αλειφερόπουλος, γνωστός από τις συμμετοχές του σε διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές και βραβευμένος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ο Μιχάλης Παρασκάκης, ένας από τους πιο δραστήριους νέους συνθέτες σύγχρονης μουσικής, με σημαντική παρουσία στο εξωτερικό και ιδρυτής του μουσικού συνόλου Τέττιξ, επιμελείται τη μουσική διασκευή.

Οι σταθμοί της περιοδείας της Λυρικής, που έχουν ανακοινωθεί, αναλυτικά είναι οι εξής:

Δελφοί – Λαογραφικό Μουσείο Χρισσού, Χρισσό – 22 Ιουνίου 2019
Παπάγου – Κηποθέατρο Παπάγου – 11 Ιουλίου 2019
Πετρούπολη – Θέατρο Πέτρας, Σκηνή «Peter Brook» – 16 Ιουλίου 2019
Βριλήσσια – Θέατρο «Αλίκη Βουγιουκλάκη» – 17 Ιουλίου 2019
Αίγινα – Λαογραφικό Μουσείο – 20 Ιουλίου 2019
Χαλάνδρι – Θέατρο Ρεματιάς – 27 Αυγούστου 2019
Βύρωνας – Θέατρο Βράχων, Σκηνή «Άννα Συνοδινού» – 29 Αυγούστου 2019
Κηφισιά – Αίθριο Δημαρχείου Κηφισιάς – 3 Σεπτεμβρίου 2019
Ηλιούπολη – Δημοτικό Θέατρο «Δημήτρης Κιντής» – 9 Σεπτεμβρίου 2019
Νέα Σμύρνη – Άλσος Νέας Σμύρνης – 10 Σεπτεμβρίου 2019

Αναφορικά με την υπόθεση του έργου, πρόκειται για μια ερωτική ιστορία δύο νέων, που χωρίζουν και ξανασυναντιούνται δεκαπέντε χρόνια αργότερα. Το έργο, έχοντας πικάντικη διάθεση και χιούμορ, φωτίζει απροσδόκητες πτυχές της εποχής της Ελλάδας της δεκαετίας του ’20, συνοδευόμενες από πασίγνωστες νοσταλγικές μελωδίες και τρυφερούς στίχους τραγουδιών.

Συγκεκριμένα, η υπόθεση εκτυλίσσεται στο 1929, μια χρονιά τομή για τη μεσοπολεμική πραγματικότητα.

Η εποχή εκείνη θα σημάνει το τέλος της αθωότητας για την ελληνική πραγματικότητα, που θα εισαχθεί με «βίαιο» τρόπο σε καταστάσεις που δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει. Η Πλάκα και η Καλαμάτα, με την αναδυόμενη αστική τάξη, η Αίγλη, το Ζάππειο, ο Απόλλωνας, το Ωδείο Αθηνών, η καθημερινότητα των φοιτητών γεμάτη πάθη και έριδες ξεπροβάλλουν ανάγλυφα μέσα από το έργο, αναδεικνύοντας μια εποχή, που έχει πολλά κοινά στοιχεία με τη σημερινή. Ο κυνισμός και ο ρομαντισμός εναλλάσσονται στις ερωτικές σχέσεις, τα πάθη ξεφτίζουν και αναθερμαίνονται. Τα ζευγάρια στροβιλίζονται στους ρυθμούς του βαλς και του φοξ τροτ, με τη διασαλευμένη αθωότητα της κοινωνίας, που επούλωσε τις πληγές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίς να μπορεί να φανταστεί το τι θα επακολουθούσε.

Αναφορικά με την παράσταση, ο σκηνοθέτης, Προμηθέας Αλειφερόπουλος σημειώνει:

«Τι θα γινόταν αν δεν εμπιστευόμασταν εκ των προτέρων τη γνησιότητα των χαρακτήρων, την απλοϊκότητά τους, το βάθος των συναισθημάτων τους; Αν στη μουσική εισχωρούσε κάτι από το δυσδιάκριτο σκοτάδι τους; Συχνά έργα παλαιότερων εποχών, που δεν έχουν μια τέτοια διαχρονικότητα, ώστε να θεωρούνται κλασικά, δικαιώνονται και βασίζονται στην ηθική μιας συγκεκριμένης εποχής, πιθανά ασύμβατης με τη δική μας ή ακόμη και ενοχλητικής.

Τότε για μένα παρουσιάζεται μια ευκαιρία να δούμε αυτές τις ηθικές αξίες, που θεωρούμε ξεπερασμένες με μια κριτική ματιά, να τις σχολιάσουμε, να γελάσουμε στα μούτρα τους. Να ανατριχιάσουμε, αναλογιζόμενοι πόσο κοντά μας βρίσκονται, πάνω στη χρονική ευθεία της ανθρωπότητας και να αυτοσαρκαστούμε, συνειδητοποιώντας τα κατάλοιπα που έχουν αφήσει μέσα μας μέχρι και σήμερα. Αλλά, πάνω απ’ όλα, να προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε μέσα και πέρα από αυτές, να δούμε ανθρώπους μιας άλλης εποχής να έχουν τους ίδιους φόβους και τα ίδια πάθη με εμάς και να νιώθουν το ίδιο αμήχανοι μπροστά στις άγνωστες βουλές της ζωής».

Με τη σειρά του, ο Μιχάλης Παρασκάκης σχολιάζει, σχετικά με τη μουσική διασκευή του έργου:

«Η Πρώτη αγάπη είναι γεμάτη γλυκερό ρομαντισμό από τη μια, ενώ κρύβει έναν κυνισμό από την άλλη, πάντα υπό το πρίσμα του πικάντικου χιούμορ. Κρατώντας αυτά τα τρία στοιχεία, «μεταποίησα» τη μουσική, ώστε να γίνουν ακόμα πιο διακριτά και ταυτόχρονα αλληλένδετα. Η λιτή ενορχήστρωση (κλαρινέτο, ακορντεόν, κοντραμπάσο) προσδίδει έναν ήχο μεσοπολέμου και η μουσική δραματουργία ακολουθεί την πορεία των δύο πρωταγωνιστών από την αγνή, ανέμελη νιότη στο «σκοτεινό» παρόν».

Νίκος Χατζηαποστόλου «Η πρώτη αγάπη»: Αισθηματική οπερέτα σε δύο πράξεις με πρόλογο και επίλογο

Συμπαραγωγή με την Ομάδα μουσικού θεάτρου Ραφή

Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Προμηθέας Αλειφερόπουλος

Ενορχήστρωση – Διασκευή: Μιχάλης Παρασκάκης

Είσοδος ελεύθερη