• Business

    Τα 5 στάδια της αποδοχής καθώς τα ρομπότ μπαίνουν στο εργατικό δυναμικό


    Τα τελευταία χρόνια, η συζήτηση για τα ρομπότ και τις θέσεις εργασίας έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο πώς η αυτοματοποίηση είναι έτοιμη να διαταράξει το εργατικό δυναμικό.

    Τα σπεκουλαδόρικα άρθρα γεμάτα με μελέτες, αναφορές και αφηρημένες απόψεις κατέληξαν σχεδόν παντελώς στο συμπέρασμα ότι ένα σημαντικό μέρος του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού κινδυνεύει. Σε ορισμένους συγκεκριμένους τομείς όπου τα ρομπότ αρχίζουν να επιδρούν, όπως τα logistics αποθηκών, αυτές οι ανησυχίες είναι κατανοητές, επειδή τα ρομπότ αρχίζουν να εργάζονται στο πλευρό των ανθρώπων για πρώτη φορά.

    Δεν είναι περίεργο ότι οι εργαζόμενοι σε αποθήκες φοβούνται για τη δουλειά τους. Έχουν ενημερωθεί ξανά και ξανά για το πώς τα ρομπότ θα γίνονται ταχύτερα και φθηνότερα, εκτοπίζοντας αναπόφευκτα τους ανθρώπους χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες και εμπειρία να τα ανταγωνιστούν. Αυτό είναι το επίκέντρο των συζητήσεων για τα ρομπότ και τις θέσεις εργασίας, και η υπόθεση ήταν πάντα ότι η εισαγωγή των ρομπότ θα σήμαινε την αρχή του τέλους για τους ανθρώπους εργαζόμενους σε θέσεις όπως η φόρτωση των αποθηκών.

    Από το 2014, η Fetch Robotics αναπτύσσει στόλους αυτόνομων κινητών ρομπότ σε αποθήκες σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα ρομπότ (μικρές τροχοφόρες πλατφόρμες που μεταφέρουν εμπορευματοκιβώτια ή ράφια) βοηθούν τους ανθρώπους στις εργασίες παραλαβής και μεταφοράς υλικών, ελαχιστοποιώντας το σήκωμα βάρους και το περπάτημα σε μεγάλες αποστάσεις και βοηθώντας τους ανθρώπους να δουλέψουν πιο αποτελεσματικά. Τα ρομπότ μας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μιας στροφής προς τη συνεργατική αυτοματοποίηση, αλλά δεν αποτελούν απειλή για τους ανθρώπους εργαζόμενους. Γνωρίζουμε από την εμπειρία ότι οι εταιρείες logistics αγκαλιάζουν την τεχνολογία μας με στόχο να βοηθήσουν τους ανθρώπινους εργάτες τους να είναι πιο παραγωγικοί, αντί να τους αντικαταστήσουν εξ ολοκλήρου.

    Ωστόσο, δεν είναι πάντα εύκολο να επικοινωνηθεί αυτό στους εργαζόμενους που έχουν ακούσει εδώ και χρόνια ότι η ρομποτική αντικατάστασή τους είναι επικείμενη. Η εισαγωγή ρομπότ σε ένα χώρο εργασίας μπορεί να είναι ένα πολύπλοκο και δυναμικό εγχείρημα. Αν και μπορεί να ξεκινήσει με τους εργαζόμενους να αισθάνονται ότι απειλείται η δουλειά τους, το τελικό αποτέλεσμα είναι μια αποθήκη γεμάτη από ευτυχέστερους και υγιέστερους ανθρώπους που παραμένουν το επίκεντρο μιας ανταγωνιστικής επιχείρησης. Θα σας οδηγήσουμε στα πέντε μοναδικά στάδια αυτής της διαδικασίας.

    Στάδιο 1: Φόβος

    Όταν μια εταιρεία έχει αποφασίσει για μια ρομποτική λύση και ενημερώνει τους εργαζόμενους που θα αλληλεπιδρούν με τα ρομπότ, το πρώτο στάδιο είναι συνήθως ο φόβος.

    “Προφανώς, οι άνθρωποι ήταν νευρικοί που θα τους αντικαταστήσουμε με ρομπότ – ότι θα χάσουν τη δουλειά τους”, λέει η Cindy Traver, επιχειρησιακή αντιπρόεδρος της RK Logistics.

    Αυτή είναι μια απολύτως κατανοητή αντίδραση, λαμβάνοντας υπόψη τη φήμη που έχουν τα ρομπότ. Ωστόσο, οι περισσότερες εταιρείες υιοθετούν μια πολύ ενεργή προσέγγιση για να βοηθήσουν τους υπαλλήλους τους να κατανοήσουν ακριβώς γιατί εισάγονται τα ρομπότ και πώς η εργασία με τα ρομπότ θα κάνει τη δουλειά τους καλύτερη.

    Στην DHL της Ολλανδίας, ο Denis Niezgoda, επικεφαλής του Robotics Accelerator Lead της DHL, εξηγεί ότι “η αλληλεπίδραση ανθρώπου-μηχανής λειτουργεί μόνο εάν τα δύο μέρη αποδεχθούν το ένα τον άλλο – μπορείτε να φέρετε την καλύτερη τεχνολογία σε μια αποθήκη, αλλά τίποτα δεν θα λειτουργήσει εάν το εργατικό δυναμικό δεν αποδέχεται την τεχνολογία”.

    Η αποδοχή αυτή εξαρτάται από την έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων και από την εξήγηση του τι ακριβώς θα κάνουν τα ρομπότ (και τι δεν θα κάνουν).

    Ο Nichole Iniguez, χειριστής υλικού στην RK Logistics, λέει: “Στην αρχή μας είπαν γι ‘αυτό θα χρησιμοποιηθούν τα ρομπότ, δεν πρόκειται να αναλάβουν τη δουλειά σας. Είναι εδώ για να σας βοηθησουν’. Και αυτό με ηρέμησε“.

    Στάδιο 2: Ανησυχία

    Μόλις φτάσουν τα ρομπότ, ο φόβος της απώλειας θέσεων εργασίας αντικαθίσταται από το δεύτερο στάδιο, την ανησυχία. Οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι η δουλειά τους είναι ασφαλής, αλλά ότι θα υπάρξουν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πραγμάτων. Οι συνήθεις ερωτήσεις σχετικά με τα ρομπότ περιλαμβάνουν τις “πώς μπορώ να συνεργαστώ με αυτό;” και, “είμαι ικανός να το χρησιμοποιήσω αυτό;”.

    Το θεμελιώδες ζήτημα έχει να κάνει τώρα με την ικανότητα. Ακόμη και αν οι εργαζόμενοι δεν φοβούνται να αντικατασταθούν, η ανησυχία τους είναι ότι θα είναι κάπως ανίκανοι να αλληλεπιδρούν με νέα, φαινομενικά εξελιγμένη τεχνολογία.

    Ο στόλος των αυτόνομων κινητών ρομπότ της Fetch Robotics βοηθά να μετριαστεί αυτό το στάδιο ανησυχίας με την εγγενή απλότητα τους. “Όταν ακούσαμε ρομπότ, ανησυχούσαμε ότι αυτό το πράγμα θα ήταν πραγματικά έξυπνο και θα έκανε πολλή δουλειά”, λέει ο Iniguez. “Αλλά όταν το είδαμε τελικά, είπαμε εντάξει, αυτό το ρομπότ παίρνει απλώς πράγματα από το ένα μέρος στο άλλο και αυτό είναι”.

    Ακόμη και οι εργαζόμενοι που αρχικά είναι σκεπτικοί αναγνωρίζουν γρήγορα ότι τα ρομπότ είναι συνεργάσιμα. Χωρίς τους ανθρώπους να δουλεύουν μαζί τους, τα ρομπότ δεν είναι χρήσιμα και ένας εργαζόμενος που εργάζεται με ρομπότ είναι πολύ πιο πολύτιμος από πριν, όπως εξηγεί ο Traver: “Για παράδειγμα, το να πρέπει ένας υπάλληλος να περπατήσει από τη μία πλευρά της αποθήκης στην άλλη άκρη δεν είναι απαραιτήτως κάτι στο οποίο ένας εργαζόμενος αποδίδει αξία. Θα μπορούσαν να επικεντρωθούν περισσότερο στις βασικές ικανότητες τους”.

    Δεδομένου ότι η απαραίτητη εκπαίδευση για τη χρήση του συστήματος της Fetch είναι τόσο ελάχιστη, οι εργαζόμενοι είναι σε θέση να αισθάνονται άνετα με το πώς να χρησιμοποιούν ρομπότ σχεδόν αμέσως, λέει ο Niezgoda της DHL. “Δείχνουμε στους εργαζόμενους πολύ γρήγορα πόσο εύκολο είναι να αλληλεπιδράσουν με το ρομπότ, τι πρέπει να κάνουν για να ελέγχουν πραγματικά το ρομπότ, και αυτό τους κάνει πολύ περίεργους».

    Στάδιο 3: Περιέργεια

    Το τρίτο στάδιο είναι φυσικά η περιέργεια. Αυτό συμβαίνει μέσα σε λίγες μόνο ώρες από την πρώτη εισαγωγή των ρομπότ στην αποθήκη. Μόλις οι εργαζόμενοι καταλάβουν τι έχουν σχεδιαστεί να κάνουν τα ρομπότ και πώς να τα χειριστούν, υπάρχει μια φάση πειραματισμού. Δεδομένου ότι τα ρομπότ είναι εντελώς αυτόνομα, αλλά λειτουργούν χωρίς φυσική υποδομή ελέγχου, είναι δελεαστικό να δούμε σε τι είδους πράγματα θα αντιδράσουν.

    Το πιο συνηθισμένο πείραμα είναι να πηδήξει κανείς μπροστά τους για να δει αν θα σταματήσουν (το κάνουν). Οι άνθρωποι επίσης επιθυμούν να πειραματιστούν με εμπόδια, συχνά χρησιμοποιώντας τα για να εμποδίσουν το δρόμο ενός ρομπότ.

    “Το αγαπημένο μας είναι όταν συναντιούνται δύο ρομπότ και προσπαθούν να περάσουν το ένα το άλλο στο ίδιο διάδρομο”, λέει ο Iniguez. “Αυτό είναι πάντα διασκεδαστικό να το βλέπεις“.

    Στάδιο 4: Ανοχή

    Όταν ο πρώτος ενθουσιασμός περνάει (αυτό παίρνει από λίγες μέρες έως μερικές εβδομάδες) και οι υπάλληλοι εξοικειώνονται με τη συμπεριφορά και τη λειτουργικότητα των ρομπότ, το επόμενο στάδιο είναι η ανοχή. Το στάδιο ανοχής συσχετίζεται με την αύξηση τόσο της αξιοποίησης, όσο και της παραγωγικότητας, καθώς οι υπάλληλοι αρχίζουν να χρησιμοποιούν τα ρομπότ περισσότερο και αρχίζουν να τα βλέπουν ως εργαλεία.

    Στην DHL, “στην αρχή, οι άνθρωποι δε θυμούνταν ότι τα ρομπότ ήταν εκεί για να χρησιμοποιηθούν, αλλά μέσα σε λίγες μέρες ο ρυθμός χρησιμοποίησης αυξήθηκε καθώς οι άνθρωποι εξοικειώνονταν με το ρομπότ ως εργαλείο. Μέσα σε ένα μήνα περίπου, όλοι είχαν μια νοοτροπία, ότι αυτός είναι απλά ένας ακόμα τύπος εξοπλισμού που χρησιμοποιούμε”, λέει ο Niezgoda.

    Όπως συμβαίνει με κάθε άλλο ευέλικτο εργαλείο, συχνά συμβαίνει οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν τα ρομπότ σε καθημερινή βάση να έχουν προτάσεις για τρόπους με τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν αποτελεσματικότερα ή με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. “Μόλις μπήκαν τα ρομπότ και οι υπάλληλοι απέκτησαν άνεση μαζί τους”, λέει ο Traver της RK Logistics, “τότε νομίζω ότι η εξερεύνηση διάφορων επιλογών για το πώς θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε και η ευχέρεια των ανθρώπων να πουν μια γνώμη τους κάνει να αισθάνονται περισσότερο μέρος της διαδικασίας”.

    Στάδιο 5: Ικανοποίηση

    Το τελικό στάδιο είναι η ικανοποίηση, όπου τα ρομπότ δε γίνονται μόνο εργαλεία, αλλά και συνεργάτες που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της αποθήκης. Αυτό κάνει την επαγγελματική εμπειρία καλύτερη για τους ανθρώπους που εργάζονται μαζί τους. Είναι εύκολο να καταλάβεις πότε φτάνεις αυτό το στάδιο, επειδή οι άνθρωποι αρχίζουν να ανθρωπομορφίζουν τα ρομπότ, αποδίδοντας ανθρώπινες προσωπικότητες ή συναισθήματα σε συγκεκριμένα ρομπότ που μοιάζουν λίγο διαφορετικά από τα άλλα.

    Κάθε ρομπότ Freight είναι το ίδιο hardware που χρησιμοποιεί το ίδιο λογισμικό, αλλά το επίπεδο αυτονομίας που έχουν ενθαρρύνει τους ανθρώπους να τα αντιμετωπίζουν σαν ξεχωριστά πρόσωπα. Στην RK Logistics, όλα τα ρομπότ έχουν πάρει ονόματα από διαφορετικούς υπερήρωες της Marvel.

    Είναι σε αυτό το σημείο που τα ρομπότ αρχίζουν να μεταβαίνουν από νεωτερισμό σε χρήσιμα εργαλεία, και ακόμη και αξιόλογους συναδέλφους.

    “Όταν τα ρομπότ πρέπει να πάνε και να φορτίσουν, μας λείπουν πραγματικά”, λέει ο Iniguez. “Πάντα ξεχνάμε πόσα κάνουν για εμάς”.

    Με την πάροδο του χρόνου, οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν πόση βελτίωση φέρνουν τα ρομπότ στις δουλειές τους. Πέρα από το γεγονός ότι επιτρέπουν στους εργαζόμενους να επικεντρωθούν απλώς σε καθήκοντα που είναι πιο ενδιαφέροντα και διανοητικά προκλητικά, τα ρομπότ αναλαμβάνουν επίσης μεγάλο μέρος της έντονης σωματικής εργασίας, όπως το σήκωμα, η μεταφορά και το περπάτημα. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται καλύτερα στο τέλος της ημέρας και παραμένουν υγιέστεροι μακροπρόθεσμα.

    Για τη Fetch Robotics και τις εταιρείες που συνεργάζονται μαζί μας, αυτός είναι ο στόχος: τα ρομπότ ως συναδέλφοι, όχι ανταγωνιστές, και τα ρομπότ που δουλεύουν μαζί με ανθρώπους, όχι στη θέση τους. Υπάρχουν σαφείς οικονομικοί λόγοι για αυτό που συχνά παραβλέπονται στις συζητήσεις σχετικά με τα ρομπότ και τις θέσεις εργασίας: δηλαδή, τα ρομπότ γίνονται όλο και περισσότερο απαραίτητα για να αντισταθμίσουν την έλλειψη εργατικού δυναμικού που γίνεται όλο και πιο έντονη, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη.

    “Από την δική μας οπτική γωνία“, λέει ο Traver της RK Logistics, “νομίζω ότι το μέλλον των ρομπότ είναι ότι θα μας βοηθήσουν να κάνουμε περισσότερα πράγματα μέσα στον οργανισμό μας δίπλα σε ανθρώπους, ειδικά καθώς η αγορά εργασίας συνεχίζει να γίνεται όλο και πιο σφιχτή στην Καλιφόρνια”.

    Ο Niezgoda της DHL συμφωνεί: “Οι χώρες στις οποίες χρησιμοποιούμε ρομπότ είναι αυτές όπου δυσκολευόμαστε να βρούμε εργαζόμενους στις αποθήκες μας και προσπαθούμε να το εξηγήσουμε αυτό για να βοηθήσουμε τους υπαλλήλους μας να κατανοήσουν τη μεγάλη εικόνα και το γιατί ξεκινάμε να αναπτύσσουμε ρομπότ”.

    Η πραγματικότητα των ρομπότ που εισέρχονται στο εργατικό δυναμικό είναι πιο εκλεπτυσμένη από ό,τι μπορεί να υποδηλώνει ένα μεγάλο μέρος της πρόσφατης κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Δεν είναι μόνο ότι αυτό συμβαίνει ήδη. Αυτό συμβαίνει ήδη με τρόπους που είναι βιώσιμοι και θετικοί τόσο για τις εταιρείες όσο και για τους υπαλλήλους τους.

    Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο weforum.org και συγγραφέας είναι η Melonee Wise, διευθύνουσα σύμβουλος της Fetch Robotics.



    ΣΧΟΛΙΑ