Η εικόνα του Τζιάνι Ινφαντίνο στο προεδρικό μέγαρο της Βηρυτού δεν ήταν μια απλή εθιμοτυπική επίσκεψη. Με σύζυγο λιβανέζικης καταγωγής, ο επικεφαλής της FIFA ανακοίνωσε ότι αποκτά επίσημα τη λιβανέζικη υπηκοότητα, μια εξέλιξη που ενισχύει ακόμη περισσότερο τους δεσμούς του με τη χώρα. Ο πρόεδρος της χώρας, Ζοζέφ Αούν, ενημέρωσε τον Ινφαντίνο ότι το διάταγμα έχει εγκριθεί, με τον ίδιο τον Ινφαντίνο να εμφανίζεται δημόσια συγκινημένος, παραδεχόμενος πως «αισθάνεται Λιβανέζος εδώ και πολλά χρόνια». Στην πραγματικότητα, η κίνηση έχει και πολιτική και επικοινωνιακή αξία για τον Λίβανο, ο οποίος εδώ και δεκαετίες παλεύει με οικονομική και κοινωνική αστάθεια.

Η δέσμευση: Στάδιο χρηματοδοτούμενο από τη FIFA

Πέρα όμως από την υπηκοότητα, εκείνο που έδωσε πραγματική βαρύτητα στην παρουσία του Ινφαντίνο ήταν η επίσημη δέσμευση πως η FIFA θα αναλάβει εξ ολοκλήρου το κόστος για την κατασκευή ενός νέου, σύγχρονου εθνικού σταδίου στην πρωτεύουσα. Ο πρόεδρος της Λιβανέζικης Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, Χάσεμ Χαϊντάρ, επιβεβαίωσε ότι η FIFA θα καλύψει κάθε δαπάνη, με μοναδική υποχρέωση του λιβανέζικου κράτους να παραχωρήσει την κατάλληλη έκταση στη Βηρυτό. Η χωρητικότητα του νέου σταδίου αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 20.000 και 30.000 θεατών, με προδιαγραφές διεθνούς επιπέδου και σχεδιασμό που θα το καταστήσει έναν από τους πλέον σύγχρονους ποδοσφαιρικούς χώρους στη Μέση Ανατολή.

1

Η στρατηγική της FIFA

Η πρωτοβουλία για το λιβανέζικο γήπεδο δεν είναι μεμονωμένη. Τις προηγούμενες ημέρες, η FIFA υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με το Σαουδαραβικό Ταμείο Ανάπτυξης, που προβλέπει έως και 1 δισ. ευρώ σε δανειακές διευκολύνσεις για την κατασκευή ή ανακατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων σε αναπτυσσόμενες χώρες. Πρόκειται για στρατηγικό άνοιγμα της FIFA προς περιφέρειες που δεν διαθέτουν υποδομές και παράλληλα μια κίνηση υψηλής γεωπολιτικής σημασίας, με το Ριάντ να αναζητά διαρκώς ρόλο-κλειδί στο παγκόσμιο αθλητικό οικοσύστημα.

Ο Λίβανος, με τις γνωστές οικονομικές δυσκολίες και τις περιορισμένες, παρωχημένες αθλητικές εγκαταστάσεις, εντάσσεται πλήρως στη φιλοσοφία αυτού του νέου προγράμματος.

Γιατί στη Βηρυτό;

Η επιλογή της Βηρυτού δεν είναι τυχαία. Το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, το Στάδιο Καμίλ Σαμούν, χωρητικότητας περίπου 50.000 θεατών, παραμένει εδώ και χρόνια σε κατάσταση εγκατάλειψης, παρά το ότι κάποτε αποτελούσε σύμβολο εθνικής υπερηφάνειας. Άνοιξε το 1957, ανακαινίστηκε για τους Αραβικούς Αγώνες του 1997 και έκτοτε αφέθηκε στη φθορά. Ένα νέο στάδιο όχι μόνο θα δώσει στέγη στην εθνική ομάδα, αλλά θα λειτουργήσει ως πρακτικό και ψυχολογικό restart για μια χώρα που προσπαθεί να δείξει ότι μπορεί να ξανασηκωθεί.

Για τον Ινφαντίνο, ένα σύγχρονο γήπεδο δεν είναι απλώς μια αθλητική εγκατάσταση. Είναι ένα εθνικό σύμβολο, όπως ο ίδιος τόνισε, «μια απόδειξη ότι ο Λίβανος θέλει να κινηθεί μπροστά, σε ένα νέο, μοντέρνο περιβάλλον». Η ρητορική του παραπέμπει σε αυτό που ο ίδιος θεωρεί ως αποστολή της FIFA: να χρησιμοποιήσει το ποδόσφαιρο ως μέσο κοινωνικής και οικονομικής αναγέννησης.

Από κοινού οφέλη

Για τον Λίβανο, η υπόσχεση ενός ολοκαίνουριου εθνικού σταδίου σε μια δύσκολη συγκυρία ισοδυναμεί με επένδυση κύρους, ανάπτυξης και, ενδεχομένως, διεθνών διοργανώσεων στο μέλλον. Για τη FIFA, είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα της διπλωματίας των υποδομών. Και για τον ίδιο τον Ινφαντίνο, είναι ένα project με προσωπικό χαρακτήρα, μια χειρονομία που ενισχύει το αφήγημά του ότι η FIFA «επιστρέφει στις ρίζες» της ανάπτυξης.

Το μόνο βέβαιο είναι πως, όταν και αν το νέο στάδιο στηθεί στη Βηρυτό, δεν θα είναι απλώς ένα γήπεδο. Θα είναι μια πολιτική δήλωση, μια οικονομική ένεση και μια επικοινωνιακή νίκη για μια χώρα που παλεύει να ξαναβρεί τη θέση της. Και φυσικά, θα είναι το πρώτο μεγάλο έργο στη Μέση Ανατολή που θα φέρει τόσο καθαρά την προσωπική υπογραφή του προέδρου της FIFA.