Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης: Εφοπλιστής και πλανητάρχης, ξενοδόχος και αρωματοποιός

Η αποχώρηση του Λεωνίδα Δημητριάδη-Ευγενίδη από τα κοινά του ελληνικού εφοπλισμού και από τη θέση του ταμία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών έγινε για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος ήταν ότι ήθελε να ασχοληθεί με μεγαλύτερο πάθος με το Ίδρυμα Ευγενίδη και με την εξέλιξη και εκσυγχρονισμού του Πλανηταρίου και ο δεύτερος για να ασχοληθεί συστηματικά και να επιβλέπει ο ίδιος την έκδοση των βιβλίων που προορίζονται για την εξειδικευμένη μόρφωση των σπουδαστών των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού.

Ο Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης έχει αποδείξει με την δράση του, ότι είναι ένας άξιος συνεχιστής του οράματος του εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη και της αδερφής του Μαριάνθης Σίμου, καθώς και του Νικόλαου Βερνίκου-Ευγενίδη.

Όμως, την ιδιότητα του εφοπλιστή την διατηρεί ακόμη, έστω και με μία μικρή διακοπή. Η αγάπη του για την Σίφνο και τους κατοίκους τον οδήγησε στην απόφαση να αγοράσει πριν λίγες ημέρες το επιβατηγό οχηματαγωγό Rossella για να το δρομολογήσει από τον Πειραιά για τα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων. Η εξυπηρέτηση των Σιφνίων είναι μέσα στις προτεραιότητες του. Άλλωστε, το είχε υποσχεθεί όταν πούλησε πέρσι το Speedrunner στον Μάριο Ηλιόπουλο.

Το 1995 ανέλαβε τη θέση του Διευθύνοντα Συμβούλου στο Ίδρυμα Ευγενίδη. Το επόμενο έτος, το 1996 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και από το 2003 έως το 2012 υπηρέτησε την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών από τη θέση του Ταμία. Στενός συνεργάτης του πρώην προέδρου της ΕΕΕ, Θεόδωρου Βενιάμη, αλλά και συνέταιρος του στην ακτοπλοϊκή εταιρεία Aegean Speed Lines η οποία διαχειρίστηκε τρία ταχύπλοα πλοία, αλλά πέρσι η εταιρεία πούλησε το τελευταίο σκάφος.

Εκπροσώπησε την ΕΕΕ στον διεθνή οργανισμό UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) και είναι ταυτόχρονα μέλος του Chartered Institute of Transport and Logistics M.C.I.T. και του Institute of Chartered Shipbrokers.

Η ενασχόληση του με την ακτοπλοΐα έγινε το 2005 συνεχίζοντας ταυτόχρονα την προσφορά του ομίλου και στην ποντοπόρο ναυτιλία. Σήμερα συνεχιστές του στην ποντοπόρο ναυτιλία είναι οι γιοι του, Μιχάλης και Γιάννης, και η κόρη του, Χαρά.

Το 2015 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την πρότυπη λειτουργία του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, το οποίο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα εξοπλισμένα ψηφιακά πλανητάρια στον κόσμο.

Για το σημαντικό κοινωφελές έργο που προσφέρει επί δεκαετίες το Ίδρυμα Ευγενίδου στον τομέα της τεχνικής και ειδικότερα της ναυτικής εκπαίδευσης, ο Λεωνίδας Δημητριάδης‐Ευγενίδης αναγορεύθηκε τον Ιούνιο του 2018 Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών της Σχολής Ναυτιλίας και Βιομηχανίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Από τον Μάιο του 2018, ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης έγινε Ναυτιλιακός Πρεσβευτής Καλής Θελήσεως του IMO στην Ελλάδα. Βασικός στόχος του είναι η ενημέρωση και η προσέλκυση των νέων στα ναυτικά και ναυτιλιακά επαγγέλματα, καθώς και η ευαισθητοποίησή τους σχετικά με τα οφέλη που προκύπτουν από μία τέτοια επαγγελματική επιλογή.

Μέσα στους σκοπούς του Πρεσβευτή του ΙΜΟ είναι να επιδιώκει και να προσελκύει νέα ακροατήρια και να εμπνεύσει μία νέα γενιά επαγγελματιών του κλάδου.

Εκτός από τα πλοία, ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης ασχολήθηκε και με ένα κλάδο που ασχολείται με οικολογικές δακοπαγίδες, βιομηχανικά αρώματα, βελτιωτικά και πρόσθετα τροφίμων, ξενοδοχεία, μέσω της εταιρείας ΒΙΟΡΥΛ.

Είναι ένας άνθρωπος που αποφεύγει την δημοσιότητα, παρά το γεγονός ότι ως οικοδεσπότης συχνά πυκνά υποδέχεται εκατοντάδες πολίτες, επιστήμονες, μαθητές, σπουδαστές, πολιτικούς, στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, όπου διεξάγονται σεμινάρια και άλλα διεθνή συνέδρια.

«Πιστεύουμε ότι η επιστήμη πρέπει να είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι το αντίθετο. Στις δύσκολες προκλήσεις των ημερών μας το κύριο μέλημα όλων θα πρέπει να τα παιδιά μας να έχουν καλύτερο αύριο από χθες. Επομένως μέσα από τα ερεθίσματα της γνώσης, με όλες μας τις δυνάμεις πρέπει να συμβάλουμε προς αυτή την κατεύθυνση», λέει συχνά ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης, ο οποίος είναι ο τρίτος πρόεδρος και συνεχιστής των φιλοσοφικών ανησυχιών του ιδρύματος της μεγάλης ναυτιλιακής οικογένειας και μεγάλου ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη.

Ποιος είναι ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Ο πατέρας του, Μιχάλης Δημητριάδης, ήταν πολιτικός μηχανικός και η μητέρα του, η Αλίκη Βερνίκου-Ευγενίδη, αδελφή του Νίκου Βερνίκου-Ευγενίδη. Το 1980 ο Λεωνίδας αποφοίτησε από το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικονομία των Μεταφορών (MSc Transport Εconomics) στο PCL του Λονδίνου.

Aπό το 1976 είναι στέλεχος των επιχειρήσεων Ευγενίδη και από το 1995 Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Το 2000 ανέλαβε την διοίκηση του Ιδρύματος Ευγενίδου, και έως και σήμερα κατέχει την θέση του Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Ευγενίδου.

Το 1996 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και από το 2003 έως το 2012 κατείχε τη θέση του Ταμία της Ένωσης. Διετέλεσε εκπρόσωπος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών στον Διεθνή οργανισμό UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development). Είναι μέλος του Chartered Institute of Transport and Logistics M.C.I.T. και του Institute of Chartered Shipbrokers.

Επίσης, υπήρξε μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος από τον Μάρτιο έως και τον Δεκέμβριο του 2013.

Το 2015 του απονεμήθηκε βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών για την πρότυπη λειτουργία του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, ενός από τα μεγαλύτερα και καλύτερα εξοπλισμένα ψηφιακά πλανητάρια στον κόσμο. Το 2016 το Ίδρυμα Ευγενίδου απέσπασε για την προσφορά του στη ναυτική εκπαίδευση την διάκριση Achievement in education and training στα Greek Shipping Awards 2016, που διοργανώθηκε από το Lloyd’s List.

Από τον Μάιο του 2018, έχει αναλάβει καθήκοντα ως  Ναυτιλιακός Πρεσβευτής του ΙΜΟ (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε αυτόν τον νέο θεσμό, στόχος του οποίου είναι η προσέλκυση νέων στο ναυτικό επάγγελμα και η ανάδειξη της συνεισφοράς του ΙΜΟ στην προσπάθεια αναβάθμισης της εικόνας της ναυτιλίας, της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας, της ασφάλειας στη θάλασσα και της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Ο Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης, πορεύεται στη ζωή με το δόγμα: «Στηρίζουμε και στηριζόμαστε στη νέα γενιά της πατρίδας μας». Ωστόσο συχνά επαναλαμβάνει: «Πάντα θεωρούσα ότι είναι αυτονόητο ό,τι από όποιο πόστο και αν βρίσκεσαι στην ζωή, έχεις την υποχρέωση να προσφέρεις στον τόπο σου” καθώς και ότι «η Ναυτιλία στην Ελλάδα έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον. Κι έχω εμπιστοσύνη στην νέα γενιά για αυτό το αύριο».

Παλαιότερα υποστήριξε ότι «όταν η εθνική οικονομία πηγαίνει καλά, αυτό είναι προς όφελος και της ελληνικής κοινωνίας κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην ελληνική ναυτιλία, η οποία είναι ένας υγιής κλάδος που λειτουργεί σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και συνεισφέρει πολλά στον τόπο μας».

Στην πατρίδα του, τη Σίφνο, δημιούργησε το πολυτελές ξενοδοχείο, Sifnos Elies Resort και ήταν η αιτία να γίνει ακτοπλόος εφοπλιστής για να έχει το νησί του καθημερινή θαλάσσια συγκοινωνία.

Προηγουμένως είχε επιδιώξει να μεταφέρει τους τουρίστες του ξενοδοχείου του με υδροπλάνα, άλλα δεν είχε αυτή η προσπάθεια επιτυχή κατάληξη.

Στον Λεωνίδα Δημητριάδη – Ευγενίδη απονεμήθηκε το Βραβείο Ευκράντη 2020 «Συνολικής Προσφοράς στη Ναυτιλία». Η τελετή βράβευσης πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021, στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

Τα μέλη της κριτικής επιτροπής των Βραβείων Ευκράντη αναγνώρισαν στον Λεωνίδα Δημητριάδη-Ευγενίδη την άριστη διαχείριση του Ιδρύματος Ευγενίδου, με τη διοργάνωση πληθώρας επιμορφωτικών και εκπαιδευτικών δράσεων, καθώς και την στήριξη με κάθε τρόπο της ναυτικής και τεχνικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Τα λόγια του «Στηρίζουμε και στηριζόμαστε στη νέα γενιά της πατρίδας μας» αποκαλύπτουν σύμφωνα με την κριτική επιτροπή των βραβείων, τη σχέση που έχει αναπτύξει τόσο o ίδιος όσο και το Ίδρυμα Ευγενίδου με τους νέους ανθρώπους της Ελλάδας: μια σχέση με βαθιές ρίζες στο παρελθόν, σταθερό παρόν και ελπιδοφόρο μέλλον του.

Η συνεργασία με το υπουργείο Ναυτιλίας

Στις 5 Απριλίου 2020 ως πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδη, ο Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης υπέγραψε “Πρωτόκολλο συνεργασίας με το οποίο το Ίδρυμα Ευγενίδου ανέλαβε να εκπονήσει και να καταθέσει εισήγηση για μια ολοκληρωμένη στρατηγική διαμόρφωσης του νέου θεσμικού πλαισίου της Ναυτικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα”.

Για την συνεργασία αυτή, ο Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης, τόνισε : “Η βούληση μας να συμμετέχουμε δυναμικά στην μετεξέλιξη της Δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης είναι δεδομένη και αντανακλά την ισχυρή ναυτιλία των Ελλήνων η οποία χρειάζεται ικανούς αξιωματικούς που να μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις του ναυτικού επαγγέλματος”.

Επισημαίνεται ότι με τη συνδρομή του Ιδρύματος Ευγενίδου και τη συνεισφορά της Microsoft θεσμοθετήθηκε η τηλεκπαίδευση στις ναυτικές σχολές, διαμορφώνοντας μια νέα, σύγχρονη πραγματικότητα.

Ο Ευγένιος Ευγενίδης (1882-1954)

Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1882 στο Διδυμότειχο. Πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, όπου σε ηλικία 20 ετών αποφοίτησε από την γνωστή σε όλα τα Βαλκάνια αμερικανική Ροβέρτειο Σχολή. Στην Κωνσταντινούπολη εργάστηκε σε μεγάλους εμπορικούς οίκους και ασχολήθηκε με την εισαγωγή ξυλείας στην Τουρκία.

Για την ενίσχυση των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων, ίδρυσε ναυπηγείο κατασκευής φορτηγίδων στον Κεράτιο κόλπο και μέχρι το 1922 θεωρούνταν ένας από τους αξιολογότερους οικονομικούς παράγοντες στην Κωνσταντινούπολη.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και με έδρα τον Πειραιά ανέλαβε την γενική για την Ελλάδα και την Εγγύς Ανατολή πρακτόρευση της Swedish Orient Line. To Σκανδιναβικό Πρακτορείο Εγγύς Ανατολής A.E., το οποίο διαχειριζόταν τα συμφέροντά της, έγινε ο μεγαλύτερος πρακτοριακός οργανισμός σε ολόκληρη την Μεσόγειο.

Για την περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της τακτικής γραμμής, επιδόθηκε στην εισαγωγή σκανδιναβικής ξυλείας στην Ελλάδα και εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο εισαγωγέα ξυλείας στην Ελλάδα και στην Εγγύς Ανατολή. Στον Ευγενίδη οφείλεται και η ανάπτυξη της φινλανδικής θαλάσσιας γραμμής, αλλά και της πολωνικής με την Ελλάδα και την Εγγύς Ανατολή.

Κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο (1939-1945) μετέφερε τις δραστηριότητές του στη Ν. Αφρική συνδέοντας το Cape Town με το Buenos Aires με φορτηγά πλοία μεταφοράς κάρβουνου και επιβατηγά πλοία. Προβλέποντας την αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος από την Ελλάδα και την Ιταλία προς τη Β. Αμερική μετά τον πόλεμο, ίδρυσε την επιβατηγό εφοπλιστική εταιρεία Home Lines δρομολογώντας πλοία αρχικά προς τη Ν. Αμερική και την Αυστραλία και κατόπιν προς την Β. Αμερική.

Με το πέρας του πολέμου, εκτιμώντας ότι η κατεστραμμένη Ευρώπη θα είχε την ανάγκη εισαγωγής ειδών πρώτης ανάγκης, προέτρεψε την Swedish Orient Line να χτίσει πλοία-ψυγεία και για την μεταφορά ευπαθών φορτίων και παράλληλα εγκατέστησε όλες τις δραστηριότητές του στην Ελβετία, χώρα ουδέτερη και με ανεπτυγμένες υποδομές επικοινωνίας.

Περί τα μέσα του 1953 ίδρυσε την νέα τακτική γραμμή Ελλάδος ‒ Ν. Αμερικής και διέθεσε το πρώτο επιβατηγό πλοίο με ελληνική σημαία για την εξυπηρέτηση της γραμμής Ελλάδας ‒ Β. Αμερικής, δημιουργώντας μια γέφυρα που θα συνέδεε την Ελλάδα με τη Νέα Υόρκη και τον απόδημο ελληνισμό της Αμερικής.

Πέθανε στις 22 Απριλίου 1954 στο Vevey της Ελβετίας και, μολονότι το έργο του δεν είχε ολοκληρωθεί, είχε ετοιμάσει τα σχέδια για την μελλοντική πραγμάτωσή του. Η τελευταία επιθυμία του, όπως αποτυπώθηκε στη διαθήκη του, ήταν η σύσταση ιδρύματος με σκοπό την συμβολή στην εκπαίδευση των νέων ελληνικής υπηκοότητας στο επιστημονικό και τεχνικό πεδίο, καθώς είχε διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα υπήρχε έλλειψη πολλών και επαρκώς καταρτισμένων τεχνικών κατά τα πρότυπα της επαγγελματικής εκπαίδευσης άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Ο Ευγένιος Ευγενίδης υπήρξε διορατικός επιχειρηματίας, με εκπληκτική ικανότητα να μετασχηματίζει τις ιδέες του σε έργο, με όραμα που ακόμη παραμένει επίκαιρο, αλλά και μεγάλος πατριώτης. Αφιέρωσε την ζωή του στον δικό του αγώνα συμβάλλοντας στην οικονομική ανόρθωση της χώρας του και αφήνοντας «κτήμα ες αεί» το Ίδρυμα Ευγενίδου, διαχρονικό πυλώνα της τεχνικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Όπως ο ίδιος είχε πει: «Η περιουσία δεν είναι δι’ εμέ, παρά η σφραγίς της νίκης – και μόνον η νίκη μ’ ενδιαφέρει. […] Η χαρά μου έγκειται εις τον αγώνα, και τον καρπόν της νίκης τον επιφυλάσσω διά την πατρίδα μου.»

Μαριάνθη Σίμου (1895-1985)

Γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1895. Ήταν κόρη του Αγάπιου Ευγενίδη και της Χαρίκλειας Αφεντάκη και αδελφή του Ευγένιου Ευγενίδη. Σπούδασε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κωνσταντινούπολης.

Παντρεύτηκε τον Γεώργιο Σίμο, εκπρόσωπο στην Ελλάδα της «Ρουμανικής Ατμοπλοΐας» και αργότερα ανώτερου στελέχους του «Σκανδιναβικού Πρακτορείου».

Η Μαριάνθη Σίμου συνέδεσε άρρηκτα το όνομά της με την υλοποίηση του οράματος του αδελφού της. Χάρη σ’ εκείνην το Ίδρυμα Ευγενίδου πήρε σάρκα και οστά και χάρη στα γερά θεμέλια που εκείνη έθεσε εξακολουθεί μέχρι και σήμερα, 60 χρόνια μετά, να λειτουργεί, να υπηρετεί τον σκοπό που έθεσε ο μέγας ευεργέτης Ευγένιος Ευγενίδης, να εξελίσσεται και να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον.

Η ίδια επιμελήθηκε τον σχεδιασμό και την ανέγερση του κτηρίου που θα στέγαζε το Ίδρυμα στη λεωφόρο Συγγρού, επιλέγοντας ένα άριστο επιτελείο τεχνικών με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή.

Αλλά και για την σύσταση και την ορθή οργάνωση της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος, είχε ήδη αρχίζει να εργάζεται από το 1962, ώστε να καταστεί μία εκπαιδευτική, ειδική βιβλιοθήκη σε θέματα θετικών επιστημών και τεχνολογίας, που επίσης θα συμμετείχε στην πραγματοποίηση του γενικότερου σκοπού του Ιδρύματος.

Η Μαριάνθη Σίμου πέθανε στις 17 Απριλίου 1981, αφήνοντας πίσω της σπουδαίο έργο που, τύχη αγαθή, βρήκε άξιους συνεχιστές. Η ίδια αποτέλεσε μοναδικό παράδειγμα ανθρώπου πιστού σε αυτό που θεωρούσε καθήκον της, κάνοντας σκοπό της ζωής της τον ιερό σκοπό του Ιδρύματος Ευγενίδου, όπως τον είχε οραματιστεί ο αείμνηστος αδερφός της.

Νικόλαος Βερνίκος Ευγενίδης (1920-2000)

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 14 Απριλίου 1920. Ολοκλήρωσε την βασική του εκπαίδευση στον Πειραιά με διακρίσεις για τις καλές του επιδόσεις.

Σπούδασε στο τμήμα αγγλικής φιλολογίας του University of England και τελειώνοντας τις πανεπιστημιακές σπουδές του άρχισε να εργάζεται στο πλευρό του Ευγένιου Ευγενίδη και συγχρόνως σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Göteborg στη Σουηδία.

Μιλώντας τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και σουηδικά) και μυημένος από νωρίς στα μυστικά μιας επιχείρησης διεθνών προδιαγραφών, αφού από την ηλικία των 19 χρόνων ο Ευγένιος Ευγενίδης τον κάλεσε κοντά του για θεωρητική εκπαίδευση και πρακτική άσκηση στις διεθνείς εμπορικές και ναυτιλιακές δραστηριότητές του, ανέλαβε πρωτοβουλίες που είχαν ως αποτέλεσμα να αναπτυχθεί περαιτέρω το εμπόριο και η διακίνηση ξυλείας και των παραγώγων της μεταξύ Σκανδιναβικών χωρών και Μέσης Ανατολής, αποσπώντας την εκτίμηση των παραγόντων μιας δύσκολης και απαιτητικής αγοράς.

Μετά τον θάνατο του Ευγενίδη, ως διάδοχός του πλέον, διηύθυνε από το Vevey της Ελβετίας ένα μεγάλο πλέγμα επιχειρήσεων. Ευφυής και διορατικός, προχώρησε σε τολμηρές στρατηγικές, όπως η έγκαιρη απόσυρση της “Home Lines” από τις υπερπόντιες επιβατικές γραμμές πριν ξεσπάσει ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ αεροπλάνου και υπερωκεανίου.

Τα εντυπωσιακά πλοία της ιστορικής αυτής εταιρείας και μεταξύ τους το Oceanic (ναυπήγησης 1964) αλλά και το Homeric (ναυπήγησης 1986), αφού χρησιμοποιήθηκαν ένα διάστημα ως πολυτελή κρουαζιερόπλοια, πέρασαν στην ιδιοκτησία της Holland American Line και αργότερα στην ιδιοκτησία της Carnival.

Ακολούθησε η αναδιάρθρωση στα δίκτυα τακτικών γραμμών και η ενοποίησή τους σε μία εταιρεία, τη Niver Lines, σε συνδυασμό με μεγαλύτερη στροφή στη μεταφορά μοναδοποιημένων φορτίων με πλοία-containers, αλλά και με πλοία-ψυγεία. Ο Νίκος Βερνίκος-Ευγενίδης προχώρησε ακόμη σε πρωτοποριακές επενδύσεις στη στεριά, όπως στον τομέα της αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης στην Ελλάδα.

Παράλληλα με την επιχειρηματική του δραστηριότητα, η οποία εξασφάλιζε πόρους για τη λειτουργία του Ιδρύματος, και ήδη μετά τον θάνατο του Ευγενίδη, βοήθησε τη Μαριάνθη Σίμου στα πρώτα βήματα οργάνωσης και λειτουργίας του Ιδρύματος, του οποίου τη διοίκηση ανέλαβε από το 1981. Ως πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος όχι μόνο συνέχισε το έργο της Μαριάνθης Σίμου με τον ίδιο ζήλο, αλλά επέκτεινε τις δραστηριότητές του και σε άλλους τομείς.

Ήταν δική του πρωτοβουλία η επέκταση των υποτροφιών του Ιδρύματος και σε αποφοίτους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για μεταπτυχιακές σπουδές, καθώς επίσης και η χορήγηση υποτροφιών σε αποφοίτους του Λιμενικού Σώματος για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό.

Στον Νίκο Βερνίκο-Ευγενίδη οφείλεται και η απόφαση για την εκ βάθρων ανανέωση και επέκταση των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος με τον σχεδιασμό του νέου υπερσύγχρονου Πλανηταρίου, της Διαδραστικής Έκθεσης Επιστήμης και Τεχνολογίας, καθώς και χώρων για πολλές μαθησιακές και εκθεσιακές εκδηλώσεις.

Επί των ημερών του το Ίδρυμα δώρισε στο Υπουργείο Παιδείας 5 πλήρως εξοπλισμένα ειδικά αυτοκίνητα για την μεταφορά μαθητών με αναπηρία, χορήγησε τον εξοπλισμό εργαστηρίων φυσικής 55 Λυκείων, προσέφερε επιχορηγήσεις για έρευνα σε καθηγητές των Πανεπιστημίων Ιωαννίνων και Πατρών, δώρισε στο Κέντρο Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ) προσομοιωτή και ένα πλήρες σύστημα Ναυτιλιακού Απομιμητή Ραντάρ, διοργάνωσε σεμινάρια επιμόρφωσης καθηγητών και πολλά άλλα.

Μία από τις σημαντικότερες δωρεές που πραγματοποιήθηκε επί προεδρίας του ήταν η διάθεση του ποσού των 900.000.000 δραχμών για κάλυψη αναγκών σε σχολικά κτήρια που υπέστησαν ζημιές από τους σεισμούς του 1999 στην Αττική.

Ο Νίκος Βερνίκος-Ευγενίδης πέθανε στις 7-11-2000, χωρίς δυστυχώς να προλάβει να δει το σύγχρονο τεχνικό και επιστημονικό κέντρο που οραματίσθηκε να κοσμεί την Αθήνα.

Διαβάστε επίσης

Aegean Speed Lines: Σε αγορά πλοίου για τις Δυτικές Κυκλάδες έναντι 11,5 εκατ. προχώρησε ο Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης