• Ναυτιλία

    Μητσοτάκης: Μαζί με τον πόλεμο να αποτραπεί το μοντέλο αυταρχικών ηγετών που καταπατούν τα σύνορα των γειτόνων τους


    «Εμπόδια προφανώς υπάρχουν. Για την υπέρβασή τους, ωστόσο, έχω δώσει αγώνες και το ξέρετε. Όχι μόνο εδώ, αλλά και στις Βρυξέλλες. Σε επιστολή μου, μάλιστα, προς την ίδια την Πρόεδρο της Επιτροπής Von der Leyen, την κάλεσα η ναυτιλία να γίνει ευρωπαϊκή προτεραιότητα. Με 4 προτάσεις», τόνισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που πριν από λίγο εγκαινίασε την έκθεση «Ποσειδώνια».

    «Πρώτον, να ενταθεί η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών και εναλλακτικών καυσίμων που θα είναι συμβατά με το περιβάλλον. Ασφαλή για τα πλοία. Και βιώσιμα για την οικονομία.

    Δεύτερον, να αναθεωρηθεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία, ώστε να διασφαλίζονται ίσοι όροι ανταγωνισμού στις Μεταφορές.

    Τρίτον, να κατανέμονται δίκαια μεταξύ των κρατών-μελών τα έσοδα απ’ το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών ειδικά στο θαλάσσιο εμπόριο.

    Και τέταρτον, να ισχύσει ο μηχανισμός της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» με υπεύθυνο τον χειριστή και όχι τον ιδιοκτήτη του πλοίου. Θέση που συμμερίζεται πλήρως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», εξήγησε ο πρωθυπουργός.

    Η τελετή των εγκαινίων σηματοδότησε την επανέναρξη της πιο αναμενόμενης εκδήλωσης του διεθνούς ναυτιλιακού ημερολογίου, η οποία είναι φέτος η μεγαλύτερη σε μέγεθος στα 54 χρόνια ιστορίας της, έχοντας αυξήσει κατά 7% τον καθαρό εκθεσιακό χώρο σε σύγκριση με την διοργάνωση του 2018.

    Συνολικά, 1.948 εκθέτες από 88 χώρες και 24 Εθνικά Περίπτερα από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ασία θα παρουσιάσουν τα προϊόντα τους και θα καταθέσουν τα ναυτιλιακά τους διαπιστευτήρια κατά τη διάρκεια της Έκθεσης, την οποία αναμένεται να επισκεφθούν περισσότεροι από 18.000 ξένοι και Έλληνες επισκέπτες. Ανάμεσά τους χιλιάδες σύνεδροι που έχουν φτάσει στην Αθήνα για να παρακολουθήσουν τα 68 συνέδρια, σεμινάρια και εργαστήρια που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθούν παράλληλα με την Έκθεση στους χώρους του Metropolitan Expo τις επόμενες τέσσερις ημέρες.

    Απευθυνόμενος σε ένα ακροατήριο 800 ατόμων αποτελούμενο από αρχηγούς κρατών, υπουργούς ναυτιλίας, αξιωματούχους της Ε.Ε., προέδρους διεθνών οργανισμών, μέλη του υπουργικού συμβουλίου της Ελλάδας, εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων και φορείς λήψης αποφάσεων από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες του κόσμου, ο Έλληνας πρωθυπουργός άνοιξε την ομιλία του επαινώντας την ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία για τη συνεισφορά της κατά 7% στο ΑΕΠ της χώρας και για τις 200.000 θέσεις εργασίας που προσφέρει σε Έλληνες πολίτες.

    Από την πλευρά της, η Επίτροπος Μεταφορών της Ε.Ε. κα Adina Valean τόνισε: «Πιστεύω στη δύναμη της αγοράς να επιλέγει τις καλύτερες τεχνολογίες για να πετύχει συγκεκριμένους στόχους. Ο ρόλος μας ως ρυθμιστικών φορέων είναι να θέσουμε τους στόχους και να δείξουμε τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Εναπόκειται στη βιομηχανία να επιλέξει την καλύτερη τεχνολογία για τα πλοία και τις επιχειρήσεις της. Οι τεχνολογίες είναι άφθονες –αλλά δεν είναι απαραίτητα εύκολο να εφαρμοστούν σε ευρεία κλίμακα. Αυτές ακριβώς οι προκλήσεις είναι που κάνουν τα Ποσειδώνια τόσο σημαντικά: ένα μέρος για να φέρεις όλους τους φορείς μαζί, να συζητήσουμε, να δοκιμάσουμε και να σφυρηλατήσουμε νέες συνεργασίες που θα μας πάνε μπροστά».

    Η Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κα Μελίνα Τραυλού στον χαιρετισμό της ανέφερε: «Είναι ύψιστη προτεραιότητα, το ευρωπαϊκό αλλά και το διεθνές κανονιστικό και νομοθετικό πλαίσιο να συμβάλουν στην πρόοδο και στην εξέλιξη της ναυτιλίας και όχι στη δημιουργία αδιεξόδων. Απαιτούνται λύσεις οικουμενικές και πάνω απ’ όλα εφικτές! Λύσεις, που δε θα στρεβλώνουν τον διεθνή ανταγωνισμό και δε θα θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Μόνο έτσι, μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι σύγχρονες προκλήσεις του κλάδου μας»

    Εκ μέρους των διοργανωτών ο Θοδωρής Βώκος, Διευθύνων Σύμβουλος των Εκθέσεων Ποσειδώνια Α.Ε., δήλωσε: «Τα Ποσειδώνια επιστρέφουν ισχυρότερα και μεγαλύτερα από ποτέ, καθώς η ανανεωμένη δυναμική του κλάδου τροφοδοτεί τη δέσμευσή μας να κάνουμε αυτή τη διοργάνωση μια αξέχαστη συγκέντρωση όπου τα μέλη της παγκόσμιας ναυτιλιακής κοινότητας θα δικτυωθούν, θα μάθουν και θα αλληλεπιδράσουν, για σήμερα και για αύριο. Η επανέναρξη των Ποσειδωνίων είναι, επίσης, μια σπουδαία εξέλιξη για την οικονομία της Αθήνας, καθώς η εκδήλωσή μας συνεισφέρει τζίρο 60 εκατομμυρίων ευρώ στους τοπικούς τομείς φιλοξενίας, μεταφορών και εστίασης».

    Τα Ποσειδώνια 2022 πραγματοποιούνται από τις 6 έως τις 10 Ιουνίου στο Εκθεσιακό Κέντρο Athens Metropolitan Expo. Η Έκθεση Ποσειδώνια 2022 τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών και του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, με την υποστήριξη του Δήμου Πειραιά και της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας.

    Αναλυτικά η ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στα εγκαίνια των «Ποσειδωνίων» έχει ως εξής:

    «Με χαρά, αλλά και υπερηφάνεια δηλώνω παρών στη γιορτή της ναυτιλίας μας, που, καθημερινά, ταξιδεύει στον χρόνο τη ρήση του Περικλή για το «μέγα της θαλάσσης κράτος». Ενός αληθινού πρωταθλητή των θαλασσών, αφού εδώ και δεκαετίες στέκει σταθερά στην πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Και, βέβαια, ενός πολύτιμου τροφοδότη της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, καθώς προσφέρει το 7% του ΑΕΠ στη χώρα μας και 200.000 θέσεις εργασίας στους πολίτες της.

    Δεν είναι τυχαίο, συνεπώς, ότι φέτος στα Ποσειδώνια συναντώνται όλα τα μέλη της εγχώριας ναυτιλιακής κοινότητας με εκπροσώπους κυβερνήσεων και επιχειρήσεων από 100 και πλέον κράτη. Φιλοξενώντας 2.000 εκθέτες και 25.000 επισκέπτες, που ήλθαν στην Αθήνα και στον Πειραιά για να κλείσουν συμφωνίες και να συζητήσουν τις εξελίξεις στον κλάδο. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι πράγματι η πυξίδα μας δείχνει τη σωστή κατεύθυνση. Και το τιμόνι μας μένει σταθερό στην πορεία μας.

    Μια πορεία, που διαρκεί μέσα στους αιώνες. Γιατί, κάποτε, τα ελληνικά ιστιοφόρα κουβαλούσαν το στάρι των ουκρανικών πεδιάδων στη Σύρο και από εκεί σε όλη την Ευρώπη, την Αφρική και τη Μ. Ανατολή. Ενώ, σήμερα, τα πλοία μας συνδέουν κάθε γωνιά του πλανήτη, αντιπροσωπεύοντας το 1/5ο της παγκόσμιας χωρητικότητας: σχεδόν το 1/3ο όλων των δεξαμενοπλοίων και το 1/4ο των bulk carriers και του LNG. Το 1/6ο των χημικών και το 1/10ο της συνολικής διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων.

    Επικαλούμαι αυτούς τους «ουδέτερους» αριθμούς γιατί θεωρώ ότι κρύβουν πίσω τους την ζωτική σημασία της ναυτιλίας μας στη διεθνή συγκυρία: τον καθοριστικό ρόλο της στον εφοδιασμό της Ευρώπης, τις ανάγκες της οποίας καλύπτει κατά 60%. Την κρίσιμη συμμετοχή της στην παγκόσμια διακίνηση καυσίμων. Τους κινδύνους που διατρέχει, όπως η περιπέτεια δύο τάνκερ μας στο Ιράν. Αλλά και την ικανότητα της ελληνικής ναυτοσύνης να μετατρέπει σε ευκαιρία την κάθε δοκιμασία.

    Πριν από λίγες μόλις μέρες, στις Βρυξέλλες, η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αποφάσισε να μειωθούν οι εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου κατά 90%, ως απάντηση στην εισβολή στην Ουκρανία. Κάτι που πλήττει την ρωσική οικονομία. Στρέφει, όμως, ταυτόχρονα, την Ευρώπη προς τις αγορές της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και της Αμερικής. Και μαζί της, παρά τις δυσκολίες, ανοίγει νέα λιμάνια για να κατακτηθούν από τα ελληνικά πετρελαιοφόρα που κυριαρχούν στον παγκόσμιο στόλο.

    Με άλλα λόγια, η συγκυρία και η νομιμότητα ζητούν και από τη ναυτιλία να συμμεριστεί την ανάγκη να επιστρέψει η σταθερότητα και η ισορροπία στην υφήλιο. Ο πόλεμος πρέπει να λήξει. Και μαζί του, να αποτραπεί το καταστροφικό μοντέλο των αυταρχικών ηγετών οι οποίοι, με οποιοδήποτε πρόσχημα, θα καταπατούν τα σύνορα των γειτόνων τους. Πρόκειται για καθήκον της διεθνούς κοινότητας και ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου. Με κόστος σήμερα, αλλά και με κέρδος αύριο.

    Γιατί, την ίδια στιγμή καθίσταται κομβική η σημασία της θάλασσας και στη διακίνηση φυσικού αερίου. Επιλογή που δεν εξασφαλίζει μόνο ενεργειακή ασφάλεια απ’ τους ρωσικούς εκβιασμούς. Αλλά γίνεται και ασπίδα στις παράλογες αυξήσεις των τιμών που ήδη εκτροχιάζουν τους κρατικούς και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Πρόκειται για πεδίο που δηλώνει την κοινωνική διάσταση της ναυτιλιακής δράσης. Αλλά και μία καινούργια πρόκληση για τα ελληνόκτητα πλοία μεταφοράς LNG.

    Οι κινήσεις της Ελλάδας προς την ενεργειακή της αυτάρκεια είναι ταχύτατες: προ μηνός βρεθήκαμε στο έργο για τον νέο τερματικό σταθμό αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη. Αυξάνουμε, επίσης, τη χωρητικότητα των εγκαταστάσεων της Ρεβυθούσας, που θα μπορούν, πλέον, να υποδέχονται και πλοία με υγροποιημένο αέριο. Ενώ επιταχύνουμε την ανάπτυξη αγωγών οι οποίοι θα μας διασυνδέουν με τα Βαλκάνια και ηλεκτρικών δικτύων που θα μας ενώνουν με τη Βόρεια Αφρική.

    Η πατρίδα μας γίνεται, έτσι, ενεργειακή πύλη προς την Ευρώπη και κρίσιμος κόμβος για ολόκληρη τη Νοτιανατολική Μεσόγειο. Με σταθερούς πυλώνες της, τα «ξύλινα τείχη» του Θεμιστοκλή. Που σήμερα, βέβαια, κυβερνώνται από σύγχρονες γέφυρες και ηλεκτρονικά πιλοτήρια. Όμως δεν έπαψαν ποτέ να υπηρετούν μία πολύπλευρη αποστολή: παράγοντας πλούτο στους πρωταγωνιστές τους. Παρέχοντας ελεύθερο εμπόριο στις χώρες. Και προσφέροντας ευημερία στον δικό τους τόπο.

    Κυρίες και κύριοι,

    Το στοίχημα των καιρών είναι διπλό και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε κατάματα. «Ορθόπλωρα», όπως θα έλεγαν οι καπετάνιοι μας. Ο πόλεμος της Ουκρανίας άνοιξε το ζήτημα της ενέργειας και επιτάχυνε τη συζήτηση για την «πράσινη μετάβαση». Σήμερα το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα χημικά προϊόντα αντιστοιχούν στο 1/3ο των θαλάσσιων μεταφορών. Όμως, όσο η σημασία τους για τις εθνικές οικονομίες θα υποχωρεί, τόσο λιγότερο θα αποτελούν φορτία με ενδιαφέρον για τα ποντοπόρα πλοία.

    Είναι βέβαιο, συνεπώς, ότι σύντομα θα αναδυθούν νέοι εμπορικοί δρόμοι, αλλά και διαφορετικές ανάγκες για νέα σκάφη. Τώρα, τα δεξαμενόπλοια μεταφέρουν αέριο, πετρέλαιο ή λιθάνθρακες. Αύριο στις δεξαμενές και στα αμπάρια τους θα υπάρχει υδρογόνο και αμμωνία, ακόμη και διοξείδιο του άνθρακα που θα ταξιδεύει προς αποθήκευση. Αλλά και ηλιακά πάνελ ή στρόβιλοι ανεμογεννητριών. Ενώ θα αυξηθεί το εμπόριο κρίσιμων μετάλλων, όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το νικέλιο, το λίθιο και οι σπάνιες γαίες.

    Με άλλα λόγια, το παγκόσμιο εμπόριο αγαθών μεταβάλλεται, επιβάλλοντας τον συνολικό αναπροσανατολισμό και της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Και οι πρώτοι που θα το αντιληφθούν θα είναι και οι κερδισμένοι. Όπως συνέβη και άλλοτε: Τον 19ο αιώνα, όταν οι έλληνες εφοπλιστές εκμεταλλεύτηκαν την τεχνολογική επανάσταση της μετάβασης από το ιστίο στον ατμό. Ε, λοιπόν, σήμερα καλούνται να πορευθούν τον αντίστροφο δρόμο: να επιστρέψουν σε μια ναυτιλία ενεργειακά ουδέτερη.

    Και εδώ θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, ο κλάδος αντιπροσωπεύει το 2,5% των συνολικών εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου. Ένα μέγεθος αρκετά μεγάλο για να αγνοηθεί, και εξόχως σημαντικό για να αναδείξει τη δυναμική σας να συμβάλλετε στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ένας πιο «πράσινος» στόλος, άλλωστε, δεν αφορά μόνο την προστασία της φύσης. Αλλά αποτελεί και μια σημαντική επένδυση για τις επιχειρήσεις σας.

    Είναι, λοιπόν, η ιδανική στιγμή για να «βάλετε πλάτη» στην εθνική επιδίωξη και στους ευρωπαϊκούς στόχους του «Fit for 55». Την μείωση, δηλαδή, κατά 55% των αερίων θερμοκηπίου έως το 2030, σε σύγκριση με το 1990. Κάτι το οποίο, ασφαλώς, συναρτάται με τη σταδιακή απανθρακοποίηση της ναυτιλίας. Ξέρω, βέβαια, ότι ο ελληνικός εφοπλισμός κινητοποιείται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση. Η προσπάθεια, όμως, πρέπει να επιταχυνθεί και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να κατακτηθεί.

    Εμπόδια προφανώς υπάρχουν. Για την υπέρβασή τους, ωστόσο, έχω δώσει αγώνες και το ξέρετε. Όχι μόνο εδώ, αλλά και στις Βρυξέλλες. Σε επιστολή μου, μάλιστα, προς την ίδια την Πρόεδρο της Επιτροπής Von der Leyen, την κάλεσα η ναυτιλία να γίνει ευρωπαϊκή προτεραιότητα. Με 4 προτάσεις: Πρώτον, να ενταθεί η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών και εναλλακτικών καυσίμων που θα είναι συμβατά με το περιβάλλον. Ασφαλή για τα πλοία. Και βιώσιμα για την οικονομία.

    Δεύτερον, να αναθεωρηθεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία, ώστε να διασφαλίζονται ίσοι όροι ανταγωνισμού στις Μεταφορές. Τρίτον, να κατανέμονται δίκαια μεταξύ των κρατών-μελών τα έσοδα απ’ το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών ειδικά στο θαλάσσιο εμπόριο. Και τέταρτον, να ισχύσει ο μηχανισμός της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» με υπεύθυνο τον χειριστή και όχι τον ιδιοκτήτη του πλοίου. Θέση που συμμερίζεται πλήρως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

    Πρόκειται για ιστορική πρόκληση που απαιτεί κοινό μέτωπο: οι δράσεις της ναυτιλίας για την καινοτομία να συνδυαστούν με την έρευνα του IMO. Οι παραγωγοί ενέργειας και καυσίμων και οι κατασκευαστές μηχανών να εφαρμόσουν πρωτοποριακές μεθόδους. Και οι πολιτικοί θεσμοί να διευκολύνουν τον συντονισμό αυτών των δυνάμεων. Πιστέψτε με, για να μιλήσω ξανά στη γλώσσα σας, μπορούμε να κινηθούμε «πρόσω ολοταχώς» για την πράσινη ναυτιλία. Και πρέπει να είμαστε πρωταγωνιστές και όχι ουραγοί!

    Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

    Μιλώ για πρωτοβουλίες που υπερβαίνουν το μέγεθος της χώρας μας. Αντανακλούν, ωστόσο, την επιρροή της στα ναυτιλιακά πράγματα. Και, κυρίως, ευθυγραμμίζονται με το μέλλον. Θα ήταν εύκολο να τηρήσουμε στάση αναμονής, αφήνοντας χώρες που ρυπαίνουν πολύ περισσότερο να κινηθούν πρώτες. Ως κομβικός παίκτης, όμως, επιβάλλεται να αναλάβουμε πρωτοβουλίες. Η ναυτιλία είναι, άλλωστε, απ’ τη φύση της η πιο ανοιχτή δραστηριότητα. Ο προάγγελος, θα έλεγα, της παγκοσμιοποίησης.

    Από τη νέα σελίδα της ναυτιλίας θα ωφεληθεί, λοιπόν, το διεθνές εμπόριο. Η Ευρώπη θα δει στα ελληνόκτητα πλοία ένα πλεονέκτημα που θα συμβάλει στη στρατηγική αυτονομία της. Γι΄αυτό και πρέπει να γίνει σεβαστό από την γραφειοκρατία της. Ενώ και ο κάθε επενδυτής θα έχει την ικανοποίηση όχι μόνο του κέρδους. Αλλά και της συμβολής στην πορεία προς έναν πλανήτη φιλόξενο για τον ίδιο και τα παιδιά του.

    Η μεγάλη αυτή στροφή αφορά, βέβαια, και την ακτοπλοΐα μας. Αυτήν που διατηρεί την κοινωνική συνοχή ενός τόπου με 115 μικρά και μεγαλύτερα κατοικημένα νησιά. Που μετέχει αποφασιστικά στο θαύμα του ελληνικού τουρισμού. Και που απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους. Τώρα είναι η ώρα να κάνει και αυτή το μεγάλο βήμα. Γιατί η πράσινη ακτοπλοΐα δεν θα αναδείξει μόνο στους επισκέπτες ένα νέο μοντέλο γνωριμίας με την Ελλάδα. Αλλά θα προστατέψει την ίδια τη ζωή της: τη θάλασσα και τον αέρα της.

    Ακριβώς για όλα τα παραπάνω, είμαι έτοιμος να προτείνω στη διεθνή ναυτιλιακή κοινότητα ο Πειραιάς να φιλοξενήσει ένα «Center Of Excellence» για Carbon Neutral Maritime Technologies. Η χώρα μου γνωρίζει καλά πόσο βοήθησε ο κλάδος στη διατήρηση της παγκόσμιας αλυσίδας τροφοδοσίας κατά την πανδημία. Αναγνωρίζει, επίσης, τον ρόλο που αναλαμβάνει σήμερα απέναντι στην ενεργειακή αναταραχή. Είναι έτοιμη, λοιπόν, να γίνει και φορέας της νέας εποχής του.

    Το ενδιαφέρον μας, άλλωστε, καταγράφεται και στις εθνικές πολιτικές μας σε όλα τα πεδία: από τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου που, ήδη, έχει αναστρέψει τη μείωση του νηολογίου μέχρι την καθιέρωση των διεθνών συμβάσεων εργασίας των πληρωμάτων. Και από την αναμόρφωση του φορολογικού καθεστώτος για τους αλλοδαπούς ναυτικούς μέχρι τον καινούργιο Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, που άλλαξε επιτέλους, ύστερα από 64 ολόκληρα χρόνια.

    Γνωρίζετε, επίσης, ότι ήδη ψηφιοποιούνται και απλοποιούνται όλες οι διαδικασίες νηολόγησης, με αποτέλεσμα πέρυσι οι σχετικές αιτήσεις να είναι 61% περισσότερες από το 2020. Και έως τα τέλη αυτής της χρονιάς θα είναι έτοιμο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης για την προσέλκυση και άλλων νέων στη θάλασσα. Ενώ σ’ ένα παράλληλο μέτωπο, στον τόπο μας αναβιώνει ο ναυπηγοεπισκευαστικός κλάδος. Ο δίδυμος αδελφός της γαλανόλευκης ναυτιλίας.

    Έτσι, το «Νεώριο» της Σύρου ξαναγίνεται πνεύμονας απασχόλησης και ατμομηχανή ευημερίας για το νησί. Τα «Ναυπηγεία Σκαραμαγκά» χαράζουν νέα ρότα, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έλυσε και το τελευταίο εκκρεμές ζήτημα. Αναμένω, έτσι, από τον νέο ιδιοκτήτη του να μιμηθεί τον ιδρυτή τους, Σταύρο Νιάρχο. Και να δούμε σύντομα νέα σκαριά στις εγκαταστάσεις του. Και, τέλος, τον ίδιο δρόμο παίρνουν και τα «Ναυπηγεία Ελευσίνας» με ειδικό σχέδιο εξυγίανσης που έρχεται στη Βουλή.

    Ενοποιούνται, έτσι, οι πολλαπλοί εθνικοί μας στόχοι. Που είναι Αναπτυξιακοί. Γιατί κινητοποιούν εδώ μεγάλες εταιρίες σαν την αμερικανική Onex και την ιταλική Fincantieri. Είναι, επίσης, Κοινωνικοί. Αφού αυξάνουν τα δημόσια έσοδα και ιδρύουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Όπως και Αμυντικοί. Με τα αναγεννημένα ναυπηγεία να εκτελούν και έργα του Πολεμικού Ναυτικού. Αλλά είναι και στόχοι οικολογικοί. Γιατί εκεί, πλέον, θα γίνονται και πράσινες κατασκευές, όπως οι πλωτές ανεμογεννήτριες.

    Σας ζητώ, λοιπόν, να εμπιστευτείτε και εσείς όχι μόνο τους Έλληνες καπετάνιους και μηχανικούς στα πλοία σας αλλά και τους άξιους ναυπηγούς και τεχνικούς του τόπου μας. Και μαζί τους, τη συνολική αντίληψη για την καινούργια μέρα της ναυτιλίας την οποία θέλησα, σήμερα, να περιγράψω. Κερδισμένοι θα βγούμε όλοι: η υφήλιος και η Ευρώπη. Το ποντοπόρο εμπόριο, η ακτοπλοΐα και η κρουαζιέρα. Οι οικονομίες και οι κοινωνίες. Αλλά και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμαστε όλοι.

    Ανέκαθεν η ναυτιλία, ειδικά στην Ελλάδα, είναι δραστηριότητα συνυφασμένη με την ζωή, την οικονομία ακόμη και τον πολιτισμό της. Πεδίο όχι μόνο επαγγελματικό. Αλλά και ζωντανό κομμάτι του λαού από τον οποίο αντλεί άξια στελέχη. Και στον οποίο, βέβαια, οφείλει μέρισμα της επιτυχίας της. Γιατί δεν υπάρχει ακμαία ναυτιλία χωρίς ακμαία κοινωνία. Γι’ αυτό και τα καράβια μας μπορεί να αρμενίζουν παντού. Αλλά η σκέψη τους μένει πάντα αγκυροβολημένη εδώ.

    Στο νέο τοπίο, κερδισμένη θα είναι και η πατρίδα μας, που -πρώτη ξανά- θα υψώσει στα πλοία της τη σημαία της εξέλιξης. Για να συνεχίσει να ταξιδεύει σε όλους τους ωκεανούς με πρεσβευτή της την ελληνική ναυτοσύνη . Όπως έγραφε, άλλωστε, και ο Στράτης Μυριβήλης «όλα τα κύματα ξέρουν τις καρίνες των ελληνικών πλοίων». Την γνωριμία αυτήν με τις θάλασσες του κόσμου καλούμαστε, τώρα, να ανανεώσουμε. Και το μπορούμε. Με τόλμη, με γνώση και συνέπεια. Έχοντας πρίμα τον καιρό!

    Καλά ταξίδια και καλές θάλασσες, λοιπόν!

    Εύχομαι κάθε επιτυχία στα φετινά Ποσειδώνια!

    Σας ευχαριστώ.»

    Διαβάστε επίσης:

    Μητσοτάκης προς Φον ντε Λάϊεν: Τέσσερις οι πυλώνες ανάπτυξης της ευρωπαϊκής ναυτιλίας



    ΣΧΟΛΙΑ