BlackRock Blog: Το πρότυπο της Fed τα τελευταία 20 χρόνια

Την περασμένη εβδομάδα, ο Stanley Fisher, Αντιπρόεδρος της Federal Reserve (Fed), ανακοίνωσε απροσδόκητα ότι θα παραιτηθεί.  Μία απόφαση που προκάλεσε με μια νέα περίοδο αβεβαιότητας ως προς το ποιος θα βρεθεί στο επόμενο διάστημα στις θέσεις 1 και 2  της κεντρικής αμερικανικής τράπεζας, αλλά και ποιος θα καλύψει τα κενά που θα δημιουργηθούν στο Συμβούλιο των Διοικητών.

Ωστόσο, ενώ μια αλλαγή στην ηγεσία μπορεί να επηρεάσει τη νομισματική πολιτική, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η χαλαρή νομισματική πολιτική προηγήθηκε της σημερινής ηγεσίας. Στην πραγματικότητα, η παράδοση του εύκολου χρήματος μας πηγαίνει σχεδόν 20 χρόνια πίσω, σε μια τάση που έχει διαμορφώσει τα περισσότερα χαρτοφυλάκια των επενδυτών.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο δείκτης των πραγματικών ομοσπονδιακών κεφαλαίων (RFFR) – δηλαδή η διαφορά του ενεργού συντελεστή χρηματοδότησης μείον του ποσοστού της ετήσιας μεταβολής του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή – ήταν σταθερά αρνητική, καθώς οι κεντρικοί τραπεζίτες αγωνίζονταν να προσαρμοστούν σε μια απροσδόκητη αύξηση των τιμών. Τα πράγματα άλλαξαν χάρις στον Πρόεδρο της Fed, Paul Volcker. Ο Volcker αύξησε επιθετικά τα επιτόκια, τιθασεύοντας με αυτόν τον τρόπο τον πληθωρισμό. Ωστόσο, τα πραγματικά επιτόκια παρέμεναν επίμονα υψηλά για χρόνια καθώς όλοι περίμεναν την ενδεχόμενη επιστροφή του πληθωρισμού. Όπως γνωρίζουμε τώρα, δεν θα ερχόταν ποτέ.

Αντίθετα, αυτό που άλλαξε ήταν ο ρυθμός με τον οποίο αλλάζουν οι τάσεις στις ΗΠΑ, μια μετατόπιση που συνέβη περίπου την περίοδο της κατάρρευσης της μεγάλης «φούσκας» του τεχνολογικού κλάδου. Καθώς και η πραγματική και η ονομαστική ανάπτυξη επιβραδύνθηκαν, η νομισματική πολιτική πήρε μια πολύ διαφορετική απόχρωση. Με εξαίρεση μια μικρή περίοδο, το 2005-2006, ο δείκτης RFFR τείνει να είναι αρνητική από το 2001. Δείτε το διάγραμμα παρακάτω.

Αυτή η τάση προς χαμηλά ή αρνητικά πραγματικά επιτόκια επιταχύνθηκε μόνο στην περίοδο μετά την κρίση. Από το 2009 ο μέσος όρος των RFFR ήταν κάτω από  το -1%. Και σε αντίθεση με τη δεκαετία του ’70, τα σημερινά αρνητικά ποσοστά  εντάσσονται στο πλαίσιο του ιστορικά χαμηλού πληθωρισμού. Με άλλα λόγια, οι αρνητικοί συντελεστές δεν είναι ένα παραπροϊόν μιας Fed που «πιάστηκε στον ύπνο», παρά μια σκόπιμη επιλογή πολιτικής.

Και αυτό είναι σημαντικό για πολλούς λόγους. Ένας από τους πιο σημαντικούς, είναι ότι το νομισματικό περιβάλλον τείνει να επηρεάσει την κίνηση των επενδύσεων. Ο απλούστερος αλλά συνάμα πιο σημαντικός αριθμός που σχεδόν κανένας δεν συζητά, ο συσχετισμός μετοχών/ομολόγων, έχει την τάση να συσχετίζεται με την πολιτική της Fed.

Η πορεία που θα πάρει η Fed, με τα νέα πρόσωπα που θα αναλάβουν,  θα έχει σημασία για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένου του κατά πόσον τα ομόλογα θα εξακολουθήσουν να παρέχουν αξιόπιστο αντιστάθμισμα έναντι του ρίσκου που φέρνουν μαζί τους οι επενδύσεις σε  μετοχές.

Το κείμενο είναι του Russ Koesterich, CFA Portfolio Manager for BlackRock’s Global Allocation Team

Πηγή: BlackRock Blog σε συνεργασία με το mononews.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: BlackRock Blog: Μην αφήσεις να σε φοβίσουν με τις αποτιμήσεις των μετοχών

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: BlackRock Blog: Τέσσερις επενδυτικές επιλογές για το δεύτερο εξάμηνο

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: BlackRock Blog: Γιατί οι επενδυτές αγνοούν -προς το παρόν- τις πολιτικές αναταράξεις