Σε πρόβλημα για πολύ δυνατούς λύτες έχει εξελιχθεί για πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις η εξεύρεση της απαραίτητης ρευστότητας για τη χρηματοδότηση ακόμη και της προγραμματισμένης δραστηριότητάς τους – πολύ περισσότερο δε νέων επιχειρηματικών ανοιγμάτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κραυγή αγωνίας του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζαγοράς Πηλίου Ζαγορίν που ενώ βρήκε τρόπο να αντισταθμίσει τη μείωση της εγχώριας κατανάλωσης, δεν καταφέρνει να βρει τα κεφάλαια που χρειάζεται για να αναβαθμίσει τον εξοπλισμό του.
Οπως δηλώνει στους Financial Times o γενικός διευθυντής του συνεταιρισμού, Διονύσης Βαλασσάς, ο συνεταιρισμός χρειάζεται ένα δάνειο 5 εκατ. ευρώ για να υποστηρίξει την αυξανόμενη εξαγωγική δραστηριότητά του, αλλά αδυνατεί να το βρει.
Ο συνεταιρισμός Ζαγορίν, ο οποίος έχει ιστορία 100 ετών και αριθμεί 800 μέλη, είδε τις πωλήσεις του να μειώνονται κατακόρυφα μετά το 2010, καθώς η κρίση έπληξε σημαντικά την κατανάλωση.
«Καταφέραμε να επιβιώσουμε βρίσκοντας νέες αγορές στη Μέση Ανατολή. Οι πελάτες μας λένε ότι προτιμούν τα μήλα μας επειδή είναι πιο γλυκά από τις ποικιλίες της βόρειας Ευρώπης», λέει στους FT ο κ. Βαλασσάς.
Περίπου το 30% της φετινής συγκομιδής θα πουληθεί στην Αίγυπτο, στα κράτη του Κόλπου και στη Σαουδική Αραβία. Και, όπως λέει ο κ. Βαλασσάς, ο συνεταιρισμός χρειάζεται νέα ψυγεία και μηχανήματα για να ανταποκριθεί στην αύξηση της ζήτησης, αλλά οι τράπεζες είναι απρόθυμες να του δανείσουν, καθώς αντιμετωπίζεται ως επισφαλής επιχείρηση.
